IPPP3/443-1026/13-2/LK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1026/13-2/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r.,. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji z tytułu dokonywanych transakcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji z tytułu dokonywanych transakcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem z siedzibą na terytorium Niemiec i podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech. Wnioskodawca nie dokonał rejestracji dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług w Polsce.

Wnioskodawca planuje dokonywanie sprzedaży towarów na rzecz polskich podmiotów - czynnych podatników podatku VAT (dalej Klientów końcowych). Przed dostarczeniem towarów do Klientów końcowych, zostaną one uprzednio poddane obróbce (uszlachetnieniu) przez polską spółkę (dalej jako Wykonawca) na terenie Polski zgodnie z zawartą pomiędzy podmiotami ramową umową o świadczenie kompleksowych usług uszlachetniania (dalej Umowa). Przedmiotem Umowy jest realizacja przez Wykonawcę kompleksowych usług uszlachetniania towarów dostarczanych przez Wykonawcę obejmujących również magazynowanie towarów i towarów gotowych, pakowanie towarów gotowych, zgodnie ze zleceniami przekazywanymi przez Zleceniodawcę oraz ewentualny transport gotowych towarów do klientów końcowych. Klienci końcowi mogą również odbierać wyroby gotowe od Wykonawcy.

Zgodnie z Umową towary obrabiane są przez Wykonawcę ściśle według wytycznych przekazanych przez Wnioskodawcę, a wynikających z ustaleń z Klientami końcowymi. Towary poddane obróbce przez Wykonawcę przeznaczone będą dla konkretnych klientów końcowych, z którymi Wnioskodawca zawarł uprzednio stosowne ustne lub pisemne umowy sprzedaży. Sprzedaż towarów gotowych na rzecz klientów końcowych realizowana jest przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca będzie posiadać dokumentację, która potwierdzi przebytą drogę towarów z Niemiec do Polski, tj. z zakładu Wnioskodawcy w Niemczech do Wykonawcy w Polsce, a następnie do Klienta końcowego na terenie Polski. Towary (udostępnione Wykonawcy) będą identyfikowane na każdym etapie transakcji.

Fakturowanie będzie przebiegać następująco: Wnioskodawca wystawi fakturę za sprzedaż wyrobów gotowych na rzecz Klientów końcowych zgodnie z umowami zawartymi bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem końcowym. Transakcja będzie rozpoznawana w Niemczach jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów do Polski. Wykonawca wystawi na Wnioskodawcę fakturę za wykonaną usługę, w której wykaże, iż Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT.

Główna wartość towarów sprzedawanych na rzecz Klientów końcowych powstanie w Niemczech.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca postąpi prawidłowo, jeżeli nie dokona rejestracji dla celów rozliczeń podatku VAT w Polsce, a przedmiotowa transakcja zostanie rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów z Niemiec do Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy postąpi on prawidłowo nie dokonując rejestracji dla celów rozliczeń podatku VAT w Polsce i wykazując przedmiotową transakcję dostawy towarów, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i rozliczając podatek VAT w kraju swojej siedziby, tj. w Niemczech.

Co do zasady podatnikami VAT są nie tylko podmioty posiadające w Polsce siedzibę lub miejsce zamieszkania, ale również dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem dostawy (świadczenia) jest terytorium kraju.

W przedstawionym stanie faktycznym dostawa dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów końcowych stanowić będzie jednakże transakcję sprzedaży podlegającą opodatkowaniu w Niemczech. Nabywcy towarów - Klienci końcowi - dokonają natomiast rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Wykonawca obciąży Wnioskodawcę kosztami związanymi ze świadczeniem usługi obróbki zgodnie z zawartą Umową.

Zgodnie z art. 9 pkt 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transponowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Aby doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 9 ust. 1, muszą więc zostać łącznie spełnione następujące przesłanki:

1. Nabywca nabywa prawa do rozporządzania towarem jak właściciel - w analizowanym stanie faktycznym, przejście prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na Klienta końcowego ma miejsce w momencie dostawy towaru do Klienta końcowego, lub odebrania przez niego towaru z ustalonego miejsca (siedziba Wykonawcy);

2. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest konsekwencją dostawy - w przedstawionym stanie faktycznym dostawa ma miejsce z Niemiec (siedziba Wnioskodawcy) do Polski (siedziba Klienta końcowego);

3. Towary są (w wyniku dokonanej dostawy) wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu - w przedstawionym stanie faktycznym towary są transponowane z Niemiec (siedziba Wnioskodawcy) do Polski (siedziba Klienta końcowego);

4. Towary są (w wyniku dokonanej dostawy) wysyłane lub transponowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz - w przedstawionym stanie faktycznym towary są transponowane w pierwszym etapie przez Wnioskodawcę do Wykonawcy, a następnie przez Wykonawcę (w ramach usługi świadczonej zgodnie z Umową) do klienta końcowego lub też Klient końcowy sam odbiera towary. Należy zatem uznać, iż za transport towarów do Klienta końcowego jest odpowiedzialny Wnioskodawca.

Należy więc stwierdzić, że dostawa realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta końcowego będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie u Klienta końcowego. Wewnątrzwspólnotowe nabycie nie ma miejsca na etapie transportu towarów do Wykonawcy w celu ich obróbki, gdyż nie jest tu spełniona przesłanka przejścia na Wykonawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Ponadto stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają następujące fakty:

* usługa Wykonawcy na przekazanych towarach polega jedynie na obróbce towarów według ścisłych wytycznych przekazanych przez Wnioskodawcę a wynikające z ustaleń z Klientami końcowymi. Główna wartość towarów sprzedawanych na rzecz Klientów końcowych powstaje w Niemczech, a usługi Wykonawcy, nie obejmują czynności służących wytwarzaniu nowego towaru czy też nowej jakości. Wartość towarów przekazanych Wykonawcy jest przeważająca w stosunku do wartości usługi Wykonawcy.

* W momencie przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Wykonawcy towarów do obróbki istnieje umowa sprzedaży z Klientem końcowym, która reguluje przedmiotową sprzedaż towarów do Polski.

* Z przebiegu transakcji, jak i z posiadanej umowy wynika, iż przeznaczeniem towarów wysyłanych przez Wnioskodawcę do Wykonawcy jest ich sprzedaż na rzecz kontrahentów z Polski czyli, że towary wysyłane z Niemiec do magazynu Wykonawcy są w związku z ich sprzedażą do Klientów końcowych.

* Towary (udostępnione Wykonawcy) są identyfikowane na każdym etapie transakcji. Ponadto Wnioskodawca będzie posiadał dokumentację, która potwierdzi przebytą drogę towarów z Niemiec do Polski, do ich Klienta końcowego.

W związku z powyższym z przebiegu transakcji oraz posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji wynikać będzie jednoznacznie, jakie towary zostały Wykonawcy przekazane w celu obróbki oraz jakie jest ich przeznaczenie.

Ponadto samo zdarzenie polegające na przekazaniu przez Wnioskodawcę towarów Wykonawcy nie stanowi przemieszczenie w rozumieniu Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie bowiem z art. 17 Dyrektywy "przemieszczenie do innego państwa członkowskiego oznacza każdą wysyłkę lub transport rzeczowego majątku ruchomego przez podatnika lub na jego rzecz, do celów działalności jego przedsiębiorstwa, do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium państwa członkowskiego, w którym ten majątek się znajduje, jednakże na terytorium Wspólnoty.

W przypadku analizowanej transakcji nie ma mowy o przemieszczeniu, gdyż siedziba Wykonawcy nie jest miejscem przeznaczenia, a jedynie miejscem obróbki towaru. Miejscem przeznaczenia natomiast jest siedziba Klientów końcowych, który to rozpoznaje przedmiotową transakcję, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

W przedmiotowej transakcji Wnioskodawca dostarczy towary do Klientów końcowych. Wcześniej towary będą obrabiane przez Wykonawcę w miejscu jego siedziby na terytorium Polski, jednak Wykonawca nie nabędzie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Nabywca towarów, który w ramach transakcji uzyska prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (Klient końcowy,) jest podatnikiem podatku VAT w Polsce i nabywa przedmiotowe towary w celach działalności gospodarczej. Wnioskodawca (dokonujący dostawy) natomiast jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech. Dostawa ma miejsce z Niemiec do Polski.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy nie ma on obowiązku dokonania rejestracji dla celów rozliczeń podatku VAT w Polsce oraz prawidłowe jest postępowanie Wnioskodawcy polegające na opodatkowaniu transakcji podatkiem VAT w Niemczech.

Należy zauważyć, iż sama konstrukcja podatku VAT zgodnie z wytycznymi wspólnotowymi zakłada jego neutralność. VAT nie powinien obciążać tych podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, gdyż ciężarem "ogólnego podatku konsumpcyjnego" powinien być obciążony ostateczny beneficjent, czyli konsument jako odbiorca towaru lub usługi na ostatnim etapie obrotu gospodarczego, czyli na etapie sprzedaży detalicznej. Podatek od wartości dodanej nazwany jest bowiem w art. 1 ust. 2 ogólnym podatkiem konsumpcyjnym, który zawiera w sobie zasadę neutralności, kontynuowaną niezmiennie w ślad za przepisami art. 1 ust. 2 I dyrektywy.

Obowiązek rozliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT w Polsce byłby zaprzeczeniem zasadzie neutralności tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4).

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Ponadto stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zatem, aby miało miejsce WNT na terytorium Polski konieczny jest wywóz towarów z terytorium UE w wykonaniu dostawy zrealizowanej poza terytorium Polski. Nie wynika z tej definicji jednak, aby wywóz towaru był wykonany bezpośrednio po dostawie, lecz aby wywóz był dokonany w wykonaniu dostawy.

Wnioskodawca wskazuje, że Jego kontrahent, nabywa towar w momencie dostawy lub odebrania przez niego (kontrahenta) w ustalonym miejscu. Fakt nabycia towaru i pozostawienie go innej Spółce polskiej w celach wykonania obróbki na tym towarze, nie oznacza, że wywóz z Niemiec nie następuje w wykonaniu dostawy tego towaru.

Wywóz towarów z terytorium Niemiec przez Wnioskodawcę jest bezpośrednią konsekwencją nabycia towaru z tytułu dostawy, która to właśnie umożliwia nabywcy swobodne nim zadysponowanie.

Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże trzeba, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Ponadto, należy wskazać, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego #61485; państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie ma znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to dokonywane, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem z siedzibą na terytorium Niemiec i podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech. Wnioskodawca planuje dokonywanie sprzedaży towarów na rzecz polskich podmiotów - czynnych podatników podatku VAT (dalej Klientów końcowych). Przed dostarczeniem towarów do Klientów końcowych, zostaną one uprzednio poddane obróbce (uszlachetnieniu) przez polską spółkę (dalej jako Wykonawca) na terenie Polski zgodnie z zawartą pomiędzy podmiotami ramową umową o świadczenie kompleksowych usług uszlachetniania (dalej Umowa). Przedmiotem Umowy jest realizacja przez Wykonawcę kompleksowych usług uszlachetniania towarów dostarczanych przez Wykonawcę obejmujących również magazynowanie towarów i towarów gotowych, pakowanie towarów gotowych, zgodnie ze zleceniami przekazywanymi przez Zleceniodawcę oraz ewentualny transport gotowych towarów do klientów końcowych. Klienci końcowi mogą również odbierać wyroby gotowe od Wykonawcy.

Zgodnie z Umową towary obrabiane są przez Wykonawcę ściśle według wytycznych przekazanych przez Wnioskodawcę, a wynikających z ustaleń z Klientami końcowymi. Towary poddane obróbce przez Wykonawcę przeznaczone będą dla konkretnych Klientów końcowych, z którymi Wnioskodawca zawarł uprzednio stosowne ustne lub pisemne umowy sprzedaży. Sprzedaż towarów gotowych na rzecz klientów końcowych realizowana jest przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca będzie posiadać dokumentację, która potwierdzi przebytą drogę towarów z Niemiec do Polski, tj. z zakładu Wnioskodawcy w Niemczech do Wykonawcy w Polsce, a następnie do Klienta końcowego na terenie Polski.

Fakturowanie będzie przebiegać następująco: Wnioskodawca wystawi fakturę za sprzedaż wyrobów gotowych na rzecz Klientów końcowych zgodnie z umowami zawartymi bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem końcowym. Transakcja będzie rozpoznawana w Niemczach jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów do Polski. Wykonawca wystawi na Wnioskodawcę fakturę za wykonaną usługę, w której wykaże iż Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT. Główna wartość towarów sprzedawanych na rzecz Klientów końcowych powstanie w Niemczech.

Ponadto Wnioskodawca wskazał że przejście prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na Klienta końcowego ma miejsce w momencie dostawy towaru do Klienta końcowego, lub odebrania przez niego towaru z ustalonego miejsca, dostawa ma miejsce z Niemiec do Polski (siedziba Klienta końcowego), towary są transponowane z Niemiec (siedziba Wnioskodawcy) do Polski (siedziba Klienta końcowego), towary są transponowane w pierwszym etapie przez Wnioskodawcę do Wykonawcy, a następnie przez Wykonawcę (w ramach usługi świadczonej zgodnie z Umową) do klienta końcowego lub też Klient końcowy sam odbiera towary. Zatem za transport towarów do Klienta końcowego jest odpowiedzialny Wnioskodawca.

Po analizie przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku sprzedaży towarów na rzecz ostatecznych nabywców z terytorium Polski. Z przedstawionego we wniosku stanu opisu sprawy wynika, iż Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz Klientów końcowych z terytorium Polski jednakże wcześniej towary te poddawane są obróbce (uszlachetnianiu) w innej spółce w Polsce. Dostawy towarów na rzecz Klientów końcowych odbywają się na podstawie wcześniej zawartych umów. Wnioskodawca wywozi towary z terytorium Niemiec do konkretnych, zidentyfikowanych Klientów ostatecznych, którzy są nabywcami gotowych wyrobów. Zatem w niniejszej sprawie dostawa towarów poddawanych obróbce (uszlachetnianiu) w Polsce a następnie dostarczanych do Klientów końcowych z Polski nie będzie stanowić dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż przemieszczenie towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski nastąpi w wyniku dokonania dostawy dla konkretnego Klienta końcowego z terytorium Polski. Tym samym sytuacja ta nie będzie obligować Wnioskodawcy do złożenia dokumentów rejestracyjnych w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Ponieważ, Wnioskodawca na terytorium Polski nie dokonuje czynności o których mowa w art. 5 nie jest obowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że postąpi prawidłowo, gdy nie dokona rejestracji dla celów rozliczeń podatku VAT w Polsce i wykaże transakcję dostawy towarów, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i rozliczy podatek w kraju swojej siedziby tj. w Niemczech należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl