IPPP3/443-1130/10-4/IB - Sposób określenia miejsca świadczenia w przypadku refakturowania kosztów podróży kontrahenta unijnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 19 listopada 2010 r.) uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i stawki dla odsprzedaży biletów lotniczych - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 31 grudnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i stawki dla odsprzedaży biletów lotniczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności współpracuje z włoską firmą, która jest jednocześnie udziałowcem Spółki. Przedmiotem współpracy pomiędzy obydwoma firmami jest sprzedaż towarów służących do produkcji wyrobów cukierniczych. Wraz z włoskim partnerem Spółka czyni starania o rozwój i pozyskanie nowych rynków zbytu. W związku z tym przedstawiciele obu firm często odbywają wspólne podróże zagraniczne na terenie Wspólnoty Europejskiej oraz poza teren Unii np. do Kazachstanu. W związku z tym Spółka nabywa w imieniu i na rzecz swojego włoskiego partnera bilety lotnicze. Następnie koszty w części dotyczącej firmy włoskiej są refakturowane przez Spółkę z zastosowaniem stawki podatku VAT, która znajduje się na fakturze zakupu. Firma włoska jako rzeczywisty nabywca usługi transportu międzynarodowego podała dla tej czynności Spółce wykonującej refakturę numer, pod którym firma włoska jest zidentyfikowana na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego.

W uzupełnieniu z dnia 31 grudnia 2010 r. Wnioskodawca dodał, iż kontrahent dostarcza Wnioskodawcy systematycznie towary handlowe służące do produkcji wyrobów cukierniczych dokumentowane w księgach fakturą zakupu, a Wnioskodawca wystawia dla kontrahenta faktury sprzedaży dotyczące prowizji handlowej za sprzedaż bezpośrednią z Włoch jeśli takowa zaistnieje.

Z przedmiotowych biletów lotniczych korzystają fizycznie przedstawiciele obu firm, z tym że refakturowana jest tylko wartość przypadająca na przedstawiciela firmy włoskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Podstawową zasadę dotyczącą określenia miejsca świadczenia usług zawiera art. 28b ust. 1 cyt. ustawy. W myśl tego przepisu, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28, 28j i 28n.

Natomiast miejscem świadczenia usług transportowych, w myśl art. 28f powołanej ustawy, jest miejsce gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wydane między innymi na podstawie art. 28o określa w § 4, że w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu osób lub towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 83 ust. 1 pkt 23 powołanej ustawy, stawka podatku wynosi 0% dla usług transportu międzynarodowego.

Przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje w których koszty niektórych usług gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę, poprzez wystawianie tzw. "refaktur".

Wobec powyższego należy przyjąć, iż refakturowanie polega na zafakturowaniu przez jeden podmiot innemu podmiotowi zakupionych uprzednio usług bez doliczania marży celem przeniesienia poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta. "Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT, wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W rezultacie ostateczne obciążenie przypada nie na pierwotnego nabywcę usługi, lecz na jej nabywcę rzeczywistego.

Wobec powyższego podatnik świadczący usługę transportu międzynarodowego obowiązany jest do jej opodatkowania na terenie kraju. Oznacza to, iż usługa będzie opodatkowana w całości stawką w wysokości 0%, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Polskie prawo podatkowe nie definiuje pojęcia "refakturowania" kosztów ani "refakturowania" usług. Rozwiązania takie zostały natomiast zawarte w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE l Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot nabywający usługę we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inną firmę, nie może być zatem potraktowane inaczej niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Z powyższych ustaleń wynika, iż w sytuacji, w której koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być przenoszone na faktycznego odbiorcę, który z danych usług faktycznie korzysta. W takim przypadku, to podmiot biorący udział w świadczeniu usług, dokumentuje te czynności poprzez wystawienie faktury VAT. W rezultacie, ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku. Przy tego rodzaju odsprzedaży istnieje domniemanie, że podmiot odsprzedający jest świadczącym dane usługi, czyli niejako wchodzi w prawa i obowiązki podmiotu, który faktycznie świadczy te usługi.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Na potrzeby określenia miejsca świadczenia usług, w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika, zgodnie z którą przez podatnika rozumie się:

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Jednakże od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

I tak, na podstawie art. 28f miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Zasada wyrażona w tym przepisie ma zastosowanie niezależne od statusu nabywcy usługi.

Ponadto zgodnie z przepisem § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług transportu międzynarodowego osób - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności współpracuje z włoską firmą gdzie przedmiotem współpracy pomiędzy obydwoma firmami jest sprzedaż towarów służących do produkcji wyrobów cukierniczych. Wraz z włoskim partnerem Spółka czyni starania o rozwój i pozyskanie nowych rynków zbytu. W związku z tym przedstawiciele obu firm często odbywają wspólne podróże zagraniczne na terenie Wspólnoty Europejskiej oraz poza teren Unii np. do Kazachstanu. W związku z tym Spółka nabywa bilety lotnicze, z których fizycznie korzystają przedstawiciele obu firm, z tym że na przedstawiciela firmy włoskiej refakturowane są tylko bilety z których on faktycznie korzystał, z zastosowaniem stawki podatku VAT, która znajduje się na fakturze zakupu. Firma włoska jako rzeczywisty nabywca usługi transportu międzynarodowego podała dla tej czynności Spółce wykonującej refakturę numer pod którym firma włoska jest zidentyfikowana na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę należy wskazać, iż miejscem świadczenia przedmiotowej usługi transportu lotniczego osób jest terytorium Polski, a zobowiązanym do rozliczenia podatku z tego tytułu jest zawsze świadczący usługę tj. w tym przypadku Wnioskodawca bez względu na to kto jest odbiorcą usługi.

Co do stawki, którą należy opodatkować ww. usługę transportową, to zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Definicja tych usług zawarta jest w ust. 3 pkt 2 tego artykułu.

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

W myśl przywołanego art. 83 ust. 3, definicja transportu międzynarodowego to przede wszystkim przewóz lub inny sposób przemieszczania osób m.in. środkami transportu lotniczego, dla którego stawka podatku wynosi 0%, przy posiadaniu odpowiednich dokumentów. Dowodami świadczenia takich usług, stosownie do art. 83 ust. 5 ustawy, w przypadku transportu osób, jest posiadanie międzynarodowych biletów lotniczych.

Biorąc powyższe pod uwagę, ponieważ w przedmiotowej sprawie dochodzi do świadczenia przez Wnioskodawcę usług transportu na rzecz kontrahenta, to o ile Wnioskodawca będzie dysponować dowodami, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy to będzie miał prawo do zastosowania dla świadczonej usługi preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.