IPPP3/443-1128/13-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabywanych wyrobów gazowych - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabywanych wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia ma podpisanych 5 umów z X. na dostawę gazu do 4 kotłowni wytwarzających ciepło na potrzeby gospodarstw domowych i lokali użytkowych, oraz 1 umowę na dostarczanie gazu na potrzeby gospodarstw domowych i do kuchenek gazowych. W związku z nowelizacją ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, Spółdzielnia otrzymała od firmy dostarczającej paliwo gazowe "Oświadczenie odbiorcy o przeznaczeniu paliwa gazowego na potrzeby naliczania podatku akcyzowego". Spółdzielnia wyliczyła w oświadczeniu proporcję do zużycia gazu na każdy punkt oddzielnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółdzielnia może zastosować zwolnienie zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w stosunku do zasobów mieszkaniowych - ciepło dla gospodarstw domowych i do kuchenek gazowych.

2. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym lokale użytkowe korzystają z energii cieplnej na cele centralnego ogrzewania i podgrzewu wody.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółdzielni może ona zastosować przepis art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, które pozwalają na zwolnienie gospodarstw domowych. W stosunku do lokali użytkowych należy zastosować art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Jednocześnie w świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Na mocy art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W tym miejscu podkreślić należy, że w myśl art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy - w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu - zatem w tym przypadku Spółdzielni, zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Przy tym stosownie do art. 9c ust. 3 ustawy jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Ponadto zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu. Sprzedawca wyrobów gazowych może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na wyroby gazowe zostały określone w art. 89 ust. 1 i 2 ustawy. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy stawka akcyzy dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych wynosi 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział zwolnienia dla czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe.

I tak, na mocy art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Przy czym w myśl art. 31b ust. 6 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:

- uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Ponadto na postawie art. 31b ust. 8 ustawy na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia ma podpisanych 5 umów na dostawę gazu do 4 kotłowni wytwarzających ciepło na potrzeby gospodarstw domowych i lokali użytkowych oraz 1 umowę na dostarczanie gazu na potrzeby gospodarstw domowych i do kuchenek gazowych.

Spółdzielnia powzięła wątpliwości czy względem gazu nabywanego na potrzeby gospodarstw domowych może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy natomiast gaz nabywany na potrzeby lokali użytkowych podlega opodatkowaniu.

Ustawodawca wskazał w art. 31b ust. 8 ustawy, co nie jest uznawane za gospodarstwo domowe w rozumieniu ustawy, jednakże ustawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia "gospodarstwo domowe". Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że "gospodarstwo" to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast "domowy" (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Zgodnie zatem z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, aby czynności podlegające co do zasady opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00, mogły być zwolnione od akcyzy, ww. wyroby gazowe powinny być przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe (pomieszczenia mieszkalne).

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) - celem spółdzielni mieszkaniowej (...) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, Spółdzielnia, jako finalny nabywca gazowy działający w imieniu członków Spółdzielni prowadzących gospodarstwa domowe, może nabywać wyroby gazowe w zwolnieniu od akcyzy, w przypadku gdy są one nabywane na potrzeby gospodarstw domowych. Przy czym w przypadku sprzedaży dla Spółdzielni wyrobów gazowych na potrzeby gospodarstw domowych w ilościach nieprzekraczających limitów określonych w art. 31b ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy Spółdzielnia może korzystać z niniejszego zwolnienia bez spełnienia dodatkowych warunków poza wynikającymi z samego przepisu. Natomiast w przypadku sprzedaży dla Spółdzielni wyrobów gazowych na potrzeby gospodarstw domowych w ilościach większych niż wskazane w art. 31b ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy, warunkiem zwolnienia wyrobów gazowych będzie złożenie przez Spółdzielnię oświadczenia, o którym mowa w art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy.

Jednocześnie Spółdzielnia nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy nabywając wyroby gazowe na potrzeby lokali użytkowych.

Zatem Spółdzielnia względem gazu nabywanego na potrzeby gospodarstw domowych może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy natomiast gaz nabywany na potrzeby lokali użytkowych winien być opodatkowany - w przypadku gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 - stawką 1,28 zł/1 gigadżul (GJ) na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.