IPPP2/4519-8/15-3/DG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4519-8/15-3/DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie braku obowiązku ewidencyjnego Wnioskodawcy po przejęciu Spółki prowadzącej działalność gospodarczą na terytorium Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie braku obowiązku ewidencyjnego Wnioskodawcy po przejęciu Spółki prowadzącej działalność gospodarczą na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (société a responsabilite limitée - odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w Luksemburgu, która podlega opodatkowaniu w Luksemburgu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tzn. jest luksemburskim rezydentem podatkowym podlegającym w Luksemburgu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i nie korzystającym ze zwolnienia od opodatkowania).

Spółka jest wyłącznym udziałowcem spółki kapitałowej L. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: L.), która podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tzn. jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i nie korzystającym ze zwolnienia od opodatkowania).

Ze względów biznesowych (przede wszystkim ze względu na uproszczenie struktury holdingowej), Wnioskodawca zamierza połączyć się z L. Na moment połączenia jedynym udziałowcem L. będzie Spółka. Planowane połączenie z L. będzie połączeniem transgranicznym, przeprowadzonym na podstawie luksemburskich przepisów prawa implementujących dyrektywę 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz.Urz.UE.L 310 z 25 listopada 2005 r., str. 1; dalej: Dyrektywa 2005/56/WE) - odpowiadających przepisom zawartym w Kodeksie Spółek Handlowych (dalej: k.s.h.) tj. polskimi przepisami regulującymi tego rodzaju transakcje jest art. 491 § 1, art. 492 § 1 pkt 1, art. 515 § 1 oraz art. 5161-18 k.s.h. Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. - połączenie może być dokonane, między innymi, przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej (L.) na spółkę przejmującą (Spółka) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (tzw. łączenie przez przejęcie).

W wyniku przejęcia, L. zostanie włączona do Wnioskodawcy i przestanie istnieć (a wszystkie składniki majątku L. zostaną przeniesione na Wnioskodawcę). Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest wyłącznym udziałowcem L., Wnioskodawca nie będzie wydawać udziałów w zamian za przejęty majątek. W związku z planowanym połączeniem, Spółce jako udziałowcowi L., nie zostaną również wypłacone żadne dopłaty w gotówce. Po połączeniu, Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, a aktywami otrzymanymi w wyniku przejęcia (głównie udziały w polskich spółkach) zarządzał będzie z Luksemburga tj. Spółka nie będzie kontynuować działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że na moment przejęcia L. przez Spółkę:

* Wszelkie umowy najmu, na mocy których wykorzystywane są obecnie aktywa L. (lokal biurowy, wyposażenie itp.) zostaną rozwiązane (L. nie jest właścicielem żadnych nieruchomości na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej);

* L. nie będzie zatrudniać żadnych pracowników na umowę o pracę;

* Stosunki cywilnoprawne łączące L. z innymi osobami wykonującymi świadczenia na jej rzecz zostaną rozwiązane.

Jednocześnie po połączeniu z L., Spółka nie będzie właścicielem, ani nie będzie korzystała z żadnych nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Po połączeniu z L., Spółka nie będzie posiadała miejsca zarządu, filii, biura ani też innej stałej placówki w Polsce, nie będzie też zatrudniać żadnych pracowników na umowę o pracę (po połączeniu z L. działalność Wnioskodawcy będzie prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym połączeniem Spółka będzie zobowiązana do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego (stosownie do art. 5 ust. 1 UOE) i tym samym będzie podlegała obowiązkowi ewidencyjnemu dla celów podatkowych w Polsce... (pytanie wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Funkcjonowanie oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm., dalej: UOSDG). Zgodnie z art. 85 UOSDG dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "oddziałami".

W myśl art. 5 pkt 4 UOSDG, oddziałem jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego (art. 86 UOSDG).

Zgodnie z art. 88 UOSDG, przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy. Zgodnie z art. 36 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) do rejestru przedsiębiorców wpisuje się oddziały przedsiębiorców zagranicznych działające na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Mogą one podjąć działalność gospodarczą na terenie Rzeczpospolitej Polskiej dopiero po dokonaniu wpisu do KRS.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r. poz. 1314, dalej: ustawa o UOE), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Stosownie do ust. 2 i ust. 3 cyt. wyżej przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych.

Stosownie do art. 5 ust. 1 UOE, podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 UOE, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej.

Każdy więc podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Dodatkowo, oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią, nie stanowi zatem odrębnego podatnika CIT oraz VAT. Przedsiębiorstwo zagraniczne, rejestrując swój oddział w Polsce, nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny.

Dodatkowo, stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wskazano w stanie faktycznym, na moment przejęcia L. przez Spółkę:

* Wszelkie umowy najmu, na mocy których wykorzystywane są obecnie aktywa L. (lokal biurowy, wyposażenie itp.) zostaną rozwiązane (L. nie jest właścicielem żadnych nieruchomości na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej);

* L. nie będzie zatrudniać żadnych pracowników na umowę o pracę;

* Stosunki cywilnoprawne łączące L. z innymi osobami wykonującymi świadczenia na jej rzecz zostaną rozwiązane.

Jednocześnie, po połączeniu z L., Spółka nie będzie właścicielem, ani nie będzie korzystała z żadnych nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Po połączeniu z L., Spółka stanie się udziałowcem w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością będących polskimi rezydentami podatkowymi, natomiast Spółka nie będzie posiadała miejsca zarządu, filii, biura ani też innej stałej placówki w Polsce, nie będzie też zatrudniać żadnych pracowników na umowę o pracę (po połączeniu z L. działalność Wnioskodawcy będzie prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym Spółka zagraniczna może współpracować z innymi podmiotami z grupy w zakresie prowadzonej bieżącej działalności).

Biorąc pod uwagę powyższe, a przede wszystkim okoliczność, że działalność Wnioskodawcy po połączeniu z L. będzie prowadzona wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie dojdzie do powstania zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, będącego również zakładem w rozumieniu art. 5 UUPO, przepisy art. 85 UOSDG nie będą miały zastosowania tj. nie zostanie utworzony Oddział z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jak również nie znajdzie zastosowania art. 88 zdanie pierwsze UOSDG mówiący, że przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy, której przedmiotem jest niniejszy wniosek, w związku z planowanym transgranicznym połączeniem, Spółka nie będzie prowadziła działalności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, nie będzie również zatrudniała żadnych pracowników na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Tym samym, nie będzie ani podatnikiem ani płatnikiem w rozumieniu art. 8 Ordynacji podatkowej oraz art. 2 ust. 1 UOE, a tym samym nie będzie podlegała obowiązkowi ewidencyjnemu dla potrzeb podatków w Polsce.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji transgranicznego przejęcia L., Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego (stosownie do art. 5 ust. 1 UOE) i tym samym nie będzie podlegała obowiązkowi ewidencyjnemu dla celów podatkowych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku ewidencyjnego Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o sdg.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o sdg przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 ustawy o sdg, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W myśl art. 85 ust. 1 ustawy o sdg dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "oddziałami".

Na podstawie postanowień zawartych w art. 86 ustawy o sdg przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Z regulacji zawartej w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o sdg wynika, że przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r. poz. 1314 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych (ust. 3 art. 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Jak stanowi art. 5 ust. 2b ustawy o NIP zgłoszenie identyfikacyjne podatników wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego zawiera dane:

1.

objęte treścią wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym, z wyłączeniem rejestru dłużników niewypłacalnych, przekazywane automatycznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego;

2.

uzupełniające: skróconą nazwę (firmę), wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej, dane kontaktowe, w przypadku osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące poszczególnych wspólników, w tym ich identyfikatory podatkowe.

Podatnicy wpisani do Krajowego Rejestru Sądowego dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego wyłącznie w zakresie danych uzupełniających wskazanych w ust. 2b pkt 2, w terminie 21 dni od dnia dokonania wpisu podmiotu do Krajowego Rejestru Sądowego (ust. 2c art. 5).

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Każdy więc podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Przy czym dokonujący zgłoszenia identyfikacyjnego otrzymuje wyłącznie jeden NIP. Podkreślić również należy, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Należy także wskazać, że numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi).

Z kolei, w myśl przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy, NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

1.

przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;

2.

przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową.

Jak wynika z przepisu art. 12 ust. 1a ww. ustawy, do celów identyfikacji podatkowej za przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się również wpis spółki cywilnej do rejestru na podstawie art. 26 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z 2001 r. Nr 102, poz. 1117 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276).

W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 96 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Luksemburgu, która podlega opodatkowaniu w Luksemburgu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka jest wyłącznym udziałowcem spółki kapitałowej L. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (L.), która jest polskim rezydentem podatkowym.

Ze względów biznesowych Wnioskodawca zamierza połączyć się z L. Na moment połączenia jedynym udziałowcem L. będzie Spółka.

Planowane połączenie z L. będzie połączeniem transgranicznym, przeprowadzonym na podstawie luksemburskich przepisów prawa implementujących dyrektywę 2005/56/WE w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych - odpowiadających polskim przepisom zawartym w Kodeksie Spółek Handlowych (k.s.h.).

W wyniku przejęcia, L. zostanie włączona do Wnioskodawcy i przestanie istnieć a wszystkie składniki majątku L. zostaną przeniesione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca jest wyłącznym udziałowcem L., zatem nie będzie wydawać udziałów w zamian za przejęty majątek. Po połączeniu, Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, a aktywami otrzymanymi w wyniku przejęcia (głównie udziały w polskich spółkach) będzie zarządzał z Luksemburga tj. Spółka nie będzie kontynuować działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału.

Na moment przejęcia L. przez Spółkę:

* Wszelkie umowy najmu, na mocy których wykorzystywane są obecnie aktywa L. (lokal biurowy, wyposażenie itp.) zostaną rozwiązane (L. nie jest właścicielem żadnych nieruchomości na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej);

* L. nie będzie zatrudniać żadnych pracowników na umowę o pracę;

* Stosunki cywilnoprawne łączące L. z innymi osobami wykonującymi świadczenia na jej rzecz zostaną rozwiązane.

Jednocześnie po połączeniu z L., Spółka nie będzie właścicielem, ani nie będzie korzystała z żadnych nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Po połączeniu z L., Spółka nie będzie posiadała miejsca zarządu, filii, biura ani też innej stałej placówki w Polsce, nie będzie też zatrudniać żadnych pracowników na umowę o pracę (po połączeniu z L. działalność Wnioskodawcy będzie prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest czy po przejęciu Spółki L. i zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski powinien dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego w myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP.

Jak wskazał Wnioskodawca w złożonym wniosku wskutek transgranicznego połączenia przez przejęcie Spółki będącej polskim rezydentem podatkowym, Wnioskodawca jako jedyny udziałowiec przejmowanej Spółki zakończy prowadzoną działalność gospodarczą na terytorium Polski. Na moment przejęcia podmiotu będącego polskim podatnikiem zostaną rozwiązane wszelkie umowy najmu dotyczące lokalu, wyposażenia. Ponadto przejmowana Spółka nie będzie zatrudniać pracowników jak również rozwiąże wszelkie umowy cywilnoprawne zawarte z innymi osobami - wykonującymi usługi na rzecz przejmowanej Spółki. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie posiada ani nie będzie korzystał z żadnej nieruchomości na terytorium Polski, a przejętymi udziałami w polskich spółkach będzie zarządzał z Luksemburga.

Również na terytorium kraju wskutek przejęcia Spółki nie powstanie oddział Wnioskodawcy.

Zatem w związku z transgranicznym przejęciem Spółki będącej polskim podatnikiem Wnioskodawca nie będzie kontynuował prowadzonej przez tę Spółkę działalności gospodarczej a w związku z tym nie będzie mieć statusu podatnika ani płatnika zobowiązanego m.in. do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o NIP. Wskutek przejęcia Spółki nie zostanie utworzony na terytorium kraju oddział Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy zagranicznego, który na gruncie ww. przepisu byłby zobowiązany do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego. Tak więc Wnioskodawca przejmując Spółkę będącą polskim podatnikiem zakończy jej byt prawny i faktyczny, tym samym więc nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego uregulowanego przepisami ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl