IPPP2/4512-887/15-2/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 14 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania nieodpłatnych czynności dokonywanych na rzecz pracowników i kontrahentów - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania nieodpłatnych czynności dokonywanych na rzecz pracowników i kontrahentów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem, którego podstawowym przedmiotem działalności jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż oleju napędowego, świadczenie usług elektroenergetycznych oraz usług budowlanych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z prowadzeniem działalności związana jest również konieczność organizowania różnego rodzaju spotkań. Są to spotkania biznesowe z kontrahentami, w szczególności:

i. spotkania z istniejącymi kontrahentami (np. w celu omówienia ze zleceniodawcą czy podwykonawcami postępów prac, podsumowań, renegocjacji kontraktów etc.) oraz

ii. z potencjalnymi kontrahentami (np. podczas negocjacji kontraktów).

Ponadto odbywają się także tzw. spotkania wewnętrzne, w szczególności:

i. spotkania projektowe (np. związane z realizowanymi projektami budowlanymi, zespołów wdrożeniowych nowych systemów informatycznych jak chociażby system billingowy, nowych funkcjonalności systemu finansowo-księgowego),

ii. narady, posiedzenia (np. z udziałem Rady Nadzorczej, Zarządu) czy

iii. szkolenia (np. związane z wdrożeniem nowych systemów informatycznych, rozliczeń diet czy systemu motywacyjnego dla pracowników, procedur bezpieczeństwa, itp.).

W spotkaniach wewnętrznych co do zasady udziału nie biorą kontrahenci. Odbywają się one jednak w związku z realizowaną przez pracowników oraz organy Spółki działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W związku z organizowanymi spotkaniami Spółka dokonuje zakupu artykułów spożywczych (przykładowo: woda, kawa, herbata, cukier, soki, napoje bezalkoholowe, mleko do kawy, ciastka, owoce, itp.). Kupowane artykuły spożywcze są udostępniane pracownikom i kontrahentom podczas spotkań biznesowych i wewnętrznych w siedzibie Spółki, siedzibach zakładów Spółki czy biurach budowy w przypadku realizacji projektów budowlanych (realizowanych co do zasady w różnych częściach kraju), sporadycznie w wynajętej sali. Spółka nie jest w stanie określić, które i względnie ile produktów spożywczych zostanie/zostało wykorzystanych podczas spotkań z kontrahentami, a ile podczas spotkań wewnętrznych. Zakupione produkty spożywcze są przechowywane i w razie potrzeby są pobierane i zanoszone do miejsca spotkania (np. salki konferencyjnej) przez osobę przygotowującą spotkanie lub na jej prośbę. W szczególności te produkty nie są udostępniane ogółowi pracowników, w sposób ciągły lecz jedynie w uzasadnionych, opisanych powyżej przypadkach.

Zdarzają się także zakupy takich artykułów spożywczych, jak: pieczywo, masło, ser, wędlina, itp., z których następnie pracownik Spółki przygotowuje na spotkania poczęstunek w postaci kanapek. Wówczas zakup realizowany jest pod konkretne spotkanie. W sporadycznych sytuacjach zamawiane są także gotowe posiłki/poczęstunki, które są dowożone do miejsca spotkania (bez dodatkowych usług wspomagających poza dowozem). Są to co do zasady wyjątkowe sytuacje, gdy są to całodniowe spotkania, spotkania przeciągają się do późnych godzin wieczornych, albo dotarcie na spotkanie (w szczególności w przypadku spotkań poza siedzibą Spółki - w biurze budowy czy oddalonym zakładzie Wnioskodawcy) wiązało się z długim dojazdem. W większości przypadków poczęstunek ma formę jedynie napojów oraz słodkich lub słonych przekąsek.

Wniosek nie obejmuje sytuacji, gdy Spółka jako pracodawca zobowiązana jest do wydawania pracownikom tzw. posiłków regeneracyjnych czy udostępnienia napojów w związku z wysokimi temperaturami.

Spółka odlicza podatek naliczony od ww. zakupów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z udostępnianiem poczęstunku podczas spotkań biznesowych oraz spotkań wewnętrznych Spółka jest zobowiązana do rozpoznania wydania towarów jako opodatkowanej dostawy towarów na podstawie art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT i w konsekwencji zapłaty podatku należnego z tego tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, udostępnienie poczęstunku podczas spotkań biznesowych i spotkań wewnętrznych nie wiąże się z obowiązkiem naliczenia przez Spółkę podatku należnego. W szczególności Spółka stoi na stanowisku, że w będących przedmiotem niniejszego zapytania przypadkach nie są spełnione warunki dla opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów na podstawie art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Przed oceną konsekwencji na gruncie ustawy o VAT udostępnienia poczęstunku podczas spotkań biznesowych oraz wewnętrznych należy określić jaki one mają charakter. W opinii Wnioskodawcy w przypadku poczęstunku, którego zakres został opisany w punkcie I niniejszego wniosku, dochodzi każdorazowo do przekazania towarów. W szczególności nie mamy do czynienia z nieodpłatną usługą.

Dla opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów zgodnie z Ustawą o VAT konieczne jest łączne spełnienie określonych w Ustawie o VAT warunków. W szczególności:

W przedmiotowej sprawie spełniony jest pierwszy ze wskazanych powyżej warunków, gdyż od zakupionych towarów lub posiłków Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Niemniej jednak zarówno w przypadku spotkań z kontrahentami lub potencjalnymi partnerami biznesowymi oraz pracownikami nie jest spełniona jedna z koniecznych przesłanek opodatkowania tego rodzaju wydań, tj. wydania te nie powodują przysporzenia po stronie pracowników czy kontrahentów. Nie mają one bowiem charakteru przekazania na cele prywatne poszczególnych osób.

Poczęstunek jest zwyczajowo przyjęty w przypadku tego rodzaju spotkań, w praktyce pozwala też na sprawne przeprowadzenie zaplanowanych rozmów, bez konieczności robienia zbędnych przerw. Należy podkreślić, że poczęstunek udostępniany jest do spożycia na miejscu w trakcie danego spotkania. W szczególności uczestnicy spotkań nie zabierają ze sobą poczęstunku po spotkaniu, gdyż towary te nie są przekazywane ani partnerom biznesowym, ani pracownikom do swobodnego dysponowania.

Ponadto w przypadku pracowników zużycie artykułów spożywczych, jeśli następuje, to ma ono miejsce w godzinach pracy w trakcie szkoleń, narad, itp. i co jest szczególnie istotne w tym przypadku, następuje w związku z wykonywanymi obowiązkami służbowymi/realizowanymi zadaniami.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przekazanie tych artykułów spożywczych następuje w ściśle określonych sytuacjach, bezpośrednio lub pośrednio związanych z prowadzoną przez Spółką działalnością gospodarczą. Są nimi m.in. prowadzone negocjacje biznesowe, spotkania omawiające postęp prac na poszczególnych projektach czy szkolenia wewnętrzne, na co szerzej wskazano w opisie sytuacji, będącej przedmiotem wniosku.

Potwierdzeniem powyższego jest w szczególności stanowisko organów podatkowych w analogicznych sprawach. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji z 16 grudnia 2014 r. (nr IPTPP4/443-678/13-4/MK) stwierdził, że:

"nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych, które są zużywane jako drobne poczęstunki pracowników podczas spotkań służbowych, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czynność ta nie będzie bowiem przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste pracowników. Ponadto, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy."

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało przykładowo również w indywidualnej interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z 27 maja 2014 r. (nr IBPP2/443- 200/14/KO):

"Zatem w świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że nieodpłatne skorzystanie przez pracowników Spółki z gotowych posiłków i napojów bezalkoholowych oraz artykułów spożywczych dostarczonych na koszt Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy ma to miejsce w związku z wykonywanymi czynnościami związanymi z działalnością opodatkowaną Spółki (szkolenia wewnętrzne, spotkania służbowe, spotkania z przedstawicielami handlowymi).

(...) Tak więc jeżeli to zużycie następuje w godzinach pracy w związku z odbywanymi w sprawach służbowych spotkaniami, naradami, szkoleniami, to nawet jeśli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów przeznaczonych na ten cel, to ich zużycie nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie stanowi zużycia na cele osobiste.

Również wykorzystanie przez pracowników usług cateringowych podczas konferencji, prezentacji, szkoleń wewnętrznych oraz spotkań służbowych w sposób pośredni związane jest z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i wówczas czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Zatem w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ani z darowizną na rzecz partnerów biznesowych czy pracowników (o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT), nie są także spełnione szczegółowo określone warunki dla opodatkowania przekazań i zużyć na rzecz pracowników (szczegółowo określone w art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT). W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania tego rodzaju wydań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z analizy powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wynika że ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu. Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga to, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Zgodnie ze słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Dlatego też można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to takie, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników oraz pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż oleju napędowego, świadczenie usług elektroenergetycznych oraz usług budowlanych. W związku z prowadzoną działalnością Strona organizuje różnego rodzaju spotkania, tj. spotkania biznesowe (z istniejącymi lub potencjalnymi kontrahentami) oraz spotkania wewnętrzne (spotkania projektowe, narady, posiedzenia lub szkolenia). Przy czym w spotkaniach wewnętrznych co do zasady udziału nie biorą kontrahenci.

W związku z organizowanymi spotkaniami Wnioskodawca dokonuje zakupu artykułów spożywczych (takich jak: woda, kawa, herbata, cukier, soki, napoje bezalkoholowe, mleko do kawy, ciastka, owoce, itp.). Kupowane artykuły spożywcze są udostępniane pracownikom i kontrahentom podczas spotkań biznesowych i wewnętrznych w siedzibie Spółki, siedzibach zakładów Spółki czy biurach budowy w przypadku realizacji projektów budowlanych (realizowanych co do zasady w różnych częściach kraju), sporadycznie w wynajętej sali. Strona nie jest w stanie określić, które i względnie ile produktów spożywczych zostanie/zostało wykorzystanych podczas spotkań z kontrahentami, a ile podczas spotkań wewnętrznych. Przedmiotowe produkty nie są udostępniane ogółowi pracowników, w sposób ciągły lecz jedynie w uzasadnionych, opisanych powyżej przypadkach.

Zdarzają się także zakupy takich artykułów spożywczych, jak: pieczywo, masło, ser, wędlina, itp., z których następnie pracownik Spółki przygotowuje na spotkania poczęstunek w postaci kanapek. Wówczas zakup realizowany jest pod konkretne spotkanie. W sporadycznych sytuacjach zamawiane są także gotowe posiłki/poczęstunki, które są dowożone do miejsca spotkania (bez dodatkowych usług wspomagających poza dowozem). Są to co do zasady wyjątkowe sytuacje, gdy są to całodniowe spotkania, spotkania przeciągają się do późnych godzin wieczornych, albo dotarcie na spotkanie wiązało się z długim dojazdem.

W większości przypadków poczęstunek ma formę jedynie napojów oraz słodkich lub słonych przekąsek.

Wniosek nie obejmuje sytuacji, gdy Spółka jako pracodawca zobowiązana jest do wydawania pracownikom tzw. posiłków regeneracyjnych czy udostępnienia napojów w związku z wysokimi temperaturami.

Spółka odlicza podatek naliczony od ww. zakupów.

W odniesieniu do treści powołanych przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy należy uznać, że zwyczajowe zużycie (spożycie) przez pracowników gotowych posiłków oraz artykułów spożywczych (takich jak: woda, kawa, herbata, cukier, soki, napoje bezalkoholowe, mleko do kawy, ciastka, owoce, pieczywo, masło, ser, wędlina, itp.) udostępnianych przez Wnioskodawcę na spotkaniach wewnętrznych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynności te nie są bowiem przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste pracowników, lecz ich zużycie jest związane ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Ponadto, nie podlega także opodatkowaniu podatkiem VAT zużycie (spożycie) przedmiotowych gotowych posiłków oraz artykułów spożywczych na spotkaniach biznesowych Wnioskodawcy z kontrahentami, gdyż wskazane czynności związane są z działalnością gospodarczą (opodatkowaną) Spółki. Poza tym zużycie przedmiotowych towarów nie jest zużyciem przez podmioty wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, ponieważ nie zostały spełnione warunki konieczne do uznania za opodatkowaną dostawę towarów w postaci przekazania nieodpłatnego przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, tj. brak uznania zużycia tychże towarów za dokonane w celach osobistych przez osoby wskazane w przepisie, stwierdzić należy, że nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie przepis art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji wszystkie wyżej wskazane przedmiotowe zużycia (spożycia) - nie będą podlegały przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, w konsekwencji nie powstaje z tego tytułu zobowiązanie podatkowe w tym podatku (określenie podatku VAT należnego).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że udostępnianie poczęstunku podczas spotkań biznesowych oraz spotkań wewnętrznych nie wiąże się z obowiązkiem rozpoznania przez Spółkę wydania towarów jako opodatkowanej dostawy towarów na podstawie art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT, a w konsekwencji z obowiązkiem naliczenia i zapłaty przez Spółkę podatku należnego z tego tytułu, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.