IPPP3/443-1115/10-2/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1115/10-2/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką podatku produkowanych przez Spółkę wyrobów

1.

w części dotyczącej stosowania obniżonej stawki podatku dla opisanych produktów - jest prawidłowe,

2.

w części dotyczącej stosowania wyłączeń z preferencyjnej stawki podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką podatku produkowanych przez Spółkę wyrobów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1.

Spółka produkuje 32,5% roztwór mocznika pod nazwą handlową A., znajdujący zastosowanie w technologii oczyszczania spalin w silnikach Diesla jako źródło amoniaku - reduktora tlenków azotu. Może być również stosowany jako nawóz, ale ze względu na podwyższoną czystość i wysoką cenę używany jest tylko do ww. celów. Jest to produkt o wysokiej czystości, bez dodatku substancji obcych. Produkt ten zawiera 46,6% azotu w suchej masie.

Urząd Statystyczny sklasyfikował ww. produkt w grupowaniu 24.15.30-13.00 - zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) stosowaną nadal do celów podatkowych oraz w grupowaniu 20.15.31.0 - zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

2.

Spółka produkuje również roztwór mocznika o stężeniu 40% i 45%. Produkty te mogą być stosowane do celów nawozowych, do produkcji żywic formaldehydowych i do oczyszczania spalin (redukcji tlenków azotu). Produkty są wytwarzane na bazie mocznika krystalicznego. Ww. produkty są sprzedawane w kontenerach o pojemności 1000 litrów i zawierają 46,6% azotu w suchej masie.

Urząd Statystyczny sklasyfikował ww. produkty w grupowaniu 24.15.30-13.00 - zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) stosowaną nadal do celów podatkowych oraz w grupowaniu 20.15.31.0 - zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy dla ww. produktów Spółka ma prawo stosować obniżoną do 7% stawkę podatku od towarów i usług wynikającą z załącznika Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 11/2004 z późn. zm.).

2.

Do jakich produktów należy stosować wyłączenia (amidy kwasów alifatycznych i ich pochodne, związki azotu oraz cyjanami wapniowy) wynikające z treści pozycji 56 z załącznika Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...Czy dla ww. wyłączeń należy stosować 22% stawkę podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1) Zdaniem Spółki, zarówno produkt A. jak i roztwór mocznika 40% i 45%, jako produkty wytwarzane na bazie mocznika, powinny być opodatkowane obniżoną 7% stawką podatku VAT, przewidzianą dla towarów o symbolu PKWiU ex 24.15.30 wykazanych w załączniku Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Taka klasyfikacja wynika z rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie PKWiU w podsekcji DG, Dział 24 Chemikalia, wyroby Chemiczne i Włókna Sztuczne, punkt 3: uwagi dodatkowe. Ww. produkty mineralne lub chemiczne, począwszy od azotanu sodu do mocznika czystego lub zanieczyszczonego włącznie, są w każdym przypadku traktowane jako nawozy, nawet wtedy, gdy nie są w sposób oczywisty przeznaczone do stosowania jako nawozy.

Ad. 2) Zdaniem Spółki, zarówno wg aktualnie obowiązującej dla potrzeb podatku VAT Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług, jak też wg nowej PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., wyłączenia, o których mowa wyżej, nie mają praktycznego zastosowania, gdyż klasyfikacja 24.15.30 dotyczy tylko nawozów, natomiast związku azotowe zostały sklasyfikowane w grupowaniach: 24.15.10-50, 24.15.10-75, 24.15.20-20 i w grupowaniach wg nowej klasyfikacji PKWiU: 20.15.10, 20.15.20.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe - w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku dla opisanych produktów - oraz za nieprawidłowe - w zakresie stosowania wyłączeń z preferencyjnej stawki podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...). Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również pozostałe czynności wymienione w tym przepisie.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Należy zauważyć, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie wybranych grup towarów i usług stawkami obniżonymi.

I tak, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1, o czym stanowi art. 41 ust. 2 cyt. ustawy. Pod poz. 56 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono wyroby sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 24.15.30, tj. "nawozy azotowe, mineralne lub chemiczne, z wyłączeniem amidów kwasów alifatycznych i ich pochodnych, związków azotu oraz cyjanamidu wapniowego (azotniaku technicznego)".

Należy mieć przy tym na uwadze objaśnienia zamieszczone przez ustawodawcę pod ww. załącznikiem, z których m.in. wynika, że "ex" - dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania. Oznacza to, że umieszczenie "ex" przy konkretnym symbolu PKWiU powoduje zawężenie stosowania danej regulacji tylko do wyrobów/usług należących do danego grupowania statystycznego, które spełniają określone przez ustawodawcę warunki wskazane w obowiązujących przepisach.

Na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), zmienionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie PKWiU (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Ponadto, w świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania PKWiU w odniesieniu do sprzedawanych towarów lub świadczonych usług jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do dokonywania klasyfikacji statystycznej wyrobów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka produkuje 32,5% roztwór mocznika, zawierający 46,6% azotu w suchej masie, pod nazwą handlową A. Jest to produkt o wysokiej czystości, bez dodatku substancji obcych. Może on być stosowany jako nawóz, ale ze względu na podwyższoną czystość oraz cenę znajduje zastosowanie w technologii oczyszczania spalin w silnikach Diesla jako źródło amoniaku - reduktora tlenków azotu. Ponadto Spółka produkuje roztwór mocznika o stężeniu 40% oraz 45%, które mogą być stosowane do celów nawozowych, do produkcji żywic formaldehydowych i do oczyszczania spalin (redukcji tlenków azotu). Produkty te zawierają 46,6% azotu w suchej masie, wytwarzane są na bazie mocznika krystalicznego i sprzedawane w kontenerach o pojemności 1000 litrów.

Wnioskodawca, w oparciu o opinię Urzędu Statystycznego w Łodzi, klasyfikuje ww. produkty w grupowaniu PKWiU 24.15.30-13.00 - zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), stosowaną do celów podatkowych.

Należy zauważyć, że w klasyfikacji statystycznej PKWiU z 1997 r., stosowanej do celów podatkowych do dnia 31 grudnia 2010 r. zgodnie z powołanym wyżej rozporządzeniem i mającej zastosowanie w przedmiotowym stanie faktycznym, grupa 24.15.30 to "nawozy azotowe, mineralne lub chemiczne", natomiast wskazane przez Spółkę grupowanie 24.15.30-13.00 obejmuje "mocznik zawierający > 45% masy azotu w suchym bezwodnym produkcie (inny niż w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto <= 10 kg)". Grupowanie to znajduje się w dziale 24 podsekcji DG "chemikalia, wyroby chemiczne i włókna sztuczne". Dział ten obejmuje m.in. nawozy. W uwagach dodatkowych do tego działu wskazano, jakie produkty podlegają sklasyfikowaniu w podkategoriach 24.15.30 i 24.15.70 (m.in. mocznik czysty lub zanieczyszczony) oraz stwierdzono, że "wymienione produkty mineralne lub chemiczne, począwszy od azotanu sodu do mocznika czystego lub zanieczyszczonego włącznie, są w każdym przypadku traktowane jako nawozy, nawet wtedy, gdy nie są w sposób oczywisty przeznaczone do stosowania jako nawozy".

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, w szczególności wskazaną klasyfikację stosowaną przez Spółkę do wyrobów będących przedmiotem zapytania, stwierdzić należy, że sprzedaż opisanych produktów, mieszczących się w grupowaniu 24.15.30-13.00 PKWiU - jako wymienionych pod pozycją 56 załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług - podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 7%. Z wniosku nie wynika bowiem, aby wyroby te znajdowały się w wyłączeniach z przedmiotowej preferencji podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Ustosunkowując się natomiast do drugiego pytania Spółki dotyczącego wyłączeń z ww. preferencji, tut. Organ zauważa, że w wymienionej w załączniku Nr 3 do ustawy grupie 24.15.30 wyraźnie wskazano, jakie produkty wyłączone są z preferencyjnej stawki 7%: są to amidy kwasów alifatycznych i ich pochodne, związki azotu oraz cyjanamid wapniowy (azotniak techniczny). Zatem towary mieszczące się w grupie wyłączonej podlegają opodatkowaniu stawka podstawową w wysokości 22%.

Odnosząc się ponownie do powołanej klasyfikacji PKWiU z 1997 r. należy zwrócić uwagę, iż przedstawiona w dziale 24 grupa 24.15.30, której dotyczy wskazana w ustawie o VAT preferencyjna stawka podatku (z zastrzeżeniem o wyłączeniach), obejmuje szereg podkategorii. Wśród nich wyszczególnione są m.in.: podkategoria 24.15.30-13.00 "mocznik zawierający > 45% masy azotu w suchym bezwodnym produkcie (inny niż w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto <= 10 kg)", do której Spółka zaliczyła opisane we wniosku wyroby, ale także np. podkategoria 24.15.30-70 "cyjanamid wapnia (inny niż w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto <= kg)".

Producent danego wyrobu, posiadający wszelkie informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu, niezbędne do właściwego zaklasyfikowania produktu, zalicza w oparciu o tę wiedzę swoje wyroby do odpowiedniego grupowania PKWiU. Określona przepisami klasyfikacja statystyczna towarów jest bowiem istotna z punktu widzenia zastosowania prawidłowej stawki podatku dla sprzedawanych produktów.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy do pytania drugiego, w którym Spółka stwierdza, iż "wyłączenia, o których mowa wyżej, nie mają praktycznego zastosowania", należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ podatkowy ponownie podkreśla, iż nie jest organem kompetentnym do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do właściwego grupowania klasyfikacyjnego. Obowiązek przedstawienia organom podatkowym prawidłowej klasyfikacji dla sprzedawanych towarów (wyrobów) należy do podatnika, który ponosi również odpowiedzialność za nieprawidłowo dokonaną klasyfikację.

Z uwagi na to, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikowania wyrobów, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Spółkę w stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, z uwzględnieniem terminu złożenia wniosku, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl