IPPP2/4512-9/15-2/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi dziennikarskiej - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi dziennikarskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi dziennikarskie i prezenterskie. Jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zawarł umowę z Radiem będącym siecią komercyjnych rozgłośni, w ramach której Wnioskodawca jest współprowadzącym Redaktorem i jednym z gospodarzy audycji radiowej. Audycja ma charakter satyryczno - rozrywkowego porannego.". W programie współprowadzący podają informacje z kraju i ze świata, komentując je w sposób satyryczny, ogłaszają i rozwiązują konkursy z nagrodami dla słuchaczy, prowadzą krótkie wywiady z celebrytami. Niektóre elementy programu zawierają lokowanie produktów lub są dedykowane sponsorom.

Audycja prowadzona jest w formule "na żywo", długość audycji zależy od potrzeb programowych Radia i przyjętej ramówki programowej. Audycje są przygotowywane i prowadzone osobiście przez Redaktora, scenariusz każdej audycji jest przygotowany przez Redaktora wspólnie z drugim współprowadzącym.

Redaktor (Wnioskodawca) w okresie obowiązywania umowy, zobowiązany jest do zachowania wyłączności wśród innych stacji radiowych w zakresie świadczeń objętych niniejszą umową. W ramach ustalonego wynagrodzenia Redaktor zobowiązuje się do wzięcia udziału w nagrywaniu "promosów" reklamujących audycję oraz upoważnia usługodawcę do korzystania, w ramach objętych umową, z wizerunku, głosu i nazwiska Redaktora.

Redaktor, w zamian za wynagrodzenie przenosi na zleceniodawcę, z chwilą zrealizowania każdej audycji, autorskie prawa majątkowe oraz prawa do artystycznych wykonań powstałe podczas programu z jego udziałem.

Ponadto, w ramach wynagrodzenia ustalonego w umowie, Redaktor korzystając z przysługujących mu autorskich praw majątkowych i osobistych przenosi na zleceniodawcę prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego do każdej z audycji oraz upoważnia zleceniodawcę do swobodnego opracowania każdej z audycji (m.in. poprzez dokonywanie ich skrótów, przeróbek, tłumaczeń, itp.) oraz do korzystania z tych opracowań na polach eksploatacji, wskazanych w umowie.

W zamian za świadczenia Redaktora związane z realizacją audycji oraz przeniesienie praw i udzielenie uprawnień opisanych w niniejszej umowie, zleceniodawca będzie płacił na rzecz Redaktora, tytułem wynagrodzenia, zryczałtowaną kwotę netto + VAT, płatną miesięcznie na podstawie wystawionej przez Redaktora faktury VAT.

Jednocześnie ustala się, że zryczałtowana kwota, o jakiej mowa powyżej, obejmuje wszystkie koszty realizacji przez Redaktora usług, związanych z niniejszą umową oraz przeniesienia praw i udzielenia uprawnień zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Radia w opisanym stanie faktycznym jest usługą dziennikarską opodatkowaną stawką VAT 23%, czy ze względu na kulturalno-rozrywkowy charakter audycji jest usługą kulturalną podlegającą zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone w ramach zawartej umowy z Radiem powinny być opodatkowane stawką 23%.

Wnioskodawca rozpoczynając działalność w Radiu zakwalifikował swoje usługi Redaktora jako usługi dziennikarskie i zastosował stawkę podatku VAT 23%, powołując się na interpretację indywidualną z dnia 21.10.2013, sygn. IPPP1/443-865/13-2/PR Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ponieważ usługa realizowana przez Wnioskodawcę jest tworzeniem radiowego utworu audialnego o tematyce społeczno-informacyjnej przedstawionej i komentowanej w sposób rozrywkowo-satyryczny, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sposób przedstawiania informacji nie zmienia kwalifikacji usługi i powinna być ona zakwalifikowana jako usługa dziennikarska.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b Ustawy o VAT wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla usług kulturalnych muszą być spełnione przesłanki o charakterze podmiotowym i przedmiotowym jednocześnie. Wnioskodawca spełnia warunek podmiotowy będąc indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów.

Natomiast zdaniem Wnioskodawcy świadczona usługa na rzecz Radia nie spełnia wszystkich aspektów przedmiotowych kwalifikujących ją jako usługę kulturalną zwolnioną z podatku VAT. Audycja prowadzona przez Redaktora jest bardzo złożona, Redaktor przekazuje informacje społeczno-informacyjne, dokonuje własnych komentarzy mających charakter artystyczno-twórczy, ale również jest zobowiązany do przekazywania w trakcie audycji treści związanych z promocją produktów.

Wnioskodawca świadcząc więc usługi dziennikarskie, artystyczno-twórcze i usługi o charakterze komercyjnym, w trakcie jednej audycji, zobowiązany jest do zastosowania podstawowej stawki VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Zarówno w ustawie jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnych metod wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Twórcą z kolei w rozumieniu ww. ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi dziennikarskie i prezenterskie. Wnioskodawca zawarł umowę z Radiem będącym siecią komercyjnych rozgłośni, w ramach której Wnioskodawca jest współprowadzącym Redaktorem i jednym z gospodarzy audycji radiowej. Audycja ma charakter satyryczno - rozrywkowego porannego "X.". W programie współprowadzący podają informacje z kraju i ze świata, komentując je w sposób satyryczny, ogłaszają i rozwiązują konkursy z nagrodami dla słuchaczy, prowadzą krótkie wywiady z celebrytami. Niektóre elementy programu zawierają lokowanie produktów lub są dedykowane sponsorom. Audycje są przygotowywane i prowadzone osobiście przez Redaktora, scenariusz każdej audycji jest przygotowany przez Redaktora wspólnie z drugim współprowadzącym. Redaktor (Wnioskodawca) w okresie obowiązywania umowy, zobowiązany jest do zachowania wyłączności wśród innych stacji radiowych w zakresie świadczeń objętych niniejszą umową.

W ramach ustalonego wynagrodzenia Redaktor zobowiązuje się do wzięcia udziału w nagrywaniu "promosów" reklamujących audycję oraz upoważnia usługodawcę do korzystania, w ramach objętych umową, z wizerunku, głosu i nazwiska Redaktora.

Redaktor, w zamian za wynagrodzenie przenosi na zleceniodawcę, z chwilą zrealizowania każdej audycji, autorskie prawa majątkowe oraz prawa do artystycznych wykonań powstałe podczas programu z jego udziałem. Ponadto, w ramach wynagrodzenia ustalonego w umowie, Redaktor korzystając z przysługujących mu autorskich praw majątkowych i osobistych przenosi na zleceniodawcę prawo zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego do każdej z audycji oraz upoważnia zleceniodawcę do swobodnego opracowania każdej z audycji (m.in. poprzez dokonywanie ich skrótów, przeróbek, tłumaczeń, itp) oraz do korzystania z tych opracowań na polach eksploatacji, wskazanych w umowie.

W zamian za świadczenia Redaktora związane z realizacją audycji oraz przeniesienie praw i udzielenie uprawnień opisanych w niniejszej umowie, zleceniodawca będzie płacił na rzecz Redaktora, tytułem wynagrodzenia, zryczałtowaną kwotę netto + VAT, płatną miesięcznie na podstawie wystawionej przez Redaktora faktury VAT. Jednocześnie ustala się, że zryczałtowana kwota, o jakiej mowa powyżej, obejmuje wszystkie koszty realizacji przez Redaktora usług, związanych z niniejszą umową oraz przeniesienia praw i udzielenia uprawnień zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania właściwą stawką podatku VAT usług świadczonych w ramach umowy z Radiem.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest twórcą i artystą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Spełniona jest zatem, jak słusznie zauważył Wnioskodawca, przesłanka podmiotowa wynikająca z art. 41 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Zauważyć jednak należy, że zwolnienie od podatku przewidziane w tym przepisie odnosi się wyłącznie do twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów,w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów, ale wyłącznie wtedy gdy świadczone przez nich usługi są usługami w zakresie kultury.

W ocenie tut. Organu usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach umowy z Radiem nie można uznać za usługi w zakresie kultury. Do usług takich nie można bowiem zaliczyć ogłaszania i prowadzenia konkursów dla słuchaczy, wywiadów z celebrytami, czy przekazywania treści związanych z promocją produktów. Również czynności polegające na podawaniu informacji z kraju i ze świata, nawet jeżeli ich satyryczno-żartobliwa forma opracowana jest przez Wnioskodawcę nie noszą znamion typowych dla usług w zakresie kultury. Tym samym stwierdzić należy, że niespełniony jest warunek przedmiotowy wynikających z treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy przewidującego zastosowanie zwolnienia od podatku. Oznacza to więc, że realizowana przez Wnioskodawcę, w ramach umowy zawartej z Radiem, usługa polegająca na tworzeniu radiowego utworu audialnego o tematyce społeczno-informacyjnej, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Okoliczności sprawy wskazują, że usługę świadczoną w ramach umowy z Radiem uznać należy za usługę dziennikarską, dla której ustawodawca nie przewidział ani obniżonej stawki podatku ani zwolnienia od podatku. Usługa ta podlega więc opodatkowaniu na podstawie art. 146f pkt 1 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy stawką podatku w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.