IPPP3/443-1036/13-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2013 r. (data wpływu 14 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dla dostawy towarów stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dla dostawy towarów stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. Jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. We wrześniu 2013 r., na zamówienie nabywcy z Luksemburga, będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE wykonał metalowe barierki ochronne przeznaczone do montażu na dachach budynków. Zamawiający zakupił barierki z przeznaczeniem do odsprzedaży poza terytorium Unii Europejskiej. W momencie sprzedaży nie był Podatnikowi znany ostateczny odbiorca towaru spoza Unii. Barierki dostarczone zostały do wolnego obszaru celnego w Mszczonowie. W wydanym poświadczeniu wprowadzenia do wolnego obszaru celnego jako nadawca towaru występuje przedsiębiorstwo Podatnika, natomiast jako odbiorca nabywca z Luksemburga. Dostarczone do wolnego obszaru celnego towary zostały objęte procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych. Z posiadanej przez Podatnika dokumentacji wynika, że towary zostały sprzedane przez nabywcę z Luksemburga ostatecznemu odbiorcy mającemu siedzibę na Białorusi i wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej. Czynności celne zostały wykonane przez agencję celną na zlecenie nabywcy z Luksemburga.

Zamówione wyroby zostały odebrane z siedziby przedsiębiorstwa Podatnika przez przewoźnika z Białorusi, jednak nie ostatecznego odbiorcę i przewiezione do wolnego obszaru celnego. Następnie, ten sam przewoźnik, dokonał wywozu wyrobów poza obszar Unii Europejskiej, na terytorium Białorusi. Fakturę sprzedaży Podatnik wystawił zgodnie z zamówieniem na nabywcę z Luksemburga, który dokonał zapłaty bezpośrednio na rachunek bankowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do przedstawionej transakcji sprzedaży wyrobów nabywcy z Luksemburga Podatnik miał prawo zastosować obniżoną stawkę podatkową w wysokości 0% w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług, skoro towary zostały wprowadzone do wolnego obszaru celnego z przeznaczeniem do wywozu dla odbiorcy poza terytorium Unii Europejskiej i objęte procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych, to zastosowanie stawki 0% jest właściwe. Jednocześnie jestem w posiadaniu dokumentów, z których jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

W opisanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 2 ustawy, ponieważ sprzedane wyroby nie były wydane bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy. W rezultacie doszło do dwóch odrębnych i niezależnych transakcji: pierwszej - pomiędzy dwoma podmiotami: z Polski i Luksemburga, oraz drugiej - pomiędzy podmiotami z Luksemburga i Białorusi.

Zamawiający (zleceniodawca z Luksemburga) składał zamówienie u Podatnika na własny rachunek i we własnym imieniu, i na jego rzecz zlecenie zostało wykonane. Bez znaczenia przy tym jest fakt, że transport przy obydwu transakcjach został dokonany przez tego samego przewoźnika z Białorusi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z artykułu 5 ust. 1 ustawy, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, że dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia), czyli miejsca opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako czynny podatnik VAT i VAT UE, we wrześniu 2013 r., na zamówienie nabywcy z Luksemburga, będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE wykonał metalowe barierki ochronne przeznaczone do montażu na dachach budynków. Zamawiający zakupił barierki z przeznaczeniem do odsprzedaży poza terytorium Unii Europejskiej. W momencie sprzedaży Wnioskodawca nie znał ostatecznego odbiorcy towaru spoza Unii. Barierki dostarczone zostały do wolnego obszaru celnego w Mszczonowie.

W wydanym poświadczeniu wprowadzenia do wolnego obszaru celnego jako nadawca towaru występuje Wnioskodawca, natomiast odbiorcą jest nabywca z Luksemburga. Dostarczone do wolnego obszaru celnego towary zostały objęte procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych. Z posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji wynika, że towary zostały sprzedane przez nabywcę z Luksemburga ostatecznemu odbiorcy mającemu siedzibę na Białorusi i wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej. Czynności celne zostały wykonane przez agencję celną na zlecenie nabywcy z Luksemburga.

Zamówione wyroby zostały odebrane z siedziby Wnioskodawcy przez przewoźnika z Białorusi i przewiezione do wolnego obszaru celnego a następnie, dokonał wywozu wyrobów poza obszar Unii Europejskiej, na Białoruś. Fakturę sprzedaży Wnioskodawca wystawił zgodnie z zamówieniem na nabywcę z Luksemburga.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania dla dostawy na rzecz kontrahenta z Luksemburga stawki podatku w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy.

Ponadto, jak słusznie wskazał w swoim uzasadnieniu Wnioskodawca, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 2 ustawy, dotycząca określenia miejsca świadczenia dla tzw. dostawy łańcuchowej towarów, ponieważ, jak wynika z opisu sprawy, towar nie został wydany bezpośrednio od Wnioskodawcy do ostatecznego nabywcy z Białorusi, lecz trafił do składu celnego w Polsce.

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów do wolnych obszarów celnych przeznaczonych do wywozu dla odbiorcy poza terytorium Unii Europejskiej i objętych procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych, w tym także w celu ich kompletacji, pakowania lub formowania przesyłek zbiorowych;

Zgodnie z ust. 2 wspomnianego artykułu, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca, na zlecenie kontrahenta z Luksemburga dostarcza towar do wolnego obszaru celnego na terenie Polski. Następnie towar, trafia do odbiorcy znajdującego się poza terytorium Unii Europejskiej (Białoruś). Wnioskodawca wystawił fakturę VAT ze stawką 0% i wskazał w stanie faktycznym, że z posiadanej przez siebie dokumentacji wynika, że towary zostały sprzedane przez nabywcę z Luksemburga ostatecznemu odbiorcy z Białorusi i wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej, natomiast czynności celne zostały wykonane przez agencję celną na zlecenie kontrahenta z Luksemburga.

Dokonując analizy powyższego, stwierdzić należy, że w sprawie będącej przedmiotem zapytania będzie miał zastosowania art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b ustawy, co daje Wnioskodawcy prawo do zastosowanie stawki podatku w wysokości 0%, przy czym musi spełniać wymóg określony w art. 83 ust. 2 ustawy, tj. prowadzi dokumentację, z której jednoznacznie wynika, że opisana transakcja została wykonana przy zachowaniu warunków opisanych w art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.