IPPP2/4512-99/16-2/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych w postaci kongresów, konferencji i innych form edukacji - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych w postaci kongresów, konferencji i innych form edukacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej jest m.in. działalność związana z organizacją konferencji, seminariów i kongresów, oraz pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane, działalność ta realizowana jest m.in. przez organizację spotkań naukowych np. w formie kongresu, seminariów lub konferencji jedno lub wielodniowych. Firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Konferencja oraz pozostałe formy edukacji zgłoszone są do Okręgowej Izby Lekarskiej pod nazwą kurs medyczny w celu omówienia najnowszych doniesień i osiągnięć naukowych w konkretnej dziedzinie. Tematy merytoryczne konferencji oraz pozostałych form edukacji mają charakter naukowy i zostały opracowane przy współpracy kierownika naukowego, który akceptuje i nadzoruje przebieg spotkania. Na ogół regulamin kształcenia danej konferencji lub innej formy edukacji nie przewiduje żadnych form sprawdzania wyników kształcenia. Wszyscy uczestnicy konferencji oraz pozostałych form edukacji, którzy uczestniczą we wszystkich wykładach i zajęciach praktycznych oraz pokazowych, objętych programem konferencji oraz pozostałych form kształcenia, otrzymują certyfikat uczestnictwa określający przyznaną za udział w tym szkoleniu pulę punktów edukacyjnych. Punkty edukacyjne przyznawane są lekarzom na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów. Definicja kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego znajduje się w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011, ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, mówi ona, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone w warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem oraz nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo została wydana Uchwała Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 11 lutego 2005 r. w sprawie sposobu i warunków oraz trybu wpisu do rejestru Okręgowej Izby Lekarskiej podmiotów prowadzących doskonalenie zawodowe lekarzy i lekarzy dentystów oraz zasad prowadzenia tego rejestru oraz prowadzenia akredytacji form kształcenia, a Wnioskująca wpisywana jest corocznie do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów. Rejestr prowadzony jest przez Naczelną Izbę Lekarską i Okręgową izbę Lekarską.

Dla każdej konferencji i pozostałych form kształcenia prowadzona jest dokumentacja, na którą składa się: program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych zawierający m.in. listę obecności, wymiar godzin edukacyjnych, temat zajęć edukacyjnych i rejestr wydanych certyfikatów. Uczestnicy konferencji i pozostałych form kształcenia uczestniczą w obradach i wykładach odpłatnie. Opłata nie pokrywa w całości kosztów uczestnictwa lekarza w konferencji lub kongresie. Pozostałe koszty pokrywają organizatorzy.

Na organizowaną konferencję naukową oraz pozostałe formy kształcenia składają się m.in. takie elementy jak:

* zapewnienie programu kształcenia zawodowego lekarzy zgodną z akredytacją,

* zaproszenie wykładowców w celu realizacji kształcenia,

* uzyskanie możliwości nadania punktów edukacyjnych,

* wystawianie zaświadczeń dla lekarzy,

* rejestracje lekarzy, przyjmowanie opłat,

* przeprowadzenie techniczne spotkania,

* zapewnienie dostępu do materiałów edukacyjnych oraz tłumaczenie obcojęzycznych wykładów,

* zapewnienie noclegów, posiłków,

* zapewnienie miejsc oraz wszelkie kwestie organizacyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi te można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia zawodowego i jest ono prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wystawiając faktury za uczestnictwo w kongresie, konferencji lub innych formach edukacji można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wystawiając faktury za uczestnictwo w kongresie, konferencji lub innej formie edukacji można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ są to szkolenia o charakterze zawodowym, prowadzone w formie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w tym przypadku w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się również od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26.

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22- 24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Stosownie do art. 43 ust. 17a www. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jako czynnego zarejestrowanego podatnika VAT jest m.in. działalność związana z organizacją konferencji, seminariów i kongresów, oraz pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Działalność ta realizowana jest m.in. przez organizację spotkań naukowych np. w formie kongresu, seminariów lub konferencji jedno lub wielodniowych. Firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Konferencja oraz pozostałe formy edukacji zgłoszone są do Okręgowej Izby Lekarskiej pod nazwą kurs medyczny w celu omówienia najnowszych doniesień i osiągnięć naukowych w konkretnej dziedzinie. Tematy merytoryczne konferencji oraz pozostałych form edukacji mają charakter naukowy i zostały opracowane przy współpracy kierownika naukowego, który akceptuje i nadzoruje przebieg spotkania. Na ogół regulamin kształcenia danej konferencji lub innej formy edukacji nie przewiduje żadnych form sprawdzania wyników kształcenia. Wszyscy uczestnicy konferencji oraz oraz pozostałych form edukacji, którzy uczestniczą we wszystkich wykładach i zajęciach praktycznych oraz pokazowych, objętych programem konferencji oraz oraz pozostałych form kształcenia, otrzymują certyfikat uczestnictwa określający przyznaną za udział w tym szkoleniu pulę punktów edukacyjnych. Punkty edukacyjne przyznawane są lekarzom na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

Wnioskodawca wpisywany jest corocznie do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów. Rejestr prowadzony jest przez Naczelną Izbę Lekarską i Okręgową Izbę Lekarską. Dla każdej konferencji i pozostałych form kształcenia prowadzona jest dokumentacja, na którą składa się: program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych zawierający m.in.: listę obecności, wymiar godzin edukacyjnych, temat zajęć edukacyjnych i rejestr wydanych certyfikatów. Uczestnicy konferencji i pozostałych form kształcenia uczestniczą w obradach i wykładach odpłatnie. Opłata nie pokrywa w całości kosztów uczestnictwa lekarza w konferencji lub kongresie. Pozostałe koszty pokrywają organizatorzy.

Jak wskazuje Wnioskodawca usługi te kwalifikuje do kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ze względu na okoliczności sprawy oraz powołane przepisy nie ulega wątpliwości, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, nie jest też uczelnią ani tym bardziej jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy jednostką badawczo-rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym - tym samym nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w pkt 26 wskazanego artykułu.

Zaznaczyć należy, że aby wskazane usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Niemniej jednak pierwsza z przesłanek oznacza, że dla objęcia zwolnieniem od podatku określonych usług kształcenia, konieczne jest, by usługi te mieściły się w zakresie definicji usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania. Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy na organizowaną konferencję naukową oraz pozostałe formy kształcenia składają się m.in. takie elementy jak: zapewnienie programu kształcenia zawodowego lekarzy zgodną z akredytacją, zaproszenie wykładowców w celu realizacji kształcenia, uzyskanie możliwości nadania punktów edukacyjnych, wystawianie zaświadczeń dla lekarzy, rejestracja lekarzy, przyjmowanie opłat, przeprowadzenie techniczne spotkania, zapewnienie dostępu do materiałów edukacyjnych oraz tłumaczenie obcojęzycznych wykładów, zapewnienie noclegów i posiłków, zapewnienie miejsc oraz wszelkie kwestie organizacyjne.

Należy wskazać, że dla analizy charakteru usług zasadą jest, że każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne. Jednakże aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową) powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane, jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich, jako elementu usługi kompleksowej,

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczy kompleksowe usługi na rzecz uczestników konferencji oraz pozostałych form edukacji (lekarzy), gdzie usługą główną jest organizacja konferencji naukowej lub innej formy edukacji, w skład której jak wskazał Wnioskodawca wchodzą takie elementy jak: zapewnienie programu kształcenia zawodowego lekarzy zgodną z akredytacją, zaproszenie wykładowców w celu realizacji kształcenia, uzyskanie możliwości nadania punktów edukacyjnych, wystawianie zaświadczeń dla lekarzy, rejestracja lekarzy, przyjmowanie opłat, przeprowadzenie techniczne spotkania, zapewnienie dostępu do materiałów edukacyjnych oraz tłumaczenie obcojęzycznych wykładów, zapewnienie noclegów i posiłków, zapewnienie miejsc oraz wszelkie kwestie organizacyjne.

Zatem w związku z przedstawionymi okolicznościami należy stwierdzić, że usługą główną jest usługa szkoleniowa, a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi, umożliwiającymi udział w zorganizowanej konferencji lub innej formie edukacji i uzyskanie punktów edukacyjnych. W analizowanym przypadku uznać je należy za element składowy kompleksowej usługi szkoleniowej.

Zatem stwierdzić należy, że decydujące znaczenie dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT wobec świadczonych usług w niniejszej sprawie mają przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Odnosząc, przedstawiony przez Wnioskodawcę, opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Organizowane przez Wnioskodawcę kongresy, seminaria i konferencje mają na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy zawodowej, która będzie wykorzystywana w ramach wykonywanej przez lekarzy pracy. Lekarze będą podejmować uczestnictwo w konferencji lub pozostałych formach edukacji w ramach obowiązku podnoszenia kwalifikacji wynikającego z ustawy o zawodzie lekarza. Uczestnicy szkolenia, gdzie podejmowane tematy mają charakter naukowy i zostały opracowane przez kierownika naukowego otrzymują, specjalistyczną wiedzę, pozwalającą na pogłębianie lub nabycie nowoczesnych umiejętności umożliwiających stały rozwój zawodowy.

Ponadto, w związku z uczestnictwem w szkoleniu uczestnicy otrzymują certyfikat, na podstawie którego przyznawane są tzw. "punkty edukacyjne" w rozumieniu i wykonaniu obowiązku doskonalenia zawodowego wynikającego z ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r., w sprawie sposobu dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

Zatem realizowane przez Wnioskodawcę spotkania naukowe w formie kongresu, seminarium lub konferencji służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych lekarzy określanymi jako "kształcenie zawodowe" czyli przekazywanie wiedzy, umiejętności, wiadomości związanych z określonym zawodem i jego wykonywaniem. Tym samym spełniają pierwszą przesłankę warunkującą zwolnienie z VAT.

Dla objęcia usług kształcenia zawodowego zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług konieczne jest, by przepisy regulowały formy i zasady tego kształcenia.

W odniesieniu do lekarzy i lekarzy dentystów przepisami regulującymi formę i zasady kształcenia dla tych grup zawodowych są:

* ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2015 r. poz. 464),

* rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 231, poz. 2326 z późn. zm.), oraz

* rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 239, poz. 1739).

Zgodnie z § 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia z dnia 6 października 2004 r., (na które powołuje się Wnioskodawca) dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej. Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.

Formy realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów określone zostały w § 3 powyższego rozporządzenia. Zgodnie z punktem 4 cyt. paragrafu lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym.

Jednocześnie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 grudnia 2006 r., w sprawie rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 239, poz. 1739) określa m.in. szczegółowy tryb postępowania w sprawach dokonywania wpisu podmiotów zamierzających wykonywać działalność w zakresie kształcenia podyplomowego lekarzy i lekarzy dentystów, zwanych dalej "organizatorem kształcenia", do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwanego dalej "rejestrem".

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji kongresów, seminariów i konferencji, jak wyżej ustalono spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Ponadto zasady organizowania i przeprowadzania ww. kongresów, seminariów i konferencji mających na celu omówienie najnowszych doniesień i osiągnięć naukowych w konkretnej dziedzinie dla lekarzy zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz w rozporządzeniach Ministra Zdrowia w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów oraz w sprawie rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów. Wnioskodawca także wskazał, że uzyskał niezbędny wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, prowadzony przez Naczelną Izbę Lekarska i Okręgową Izbę Lekarską.

Zatem skoro kongresy, seminaria i konferencje są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, spełniona jest przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Tym samym Wnioskodawca wystawiając faktury za uczestnictwo w kongresie, konferencji lub innych formach edukacji może zastosować zwolnienie od podatku, gdyż ww. usługi spełniają warunki określone w cytowanym wyżej przepisie.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.