IPPP3/443-103/11-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji Fundacji jako podatnika VAT UE oraz rozliczenia podatku od zakupionej usługi reklamy - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji Fundacji jako podatnika VAT UE oraz rozliczenia podatku od zakupionej usługi reklamy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja posiadająca status organizacji pożytku publicznego w swoim statucie posiada odpłatną i nieodpłatną działalność statutową oraz działalność gospodarczą. Do chwili obecnej nie podjęła jednak działalności gospodarczej jak również działalności statutowej odpłatnej. Na działalność statutową odpłatną poniosła pewne koszty np. związane z promocją programu szkoleniowego ale nie uzyskała z tego tytułu żadnych przychodów. Przychodami organizacji były wyłącznie wpływy z 1% podatku oraz niewielkie kwoty odsetek bankowych.

Organizacja prowadząc działalność statutową korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, nie złożyła zgłoszenia rejestrowego VAT-R i VAT UE ponieważ nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Organizacja zakupiła usługę reklamy w Internecie od firmy z siedzibą w Irlandii, która nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Celem zakupu reklamy była promocja programu szkoleniowego w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Organizacja zakupując usługę od firmy mającej siedzibę w kraju unijnym innym niż kraj siedziby usługobiorcy miała obowiązek samonaliczenia podatku od towarów i usług, a co za tym idzie zgłosić się do VAT UE i odprowadzić podatek do urzędu skarbowego składając deklarację 9M - w związku z brakiem prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupionej usługi.

Z uwagi na fakt, iż Fundacja otrzymała fakturę od kontrahenta z Irlandii bez naliczonego VAT pojawiła się wątpliwość kto miał obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku VAT czy kontrahent z Irlandii czy Wnioskodawca.

Zdaniem Wnioskodawcy, z definicji art. 28a wynika, że Fundacja ze statusem organizacji pożytku publicznego prowadząc wyłącznie działalność statutową nie podlega przepisom ustawy o VAT. Nie prowadzi działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 lub działalności gospodarczej odpowiadającej tej działalności.

Spółka uważa, że nie powinna dokonywać zgłoszenia VAT UE, wystawiać faktury wewnętrznej z tytułu importu usługi, naliczać i odprowadzać podatku do urzędu skarbowego składając deklarację VAT 9M.

Według Spółki, zastosowanie znajdzie tutaj art. 28c ust. 1, który mówi "miejscem świadczenia usługi na rzecz podmiotów nie będących podatnikami podatku od towarów i usług jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę", w przedstawionym przypadku kontrahent unijny z Irlandii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Ustawodawca wprowadzając wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy wyłączenia, wymienił przypadki, dla których występuje inne niż określone w tym artykule miejsce świadczenia usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Fundacja posiadająca status organizacji pożytku publicznego i w swoim statucie posiada odpłatną i nieodpłatną działalność statutową oraz działalność gospodarczą. Do chwili obecnej nie podjęła jednak działalności gospodarczej jak również działalności statutowej odpłatnej. Na działalność statutową odpłatną poniosła pewne koszty np. związane z promocją programu szkoleniowego ale nie uzyskała z tego tytułu żadnych przychodów. Przychodami organizacji były wyłącznie wpływy z 1% podatku oraz niewielkie kwoty odsetek bankowych. Organizacja prowadząc działalność statutową korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, nie złożyła zgłoszenia rejestrowego VAT-R i VAT UE ponieważ nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Organizacja zakupiła usługę reklamy w Internecie od firmy z siedzibą w Irlandii, która nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Celem zakupu reklamy była promocja programu szkoleniowego w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że wyłączenia zawarte w art. 28b ust. 1 nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Bowiem za podatnika dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia uznaje się każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. A zatem, miejsce świadczenia usług reklamy należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w ww. artykule.

Tak więc, zgodnie z powyższym, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika będzie miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, a więc w tym przypadku miejscem opodatkowania usługi świadczonej przez kontrahenta irlandzkiego na rzecz Wnioskodawcy jest terytorium Polski, tj. tam gdzie usługobiorca posiada swoją siedzibę. Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany zakupił usługę reklamy w Internecie od firmy z siedzibą w Irlandii.

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów w ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 (art. 17 ust. 3 ustawy).

W świetle powyższych przepisów przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

* miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi - zgodnie z przepisami ustawy - jest terytorium Polski,

* usługodawcą jest podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski, niezależnie od tego czy na terenie Wspólnoty, czy też poza jej terytorium,

* usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna,

* usługodawca nie rozliczył w Polsce podatku należnego z tytułu wykonanej usługi na rzecz polskiego usługobiorcy (z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów).

W świetle powyższych przepisów, nabycie przez Fundację usług reklamy od podmiotu irlandzkiego nieposiadającego w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, stanowi dla niej import usługi, podlegającej opodatkowaniu na terytorium kraju.

Stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Artykuł 97 ust. 3 ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy:

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w związku z tym, że Fundacja importuje usługi do których stosuje się art. 28b ustawy, ma Ona obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT UE.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również obowiązku składania deklaracji podatkowych VAT-9M.

W oparciu o art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Obowiązek składania deklaracji dotyczy przede wszystkim podatników, którzy są nimi z racji prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której wykonują czynności opodatkowane. W ramach tej deklaracji podatnik ujmuje podatek należny wynikający ze wszystkich rodzajów czynności opodatkowanych. Podatnik rozliczający się za okresy miesięczne składa deklarację na druku VAT-7, której wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług ((Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.).

Podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, wykazują w składanej deklaracji VAT-7 również czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług.

Należy nadmienić, że, zgodnie z art. 99 ust. 8 ustawy, podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Na podstawie art. 99 ust. 9 ustawy, w przypadku, gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych - na podstawie art. 99 ust. 14 ustawy - określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Powyższa delegacja zrealizowana została poprzez wydanie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.).

Zgodnie z § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, określa się wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia.

A zatem, odrębna deklaracja z tytułu importu usług składana jest tylko w przypadku, kiedy to podatnik nie składa deklaracji VAT-7 albo VAT-8. Wzór deklaracji VAT-9M, o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, został określony ww. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. Ze wzoru tego wynika, że przeznaczony jest dla podatników niemających obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8, dokonujących importu usług lub nabycia towarów, dla którego są podatnikami.

Odnosząc powołane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego w niniejszej sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca, nie będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT zobowiązany jest do składania deklaracji podatkowej VAT-9M w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, w której wykazuje import usług w związku z nabyciem usług od firmy irlandzkiej.

Reasumując, Wnioskodawca zakupując usługę od firmy mającej siedzibę w kraju unijnym innym niż kraj siedziby usługobiorcy, ma obowiązek zarejestrować się jako podatnik VAT UE, składać deklaracje VAT-9M oraz naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług z tytułu importu usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.