IPPP3/443-1092/10-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla transakcji dostawy towarów, które są przetwarzane na terytorium kraju - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla transakcji dostawy towarów, które są przetwarzane na terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem z siedzibą na terytorium Danii, zarejestrowanym w Polsce dla potrzeb podatku VAT, w tym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. W ramach wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, Spółka dokonuje m.in. sprzedaży mięsa wieprzowego do podmiotu zagranicznego - firmy X, będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Następnie firma X dokonuje dostawy tego towaru na rzecz innego podmiotu zagranicznego - firmy Y, również będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Następnie firma Y dokonuje dostawy tego towaru na rzecz innego podmiotu zagranicznego - firmy Z, również będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Firma Z natomiast zleca podmiotowi krajowemu - firmie A (jako podwykonawcy) wykonanie na towarze usługi polegającej na jego przetworzeniu. W ramach opisanych powyżej transakcji transport towarów dokonywany jest na terytorium kraju bezpośrednio ze Spółki do działającej na zlecenie firmy Z firmy A. Po przetworzeniu towaru przez firmę A towar ten jest wywożony z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, w miejsce wskazane przez firmę Z, przy czym kwestia organizacji wywozu przetworzonego towaru z terytorium kraju pozostaje w takim przypadku poza gestią Spółki.

Powyżej opisany typ transakcji dostawy towaru na rzecz firmy X Spółka traktowała dotychczas jako dostawy towarów na terytorium kraju opodatkowane właściwą krajową stawką podatku VAT (3% - przedmiotem dostaw jest mięso). Po dokonaniu ponownej szczegółowej analizy realizowanych transakcji z podmiotem X pod kątem obowiązujących regulacji podatkowych, Spółka doszła do wniosku, iż była uprawniona do opodatkowania przedmiotowej dostawy stawką VAT 0%, przez co, Spółka zamierza dokonać korekty rozliczeń podatkowych w tym zakresie. Z uwagi na fakt posiadania dokumentów opisanych w dalszej części niniejszego wniosku, Spółka zamierza potraktować przedmiotowe transakcje jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: WDT), w odpowiedni sposób wykazując kwoty obrotu z tego tytułu w składanych deklaracjach podatkowych dla potrzeb VAT oraz informacjach podsumowujących za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu.

Spółka wskazuje, iż posiada stosowne dokumenty potwierdzające, że towary przekazywane firmie A, która dokonuje przerobu towaru, mają zostać wywiezione z terytorium kraju po ich przetworzeniu. W praktyce dokumenty te mają najczęściej postać pisemnego oświadczenia firmy X - podmiotu dokonującego zakupu towarów od Spółki. Ponadto, Spółka otrzymuje należność za zrealizowaną dostawę na swój rachunek bankowy zasadniczo w terminie nieprzekraczającym 60 dni od dnia wydania przez Spółkę towaru.

Jednocześnie Spółka nadmienia, iż występowała wcześniej do Dyrektora Izby Skarbowej z zapytaniem w analogicznej sprawie, jednakże stan faktyczny będący przedmiotem obu zapytań (obecnego i poprzedniego) różni się (w szczególności w zakresie liczby zaangażowanych podmiotów). Spółka w zakresie poprzedniego wniosku otrzymała interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1-443-1364/09-2/IZ z dnia 23 marca 2010 r., w której Organ podatkowy wskazał, iż Spółka uprawniona jest do traktowania realizowanej przez nią dostawy jako WDT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do sprzedaży towarów dokonywanych na rzecz podmiotu X z uwagi na fakt, iż spełnione są wymogi przewidziane w § 10 rozporządzenia (§ 7a rozporządzenia z 2004 r.) pozwalające na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku.

W opinii Spółki w przedstawionym stanie faktycznym bez znaczenia pozostaje fakt, iż transakcja realizowana przez Spółkę stanowi tzw. dostawę łańcuchową, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT. Na poparcie swojego stanowiska Spółka przedstawia poniższe argumenty.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego powyżej:

* Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE na terytorium Polski.

* Spółka przekazuje nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej (przez firmę X) towary podmiotowi (firmie A), który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.), tj. usługi na ruchomym majątku rzeczowym. W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, iż z rozporządzenia (rozporządzenia z 2004 r.) nie wynika wymóg, aby podmiot świadczący usługi na ruchomym majątku rzeczowym działał bezpośrednio na zlecenie podmiotu dokonującego zakupu towarów od podatnika stosującego stawkę VAT w wysokości 0% w odniesieniu do przedmiotowej transakcji. W opinii Spółki dopuszczalne zatem jest, aby przed przekazaniem towaru podmiotowi, który wykona na nim usługi, towar ten był przedmiotem dostawy (wykonanej przez firmę X) na rzecz kolejnego podmiotu (na rzecz firmy Y), który dokonuje dostawy na rzecz kolejnego podmiotu (firmy Z), który wskazuje miejsce, gdzie towar ma być dostarczony w celu wykonania na nim określonych usług.

* Spółka wykaże przedmiotowe dostawy jako WDT w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy - wystawiono fakturę VAT.

* Spółka otrzymała zapłatę na swój rachunek bankowy zasadniczo w terminie 60 dni od dnia wydania towarów.

* Spółka posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostały po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Mając powyższe na względzie, Spółka stoi na stanowisku, iż spełnione są przez nią warunki uprawniające ją do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, o których mowa w § 10 rozporządzenia. Zgodnie z jego brzmieniem obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przytoczony przepis dla zastosowania stawki VAT w wysokości 0% wymaga bowiem, aby podatnik dokonujący dostawy towarów:

* był zarejestrowany jako podatnik VAT UE,

* przekazał, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym,

* wykazał w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

* otrzymał zapłatę na rachunek bankowy w terminie do 60 dni od dnia wydania towaru (otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego);

* posiadał dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Analogiczne wymogi, których spełnienie jest niezbędne do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% zostały wskazane w § 7a rozporządzenia z 2004 r.

Jak zatem wynika z zestawienia stanu faktycznego z warunkami określonymi w przepisach, w opinii Spółki warunki niezbędne do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% z tytułu realizacji przez Spółkę przedmiotowych dostaw zostały spełnione.

Dodatkowo, aby jednoznacznie rozstrzygnąć kwestie prawa Spółki do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% do transakcji opisanych w omawianym stanie faktycznym konieczne jest również przeanalizowanie, czy na kształt rozliczenia podatkowego Spółki wpływ ma fakt, że opisany typ transakcji stanowi tzw. dostawę łańcuchową, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z treścią art. 22 ust. 2 ustawy o VAT: "w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie. Jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie".

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o VAT dostawę towarów, która poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, zaś dostawę towarów, która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym ograniczenia wynikające z zacytowanych przepisów (tzn. konieczność przyporządkowania transportu jedynie do jednej z transakcji) nie znajdą zastosowania. Należy bowiem wskazać, iż § 10 rozporządzenia (§ 7a rozporządzenia z 2004 r.) ma charakter legi speciali w stosunku do przepisu art. 22 ust. 2 ustawy o VAT. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż zgodnie z treścią § 10 rozporządzenia (§ 7a rozporządzenia z 2004 r.) w opisanym tam łańcuchu transakcji transport towarów musi przebiegać co najmniej w dwóch etapach (od pierwszego dostawcy do podmiotu świadczącego usługę i, po przetworzeniu, od podmiotu świadczącego usługę poza terytorium kraju) zaś w samej transakcji muszą brać udział co najmniej trzy podmioty; podatnik dokonujący dostawy, podatnik podatku od wartości dodanej nabywający towary oraz podmiot wykonujący usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Zastosowanie w takim wypadku przepisów art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, uniemożliwiałoby zastosowanie stawki 0% w określonych sytuacjach, jako że hipoteza zawarta w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT nie pokrywa się za szczególną hipotezą § 10 rozporządzenia (§ 7a rozporządzenia z 2004 r.), a zastosowanie do danej transakcji jednocześnie art. 22 ust. 2 ustawy o VAT i § 10 rozporządzenia (§ 7a rozporządzenia z 2004 r.) prowadziłoby do sytuacji, w której zastosowanie stawki VAT w wysokości 0% nigdy nie byłoby możliwe u żadnego podatnika. Tak długo zatem, jak treść art. 22 ust. 2 ustawy o VAT stoi w sprzeczności z treścią § 10 rozporządzenia (§ 7a rozporządzenia z 2004 r.), uznać należy, iż przepis ustawy jako bardziej ogólny nie będzie miał zastosowania.

Mając na względzie powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do sprzedaży towarów dokonywanej na rzecz podmiotu X zarówno przed 1 grudnia 2008 r., jak i po tej dacie.

Ponadto Spółka podnosi, iż otrzymała interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1-443-1364/09-2/IZ z dnia 23 marca 2010 r., w której Organ wskazał, iż Spółka uprawniona jest do traktowania realizowanej przez nią dostawy jako WDT. Stan faktyczny wniosku objętego poprzednią interpretacją różnił się tym, iż w dostawie łańcuchowej brał udział jeden podmiot mniej, tzn. Spółka dokonywała sprzedaży mięsa wieprzowego do podmiotu zagranicznego - firmy X, która dokonuje dostawy tego towaru na rzecz innego podmiotu zagranicznego - firmy Y, która zlecała podmiotowi krajowemu - firmie A (jako podwykonawcy) wykonanie na towarze usługi polegającej na jego przetworzeniu. Ponieważ jednak Organ podatkowy wskazał w uzasadnieniu, iż w takim stanie faktycznym "powołany przez Stronę art. 22 nie znajduje zastosowania w sprawie określenia stawki podatku dla przedmiotowej transakcji", to w opinii Spółki stan faktyczny, w którym w transakcji łańcuchowej bierze udział dodatkowy podmiot nie wpływa na możliwość zastosowania przez Spółkę stawki podatku VAT 0% i potraktowania transakcji jako WDT.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy mając na uwadze fakt, iż w ocenie Spółki spełnione były warunki uprawniające ją do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do transakcji w opisanym stanie faktycznym, ma ona prawo do dokonania korekty rozliczeń w przedmiotowym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 4).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przy czym powyższy przepis, zgodnie z ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto ust. 6 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r. wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 oraz w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

W świetle powyższego aby daną dostawę uznać za czynność wewnątrzwspólnotową musi nastąpić fizyczne przemieszczenie towaru pomiędzy państwami członkowskimi. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru ma miejsce wtedy gdy prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostało przeniesione na nabywcę i gdy w wyniku dostawy towaru dochodzi do jego wywozu z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Co do zasady, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%. Przy czym w myśl art. 146a ust. 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie umocowania zawartego w ust. 16 art. 41 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. (nadanym ustawą z 26 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej - Dz. U. Nr 10.238.1578) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 5% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

I tak, stosownie do treści, wydanych na podstawie powyższej delegacji ustawowej, kolejnych rozporządzeń Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - tj. § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) dodanego przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 11 października 2004 r. (Dz. U.04.224.2277) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 października 2004 r.

jak również § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 24 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. oraz § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 22 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2011 r.

Powyższe uregulowania przewidują również wobec towarów, które w wykonaniu czynności dostawy nie są bezpośrednio transportowane na terytorium innego kraju członkowskiego z tego względu, że nabyte przez podatnika od wartości dodanej towary mają być przedmiotem wykonania na nich usług w Polsce a dopiero potem wywiezione z Polski możliwość zastosowania w stosunku do tych towarów stawki 0%, po spełnieniu warunków określonych ww. cyt. przepisie, z których jeden dotyczy wykazania przez polskiego podatnika dokonującego dostawy towarów w składanej deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej tej dostawy jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym Spółka z siedzibą w Danii, zarejestrowana w Polsce dla potrzeb podatku VAT, w tym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w ramach wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, dokonuje sprzedaży mięsa wieprzowego do podmiotu zagranicznego - firmy X, będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Następnie firma X dokonuje dostawy tego towaru na rzecz innego podmiotu zagranicznego - firmy Y, również będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Następnie firma Y dokonuje dostawy tego towaru na rzecz innego podmiotu zagranicznego - firmy Z, również będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Firma Z natomiast zleca podmiotowi krajowemu - firmie A (jako podwykonawcy) wykonanie na towarze usługi polegającej na jego przetworzeniu. Przy czym w ramach opisanych powyżej transakcji transport towarów dokonywany jest na terytorium kraju bezpośrednio ze Spółki do działającej na zlecenie firmy Z firmy A. Po przetworzeniu towaru przez firmę A towar ten jest wywożony z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, w miejsce wskazane przez firmę Z.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż w analizowanym przypadku towar został nabyty od Wnioskodawcy przez podatnika podatku od wartości dodanej X jednakże towar ten nie został przekazany do wykonania na nim usług tylko w tej samej postaci został sprzedany firmie Y, która z kolei w tej samej postaci odsprzedała towar firmie Z. Dopiero na zlecenie firmy Z towar został przetransportowany przez Wnioskodawcę do podmiotu A świadczącego na tym towarze usługi. Wobec powyższego oddanie towaru do świadczenia na tym towarze usług zostało poprzedzone innymi dwiema transakcjami sprzedaży towaru na terytorium Polski. Wywóz towaru z terytorium Polski nie nastąpi zatem w wykonaniu sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę.

Powyższe wyraźnie wskazuje, że w tak przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie może rozpoznać wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z tytułu sprzedaży swojego towaru dla podatnika X. Dla wyjaśnienia sprawy należy dodatkowo wskazać, że dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium Polski wiąże się z wykazaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów na terytorium kraju, do którego zostaną wywiezione towary w wykonaniu tej dostawy. Podmiot X natomiast dalej dokonuje dostawy tego samego towaru na terytorium Polski na rzecz kolejnego podmiotu Y a zatem X nie wykaże wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów na terytorium innego kraju ponieważ towar z Polski w wykonaniu dostawy dokonanej na jego rzecz nie opuszcza terytorium kraju a podlega kolejnej dostawie na rzecz Y.

Zastosowanie zatem znajdzie przepis art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, z którego wynika, iż miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W związku z tym, w przedmiotowym przypadku transakcję dostawy mięsa firmie X należy uznać - zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki tj. w Polsce. Oznacza to, że realizacja transakcji spowoduje obowiązek naliczenia podatku VAT według zasad i stawek obowiązujących w Polsce.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z dostawą towarów na terytorium kraju, a więc czynnością wykazaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla sprzedawanych towarów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym zarówno przed 1 grudnia 2008 r., jak i po tej dacie ma On prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do sprzedaży towarów dokonywanych na rzecz podmiotu X należy uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na uznanie, że w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka w odniesieniu do transakcji dostaw towarów dokonywanych na rzecz firmy X w stanie prawnym obowiązującym przed 1 grudnia 2008 r., jak i po tym dniu nie ma prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% drugie pytanie zawarte w przedmiotowym wniosku stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.