IPPP3/443-1073/09-3/MM - Zakwalifikowanie dostawy towarów jako czynności spełniającej wymogi sprzedaży ciągłej, moment wystawienia faktury i powstania obowiązku podatkowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1073/09-3/MM Zakwalifikowanie dostawy towarów jako czynności spełniającej wymogi sprzedaży ciągłej, moment wystawienia faktury i powstania obowiązku podatkowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy opisana we wniosku dostawa jest sprzedażą o charakterze ciągłym, ustalenia momentu wystawienia faktury na taką dostawę oraz momentu powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy opisana we wniosku dostawa jest sprzedażą o charakterze ciągłym, ustalenia momentu wystawienia faktury na taką dostawę oraz momentu powstania obowiązku podatkowego. Wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym - brak przedłożenia oryginału lub urzędowo poświadczonej kopii dokumentu (pełnomocnictwa), z którego wynika prawo Pani x do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym tut. organ podatkowy pismem z dnia 1 grudnia 2009 r., znak IPPP3/443-1073/09-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. jest ogólnokrajowym dystrybutorem różnych towarów pozaprasowych np. artykułów chemicznych, papierosów, artykułów biurowych. Spółka S.A. zaopatruje w ww. towary pozaprasowe kontrahentów, z którymi łączą go długotrwałe kontakty handlowe i kompleksowe umowy. Spółka S.A. dokonuje ww. dostaw w oparciu o składane przez kontrahentów za pośrednictwem faksu, poczty lub poczty elektronicznej pisemne zamówienia. Dostawy realizowane na podstawie ww. umów handlowych dokonywane są zarówno w ten sposób, że S.A. dostarcza towary własnym transportem jak i poprzez pobieranie towarów z magazynów S.A. przez kontrahentów. Dostawy realizowane są partiami, przy czym w przypadku każdego kontrahenta dostawy te występują kilka - kilkanaście razy w miesiącu w zależności od tempa sprzedaży towarów przez kontrahenta Spółki S.A. Po zakończeniu każdego miesiąca następuje rozliczenie dokonanych dla danego kontrahenta dostaw i Spółka S.A. wystawia jedną fakturę dokumentującą te dostawy. Faktura wystawiana jest w terminie 7 dni od zakończenia miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy opisana dostawa jest sprzedażą o charakterze ciągłym.

2.

Kiedy powinna być wystawiona faktura za taką dostawę.

3.

Jaki jest moment powstania obowiązku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Opisana w części dotyczącej stanu faktycznego dostawa towarów jest sprzedażą o charakterze ciągłym, w rozumieniu przepisu § 5 ust. 1 p. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

2.

Faktura powinna być wystawiona po zakończeniu każdego miesiąca w terminie 7 dni od jego zakończenia (zgodnie z § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów).

3.

Obowiązek podatkowy w przypadku dostawy o charakterze ciągłym powstaje, zgodnie z przepisem art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami) z chwilą wystawienia faktury, czyli najpóźniej 7 dnia od zakończenia miesiąca, którego dotyczy faktura.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

1.

Sprzedaż o charakterze ciągłym

Pojęcie sprzedaży o charakterze ciągłym występuje w przepisie § 5 ust. 1 pkt 4 wyżej wymienionego rozporządzenia Ministra Finansów. Zgodnie z tym przepisem: "Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

(...)

4) dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;".

Pojęcie to nie występuje natomiast wprost ani w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług ani w przepisach prawa cywilnego. Posiłkując się więc pojęciami podobnymi występującymi na gruncie prawa cywilnego, definicjami językowymi oraz systematyką ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że:

*

Pojęcie sprzedaży należy rozumieć zgodnie z definicją z art. 2 p. 22 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym to przepisie przez sprzedaż należy rozumieć m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

*

Pojęcie "ciągłości" sprzedaży należy rozpatrywać zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Dla uznania świadczenia za "ciągłe" wystarczą, iż składa się ono z pewnych następujących po sobie aktów (czynności), o ile tworzą razem funkcjonalną całość, która ma to do siebie, że trwa w czasie, że czas jest jej miernikiem i że interes jednej strony jest zaspokojony właśnie dlatego, że odpowiednie zachowanie się drugiej strony ma charakter trwały. Pod pojęciem "sprzedaży ciągłej" należy więc rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym świadczenie, polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

*

W celu prawidłowej interpretacji pojęcia "sprzedaż o charakterze ciągłym" należy również odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN pod pojęciem "ciągły" należy rozumieć: 1 "trwający bez przerwy", 2. "powtarzający się stale", 3. "ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni".

Natomiast słownikowe znaczenie słowa "ciągłość" to łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni. To także dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały". Nie tylko zatem nieustanność jakiegoś procesu, ale także jego powtarzalność uznać należy za ciągłość.

Z powyższego wynika, że aby dostawy mogły być uważane za ciągłe, umowa o takie dostawy powinna spełniać następujące kryteria:

*

powinna być trwała, zawarta na dłuższy okres czasu,

*

muszą z niej wynikać obowiązki ciągłe, bez możliwości jednorazowego spełnienia świadczenia,

*

świadczenie polega na stałym i powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do określonego zachowania.

Kryteria te składają się na charakter relacji łączącej strony umowy o dostawy ciągłe. Relacja ta polega na ciągłej i nieprzerwanej więzi łączącej kontrahentów, zgodnie z którą jedna strona świadczy nieprzerwanie, na rzecz drugiej, przez określony w umowie okres czasu.

Powyższe stanowisko zaprezentowane zostało m.in. w następujących interpretacjach: interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2008 r. sygnatura akt IPPP1-443-1370/08-2/AK wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2008 r. sygnatura akt IPPP1-443-1369/08-2/JL wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2008 r. sygnatura akt IPPP1-443-1367/08-2/SM wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z dnia 12 marca 2007 r. sygnatura akt IS.II/2-443/268/06 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, interpretacja indywidualna z dnia 12 marca 2008 r. sygnatura akt IPPP1-443-263/08-2/MP wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2007 r. sygnatura akt PPII443/1/117/50770/07 wydana przez Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2008 r. sygnatura akt IPPP1-443-846/08-2/JL, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

2.

Termin wystawienia faktury za dostawę o charakterze ciągłym

Zgodnie z przepisem § 9 ust. 2 powołanego na wstępie rozporządzenia Ministra Finansów, w przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Zatem w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym fakturę należy wystawić nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano tej sprzedaży.

3.

Moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jak natomiast stanowi art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Zestawiając powołane powyżej przepisy ustawy z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów dot. terminów wystawiania faktur S.A. stoi na stanowisku, że regulacje te czytane łącznie zezwalają Spółce na rozpoznanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, w miesiącu następnym po miesiącu, w którym miała miejsce ta sprzedaż, czyli w miesiącu wystawienia faktury.

Takie też stanowisko zajął Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lipca 2008 r. sygnatura akt lPPP1-443-846/08-2/JL. W interpretacji tej stwierdza się: "Wobec powyższego, dokonując oceny przedmiotowych dostaw, należy zauważyć, iż mają one charakter ciągły, bowiem polegają na wykonywaniu powtarzalnych czynności w okresie obowiązywania umowy zawartej między stronami. W konsekwencji, w ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, Spółka prawidłowo kwalifikuje te dostawy jako sprzedaż o charakterze ciągłym. W sytuacji takiej znajdują zastosowanie powołane przez Spółkę przepisy § 9 ust. 1 pkt 3 i § 13 ust. 2 rozporządzenia, a więc prawidłowym jest rozpoznawanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w miesiącu następnym po wydaniu całości wysyłek towarów zamówionych przez nabywcę (w związku z wystawianiem jednej faktury za cały miesiąc, nie później niż siódmego dnia od zakończenia tego miesiąca)."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem", Minister Finansów określił szczegółowo zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania.

W myśl § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok wystawienie faktury, a w przypadku, gdy data różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury. Przepis ten wprowadza możliwość określania na fakturze daty sprzedaży poprzez podanie wyłącznie miesiąca oraz roku. Podany wyżej sposób określania daty ustawodawca ograniczył wyłącznie do faktur VAT dokumentujących sprzedaż o charakterze ciągłym. Ustawodawca w § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia posłużył się pojęciem "sprzedaży ciągłej", jednak obowiązujące przepisy podatkowe nie podają definicji tego pojęcia. Pojęcie "ciągłości" sprzedaży przyjąć należy zatem zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem (dostawa, najem, dzierżawa, itd.) lub nim nie oznaczony. Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe bądź okresowe. Aby dane świadczenie mogło być uznane za ciągłe musi składać się z pewnych, następujących po sobie czynności, które tworzą pewną funkcjonalną całość, która trwa w czasie i czas jest jej miernikiem. Świadczenia ciągłe polegają na określonym, stałym zachowaniu dłużnika w czasie trwania zobowiązania. Interes jednej ze stron jest zaspokojony dlatego, że zachowanie drugiej strony ma charakter stały. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenie samodzielne. W ujęciu słownikowym ciągłość oznacza: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, ustawicznie, stale powtarzający się, stały. W ujęciu § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia.

Podkreślić należy, że czynnik czasu w świadczeniach ciągłych wynika z ich istoty, wyrażającej się w niemożności wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności, którym można przypisać określony moment czasu. Świadczenie ciągłe jest realizowane stale - stan realizacji świadczenia trwa - przez określony okres, jak to dzieje się np. przy najmie, czy też usługach telekomunikacyjnych. Niemożność jednorazowego wykonania świadczenia o charakterze ciągłym wynikać powinna z rodzaju czynności (istoty świadczenia), a nie z okoliczności, że na mocy jednej umowy zawartej na określony okres dokonanych zostanie szereg świadczeń, które co do zasady mogą być wykonane jednorazowo.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT sprzedaż to - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Konsekwencją uznania danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym, jest zmiana terminu wystawienia faktury dokumentującej taką sprzedaż. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 9 ust. 2 rozporządzenia).

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że Spółka jest ogólnokrajowym dystrybutorem różnych towarów pozaprasowych np. artykułów chemicznych, papierosów, artykułów biurowych. Ponadto Wnioskodawca zaopatruje w ww. towary pozaprasowe kontrahentów, z którymi łączą go długotrwałe kontakty handlowe i kompleksowe umowy. Wnioskodawca dokonuje dostaw w oparciu o składane przez kontrahentów za pośrednictwem faksu, poczty lub poczty elektronicznej pisemne zamówienia. Dostawy realizowane na podstawie ww. umów dokonywane są zarówno w ten sposób, że Zainteresowany dostarcza towary własnym transportem, jak i poprzez pobieranie towarów z magazynów Spółki przez kontrahentów. Dostawy realizowane są partiami, przy czym w przypadku każdego kontrahenta dostawy te występują kilka - kilkanaście razy w miesiącu, w zależności od tempa sprzedaży towarów przez kontrahentów.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem zapytania można wyodrębnić poszczególne dostawy będące elementami składowymi transakcji zawartej pomiędzy Spółką a jej kontrahentami. Tym co umożliwia wyróżnienie poszczególnych czynności jest zamówienie składane przez kontrahenta. Dokonywanie sprzedaży każdorazowo na zamówienie złożone przez kontrahenta, powoduje, że każdą dostawę można wyodrębnić, odróżnić od następnej dostawy realizowanej na kolejne zamówienie. Kontrahent składa zamówienie, Spółka je realizuje. W takim przypadku mamy do czynienia z odrębnymi świadczeniami, które są realizowane na podstawie zawartej między stronami umowy. Fakt zawarcia pomiędzy kontrahentami umowy, z której wynika zobowiązanie do dokonywania stałych dostaw towarów nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym. Jedną z istotnych cech sprzedaży ciągłej jest brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów jej realizowania. W przedstawionej sytuacji Spółka w ramach zawartej umowy będzie dokonywała odrębnych czynności, mających samodzielny charakter.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar, prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (prawo do wyzbycia się, obciążania, korzystania z nabytych rzeczy). Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

W momencie zrealizowania zamówienia towar zostanie wydany nabywcy, który zyskuje możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, a tym samym nabywa z chwilą realizacji zamówienia prawo do rozporządzania sprzętem jak właściciel. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT- obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Odstępstwem od tej zasady jest okoliczność, że w niektórych przypadkach utrudnione, a wręcz niemożliwe staje się wskazanie momentu, kiedy sprzedaż następuje. Intencją ustawodawcy było zatem uwzględnienie okoliczności należącej właśnie do istoty świadczenia ciągłego, która z uwagi na stałość i trwanie spełniania tego świadczenia w czasie, sprowadza się do niemożności wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności stanowiących samodzielne świadczenia, a w konsekwencji na określenie konkretnego dnia dokonania takiej czynności (spełnienia świadczenia).

Częstotliwość dokonywania sprzedaży jest jedną z cech sprzedaży ciągłej. Fakt, że dostawa towarów będzie dokonywana każdorazowo na zamówienie kontrahenta nie wskazuje na to, że sprzedaż będzie prowadzona w sposób stały, nieustanny i systematyczny. Zamówienie może być złożone raz w miesiącu lub rzadziej. Samo istnienie długotrwałej umowy określającej zasady współpracy nie przesądza o tym, że mamy do czynienia ze sprzedażą o charakterze ciągłym. Bowiem sprzedaż ta winna być wykonywana nieustannie. Pokreślić należy, iż w przedmiotowej sprawie możliwym jest wyodrębnienie poszczególnych dostaw.

Reasumując, z uwagi na powyższe sprzedaż będąca przedmiotem zapytania nie jest sprzedażą o charakterze ciągłym. Faktura VAT dokumentująca przedmiotową sprzedaż winna być wystawiona na ogólnych zasadach określonych w § 9 ust. 1 rozporządzenia tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej dostawy powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, z chwilą wystawienia takiej faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl