IPPP3/443-1105/09-2/KB - Możliwość opodatkowania stawką 22% podatku VAT opłaty eksploatacyjnej za garaże, której część stanowi kwota podatku od nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatku od nieruchomości będącego elementem składowym opłaty eksploatacyjnej wnoszonej przez użytkowników garaży - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatku od nieruchomości będącego elementem składowym opłaty eksploatacyjnej wnoszonej przez użytkowników garaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z ustawą o VAT art. 29 ust. 1 oraz art. 41 Wnioskodawca obciąża użytkowników garaży stawką VAT 22%. Garaże zostały wybudowane w latach 1969-1970 i są usytuowane na odrębnych działkach. Użytkownicy garaży posiadają własnościowe prawo do tych garaży i są członkami Spółdzielni.

Opłata miesięczna za użytkowanie garażu składa się z następujących składników:

Zgodnie z ustawą o VAT art. 41 ust. 1 Zarząd obciąża ww. garaże stawką VAT 22% za wszystkie pozycje.

Użytkownicy garaży uważają, że nie nalicza się podatku VAT od podatku od nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek od nieruchomości za garaże, które w spółdzielni nie stanowią pomieszczeń przynależnych do lokali mieszkalnych a jednocześnie podmiotom przysługują tytuły prawne do lokali mieszkalnych należy opodatkować 22% stawką VAT czy też zastosować zwolnienie od tego podatku gdyż opłaty te są wnoszone zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o VAT art. 29 ust. 1 oraz art. 41 Spółdzielnia obciąża użytkowników garaży stawką VAT 22%. Podatek od nieruchomości stanowi składnik opłaty eksploatacyjnej, od której naliczany jest VAT w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116).

Z przepisu § 12 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) wynika, że zwolnione są od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawo do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Nadmienia się, iż powołane wyżej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. zaczęło obowiązywać od 1 stycznia 2010 r. Zastąpiło ono rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Obowiązujący od dnia 1 stycznia 2010 r. przepis § 12 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. zastąpił § 13 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., jego treść pozostała jednak niezmieniona.

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach stanowi, iż:

Z powołanych przepisów wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, a w przypadku członka spółdzielni może przysługiwać mu spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienione w prawie podatku od towarów i usług oraz § 12 ust. 1 pkt 16 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego.

W tej sytuacji konieczne jest określenie pojęcia lokalu mieszkalnego. W zawartym w art. 2 ustawy o VAT słowniczku ustawowym do tej ustawy zdefiniowano jedynie "obiekt budownictwa mieszkaniowego". Brak jest definicji lokalu mieszkalnego. W związku z tym koniecznym jest użycie definicji zawartej w prawie spółdzielczym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 80, poz. 903). Zawężając rozważania do lokali mieszkalnych należy wskazać, że w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Przedstawiona powyżej analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz ww. rozporządzenia Ministra Finansów, a także art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, oraz art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, prowadzi do wniosku że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych oraz osób niebędących członkami, jeżeli pobierane przez te spółdzielnie opłaty dotyczą samodzielnych lokali mieszkalnych (wraz z pomieszczeniami pomocniczymi). Nie korzystają z tego zwolnienia czynności spółdzielni, za które pobierane są opłaty związane z lokalami użytkowymi bądź garażami, choćby stanowiły one część składową lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny stwierdzić należy, iż opłaty eksploatacyjne za garaże podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powołany wyżej art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. wskazuje zakres powinności na rzecz spółdzielni należnych od jej członków, czy też niebędących członkami właścicieli lokali lub posiadających spółdzielcze własnościowe prawa do lokali - zakreślonych zgodnie z postanowieniami statutu.

Ponieważ wydatki, jakie Spółdzielnia ponosi z tytułu eksploatacji i utrzymania obiektów, o których mowa w cytowanych wyżej przepisach art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych obejmują podatek od nieruchomości, kwoty te są zaliczane do kosztów, o których mowa w przywołanych wyżej przepisach ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, do którego ponoszenia zobowiązane są również osoby posiadające tytuł prawny do garaży.

Tym samym kwota ta powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na takich samych zasadach jak pozostałe koszty, którymi Wnioskodawca obciąża użytkowników garaży.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z ww. przepisu wynika, że podstawą opodatkowania przy pobieraniu opłat eksploatacyjnych za garaże jest cała kwota należna z tytułu świadczonej usługi obejmująca również kwotę stanowiącą równowartość podatku od nieruchomości.

Wobec powyższego kwota podatku od nieruchomości dotycząca garaży, jako część kosztu utrzymania lokalu użytkowego, podobnie jak inne opłaty dotyczące tego lokalu użytkowego, pobierane przez Wnioskodawcę, o których mowa w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 22%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.