IPPP3/443-1110/10-4/IB - Rozliczenie usługi organizacji międzynarodowych targów w Niemczech.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w fakturze końcowej za organizację targów wystawionej w 2011 r. zaliczki rozliczonej w 2010 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 29 grudnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w fakturze końcowej za organizację targów wystawionej w 2011 r. zaliczki rozliczonej w 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest organizatorem międzynarodowych targów na terenie Unii Europejskiej oraz poza nią. Do dnia 31 grudnia 2010 r. zgodnie z art. 2 ustawy nowelizującej o podatku VAT z dnia 23 października 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 195, poz. 1504) usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium krajów Wspólnoty Europejskiej (Niemcy, Francja, Holandia) jako miejsca świadczenia usług. Zgodnie z art. 28b ustawy o podatku VAT z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi organizacji targów świadczone na rzecz podatników będą opodatkowane na terenie kraju usługobiorcy. W 2010 r. pobrano zaliczki na poczet organizacji targów w 2011 r. Zgodnie z obowiązującymi w 2010 r. przepisami pobrane zaliczki są opodatkowane na zasadach obowiązujących w roku zapłaty tj. podatek VAT jest odprowadzany do krajów Unii Europejskiej (Niemcy).

W uzupełnieniu z dnia 29 grudnia 2010 r. Wnioskodawca dodał, iż w przedmiotowej sprawie miejscem świadczenia usług w zakresie organizacji targów w I kwartale 2011 r. są Międzynarodowe Targi w Niemczech. Odbiorcami tych usług są polskie przedsiębiorstwa, posiadające swoje siedziby na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w fakturze zaliczkowej (końcowej) wystawionej w 2011 r. zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) można i należy wykazać fakturę zagraniczną z pobrania zaliczki w 2010 r. tj. kwotę netto i podatek od wartości dodanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wystawiania w 2011 r. faktur zaliczkowych (końcowych) i pobraniu w 2010 r. zaliczek na usługę wykonywaną w 2011 r. w wysokości 100% tej usługi Wnioskodawca powinien uwidaczniać pobrane zaliczki z faktur zagranicznych wraz z podatkiem od wartości dodanej bez dodatkowego naliczania podatku VAT obowiązującego w Polsce. Natomiast w przypadku pobrania w 2010 r. zaliczki w wysokości poniżej 100% i opodatkowania jej podatkiem np. w Niemczech, po 1 stycznia 2011 r. w momencie wystawienia faktury zaliczkowej (końcowej) jako uzupełnienie płatności podatku do 100% uwidoczniona powinna być zaliczka z faktury zagranicznej wraz z podatkiem od wartości dodanej oraz do różnicy pomiędzy wpłaconą zaliczką a 100% wartością usługi Wnioskodawca powinien doliczyć podatek VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż - art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest organizatorem międzynarodowych targów na terenie Unii Europejskiej oraz poza nią. W 2010 r. Wnioskodawca otrzymał zaliczki na poczet świadczonych usług, które zamierza realizować na terenie Niemiec w 2011 r. Odbiorcami tych usług są polskie podmioty posiadające swoje siedziby na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Z tytułu otrzymania zaliczek Wnioskodawca wystawił faktury zagraniczne zawierające podatek od wartości dodanej. W związku z tym, iż w 2010 r. miejscem opodatkowania świadczonych usług było terytorium Niemiec, natomiast w 2011 r. jest terytorium Polski wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawidłowego sposobu wystawienia faktury końcowej.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi oraz określenie podmiotu odpowiedzialnego za rozliczenie podatku VAT. Od poprawności ustalenia tych kwestii zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby określania miejsca świadczenia usług:

A zatem co do zasady podatnikiem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz osoba prawna, która takiej działalności nie prowadzi ale jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Tut. Organ zwraca uwagę, iż na mocy art. 2 ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, miejscem świadczenia usług było miejsce, gdzie usługi były faktycznie świadczone. Zatem miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę w 2010 r. było terytorium Niemiec niezależnie od tego, czy usługa wykonywana była na rzecz podatników czy też na rzecz osób niebędących podatnikami.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. zasada ta została utrzymana jedynie w odniesieniu do usług w zakresie ww. dziedzin świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami tj. nie spełniających definicji zawartej w cyt. wcześniej art. 28a ustawy. Natomiast w odniesieniu do usług świadczonych na rzecz podatników, spełniających tę definicję, wyodrębniono usługi wstępu. I tak, zgodnie z art. 28g, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają. Dla określenia miejsca świadczenia pozostałych usług w tym usług organizacji targów, niebędących usługami wstępu, świadczonych na rzecz podatników, zastosowanie znajdzie zasada ogólna wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy, w myśl której miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Ponieważ miejsce świadczenia stanowi jednocześnie miejsce opodatkowania danej usługi, zatem prawidłowo postąpił Wnioskodawca wystawiając, na otrzymane w 2010 r. zaliczki, faktury zawierające podatek od wartości dodanej, a nie faktury zawierające polski podatek od towarów i usług. W tym miejscu należy wskazać, że w związku ze zmianą w 2011 r. miejsca świadczenia przedmiotowych usług ostateczne rozliczenie usługi winno odbywać się w oparciu o przepisy krajowe. Istotne w sprawie jest, że zaliczki nie należy traktować jako odrębnej czynności. Zaliczka nie jest bowiem dodatkową czynnością podlegającą opodatkowaniu lecz jest integralnie związana z usługą lub sprzedażą towaru, na poczet której została uiszczona. W przypadku zaliczek ustawodawca określił jedynie inny moment powstania obowiązku podatkowego niż w przypadku sprzedaży świadczonej bez pobrania zaliczki. W efekcie, zaliczka powinna podlegać opodatkowaniu taką samą stawką podatku, jak świadczenie którego dotyczy. W sytuacji będącej przedmiotem wniosku miejscem świadczenia usługi zrealizowanej w 2011 r. będzie terytorium Polski i transakcja winna być rozliczona, zgodnie z przepisami obowiązującymi w 2011 r., tj. w Polsce na zasadach określonych w polskich przepisach.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie zaś do art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Zasady dotyczące wystawiania faktur jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, określa § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zgodnie z którym fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 4 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca otrzymanie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej stawkę podatku.

Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (§ 10 ust. 5 powołanego rozporządzenia).

Stosownie do brzmienia § 10 ust. 6 cyt. rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 9.

W świetle powołanego wyżej § 10 ust. 5 rozporządzenia faktura końcowa, zamykająca transakcję sprzedaży wystawiana jest na zasadach określonych w § 5 i 7-9 rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca będzie miał obowiązek do rozliczenia całej usługi zgodnie z obowiązującymi w Polsce zasadami, niezależnie od wysokości kwoty wpłaconych zaliczek za przedmiotową usługę. Wnioskodawca, w takiej sytuacji, będzie zobowiązany do dokonania korekt podatku od wartości dodanej od zaliczek rozliczonych na terenie Niemiec na podstawie odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE i opodatkowania tych zaliczek na terytorium Polski jak również do wystawienia faktury końcowej na zasadach opisanych w wyżej cyt. § 10 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku gdy kwota wpłaconej zaliczki była niższa niż 100% ceny przedmiotowej usługi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.