IPPP3/443-1008/10-4/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 11 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) na wezwanie z dnia 8 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zawartej umowy - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zawartej umowy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPB2/415-839/10-2/MG i Nr IPPP3/443-1008/10-2/MG z dnia 8 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10.01.2009 Wnioskodawca podpisał umowę Niezależnego Wykonawcy z firmą B. (B.) z siedzibą w USA obejmującą projektowanie różnego rodzaju mikromacierzy oligonukleotydowych (wykonanych w technologii aCGH) zarówno do zastosowań diagnostycznych jak i laboratoryjnych/badawczych, analizowanie danych eksperymentalnych oraz optymalizowanie projektów macierzy. W ramach podpisanej umowy Wnioskodawca wykonuje wszystkie polecenia B., a także usługi opisane w załączniku dołączonym do umowy. Wnioskodawca zgodził się przypisać firmie B. wszelkie prawa, tytuły i korzyści, jakie może mieć wynalazek, odkrycie, ulepszenie, prawa autorskie lub inne własności intelektualne, które samodzielnie lub z innymi rozwinął w wyniku wykonywania usługi dla B. Usługi wynikające z tej umowy są wykonywane w Polsce.

W sierpniu 2010 Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż w związku z wykonywaniem przedmiotowej umowy nie ponosi odpowiedzialności za swoje działania wobec osób trzecich, nie jest podatnikiem podatku VAT oraz, nie wykonuje działalności gospodarczej na własny rachunek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana kwota podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług - za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 nie uznaje się czynności (...) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Natomiast art. 15 ust. 3 pkt 3a stanowi, że "przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi."

Interpretując wskazane przepisy ustawy o VAT należy stwierdzić, iż potraktowanie przedmiotowych czynności za wykonane w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, uzależnione jest od łączącego zlecającego i zleceniobiorcę stosunku prawnego wynikającego z zawartej umowy. Warunki umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a firmą B. jednoznacznie wskazują na brak samodzielności przy realizacji wykonywanych czynności. Zatem w mojej ocenie uzyskane wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy zlecenie nie może być traktowane jako wykonywana samodzielnie działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Według art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy, iż w myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż o tym czy dana działalność ma lub też nie ma charakteru samodzielnej działalności, decydują kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast należy, że sformułowanie wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, iż z treści zawartych umów wynikać winno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

W myśl art. 15 ust. 3 pkt 3a przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

W niniejszej sprawie z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż na podstawie umowy wykonuje On wszystkie polecenia B., a także usługi opisane w załączniku dołączonym do umowy, gdzie za ich wykonanie otrzymał wynagrodzenie. Wnioskodawca zgodził się przypisać firmie B. wszelkie prawa, tytuły i korzyści, jakie może mieć wynalazek, odkrycie, ulepszenie, prawa autorskie lub inne własności intelektualne, które samodzielnie lub z innymi rozwinął w wyniku wykonywania usługi dla B. Wnioskodawca w związku z wykonywaniem przedmiotowej umowy nie ponosi odpowiedzialności za swoje działania wobec osób trzecich, nie jest podatnikiem podatku VAT oraz nie wykonuje działalności gospodarczej na własny rachunek.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie będą stanowić wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem jednak, iż faktycznie z umowy, na podstawie której usługi te będą świadczone, wynika, że do kwestii odpowiedzialności za te czynności wobec osób trzecich, zastosowanie mają przepisy prawa cywilnego, a te z kolei wskazywałyby na zleceniodawcę przedmiotowych czynności jako ponoszącego odpowiedzialność wobec osób trzecich. A ponadto umowa ta winna regulować także kwestie wynagrodzenia i warunków wykonywania tych czynności. W konsekwencji powyższego z tytułu wykonywania tych czynności Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.