IPPP3/443-1086/10-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług związanych z produkcją filmową, dokumentacji oraz prawa do odliczenia - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług związanych z produkcja filmową, dokumentacji oraz prawa do odliczenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi związane z produkcją filmów. Spółka jest podatnikiem w rozumieniu ustawy z dnia u marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT). W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka będzie świadczyć usługi na rzecz producentów filmów, będących podmiotami z siedzibą na terytorium krajów nie należących do Unii Europejskiej (dalej: kraje trzecie) - przykładowo, Stanów Zjednoczonych lub Indii. Świadczenie usług na rzecz poszczególnych kontrahentów będzie miało, co do zasady, charakter jednorazowy, tj. usługi będą z reguły świadczone w związku z produkcją określonego filmu na rzecz spółki celowej powołanej do realizacji danego projektu.

Zgodnie z powyższym, Spółka zawarła umowę dotyczącą świadczenia przez spółkę usług związanych z produkcją filmową z podmiotem mającym siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych (dalej: kontrahent 1). Usługi świadczone przez spółkę będą obejmowały m.in. realizację efektów specjalnych i nagrań dźwiękowych.

Strony uzgodniły, że przekazanie przez spółkę pierwszej części zrealizowanych prac nastąpi w styczniu 2011 r. Kolejne części zostaną przekazane w okresie późniejszym, zgodnie z ustalonym harmonogramem. Wykonanie przez spółkę i odbiór przez kontrahenta 1 każdej części prac zostaną potwierdzone protokołem podpisanym przez strony. Po sporządzeniu i akceptacji przez strony protokołu wykonania usługi kontrahent 1 dokona płatności na rzecz spółki. Podobnie, w przypadku umów z innymi kontrahentami, prace zrealizowane przez spółkę zostaną przekazane nie wcześniej niż w 2011 r.

W przypadku każdego z kontrahentów (w tym również kontrahenta 1) spółka będzie dysponować:

- oświadczeniami kontrahentów stwierdzającymi, że prowadzą oni samodzielnie działalność gospodarczą na terytorium kraju trzeciego (w przypadku kontrahenta 1, będzie to oświadczenie o prowadzeniu działalności na terytorium Stanów Zjednoczonych), oraz dodatkowo dokumentami wydanymi przez odpowiednie organy administracji publicznej krajów trzecich potwierdzającymi, iż kontrahent spółki prowadzi działalność gospodarczą na terenie danego kraju (w przypadku kontrahenta 1 będzie to dokument wydany przez odpowiednie organy Stanów Zjednoczonych).

W związku ze świadczeniem opisanych usług, spółka będzie nabywać usługi oraz towary, głównie od dostawców z Polski. Przykładowo będą to usługi tworzenia efektów graficznych do filmu, materiały w postaci taśm filmowych czy twardych dysków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pytanie 1.

Czy dysponując oświadczeniami kontrahentów stwierdzającymi, że prowadzą oni samodzielnie działalność gospodarczą na terytorium danego kraju (w przypadku kontrahenta 1 - na terytorium Stanów Zjednoczonych), oraz dodatkowo dokumentami wydanymi przez uprawnione organy administracji publicznej krajów trzecich potwierdzającymi, iż dany kontrahent spółki prowadzi działalność gospodarczą na terenie danego kraju (w przypadku kontrahenta 1 - na terytorium Stanów Zjednoczonych), Spółka może traktować takich kontrahentów spółki jako podatników w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT i konsekwentnie, stosownie do art. 28b ustawy o VAT, traktować usługi świadczone na rzecz takich kontrahentów jako niepodlegające opodatkowaniu w Polsce.

Pytanie 2.

Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług dotyczących świadczenia usług na rzecz podmiotów wskazanych w pytaniu 1 (w tym kontrahenta 1).

Pytanie 3.

Jakie elementy powinna zawierać faktura dokumentująca świadczenie usług przez Spółkę na rzecz podmiotów wskazanych w pytaniu 1 (w tym kontrahenta 1).

Ad. 1

Zgodnie z regułą ogólną określania miejsca świadczenia, wskazaną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce siedziby lub stałego zamieszkania usługobiorcy.

W okresie przejściowym, tj. do końca 2010 r., miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury i sztuki jest miejsce gdzie usługi te są faktycznie świadczone. Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 195, poz. 1504), w dniu 1 stycznia 2011 r. wejdzie w życie regulacja art. 28g ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki,

sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Biorąc pod uwagę fakt, że powołany przepis odnosi się wyłącznie do usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, w zakresie świadczeń na rzecz podatników zastosowanie znajdzie reguła ogólna określania miejsca świadczenia (art. 28b ust. 1 ustawy o VAT). Miejscem świadczenia tych usług będzie zatem miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Jednocześnie stosownie do art. 28a ustawy o VAT podatnikami są podmioty które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Spółka pragnie zauważyć ze pierwsza część prac zostanie przekazana w styczniu 2011 r., kolejne części prac zostaną przekazane w terminach późniejszych, zgodnie z ustalonym harmonogramem. Konsekwentnie, należy uznać, że usługi realizowane przez Spółkę zostaną wykonane w 2011 r. Podobnie, w przypadku innych kontrahentów, usługi zostaną zrealizowane nie wcześniej niż w 2011 r. W analizowanej sytuacji zastosowanie znajdą zatem przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 28a ustawy o VAT, kluczowym elementem pozwalającym uznać dany podmiot za podatnika jest prowadzenie przez ten podmiot samodzielnej działalności gospodarczej. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza jest rozumiana szeroko jako wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Zdaniem Spółki, produkcja filmów bez wątpienia mieści się we wskazanym zakresie. Oznacza to, że podmioty nabywające od Spółki usługi związane z produkcją filmów (producenci filmowi) powinny być uznane za podatników na gruncie art. 28a ustawy o VAT. W celu potwierdzenia statusu nabywców usług, spółka będzie dysponować oświadczeniami poszczególnych kontrahentów stwierdzającymi, że prowadzą oni samodzielnie działalność gospodarczą na terytorium kraju trzeciego, oraz dodatkowo dokumentami wydanymi przez uprawnione organy administracji publicznej krajów trzecich (w przypadku kontrahenta 1 - Stanów Zjednoczonych) potwierdzającymi, iż dany kontrahent prowadzi działalność gospodarczą na terenie kraju trzeciego. Zdaniem Spółki, na podstawie powyższych dokumentów należy uznać, że nabywca usług jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, w analizowanej sytuacji miejsce świadczenia usług realizowanych przez spółkę powinno być ustalone zgodnie z zasadą ogólną. W myśl art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia przedmiotowych usług, będzie miejsce siedziby usługobiorcy, tj. kraj trzeci (w przypadku umowy z kontrahentem 1- Stany Zjednoczone). Konsekwentnie, usługi te nie będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski.

Ad. 2

W myśl art. 86 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, m.in. jeżeli nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju i kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami zgodnie z art. 41 ustawy o VAT, usługi związane z produkcją filmową podlegają opodatkowaniu VAT według stawki 22% (w pozycji 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, stanowiącego wykaz usług zwolnionych z VAT, wskazano, że z zakresu zwolnienia wyłączone są m.in. usługi związane z produkcją filmów i nagrań).

Konsekwentnie, gdyby usługi te były świadczone na terytorium Polski, spółka miałaby prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych ze świadczeniem tych usług (na podstawie ogólnej reguły wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Tym samym, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, bez względu na fakt, że wykonywane przez Spółkę czynności nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z towarami /usługami nabytymi w celu świadczenia tych usług (uwzględniając ograniczenia wynikające z art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ustawy o VAT)

Ad. 3

Zgodnie z § 25 pkt 1 oraz pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337; dalej: rozporządzenie), w przypadku usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa trzeciego, faktura stwierdzająca dokonanie tych usług powinna zawierać wszystkie elementy określone w § 5 rozporządzenia z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Mając na względzie powyższe, w analizowanym przypadku tj. wystawiania faktur dokumentujących świadczenie usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium kraju trzeciego (w przypadku kontrahenta 1 - Stanów Zjednoczonych) prawidłowym będzie wystawianie przez spółkę faktur spełniających ogólne wymogi formalne, jednak bez umieszczania na nich informacji dotyczących VAT (stawka, kwota).

Równocześnie, mimo braku takiego obowiązku dla celów dokumentacyjnych Spółka zamierza umieszczać na fakturach adnotację, że wymienione w niej usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Podsumowując, zdaniem Spółki:

* usługi świadczone przez Spółkę od stycznia 2011 r. na rzecz kontrahentów mających siedzibę lub miejsce stałego zamieszkania na terenie krajów trzecich (w przypadku kontrahenta 1 - Stanów Zjednoczonych) nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski;

* będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na fakt, że spółka miałaby prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyby czynność ta była dokonywana w Polsce;

* prawidłowe będzie wystawianie faktur bez podawania stawki i kwoty podatku VAT oraz kwoty należności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług rozumie się, według art. 8 ust. 1, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług bardzo istotne znaczenie ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Celem określenia miejsca świadczenia usług ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. I tak zgodnie z art. 28a pkt 1 stwierdza się, że przez to pojęcie rozumiemy:

W pkt 2 tego artykułu za podatnika uważa się również podmiot, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju. A contrario podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług.

Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n. Wyjątki określone ustawą to przede wszystkim świadczenie usług na rzecz podmiotów, niespełniających definicji podatnika oraz usługi związane z nieruchomością.

W art. 28g ust. 2 ustawy, który obowiązuje od 1 stycznia 2011 r. miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jako polski podatnik VAT, będzie świadczył usługi związane z produkcją filmową dla kontrahenta z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (kontrahent 1). Strony uzgodniły, że prace będą wykonywane etapami, z których pierwszy zakończony będzie w styczniu 2011 r. Wnioskodawca podaje również, że dysponować będzie oświadczeniem kontrahenta 1, stwierdzającym prowadzenie przez niego działalności gospodarczej na terenie Stanów Zjednoczonych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dysponując oświadczeniem kontrahenta o prowadzeniu działalności gospodarczej i dodatkowo dokumentami wydanymi przez uprawnione organy administracyjne, będzie mógł zastosować dla określenia miejsca świadczonych przez siebie usług art. 28b ustawy i nieopodatkowywać tych usług w Polsce.

Odnosząc się do przytoczonych przepisów, stwierdzić należy, że według art. 28a "podatnikiem" (czyli przedsiębiorcą) dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, względnie podmiot prowadzący "działalność gospodarczą odpowiadającą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy", bez względu na cele i rezultaty takiej działalności. Z definicji tej wynika, że "podatnikiem" jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego.

Wnioskodawca podaje, że usługi, które świadczy dla swojego kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych są usługami, mieszczącymi się w zakresie usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki. Dla tego rodzaju usług, miejsce świadczenia usług określa art. 28b ust. 1 ustawy, w obrocie pomiędzy przedsiębiorcami w rozumieniu art. 28a ustawy.

Przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazują na sposób dokumentowania faktu, że podmiot będący nabywcą usługi prowadzi działalność gospodarczą. Należy jednak zauważyć, że podmioty, o których mowa w art. 28a pkt 1 lit. a) to podmioty mające siedzibę poza terytorium kraju - w państwie Unii Europejskiej lub w państwie trzecim i to uregulowania w nich obowiązujące rozstrzygają ww. problem. Zatem to odpowiednie przepisy kraju nabywcy przesądzają o tym, czy osoba prowadzi działalność gospodarczą oraz jakie dokumenty świadczą o tym fakcie. Z wniosku wynika, że w przypadku każdego kontrahenta, Spółka będzie dysponować dokumentami wydanymi przez odpowiednie organy administracji publicznej tych krajów.

Zatem, stwierdzić należy, że Wnioskodawca słusznie wskazał na art. 28b ust. 1 ustawy przy określaniu miejsca świadczenia usług, które na podstawie umowy, świadczy dla kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych, który spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy a co za tym idzie podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem (...).

Z kolei w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy postanowiono, iż podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Co do zasady, usługi świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej.

Zatem, odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego Wnioskodawcy, jeżeli świadczyć będzie usługi niepodlegające opodatkowaniu w Polsce, to prawo do odliczenia wydatków z nimi związanych, będzie mu przysługiwało na podstawie zapisu w art. 86 ust. 8 ustawy.

Dodatkowo tut. Organ pragnie nadmienić, że od 1 stycznia 2011 r., stawka podstawowa podatku VAT wynosi 23%, zgodnie z art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578).

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Katalog czynności dokumentowanych fakturami określony został w art. 106 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym faktura dokumentuje dokonanie sprzedaży. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów na terenie kraju, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepisy nakazują także wystawianie faktur dla czynności dostawy towarów lub świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza krajem i w tym miejscu (w innym państwie) podatnik świadczący te usługi nie jest zarejestrowany dla celów VAT czy też podatku typu VAT. Wówczas podatnik ma obowiązek wystawić tzw. faktury handlowe. Nie zawierają one kwot ani stawek podatku, jak również kwot należności brutto.

Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT będzie świadczyć usługi na rzecz producentów filmów, będących podmiotami z siedzibą na terytorium krajów nie należących do Unii Europejskiej, które nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. W związku z powyższym, wystawiane przez niego faktury nie będą zawierały stawki ani kwoty podatku VAT.

Szczegółowe zasady wystawiania takich faktur zostały określone w § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.)

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z kolei w ustępie 2 stwierdza się, że faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Natomiast ustęp 3 zawiera zapis, że faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zatem prawidłowym będzie wystawienie przez Wnioskodawcę faktury spełniającej ogólne wymogi formalne, bez umieszczania jednak na niej stawki i kwoty podatku. Faktury te bowiem, winny zawierać dane, które muszą być zamieszczone na "zwykłej" fakturze VAT, tj. dane sprzedawcy i nabywcy, datę wystawienia faktury i nazwę towaru, z tą tylko różnicą, że nie zamieszcza się na nich stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Ponadto, w fakturach takich może nie być zapisany numer identyfikacji podatkowej nabywcy, co wynika bezpośrednio z zapisów § 25 cyt. rozporządzenia.

Zatem stanowisko przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.