IPPP3-443-1029/10-2/JF - Zasady rozliczenia importu usługi związanej z zamknięciem zakładu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2010 r. (data wpływu 19 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia importu usługi związanej z zamknięciem zakładu - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia importu usługi związanej z zamknięciem zakładu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Grupa (dalej "Grupa") jest wiodącym na rynku przedsiębiorstwem produkcyjnym, prowadzącym m.in. działalność w sektorze motoryzacyjnym. Grupa prowadzi działalność w Polsce m.in. poprzez spółkę R. Sp. z o.o. oraz jej oddział w M. (dalej "Wnioskodawca"). Wnioskodawca zajmuje się produkcją układów hamulcowych, w tym pomp hamulcowych oraz komponentów wzmacniających siłę hamowania, tzw. zespołów mocy (składających się m.in. z pomp hamulcowych). W skład Grupy wchodzi również spółka R (dalej "R. Francja"), która działała m.in. poprzez zakład produkcyjny w B. (dalej "Zakład" lub "Zakład w B"). Zakład zajmował się głównie produkcją pomp hamulcowych. Wyroby produkowane przez Zakład były sprzedawane wyłącznie w ramach Grupy, tj. żadne produkty nie były przedmiotem sprzedaży na rzecz podmiotów spoza Grupy.

Część pomp hamulcowych, wchodzących w skład zespołu mocy, wytwarzana była przez Wnioskodawcę w ramach własnej produkcji. Niemniej jednak, ze względu na dynamiczny rozwój branży, w ostatnim czasie zostały wprowadzone na rynek pompy hamulcowe nowej generacji. Dotychczas Wnioskodawca, w oparciu o własną produkcję, nie miał możliwości montażu zespołów mocy w oparciu o pompy hamulcowe nowej generacji. W konsekwencji, w takim przypadku konieczne było nabywanie wspomnianych komponentów od podmiotów z Grupy, w tym m.in. od Zakładu w B.

W związku z coraz większym zapotrzebowaniem na rynku na produkty nowej generacji, w celu realizacji zamówień kontrahentów, Wnioskodawca w znacznym stopniu był uzależniony od Zakładu w B. Dodatkowo, w przypadku zamówienia na zespoły mocy składające się z pomp hamulcowych nowej generacji, Wnioskodawca każdorazowo konsultował szczegóły produkcji z Zakładem w B, co niejednokrotnie wydłużało wykonanie zlecenia i w konsekwencji mogło powodować mniejszą efektywność produkcji. Ponadto, mając również na uwadze, iż cena za produkty zakupione od Zakładu zawierała marżę, oferta Wnioskodawcy okazywała się mniej konkurencyjna w porównaniu z ofertami podmiotów realizujących całość zamówienia we własnym zakresie.

W związku z analizą realizacji zamówień i negatywnym wpływie dekoncentracji produkcji na wyniki Wnioskodawcy oraz innych spółek z Grupy współpracujących z Zakładem w B., została podjęta decyzja o przeniesieniu produkcji wyrobów nowej generacji (w szczególności pomp hamulcowych nowej generacji) do poszczególnych spółek. Z uwagi na fakt, iż główną działalnością Zakładu w B. była produkcja tych wyrobów na rzecz spółek z Grupy, zdecydowano ostatecznie o zamknięciu Zakładu w B.

Część linii produkcyjnej Zakładu w B. została odsprzedana do spółek z Grupy, m.in. do Wnioskodawcy. Sprzedaż ta powinna zostać udokumentowana fakturami VAT wystawionymi na cenę netto. Dodatkowo likwidacja Zakładu w B. spowodowała powstanie kosztów zamknięcia Zakładu (np. kosztów socjalnych związanych ze zwolnieniami pracowników, kosztów utylizacji niektórych urządzeń i maszyn, innych kosztów bieżących związanych z zamknięciem Zakładu).

W związku z faktem, iż Zakład w B. obsługiwał wyłącznie podmioty z Grupy, postanowiono, iż dodatkowe koszty jego zamknięcia zostaną poniesione przez spółki, które były jedynymi kontrahentami Zakładu w ostatnich latach. Decyzja ta związana była pośrednio z faktem, iż Zakład w B. zainwestował w ostatnich latach środki pieniężne w infrastrukturę i urządzenia służące realizacji dostaw na rzecz spółek z Grupy, w tym m.in. w linie produkcyjne, które umożliwiały wytworzenie zamawianych komponentów (w tym m.in. wytworzenie pomp hamulcowych nowej generacji) oraz dostosowywał politykę zatrudnienia w oparciu o planowane dostawy na rzecz tychże spółek.

Przypisanie kosztów zamknięcia Zakładu skalkulowano na podstawie obrotów zanotowanych pomiędzy Zakładem a poszczególnymi podmiotami z Grupy przez ostatnie lata. W związku z takim podziałem wydatków, Wnioskodawcy zostało przypisane 4% kosztów zamknięcia Zakładu w B.

W roku 2009 Zakład w B. zaprzestał produkcji na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozpoczął natomiast w sposób stopniowy przejmować zadania Zakładu i produkować zespoły mocy w całości we własnym zakresie. Dotychczas Wnioskodawca otrzymał kilka faktur od Spółki francuskiej związanych z zamknięciem Zakładu w B. Faktury te nie zawierały podatku VAT. Kolejne faktury będą wystawiane stopniowo, w miarę ponoszenia kosztów zamknięcia przez Zakład w B.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien rozliczyć import usług w odniesieniu do faktur dokumentujących zamknięcie Zakładu w B....

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien On rozliczyć importu usług w odniesieniu do faktur dokumentujących koszty zamknięcia Zakładu w B.

Aby stwierdzić, czy podatnik jest zobowiązany do rozliczenia przedmiotowych faktur jako importu usług w pierwszej kolejności należy sprawdzić, czy mamy do czynienia z czynnością opodatkowaną. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Nie ulega wątpliwości, iż w przestawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z dostawą towarów, ponieważ przedmiotem transakcji nie są towary. Spółka będzie jedynie partycypować w kosztach zamknięcia Zakładu w B.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej łub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również (...) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W konsekwencji, przedstawiona definicja ma bardzo szeroki zakres zapewniając powszechność opodatkowania VAT i każde odstępstwo od opodatkowania powinno być jasno określone w przepisach.

W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z usługą powstrzymania się od czynności (tekst jedn. od powstrzymania się od produkcji komponentów przez Zakład). Jak wspomniano powyżej, została podjęta decyzja o zaprzestaniu produkcji komponentów w Zakładzie w B. Jednakże, jednocześnie postanowiono, że w przypadku likwidacji Zakładu, podmioty z grupy z nim współpracujące są zobowiązane do pokrycia kosztów zamknięcia Zakładu. Wynikało to z faktu, iż Zakład w B. początkowo zainwestował w produkcję własne środki z zamiarem osiągnięcia w przyszłości określonych przychodów wynikających z produkcji komponentów nowej generacji. W przypadku zamknięcia Zakładu, B. Francja utraci przyszłe potencjalne przychody i w związku z tym Wnioskodawca jest zobligowany do zapłaty pewnego rodzaju rekompensaty. Rekompensata ta jest kalkulowana poprzez realokację kosztów zamknięcia Zakładu w B.

Zgodnie ze stanowiskiem organów skarbowych (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2008 r., sygn. ILPP1/443-600/08-4/BP), aby powstrzymanie się od działania mogło zostać uznane za usługę w rozumieniu ustawy o VAT, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* zobowiązanie do powstrzymania się od działania musi być odpłatne,

* zobowiązanie to musi wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego, (czyli istnieje bezpośredni związek między otrzymanym świadczeniem a wypłaconym wynagrodzeniem),

* musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.

Ze stanu faktycznego przedstawionego powyżej wynika, iż powstrzymanie się od produkcji komponentów wysokiej generacji ma charakter czynności odpłatnej. Wnioskodawca jest zobowiązany partycypować w pokryciu kosztów zamknięcia Zakładu w związku z powstrzymaniem się Zakładu od produkcji. Jest to bezpośredni związek pomiędzy usługą powstrzymania się od produkcji a kosztami jego zamknięcia. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy pierwszy z warunków koniecznych dla uznania przedmiotowego świadczenia za usługę jest spełniony.

Ponadto, w związku z faktem, iż podział funkcji produkcyjnych w Grupie uległ zmianie i tylko pod warunkiem pokrycia kosztów zamknięcia Zakładu w B. możliwe jest odstąpienie od produkcji, w opinii Wnioskodawcy, mamy do czynienia ze stosunkiem zobowiązaniowym. Beneficjentem usługi jest Wnioskodawca, ponieważ w związku z przedmiotowym świadczeniem uzyskuje on gwarancję powstrzymania się od produkcji oraz wszelkiej aktywności na tym rynku w dotychczasowym zakresie i w konsekwencji, będzie miał możliwość produkcji oraz sprzedaży we własnym zakresie. Natomiast zobowiązaniem wzajemnym Wnioskodawcy jako Beneficjenta usługi jest określone umownie świadczenie pieniężne. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy przedmiotowe świadczenia należy uznać za usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z praktyką organów podatkowych zapłata rekompensaty za wycofanie się z jednego rodzajów działalności podatnika jest traktowana jako zapłata za świadczenie usług. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2008 r. (sygn. ILPP1/443-600/08-4/BP) stwierdził, że "z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że likwidacja przez Wnioskodawcę jednego z rodzajów działalności (opodatkowanego VAT według stawki 22%) nastąpiła w zamian za pieniężną rekompensatę wypłaconą przez kontrahenta. Nie ulega wątpliwości, że w opisanym stanie rzeczy warunki uznania czynności za odpłatne świadczenie usług zostały spełnione. Strony łączy wyraźny stosunek zobowiązaniowy a otrzymana rekompensata pieniężna stanowi wynagrodzenie za konkretną usługę, tj. powstrzymanie się od dokonywania czynności stanowiących dotychczas przedmiot działalności Wnioskodawcy. Beneficjentem usługi (konsumentem) jest kontrahent, który w ten sposób uzyskuje gwarancję nie prowadzenia przez Wnioskodawcę określonego rodzaju działalności."

Podobne stanowisko zostało zawarte m.in. w:

* postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego Urzędu Skarbowego podległego Izbie Skarbowej we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2006 r. (sygn. PP 443/1-79/05);

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 września 2007 r. (sygn. IPPP1-443-97/07-2/IZ).

Zaprzestanie produkcji przez Zakład mogło się odbyć wyłącznie za wynagrodzeniem kalkulowanym na podstawie kosztów zamknięcia Zakładu, w konsekwencji w opinii Wnioskodawcy należy je potraktować jako rekompensatę za utracone korzyści przez Zakład.

W związku z tym w opinii Wnioskodawcy przedmiotowe faktury należy potraktować jako zakup usługi powstrzymania się od produkcji przez Zakład. Nabycie to ma uzasadnienie ekonomiczne, ponieważ ma się ono przyczynić w przyszłości do zwiększenia konkurencyjności wyrobów produkowanych przez Wnioskodawcę na rynku. W konsekwencji należy uznać, iż przedmiotowa transakcja stanowi czynność opodatkowaną dla celów polskiego podatku VAT.

Mając na uwadze dominującą praktykę organów podatkowych w tym zakresie, w opinii Spółki w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem usługi polegającej się na powstrzymaniu od wykonywania czynności (tekst jedn. od powstrzymania się od produkcji komponentów przez Zakład w B.).

Jak wspomniano powyżej, zaprzestanie produkcji przez Zakład w B. nastąpiło w 2009 r., natomiast faktury będą otrzymywane przez Spółkę stopniowo. W opinii Spółki, w związku z faktem, iż natura przedmiotowego świadczenia polega na powstrzymaniu się od dokonywania czynności, za moment wykonania należy przyjąć moment, w którym Zakład w B. zaprzestał produkcji na rzecz Wnioskodawcy. Obowiązek podatkowy dla tej transakcji powstał na zasadach ogólnych, tj. w momencie wystawienia faktury, nie później niż 7 dnia od dnia wykonania usługi (tekst jedn. od momentu zaprzestania produkcji przez Zakład), tj. jeszcze w 2009 r.

W związku z faktem, iż obowiązek podatkowy dla przedmiotowej usługi powstał w 2009 r., w opinii Wnioskodawcy zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące na dzień powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r., w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący posiada stałe miejsce prowadzenia działalności.

W ustępie 4 art. 27 ustawy o VAT ustawodawca wprowadza szereg usług, dla których zastosowanie miały specyficzne przepisy ustalania miejsca świadczenia. Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 10 specyficzne przepisy stosuje się do usług polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonywania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11. Z powyższego wynika, iż wymieniona usługa ogranicza się wyłącznie do czynności wymienionych literalnie w pkt 1-9 oraz 11 tego artykułu. Usługa ta nie obejmuje zatem czynności powstrzymania się od produkcji za wynagrodzeniem.

W związku z powyższym, w braku specyficznych przepisów dotyczących miejsca świadczenia przedmiotowych usług, w opinii Wnioskodawcy, dla ustalenia miejsca świadczenia należy zastosować przepisy ogólne, a więc w szczególności regulacje art. 27 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji miejscem świadczenia, będzie miejsce gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, tj. Francja. W związku z faktem, iż w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2009 r. przedmiotowa usługa nie była opodatkowana w Polsce, Wnioskodawca nie powinien rozpoznawać importu usług z tytułu tego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.