IPPP3/443-1112/10-6/JF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1112/10-6/JF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) - uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2010 r. (data wpływu 7 grudnia 2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie nr IPPP3-443-1112/10-2/JF z dnia 23 listopada 2010 r. oraz uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2011 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 31 stycznia 2011 r. nr IPPP3/443-1112/10-4/JF - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z opodatkowaniem premii pieniężnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z opodatkowaniem premii pieniężnej.

Wniosek zawierał braki formalne. W związku z powyższym pismem z dnia 23 listopada 2010 r. nr IPPP3-443-1112/10-2/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedmiotowego wniosku. Wezwanie zostało doręczone w dniu 25 listopada 2010 r. Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym. Ze względu na okoliczności sprawy przedstawione w odpowiedzi na powyższe wezwanie w dniu 31 stycznia 2011 r. pismem nr IPPP3/443-1112/10-4/JF Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedstawionego stanu faktycznego. Odpowiedzi udzielono w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz związane z nim zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową importowanymi produktami spożywczymi na rzecz hurtowni oraz sieci handlowych w tym hipermarketów. Odbiorcy zawierają z Wnioskodawcą umowy o stałą współpracę, w których zastrzegają premie pieniężne i tzw. bonusy wynikające z osiągnięcia określonego poziomu zakupów u Wnioskodawcy, realizacji planów zakupów i to zarówno wartościowych jak i asortymentowych, dokonywania terminowych lub przedterminowych płatności za faktury sprzedaży. Ze względu na okres współpracy - umowy są długoterminowe.

Premii nie sposób przypisać do konkretnej jednostkowej sprzedaży jako rabatu, ponieważ dotyczą określonego ciągu zachowań (osiągnięcie wolumenu sprzedaży) lub udzielane są ex post np. po dokonaniu płatności. Premia pieniężna za osiągnięcie określonego poziomu zakupów jest naliczana od obrotu osiągniętego w rozliczanym okresie, a więc dotyczy wszystkich faktur wówczas wystawionych - już zapłaconych, ale także faktur jeszcze przed otrzymaniem wymaganej płatności, o ile termin ten przypada po okresie, za który naliczana jest premia. Na kwotę należnej premii pieniężnej odbiorca wystawia Wnioskodawcy fakturę VAT, w której premia pieniężna obciążona zostaje podatkiem od towarów i usług.

Po zmianie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie można odliczyć podatku naliczonego z faktury, która dokumentuje czynności niepodlegające opodatkowaniu lub zwolnione z VAT, nawet gdy należność za fakturę została uregulowana.

Brak jednolitego stanowiska, czy premie podlegają VAT. Według sądów jest to czynność niepodlegająca temu podatkowi.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów, od początku 2008 r. wydał już kilka interpretacji (nr IPPP1/443-136/08-2/AP, IPPP1/443-193/08-2/AP, IP-PP2-443-170/08-4/PW), wszystkie z 29 lutego 2008 r., w których stwierdził - podobnie jak w historycznej już interpretacji Ministra Finansów z 30 grudnia 2004 r. (nr PP3-812-1222/2004/AP/4026) - że kontrahent dokonując zakupów świadczy usługę na rzecz dostawcy wypłacającego mu premię pieniężną. W konsekwencji wyraził pogląd, że premia pieniężna podlega opodatkowaniu VAT. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy mamy do czynienia z wieloma kontrahentami, z których jedni twierdzą, że premie pieniężne nie powinny być opodatkowane, a inni, że powinny. W dowodach księgowych powinny wówczas występować u podatnika zarówno noty księgowe i faktury na świadczenie usług, których wynagrodzeniem jest premia pieniężna.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż zasady premii pieniężnych i tzw. bonusów są zróżnicowane w umowach z poszczególnymi odbiorcami. Ich wysokość jest uzależniona przede wszystkim od osiągnięcia z kontrahentem określonego poziomu obrotów, ale w wielu wypadkach wysokość procentowa premii jest zależna od obrotów za rok poprzedni. Kontrahenci wychodzą z założenia, i nie bez racji, że obroty z danego roku przekładają się na sprzedaż roku kolejnego. Jest to efekt także ich pracy jako sprzedawcy detalicznego związany z eksponowaniem towarów, ich reklamą etc. W niektórych umowach akcje promocyjne są opłacane jako odrębna pozycja, podobnie jak gazetki reklamowe i miejsca ekspozycyjne. Nie obejmują one jednak efektów pracy pracowników sprzedawcy detalicznego, które są związane z informacją o cechach i zaletach towarów. Nie sposób rozgraniczyć w jakim zakresie w poprzednim roku sprzedaż była wynikiem zalet samych towarów, także cenowych a na ile lokalizacji sklepu, starań jego pracowników i reklamy ogólnej oraz działań pracownika. Stąd obrót poprzedniego roku wpływa na wysokość premii w roku bieżącym niezależnie od wynegocjowanych rabatów.

Jest też druga grupa umów, w których odbiorcami są placówki detaliczne prowadzące działalność samodzielnie, a w których podmiot będący właścicielem marki dokonuje centralnych zakupów na zasadzie tzw. grupy zakupowej na podstawie zapotrzebowań poszczególnych jednostek detalicznych. Wówczas właściciel marki zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na przedstawianiu placówkom detalicznym oferty Wnioskodawcy, zaznajamiania ich z profilem i produktami dostawcy, informowaniu o warunkach dostaw, cechach produktów, utrzymywania stałego kontaktu z placówkami w imieniu Dostawcy i rozwiązywaniu problemów dotyczących dostaw i reklamacji.

Wynagrodzenie jest wówczas ustalane jako procent od zakupów dokonywanych na rzecz placówek detalicznych i dodatkowych premii za osiągnięcie w określonym okresie określonego poziomu zakupów w rozliczeniu kwartalnym i rocznym. Zakupów wówczas dokonuje podmiot będący właścicielem marki, ale na podstawie zamówień indywidualnych z placówek detalicznych.

W opinii Wnioskodawcy, niewątpliwie w obu wypadkach dochodzi do świadczenia usług, aczkolwiek mają one raczej charakter usług starannego działania niż rezultatu, co powoduje konkretne problemy z ich rozliczeniem w związku z tym wynagrodzenie jest ustalane procentowo do obrotu.

Właściciel marki to spółka będąca "zarządcą" w ramach grupy, zakupów na rzecz placówek detalicznych. Odbiorcą towarów oferowanych przez Spółkę jest placówka detaliczna i ona dokonuje sprzedaży. Podmiot będący "właścicielem marki" składa zamówienia na towary, których odbiorcami są poszczególne jednostki detaliczne. To właściciel marki na podstawie umowy ogólnej zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na przedstawianiu placówkom detalicznym oferty Wnioskodawcy, zaznajamiania ich z profilem i produktami dostawcy " informowaniu o warunkach dostaw, cecha produktów, utrzymywania stałego kontaktu w imieniu dostawcy z placówkami i rozwiązywaniu problemów dotyczących dostaw i reklamacji. Wynagrodzenie jest wówczas ustalane jako procent od zakupów dokonywanych na rzecz placówek detalicznych i dodatkowych premii za osiągnięcie w określonym okresie określonego poziomu zakupów w rozliczeniu kwartalnym i rocznym. Podmiot będący właścicielem marki obciąża Spółkę za swoje usługi opisane wyżej natomiast ich wartości liczona jest na podstawie wartości zamówień indywidualnych z placówek detalicznych.

Dochodzi do świadczenia usług, które mają raczej charakter usług starannego działania niż rezultatu, co powoduje konkretne problemy z ich rozliczeniem, w związku z tym wynagrodzenie jest ustalane procentowo do obrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w przypadku otrzymania faktury VAT wystawionej przez odbiorcę na kwotę wyliczonej według umowy procentowo od wartości sprzedaży premii pieniężnej (za wielkość sprzedaży, terminową płatność w danym okresie, długotrwałą współpracę etc.) podatek naliczony z takiej faktury obniża podatek należny Wnioskodawcy.

2.

Czy w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzymuje fakturę dokumentującą udzieloną premię pieniężną, przysługuje Mu prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w tej fakturze, w szczególności czy w związku ze zmianą art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2008 r. prawo do odliczenia podatku zostało zachowane.

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również czynności wymienione w pkt 1-3. Zatem każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu, za wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 oraz art. 8 ust. 2 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. W sytuacjach, w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę, np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą, w takich przypadkach należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Podatnik jest zobowiązany udokumentować wykonanie usługi fakturą VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z wykazanym podatkiem należnym natomiast Wnioskodawcy stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takiej fakturze.

Uznanie, że na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. że podatnik nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takiej fakturze dokumentującej premie pieniężna jest niedopuszczalne, ponieważ pozostaje w sprzeczności z zasadą neutralności wyrażoną w przepisach wspólnotowych i utrwalonym orzecznictwie ETS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz związanego z nim zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwana dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, iż odliczenia podatku naliczonego dokonuje nabywca towaru bądź usługi posiadający statut podatnika a nabycie służy wykonaniu czynności opodatkowanych. Jednocześnie prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego ograniczone zostało przez przepisy art. 88 ustawy i odliczenie to dotyczy m.in. tylko czynności opodatkowanych. W związku tym rozpatrując prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony należy przede wszystkim ustalić czy czynność wskazana na fakturze otrzymanej przez nabywcę jako opodatkowana przez wystawcę faktury rzeczywiście podlega opodatkowaniu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Od dnia 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476), co spowodowało zmianę definicji towaru stosowaną dla potrzeb podatku od towarów i usług. I tak, od dnia 1 stycznia 2010 r. przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Odnośnie zaś pojęcia usługi na gruncie podatku od towarów i usług należy zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Usługa w rozumieniu art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Przy czym najistotniejszy wydaje się sposób w jaki zostały zdefiniowane usługi, a mianowicie jest to definicja negatywna czyli za usługę uznaję się każdą czynność, która nie jest dostawą towarów w tym również czynności wymienione w pkt 1-3 ww. artykułu 8.

Ponadto aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Natomiast premia jest wynagrodzeniem w zamian za świadczoną usługę w sytuacji, gdy wypłacana jest za świadczenie dodatkowych usług np.: o charakterze promocyjnym, marketingowym, lojalnościowym, których celem jest wsparcie i intensyfikacja sprzedaży (np.: eksponowanie towaru na półkach). Inaczej mówiąc premia jest gratyfikacją za szeroko rozumiane zachowanie podmiotu otrzymującego takie wynagrodzenie. Wówczas premię należy uznać jako wynagrodzenie za świadczoną usługę podlegająca opodatkowaniu zgodnie z art. 8 ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność importowanymi produktami spożywczymi na rzecz hurtowni oraz sieci handlowych na podstawie zawartych umów o współpracy wypłaca kontrahentom premie pieniężne i tzw. bonusy uzależnione od określonego poziomu zakupów, terminowych i przedterminowych płatności i długotrwałej współpracy oraz realizacji planów zakupowych, w tym wartościowych ale i asortymentowych. Premia pieniężna udzielana jest po dokonaniu płatności lub przed płatnością, jeżeli termin tej płatności przypada w okresie naliczania premii. Premia nie odnosi się do konkretnej jednostkowej sprzedaży. Poprzez wypłatę premii Wnioskodawca nagradza działania sprzedawców detalicznych związane z eksponowaniem towarów, ich reklamą oraz efekt starań pracowników sprzedawców związanych z informacją o cechach i zaletach towarów.

Wnioskodawca dokonuje również wypłaty premii pieniężnej na rzecz tzw. grupy zakupowej, dla której zakupów na podstawie indywidualnych zamówień placówek detalicznych dokonuje podmiot będący właścicielem marki. Podmiot ten zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na przedstawianiu placówkom detalicznym oferty Wnioskodawcy, zaznajamiania ich z profilem i produktami dostawcy, informowaniu o warunkach dostaw, cechach produktów, utrzymywania stałego kontaktu w imieniu Dostawcy z placówkami i rozwiązywaniu problemów dotyczących dostaw i reklamacji. Właściciel marki nie dokonuje jednocześnie zakupów u Wnioskodawcy a udzielona mu premia uzależniona jest od wartości nabycia towarów przez placówki detaliczne.

W obu przedstawionych przypadkach Wnioskodawca wskazuje, iż wypłata premii pieniężnej jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi mającej charakter raczej starannego wykonania niż rezultatu działań.

Jak wynika z powyższego Wnioskodawca wypłaca i zamierza wypłacać wynagrodzenie za działania nabywców wynikające z zawartych długoterminowych umów handlowych określających warunki współpracy. Wartość wynagrodzenia uzależniona jest od osiągnięcia określonego poziomu obrotów nie tylko w bieżącym okresie rozliczeniowym, ale również w odniesieniu do roku poprzedniego. Wypłacana premia pieniężna jest wynagrodzeniem za utrzymanie określonego poziomu kompetencji mających przyczynić się do zwiększenia pozycji rynkowej produktów Wnioskodawcy. Działania te dotyczą ekspozycji towarów, ich reklamy a także obejmują starania pracowników sprzedawcy detalicznego związane z przekazywaniem informacji o cechach i zaletach towarów. Zwraca uwagę realizacja planów zakupowych, w szczególności w zakresie asortymentu. W przypadku podmiotu prowadzącego działania polegające na przedstawianiu placówkom detalicznym oferty handlowej Wnioskodawcy i dbanie o kontakty Wnioskodawcy z tymi placówkami oraz rozwiązywanie problemów dotyczących dostaw i reklamacji należy uznać za działania na rzecz Wnioskodawcy. W opinii Wnioskodawcy te właśnie działania kontrahentów i ich pracowników mają wpływ na wysokość osiąganego obrotu i jednocześnie na wartość otrzymywanych przez nich premii.

Zatem uznać należy, iż wypłata premii pieniężnej jest wynikiem zachowania kontrahentów w stosunku do Wypłacającego premię. Zachowania te w przypadku placówek detalicznych polegają na utrzymaniu określonego poziomu kompetencji mających przyczynić się do zwiększenia pozycji rynkowej produktów Wnioskodawcy poprzez odpowiednią ekspozycję towarów, ich reklamę oraz staranne przekazywanie informacji o cechach i zaletach towarów. W odniesieniu do właściciela marki natomiast jest to pośrednictwo we współpracy Wnioskodawcy z placówkami należącymi do grupy zakupowej. Zdaniem tut. Organu w obu sytuacjach mamy do czynienia ze świadczeniem odpłatnej usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy uznać, że premia pieniężna wypłacana przez Wnioskodawcę kontrahentom jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę, którą kontrahenci Wnioskodawcy winni dokumentować fakturą VAT.

Wobec powyższego należy uznać, iż skoro zachowanie kontrahentów wynikające z zawartych umów jest świadczeniem usługi podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, to jednocześnie nie zachodzą przesłanki wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę fakt, iż usługi, za które wypłacana jest premia pieniężna służą działalności opodatkowanej Wnioskodawcy (sprzedaż produktów spożywczych), to tym samym świadczone przez kontrahentów usługi podlegające jednocześnie opodatkowaniu oraz udokumentowane przez kontrahentów fakturą VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy stanowią podstawę do obniżenia podatku należnego przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stany faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl