IPPP3/443-1024/14-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowanie dostawy gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowanie dostawy gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Park (dalej zwany: Park) jako państwowa osoba prawna, w rozumieniu art. 9 pkt i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.), jest uczestnikiem wymiany gruntów zgodnie z ustawą z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (D. U. z. 2014 r., poz. 700). Park proponuje do wymiany działkę o powierzchni 1,6121 ha, z czego powierzchnia 0,6211 ha przeznaczona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a pozostałą część działki stanowią grunty leśne, bez prawa zabudowy. Drugi uczestnik proponuje działkę rolno-leśną o powierzchni 3,17 ha bez prawa zabudowy.

Wymiana gruntów jest dla Parku korzystna, ponieważ pozyska działkę leśną o większej powierzchni i o znaczeniu przyrodniczym. Poza tym likwiduje szachownicę własności nieruchomości prywatnych oraz Parku, położonych w granicach Parku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 celem scalenia gruntów jest tworzenie korzystniejszych warunków gospodarowania w rolnictwie i leśnictwie poprzez poprawę struktury obszarowej gospodarstw rolnych, lasów i gruntów leśnych, racjonalne ukształtowanie rozłogów gruntów, dostosowanie granic nieruchomości do systemu urządzeń melioracji wodnych, dróg oraz rzeźby terenu.

Postępowanie scaleniowe oraz zagospodarowanie poscaleniowe przeprowadza i wykonuje starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej finansowane ze środków budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 5-7 oraz art. 4 ust. 2 i 3. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z tego zakresu jest wojewoda (art. 3 ust. ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 3 koszty prac scaleniowych i zagospodarowania poscaleniowego pokrywa inwestor albo organ właściwy w zakresie ochrony przyrody, który wystąpił o scalenie gruntów. W opisywanym przypadku koszty postępowania pokrywa w całości jeden z uczestników.

Grunty objęte scaleniem szacuje oraz opracowuje projekt scalenia upoważniony przez starostę geodeta-projektant scalenia. Grunty objęte wymianą szacują wszyscy uczestnicy wymiany według zasad określonych w art. 11 ust. 2-4, chyba że określą inne zasady szacowania, natomiast projekt wymiany opracowuje upoważniony przez starostę geodeta, przy udziale wszystkich uczestników wymiany. Uczestnik scalenia lub wymiany, z zastrzeżeniem ust. 2-3a oraz art. 17 ust. 2, otrzymuje grunty o równej wartości szacunkowej w zamian za grunty dotychczas posiadane. W przypadku nierównej wartości szacunkowej dopłaty między uczestnikami wymiany regulowane są między nimi (art. 8 ust. 7).

Należy podkreślić, że postępowanie scaleniowe lub wymienne przeprowadza starosta na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, które to postępowanie kończy się decyzją starosty, stanowiącą tytuł do ujawnienia nowego stanu faktycznego w księgach wieczystych i podstawę do wprowadzenia uczestników wymiany w posiadanie nowych gruntów. Uczestnicy wymiany uzyskają prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel.

W myśl przepisów ww. ustawy na staroście spoczywa obowiązek zorganizowania prac nad projektem scalania lub wymiany, jego zatwierdzenie w drodze decyzji, a także proces wynikający z art. 30 ww. ustawy, na podstawie którego wprowadza uczestników postępowania w posiadanie wydzielonych gruntów. Podmioty będące właścicielami bądź użytkownikami wieczystymi nieruchomości, które mają zostać scalone lub wymienione w wyniku postępowania są jedynie uczestnikami tego postępowania i jako takie mają prawo do wykonywania określonych czynności (np. możliwość działania w ramach uczestnictwa scalania lub wymiany - art. 9 ww. ustawy), ale to nie uczestnicy scalania lub wymiany są podmiotem wykonującym czynności w ramach tego postępowania. Z zacytowanych wyżej przepisów wynika, iż podmiotem czynnym, dokonującym szeregu działań jest starosta. Z brzmienia art. 8 ust. 1 wynika, iż uczestnicy scalania lub wymiany otrzymują grunty, nie zaś dokonują samodzielnie rozdziału między sobą. Tak więc uczestnikom scalania lub wymiany gruntu nie można przypisać jakiegokolwiek działania na rzecz innych uczestników.

Nadmienić należy, że postępowanie wymienne jest odmienne od zamiany nieruchomości realizowanej na podstawie art. 15 Ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518) w formie umowy cywilno-prawnej w postaci aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Park uczestnicząc w procesie wymiany, zgodnie z ustawą o scaleniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2014 r. poz. 700) i oferując do wymiany działkę, gdzie część przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a część stanowi grunty leśne, po wymianie otrzyma inną działkę leśną oraz dopłatę, w wyniku nierównej szacunkowej wartości, będzie musiał zapłacić od części działki przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną podatek VAT oraz czy Park ma traktować wymianę jako odpłatną dostawę towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wymiana gruntów, podczas której następuje oszacowanie wartości wymienianych gruntów przez jej uczestników i każda ze stron oferuje swoje nieruchomości do wymiany, następuje odpłatna wymiana towarów, wobec czego Wnioskodawca traktuje tę wymianę jako jedną z form sprzedaży. Ponadto uważa, że od oszacowanej wartości gruntów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną Park powinien zapłacić podatek VAT należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwana ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Z kolei w myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że - co do zasady - opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl art. 603 Kodeksu cywilnego, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego zawiera dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Przy czym zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc powyższe pod uwagę, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady, stosownie do art. 41. ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje dokonanie zamiany działki o powierzchni 1,6121 ha, z czego powierzchnia 0,6211 ha przeznaczona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a pozostałą część działki stanowią grunty leśne, bez prawa zabudowy. Drugi uczestnik proponuje działkę rolno-leśną o powierzchni 3,17 ha bez prawa zabudowy i dopłatę.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana przez Wnioskodawcę czynność dostawy gruntu w ramach zamiany będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że zamiana nieruchomości jest czynnością cywilnoprawną, której przedmiotem - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są towary. W wyniku tej czynności z jednej strony nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomościami jak właściciel.

Jak już wskazano wyżej przedmiotem dostawy (zamiany) będzie grunt tj. działka w części przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową, a w części stanowiąca grunty leśne. Zatem do części działki przeznaczonej pod zabudowę nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, natomiast część stanowiąca grunt leśny bez prawa zabudowy spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w wyniku zamiany, przedmiotem dostawy będzie grunt, którego dostawa będzie podlegała opodatkowaniu - w części przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, natomiast w części stanowiącej grunt leśny będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.