IPPP3/443-1116/09-2/JK - Uznanie projektu architektonicznego i urbanistycznego za pracę twórczą opodatkowaną 7% stawką podatku VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu 1 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykonuje zawód architekta na własny rachunek jako tzw. działalność gospodarcza. Na podstawie posiadanych uprawnień budowlanych samodzielnie sporządza:

Projekty architektoniczne i urbanistyczne zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są przedmiotem prawa autorskiego jako prace o charakterze twórczym.

Projekt architektoniczny i urbanistyczny uzupełnione rozwiązaniami zagadnień technicznych (tzw. projektami inżynierskimi) stanowią zbiór dokumentów zwany w prawie budowlanym: "projektem budowlanym".

Umiejscowienie projektu architektonicznego i urbanistycznego w "projekcie budowlanym" nie ma wpływu na charakter projektu architektonicznego i urbanistycznego jako prac twórczych. Należy podkreślić, że projekty architektoniczne i urbanistyczne zawsze są integralnym, skończonym dziełem w szczególności posiadają określony zakres i formę oraz ściśle określoną cenę.

Umowa o dzieło obejmująca projekt architektoniczny (urbanistyczny) zawsze jest równocześnie umową przeniesienia materialnych praw autorskich na zamawiającego (art. 61 ustawy o prawie autorskim...).

Wnioskodawca wskazuje, iż według obowiązujących przepisów prawa podatkowego:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy projekt architektoniczny i urbanistyczny stanowiące część zbioru dokumentów p/n "projekt budowlany" stanowiące integralną całość i posiadające odrębną cenę - powinny być opodatkowane stawką VAT w wysokości 7% jako prace twórcze, czy stawką VAT w wysokości 22% jako prace inżynierskie"...

Zdaniem Wnioskodawcy, projekt architektoniczny i urbanistyczny jest szczególnym rodzajem dzieła sztuki, ponieważ musi posiadać formę dokumentu.

Prawo budowlane wymaga aby w obiegu prawnym funkcjonował on wraz z opracowaniami rozwiązań technicznych (projekty inżynierskie) w zbiorze dokumentów zwanym "projektem budowlanym" (dokumentacja budowy).

Wnioskodawca uważa, że projekty architektoniczne i urbanistyczne niezależnie od formy opracowania i sposobu odsprzedaży zawsze pozostają pracami twórczymi i jako takie powinny być opodatkowane jak usługi twórcze (ustawa o podatku VAT zał. 3 poz. 162).

Projekt architektoniczny i urbanistyczny jako część dokumentacji budowlanej nie traci swojego charakteru jako utworu czyli przedmiotu prawa autorskiego w szczególności nie staje się przez to "projektem inżynierskim" czyli przedmiotem prawa wynalazczego ponieważ art. 61 ustawy - Prawo autorskie stwierdza że: "jeżeli umowa nie stanowi inaczej nabycie od twórcy egzemplarza projektu architektonicznego lub architektoniczno-urbanistycznego obejmuje prawo zastosowania go tylko do jednej budowy" - to należy rozumieć że każda umowa o wykonanie dzieła architektonicznego (urbanistycznego) jest równocześnie umową przeniesienia materialnych praw autorskich do utworu natomiast cena projektu architektonicznego określa wysokość wynagrodzenia (honorarium) za przeniesienie praw autorskich na zamawiającego.

Wnioskodawca wnosi o uwzględnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2008 r. sygn. akt III.SA/Wa 1134/08 wydanego w tej samej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dla towarów i usług, wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z objaśnień do załącznika Nr 3 do ustawy, będącego "wykazem towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%", wynika, iż nie ma on zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

W poz. 162 tego załącznika jako opodatkowane 7% stawką podatku wymienione zostały "Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania".

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy: mieć źródło w pracy człowieka (twórcy), stanowić przejaw działalności twórczej, posiadać indywidualny charakter.

Twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu. Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia "utwory" wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności architektonicznej lub architektoniczno-urbanistycznej (np. projektu architektonicznego) jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Należy jednak podkreślić, że nie każdy projekt architektoniczny lub architektoniczno-urbanistyczny spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności projektów będących powieleniem innych projektów, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również projektów typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania architektoniczne. Projekty takie nie podlegają ochronie autorskoprawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego w sprawie wynika, iż Wnioskodawca posiada status twórcy, wykonuje zawód architekta na własny rachunek. Na podstawie posiadanych uprawnień budowlanych Wnioskodawca samodzielnie sporządza projekty architektoniczne i urbanistyczne, projekty konstrukcyjne, technologiczne, inwentaryzacje itp. prace inżynierskie. Wnioskodawca uważa, że projekty architektoniczne i urbanistyczne niezależnie od formy opracowania i sposobu odsprzedaży zawsze pozostają pracami twórczymi i jako takie powinny być opodatkowane jak usługi twórcze (ustawa o podatku VAT zał. 3 poz. 162).

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji gdy wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do projektów architektonicznego i urbanistycznego będących częścią zbioru dokumentów p/n "projekt budowlany" stanowi honorarium za usługi twórcy w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich, należy zastosować stawkę podatku w wysokości 7% zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z poz. 162 załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż w przedmiotowej sprawie nie odniósł się do przywołanego przez Wnioskodawcę we wniosku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Warszawie. Na uwagę zwraca fakt, iż powyższy wyrok jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w kwocie 75 zł w dniu 5 listopada 2009 r., a wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa przekazem pocztowym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.