IPPP3/443-108/10-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2010 r. (data wpływu 3 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku akcyzowego dla wyrobów o kodzie CN 3811 90 00 stosowanych jako dodatki do paliw - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku akcyzowego dla wyrobów o kodzie CN 3811 90 00 stosowanych jako dodatki do paliw.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi sprzedaż hurtową sprowadzanych z Niemiec olejów smarowych silnikowych, przekładniowych, hydraulicznych oraz dodatków do paliw i nalicza z tego tytułu podatek akcyzowy. Dodatki do paliw klasyfikowane są jako takie na podstawie kodu celnego PCN 3811 90 00 nadawanego przez producenta. Dodatki te służą do uszlachetniania paliwa i zastosowanie ich polega na dolaniu ich do baku samochodu razem z paliwem. W świetle przepisów obowiązujących przed dniem 1 marca 2009 r. Spółka naliczała od tych wyrobów podatek akcyzowy wg stawki 1882 PLN za 1000 litrów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku akcyzowego należy zastosować do ww. dodatków do paliw po wejściu wżycie Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, stawka podatku akcyzowego na dodatki do paliw wynosi 0,00 (zero) złotych.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym z dnia 23 kwietnia 2004 r. (dalej "stara ustawa") do paliw silnikowych zalicza się m.in. "pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używano jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN". Nowa ustawa o podatku akcyzowym definiuje jednak paliwa odmiennie nie zaliczając do nich dodatków do paliw.

Artykuł 88 par. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (dalej "nowa ustawa") stanowi bowiem: "Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych". Wynika z tego, że dodatki do paliw, które same nie służą do napędu nie są w rozumieniu ustawy paliwami. Art. 88 nowej ustawy określa stawki akcyzy dla wyrobów energetycznych. Dodatki do paliw nie są jednak wymienione w żadnym z przepisów tego artykułu. Jak wskazano powyżej nie można ich zaliczyć do "pozostałych paliw silnikowych" opodatkowanych na podstawie pkt 14 ust. 1 tego artykułu stawką 1822 PLN za 1000 litrów. Natomiast wg art. 88 ust. 2 "stawka akcyzy na wyroby inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł". Spółka odczytuje ten przepis w ten sposób, że stawka 0 zł obowiązuje dla wyrobów służących jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych ale przeznaczone do celów innych niż opałowych oraz innych niż określone w ust. 1 pkt 1-13. Gdyby cały katalog wymienionych wyrobów należało traktować negatywnie, to ustawodawca powtórzyłby słowa "inne niż" przed każdym z wymienionych wyrobów, w dodatku przepis ten byłby całkowicie martwy wobec faktu, że wyrobami energetycznymi są (oprócz energii elektrycznej) wyłącznie materiały opałowe lub napędowe i domieszki do nich oraz oleje smarowe, które zostały w ustawie wyliczone i które mają podane stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 38 ww. załącznika pod kodem CN 3811 wymieniono środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycją CN 3811.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy). Przy czym przez dodatki lub domieszki do paliw silnikowych należy rozumieć wyroby dodawane do tych paliw w celu poprawy ich właściwości, np. smarowych, myjących, kalorycznych, z wyjątkiem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o których mowa w ustawie. W tym przypadku nie ma znaczenia kod CN takich wyrobów, muszą one być jedynie przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W związku z tym jeżeli wyrób będący przedmiotem wniosku o kodzie CN 3811 90 00 zostanie przeznaczony jako komponent (dodatek) paliw silnikowych należy uznać go za paliwo silnikowe. Konsekwencją powyższego jest zastosowanie odpowiedniej stawki akcyzy dla ww. wyrobu energetycznego.

Stosownie do art. 89 ust. 1 ww. ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

Natomiast. zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w art. 89 ust. 1 ww. ustawy zostały określone stawki podatku akcyzowego na wyroby energetyczne. Stawki określone w tym przepisie, w stosunku do niektórych wyrobów energetycznych odwołują się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN), inne zaś do definicji paliw silnikowych bądź paliw opałowych określonych, odpowiednio w ust. 2 lub ust. 3 art. 86 ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, iż stawka 0 zł znajdzie zastosowanie w ograniczonym zakresie, a mianowicie wyłącznie do wyrobów innych niż wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 i to pod warunkiem, że wyroby te są przeznaczone do celów innych niż:

* paliwo opałowe,

* dodatki lub domieszki do paliw opałowych,

* do napędu silników spalinowych,

* jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż hurtową sprowadzanych z Niemiec olejów smarowych silnikowych, przekładniowych, hydraulicznych oraz dodatków do paliw i nalicza z tego tytułu podatek akcyzowy. Dodatki do paliw klasyfikowane są jako takie na podstawie kodu celnego PCN 3811 90 00 nadawanego przez producenta. Dodatki te służą do uszlachetniania paliwa i zastosowanie ich polega na dolaniu ich do baku samochodu razem z paliwem. W świetle przepisów obowiązujących przed dniem 1 marca 2009 r. Spółka naliczała od tych wyrobów podatek akcyzowy wg stawki 1882 PLN za 1000 litrów.

W związku z tym, że dla wyrobu o kodzie CN 3811 90 00 ustawodawca nie określił stawek akcyzy w oparciu o jego kod CN, stawkę należy ustalić kierując się kryterium jego przeznaczenia. Z uwagi na to, że Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe wyroby o kodzie CN 3811 90 00 są stosowane jako dodatek do paliw silnikowych, należy je traktować jako paliwa silnikowe, czego konsekwencją jest zastosowanie w tym przypadku stawki akcyzy z art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy w wysokości 1822,00 zł/1000 l.

Ponadto wskazać należy, że krajowe regulacje prawne w zakresie obrotu i opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobami, o których mowa wyżej, są zgodne z przepisami prawa wspólnotowego. Przede wszystkim regulacje te spełniają wymagania i warunki określone w dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283, str. 51 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 3 akapit drugi ww. dyrektywy, oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwa silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.