IPPP3/443-1102/11-2/SM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 października 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1102/11-2/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prowadzonych szkoleń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prowadzonych szkoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Podatnik jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem wykonywanej działalności jest prowadzenie szkoleń z zakresu rozwijania umiejętności trenerskich zarówno niedoświadczonych jak i doświadczonych trenerów, komunikacji, budowania zespołu, prezentacji, wystąpień publicznych, coachingu, mentoringu, mediacji.

Podatnik informuje, że żadne z organizowanych przedmiotowych szkoleń mających za zadanie uzyskiwanie lub podnoszenie wiedzy do celów zawodowych nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Podatnik nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie opisanych w stanie faktycznym szkoleń, ani nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Szkolenia te prowadzone są z reguły na zlecenie dużych firm szkoleniowych, które to startują w przetargach organizowanych przez jednostki administracji publicznej, bądź pozyskują na ten cel środki unijne. Szkolenia te są finansowane w całości ze środków publicznych.

Firmy szkoleniowe zatrudniają Podatnika jako wykładowcę do przeprowadzenia szkolenia. Po wykonaniu usługi szkoleniowej Podatnik wystawia tym firmom fakturę na ustaloną wcześniej kwotę brutto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Podatnika w zakresie przeprowadzanych szkoleń związanych z kształceniem zawodowym mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c) ustawy o VAT w sytuacji, gdy wykonuje te usługi jako podwykonawca innej firmy szkoleniowej, jeśli jego wynagrodzenia za szkolenia pochodzą ze środków unijnych lub środków pochodzących z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, czyli ze środków publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zapis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c) ma zastosowanie do sytuacji, w jakiej się znajduje. Szkolenia, które prowadzi podmiot są niewątpliwie szkoleniami kształcenia zawodowego lub podnoszącymi kwalifikacje zawodowe dla osób korzystających z tych szkoleń. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG (zastąpionej przez aktualnie obowiązującą Dyrektywę 2006/112/WE) w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L nr 288 z 29.10. 2005 r., artykuł 14) "kształcenie i przekwalifikowanie zawodowe obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu". Szkolenia te finansowane są w całości ze środków unijnych, bądź też finansowane są z budżetu jednostek samorządu terytorialnego, które podobnie jak środki unijne są środkami publicznymi. Jeśli podmiot wykonuje szkolenia jako podwykonawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w tym zakresie - jego usługa jest usługą ściśle związaną z usługą świadczoną przez dużą firmę szkoleniową i podobnie jak firma zlecająca mu przeprowadzenie szkolenia - powinien być zwolniony od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć "kształcenie zawodowe" i "przekwalifikowanie zawodowe", wobec tego wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Przy czym powyższe rozporządzenie z dniem 1 lipca 2011 r. zostało zastąpione przez rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77 str. 1), niemniej jednak przytoczona powyżej treść regulacji co do swej istoty nie uległa zmianie, a zmiana miała jedynie charakter techniczny. Powyższy przepis został przeniesiony do art. 44 rozporządzenia Rady UE.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego zauważyć należy, że Podatnik jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem wykonywanej działalności jest prowadzenie szkoleń z zakresu rozwijania umiejętności trenerskich zarówno niedoświadczonych jak i doświadczonych trenerów, komunikacji, budowania zespołu, prezentacji, wystąpień publicznych, coachingu, mentoringu, mediacji. Szkolenia te prowadzone są z reguły na zlecenie dużych firm szkoleniowych, które to startują w przetargach organizowanych przez jednostki administracji publicznej, bądź pozyskują na ten cel środki unijne.

Przedstawione okoliczności sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa podatkowego wskazują, iż Wnioskodawca realizując przedmiotowe usługi w zakresie ww. projektu bez wątpienia świadczy usługi nauczania pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem lub też nauczania mającego na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, za czym przemawia ich wyżej wymieniony zakres. Zatem pierwsza z przesłanek zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy (tj. uznanie przeprowadzanych szkoleń za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego) jest w powyższej sytuacji spełniona. Należy zatem przeanalizować, czy wypełnione jest drugie kryterium z ww., tj. finansowanie przedmiotowych szkoleń w całości ze środków publicznych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zwierają definicji "środków publicznych". W związku z tym dla celów określenia zakresu tego pojęcia, należy posługiwać się uregulowaniami zawartymi w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), w myśl których środkami publicznymi są:

1.

dochody publiczne;

2.

środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

3.

środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a.

ze sprzedaży papierów wartościowych,

b.

z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c.

ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d.

z otrzymanych pożyczek i kredytów,

5.

z innych operacji finansowych;

6.

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Odnosząc powyższe do opisu przedstawionego w złożonym wniosku, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca będzie realizował szkolenia (i otrzymywał wynagrodzenie) od podmiotu, który otrzymuje środki na ten cel z budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub z dotacji w ramach projektów finansowanych ze środków unijnych, przesłanka finansowania przedmiotowych usług w całości ze środków publicznych jest w tym przypadku również spełniona. Zapis "finansowanie w całości ze środków publicznych" nie odnosi się w ocenie tut. Organu do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami, które nie zostały uzyskane przez podmiot jako przychód z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w opisanej sytuacji znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, bowiem przedmiotowe szkolenia stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są w 100% finansowane ze środków publicznych, tj. budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub środków Unii Europejskiej.

Mając powyższe na uwadze, należało uznać stanowisko za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl