IPPP3/443-1137/13-5/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.) na wezwanie Nr IPPP2/443-1137/13-2/KB z dnia 17 stycznia 2014 r. (data odbioru 20 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności powstrzymywania się od prowadzenia konkurencyjnej działalności oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych usług - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności powstrzymywania się od prowadzenia konkurencyjnej działalności oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych usług.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. złożonym w dniu 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 grudnia 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 17 stycznia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka rozwiązała umowę o Zarządzanie Spółką z byłym Członkiem Zarządu która zawierała klauzulę o zakazie konkurencji w okresie 12 miesięcy po ustaniu zatrudnienia za co przewidziane jest odpowiednie odszkodowanie. Były Członek Zarządu, który świadczył Spółce usługę zarządzania prowadzi działalność gospodarczą (w ramach bowiem tej działalności została zawarta umowa o Zarządzanie z której wynika klauzula o zakazie konkurencji) jest z tego tytułu podatnikiem VAT (tekst jedn.: nie korzystał z wyłączenia wynikającego z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług). Rozliczenie z tytułu VAT następowała na podstawie wystawianych przez Zarządzającego faktur VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że były Wiceprezes Zarządu Spółki od 17 października 2012 r. posiadał Umowę o świadczenie usług w zakresie Zarządzania. W Umowie zapisano wysokość przysługującego mu wynagrodzenia składającego się z części stałej i części zmiennej (premii), przy czym dodano, iż wynagrodzenie zostanie "zwiększone o należny od niego podatek VAT". Należność Zarządzającego była płatna na rachunek bankowy Zarządzającego na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT.

Zarządzający ma zarejestrowaną działalność gospodarczą w ramach której podpisał Umowę o Zarządzanie Spółką. Jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem Umowy o Zarządzanie było świadczenie usług zarządzania polegające na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich, sprawowanie Zarządu nad Spółką na stanowisku Wiceprezesa Zarządu, prowadzenie spraw Spółki oraz reprezentowanie jej interesów, które powinien Zarządzający wykonać z należytą starannością i jednocześnie zgodnie z Umową był on odpowiedzialny wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy za niezachowanie takiej staranności. Wszelkie czynności z zakresu zarządzania Zarządzający winien wykonywać samodzielnie i osobiście, co stosownie do przepisów Kodeksu Spółek Handlowych, Umowy Spółki i Regulaminu Zarządu nie uchybiało obowiązkowi współdziałania z innym członkiem Zarządu.

Zgodnie z Umową o Zarządzanie jako Wiceprezes Zarządu miał on prawo korzystać z samochodu służbowego, telefonu komórkowego, tableta, komputera przenośnego wraz z oprogramowaniem, jak również z innych należących do Spółki urządzeń przydzielonych Zarządzającemu w związku z wykonywaniem przezeń obowiązków powierzonych niniejszą Umową. W związku z zawartą z Zarządzającym Umową o Zarządzanie, Spółka zobowiązana była do pokrywania wszelkich kosztów związanych z eksploatacją udostępnionego samochodu: koszty paliwa, przeglądów, ubezpieczenia samochodu oraz jego utrzymania i napraw. W okresie trwania niniejszej Umowy Spółka zobowiązała się także do refundacji (zwrotu) Zarządzającemu posiadającemu stałe miejsce zamieszkania poza siedzibą Spółki, kosztów wynajmu mieszkania służbowego. Wysokość refundacji Zarządzającemu poniesionych przez niego kosztów z tytułu wynajmu mieszkania (w tym czynsz, media - opłata telewizyjna, energia elektryczna) została ograniczona do kwoty 3000 złotych brutto. Refundacji Spółka dokonywała Zarządzającemu co miesiąc na podstawie przedkładanej przez Zarządzającego dokumentacji poniesionych przez niego kosztów, załączonej do wystawionej przez niego faktury VAT. W ramach Umowy Spółka zapewniła również Zarządzającemu środki techniczne do wykonywania Umowy oraz zobowiązała się po przedstawieniu odpowiednich dokumentów dokonywać zwrotu Zarządzającemu uzasadnionych kosztów poniesionych przez Zarządzającego w związku z reprezentacją Spółki w zakresie w jakim było to niezbędne do należytego wykonywania usług na rzecz Spółki na podstawie niniejszej Umowy. Zarządzający był uprawniony na podstawie zawartej Umowy do bezpośredniego pokrywania ww. wydatków środkami Spółki, np. z użyciem karty kredytowej, pobranych wcześniej zaliczkowych wypłat. W takim przypadku Zarządzający zobowiązany był do niezwłocznego przedstawiania Spółce dowodów poniesienia ww. wydatków, w tym w szczególności rachunków, faktur etc. Zarządzający jako Wiceprezes Zarządu zobowiązał się ponosić pełną odpowiedzialność za czynności podjęte w ramach zawartej Umowy i zwolnił Spółkę od odpowiedzialności za szkody poczynione osobom trzecim.

Zarządzający zobowiązał się w Umowie, że w okresie obowiązywania Umowy oraz w każdym przypadku jej rozwiązania lub wypowiedzenia (upływ kadencji, odwołanie, rezygnacja), nie będzie prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Spółki lub wobec podmiotów należących do tej samej Grupy Kapitałowej (zakaz konkurencji).

W dniu 18 czerwca 2013 r. przedmiotowa Umowa o Zarządzanie Spółką została rozwiązana z Wiceprezesem Zarządu.

Zgodnie z zawartą umową o Zarządzanie Spółką, zakaz konkurencji obowiązuje Spółkę w okresie 12 miesięcy po rozwiązaniu lub wygaśnięciu Umowy. Spółka jest zobowiązana płacić zarządzającemu 100% kwoty stałego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego za każdy miesiąc objęcia Zarządzającego Zakazem Konkurencji, płatnej do 10 każdego miesiąca, począwszy od miesiąca, w którym nastąpiło ustanie stosunku zatrudnienia.

Były Wiceprezes Zarządu, który świadczył Spółce usługę zarządzania prowadzi nadal działalność gospodarczą (w ramach bowiem tej działalności została zawarta Umowa o Zarządzanie, z której wynika klauzula o zakazie konkurencji) i jest nadal z tego tytułu podatnikiem VAT (tekst jedn.: nie korzystał i nie korzysta z wyłączenia wynikającego z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług). Rozliczenie z tytułu VAT jak wskazano wcześniej następuje nadal na podstawie wystawianych przez byłego Wiceprezesa faktur VAT.

Przychody uzyskiwane przez Zarządzającego w okresie trwania Umowy jak również po jej rozwiązaniu są nadal opodatkowane podatkiem VAT na zasadach właściwych dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście za pośrednictwem Spółki jako płatnika, dochód jest opodatkowany analogicznie jak w okresie trwania Umowy o Zarządzanie tj. na zasadach ogólnych wg skali podatkowej, a zaliczkę na podatek pobiera nadal zleceniodawca. Na zasadach ogólnych rozliczane są także składki ZUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wypłacane wynagrodzenie (odszkodowanie) z tytułu zakazu konkurencji związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Czy rozliczenie podatku VAT ze Spółką winno się odbywać na podstawie wystawianych przez Zarządzającego faktur VAT oraz czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT z tych faktur.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Umowa o Zarządzanie przedsiębiorstwem zawarta z byłym Członkiem Zarządu przewidziała tzw. zakaz konkurencji czyli zobowiązanie się po zakończeniu współpracy do powstrzymania się do prowadzenia konkurencyjnej działalności. Z tego tytułu ustalone zostało odpowiednie odszkodowanie. A zatem Umowa została zawarta przez Zarządzającego jako podatnika podatku od towarów i usług (Zarządzający nie korzystał w tym zakresie z wyłączenia wynikającego z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług) zaś otrzymane wynagrodzenie za powstrzymanie się od dokonywania określonych czynności, które zostało określone odszkodowaniem, stanowi ekwiwalent za konkretną usługę którą w niniejszej sprawie jest powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej wobec Spółki. Z kolei beneficjentem usługi, z uwagi na uzyskane w ten sposób zobowiązanie (gwarancję) nie prowadzenia przez Zarządzającego działalności konkurencyjnej, jest Spółka. W związku z powyższym uznać należy, iż wypłacane odszkodowanie związane jest z prowadzoną przez Zarządzającego działalnością gospodarczą w ramach której została zawarta umowa o zakazie konkurencji. Zatem więc przedmiotowe odszkodowanie, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

Skoro przedmiotowe odszkodowanie na podstawie art. 8 ust. 1. ustawy o VAT stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to rozliczenie podatku VAT ze Spółką winno się odbywać na podstawie wystawianych przez Zarządzającego faktur VAT. W związku z powyższym, analogicznie jak przy usługach zarządzania świadczonych przez Zarządzającego w okresie trwania umowy o Zarządzanie, Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur Zarządzającego w okresie trwania zakazu konkurencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć zatem, każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

A zatem, aby powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji mogło zostać uznane za usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zobowiązanie to winno być odpłatne, wynikać ze stosunku zobowiązaniowego, jak również musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.

Istotnym elementem do tego, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług, oprócz ustalenia przedmiotu opodatkowania jest również określenie podmiotu opodatkowania. Opodatkowanie usług polegających na powstrzymywaniu się czy też na tolerowaniu określonych stanów rzeczy, powstrzymywaniu się od określonego rodzaju zachowań w ramach tzw. klauzuli konkurencji (zakazu konkurencji) może mieć miejsce wówczas, jeśli podmiot świadczący taką usługę jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei z art. 15 ust. 3 pkt 1 i 3 cyt. ustawy wynika, że ze za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oraz z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka rozwiązała umowę o Zarządzanie Spółką z byłym Członkiem Zarządu (Wiceprezesem), która zawierała klauzulę o zakazie konkurencji w okresie 12 miesięcy po ustaniu zatrudnienia za co przewidziane jest odpowiednie odszkodowanie. Były Członek Zarządu, który świadczył Spółce usługę zarządzania prowadzi działalność gospodarczą i jest z tego tytułu podatnikiem VAT (tekst jedn.: nie korzystał z wyłączenia wynikającego z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług). Rozliczenie z tytułu VAT następowała na podstawie wystawianych przez Zarządzającego faktur VAT. Były Wiceprezes Zarządu Spółki od 17 października 2012 r. posiadał Umowę o świadczenie usług w zakresie Zarządzania. Zarządzający ma zarejestrowaną działalność gospodarczą w ramach której podpisał Umowę o Zarządzanie Spółką. Jest czynnym podatnikiem VAT. Zarządzający zobowiązał się w Umowie, że w okresie obowiązywania Umowy oraz w każdym przypadku jej rozwiązania lub wypowiedzenia (upływ kadencji, odwołanie, rezygnacja), nie będzie prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Spółki lub wobec podmiotów należących do tej samej Grupy Kapitałowej (zakaz konkurencji). W dniu 18 czerwca 2013 r. przedmiotowa Umowa o Zarządzanie Spółką została rozwiązana z Wiceprezesem Zarządu. Spółka jest zobowiązana płacić Zarządzającemu 100% kwoty stałego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego za każdy miesiąc objęcia Zarządzającego Zakazem Konkurencji. Były Wiceprezes Zarządu, który świadczył Spółce usługę zarządzania prowadzi nadal działalność gospodarczą i jest nadal z tego tytułu podatnikiem VAT (tekst jedn.: nie korzystał i nie korzysta z wyłączenia wynikającego z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług). Rozliczenie z tytułu VAT jak wskazano wcześniej następuje nadal na podstawie wystawianych przez byłego Wiceprezesa faktur VAT.

Uwzględniając powyższe okoliczności należy zauważyć, że czynność polegająca na powstrzymaniu się od działalności konkurencyjnej dla Spółki w zamian za wynagrodzenie ma charakter odpłatny. Bowiem ze stanu faktycznego wynika, że strony łączy stosunek prawny, ponadto umowa o zakazie konkurencji została zawarta przez Zarządzającego, jako podatnika podatku od towarów i usług (nie korzystał w tym zakresie z wyłączenia wynikającego z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług), zaś otrzymane wynagrodzenie za powstrzymanie się od dokonywania określonych czynności, które zostało określone odszkodowaniem, stanowi ekwiwalent za konkretną usługę, którą w niniejszej sprawie jest powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej wobec Spółki. Z kolei beneficjentem usługi, z uwagi na uzyskane w ten sposób zobowiązanie (gwarancję) nieprowadzenia przez Zarządzającego działalności konkurencyjnej jest Spółka.

W konsekwencji, świadczone przez Zarządzającego, w oparciu o umowę, usługi polegające na powstrzymywaniu się od prowadzenia działalności konkurencyjnej należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły również prawa do odliczenia podatku z faktur otrzymywanych od Zarządzającego dokumentujących ww. usługę.

Kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego reguluje art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Natomiast stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur od Zarządzającego, ponieważ nabycie przedmiotowych usług związane jest z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną - spełniony został warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Z kolei Zarządzający jest podmiotem uprawnionym do wystawienia faktury VAT ze stawką w wysokości 23%, a zatem nie zaistnieją przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie stanu faktycznego nr 1 oraz stanu faktycznego nr 2 w części dotyczącej podatku dochodowego zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.