IPPP3/443-1019/13-2/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1019/13-2/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, będącej zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, jest produkcja oraz sprzedaż artykułów higienicznych.

Spółka podejmuje szereg działań promocyjnych i marketingowych, mających na celu budowanie relacji z kontrahentami, siły marki na rynku oraz zwiększenie wolumenu sprzedaży. Działania takie obejmują m.in. nieodpłatne wydania towarów produkowanych przez Spółkę. Można wyróżnić trzy główne mechanizmy takich wydań:

1. Przekazanie towarów przez przedstawicieli handlowych klientom (podmiotom prowadzącym sprzedaż detaliczną, sieciom supermarketów, dystrybutorom) w celu utrzymania lub nawiązania dobrych relacji biznesowych. Przekazania te są dokonywane, w szczególności, w następujących okolicznościach:

* w związku ze złożeniem przez klienta dużego zamówienia,

* w celu wymiany zniszczonych towarów,

* w celu uzupełnienia skradzionych towarów,

* w celu wsparcia sprzedaży towarów, na które jest mniejszy popyt,

* w celu wynagrodzenia klientowi niedogodności związanych z opóźnioną dostawą lub błędną realizacją zamówienia.

2. Sprzedaż premiowa - w przypadku zamówienia przez klienta określonej ilości towarów Spółka przekazuje mu towar gratis (np. zamawiając 10 sztuk produktu klient otrzymuje 1 sztukę nieodpłatnie).

3. W związku z wprowadzeniem na rynek nowych produktów Spółka przekazuje towary w celu umożliwienia klientom zapoznania się z nimi i skłonienia klientów do złożenia zamówienia. Spółka organizuje pokazy i konferencje, w trakcie których prezentowane i wydawane są nowe produkty.

Przedmiotem omawianych nieodpłatnych wydań są towary, których jednostkowy koszt wytworzenia przez Spółkę (tekst jedn.: koszt wytworzenia pojedynczego opakowania produktu, przeznaczonego dla konsumenta ostatecznego), określony w momencie przekazywania, nie przekracza 10 PLN (netto).

Produkty te są przekazywane jednemu odbiorcy w ilości większej niż jedna sztuka. Przy czym przez sztukę produktu należy rozumieć opakowanie, w jakim produkty Spółki występują w obrocie detalicznym np. zgrzewka 8 rolek papieru toaletowego lub zgrzewka 2 rolek ręczników papierowych. W takich przypadkach, ze względów logistycznych, są one transportowane i wydawane w opakowaniach zbiorczych - kartonach, workach, paletach (łączna wartość towarów wydawanych jednemu odbiorcy mogła przekraczać 100 PLN). Niemniej, koszt wytworzenia pojedynczego produktu (opakowania detalicznego), umieszczonego w opakowaniu zbiorczym, nie przekracza 10 PLN. Bez względu na fakt przekazywania towarów w opakowaniach zbiorczych, przedmiotem wydań pozostawała określona liczba sztuk produktu przeznaczonych dla klienta ostatecznego.

Spółka pragnie wskazać, iż nic prowadzi szczególnej ewidencji przekazywanych nieodpłatnie towarów (o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT).

Spółce przysługuje prawo do odliczenia kwoty VAT naliczonego wynikającego z wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r., nieodpłatne wydania towarów realizowane przez Spółkę w ramach działań marketingowych opisanych w stanie faktycznym, dla których jednostkowy koszt wytworzenia pojedynczego produktu nie przekracza 10 PLN, należy zakwalifikować jako niepodlegające opodatkowaniu VAT przekazania prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 3 i ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT - również w przypadku przekazań towarów w opakowaniach zbiorczych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dokonywane przez Spółkę w ramach podejmowanych działań marketingowych nieodpłatne przekazania towarów, dla których jednostkowy koszt wytworzenia towaru w momencie przekazania jest niższy niż 10 PLN należy zakwalifikować jako przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Na kwalifikację tę nie będzie miał wpływu fakt, iż Spółka dokonuje przekazań towarów w opakowaniach zbiorczych (np. kartonach). Wystarczającą przesłanką do wyłączenia spod opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów jest spełnienie przez każdą wydawaną sztukę kryterium niskiego (poniżej 10 PLN) jednostkowego kosztu wytworzenia. W konsekwencji, Spółka nie powinna naliczać VAT na takich przekazaniach.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, za dostawę towarów podlegającą VAT uznaje się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W świetle art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r.).

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 PLN, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 PLN.

Należy podkreślić, że w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT ustawodawca wyróżnił dwie alternatywne sytuacje, gdy nieodpłatnie wydawane towary powinny być uznane za prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT:

1. Opodatkowaniu VAT nie podlega przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 PLN.

2. Nie jest również opodatkowane przekazanie towarów, których łączna wartość (w skali roku) mieści się w przedziale 10,01 PLN do 100 PLN, jednak pod warunkiem prowadzenia ewidencji osób obdarowanych.

Powyższe wskazuje na dwie niezależne przesłanki do uznania przekazywanych towarów za prezenty o małej wartości. Spełnienie którejkolwiek z nich jest wystarczające do klasyfikacji danego przekazania za niepodlegające opodatkowaniu VAT. Brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, że dopiero łączne spełnienie obu przedstawionych w przepisie przesłanek zezwalałoby na uznanie wydawanego towaru za prezent o małej wartości. Do Spółki zastosowanie znajdzie tylko pierwsza sytuacja.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że nieodpłatne przekazania towarów, których jednostkowy koszt wytworzenia jest nie wyższy niż 10 PLN stanowi przekazanie prezentu o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. W ocenie Spółki, powyższa reguła dotyczy również sytuacji, gdy jeden podmiot otrzymałby jednorazowo więcej niż jedną sztukę takiego towaru (np. w opakowaniu zbiorczym).

Zdaniem Spółki z perspektywy definicji prezentów o małej wartości, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT nie ma znaczenia fakt, że Spółka przekazuje jednemu podmiotowi więcej niż jedną sztukę produktu, ani fakt przekazania prezentów w opakowaniu zbiorczym. Pomimo, iż towary znajdują się w opakowaniu zbiorczym, ich jednostkowy koszt wytworzenia wynosi nadal mniej niż 10 PLN, a samo opakowanie zbiorcze - np. karton - nie może być uznane za osobny produkt. Umieszczenie prezentów w opakowaniu zbiorczym nie powoduje, iż uzyskują one jakieś nowe, unikalne właściwości, które mogłyby powodować, że powstaje osobny towar jednostkowy. W konsekwencji, jednostkowy koszt wytworzenia produktu powinien być ustalany w odniesieniu do pojedynczej sztuki (opakowania detalicznego) towaru umieszczonego w opakowaniu zbiorczym, a nie do całego opakowania zbiorczego, w których towar/produkt ten może być wydawany przez Spółkę. Bez względu na liczbę dostarczonych odbiorcy towarów, przedmiotem przekazania zawsze będzie pojedynczy towar (zgrzewka papieru toaletowego czy ręczników papierowych) w określonej ilości sztuk, nie zaś karton czy worek.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 października 2011 r. (sygn. IPPP2/443-909/11-2/MM), w której organ stwierdził: "(...) w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia,) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 PLN, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia,) produktu Spółki".

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2012 r. (sygn. ILPP1/443-384/12-4/MS). Zdaniem Dyrektora "konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego, komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu. (...) bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowy koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy."

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 30 stycznia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-72/12-2/KAN), interpretacji z 1 grudnia 2010 r. (sygn. IPPP3/443-898/10-4/SM), interpretacji z 31 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP1/443-559/12-2/AP), interpretacji z 16 września 2011 r. (sygn. IPPP1/443-980/11-2/ISz) oraz interpretacji z 12 września 2011 r. (sygn. IPPP1-443-940/11-2/BS).

Podsumowując, brzmienie analizowanego przepisu prowadzi do konkluzji, że jednostkową cenę nabycia bądź jednostkowy koszt wytworzenia towaru, będącego przedmiotem nieodpłatnego przekazania należy określać w odniesieniu do jednej sztuki towaru, w postaci w jakiej występuje w obrocie detalicznym. W przypadku gdy tak wyznaczona cena nabycia, bądź koszt wytworzenia nie przekracza 10 PLN, podatnik nie jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu nieodpłatnego przekazania tych towarów.

W konsekwencji, w ocenie Spółki nieodpłatne przekazania towarów, których jednostkowy koszt wytworzenia jest niższy niż 10 PLN w każdym przypadku, również towarów przekazywanych w opakowaniach zbiorczych, należy zakwalifikować jako prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Należy wskazać, iż przed 1 kwietnia 2013 r., w odniesieniu do przekazania prezentów o małej wartości nie miał znaczenia cel dokonanego przekazania - każde przekazanie prezentu o małej wartości, zarówno na cele związane, jak i niezwiązane z prowadzoną działalnością nie podlegało opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, w stanie prawnym obowiązującym przed 1 kwietnia 2013 r., jedynym warunkiem koniecznym dla uznania nieodpłatnych przekazań towarów jako niepodlegających opodatkowaniu VAT było spełnienie jednej z przesłanek wskazanych w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, pozwalających na kwalifikację wydanych towarów jako prezentów o małej wartości.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki nieodpłatne przekazania towarów realizowane przez Spółkę przed 1 kwietnia 2013 r. (zgodnie z obowiązującym ówcześnie brzmieniem art. 7 ust. 3 ustawy o VAT), dla których jednostkowy koszt wytworzenia był niższy niż 10 PLN, nie podlegały opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r., natomiast w zakresie stanu prawnego obowiązującego od 1 kwietnia 2013 r. zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl