IPPP2/4512-83/15-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy #8209; przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług do sprzedaży przedsiębiorstwa osoby fizycznej - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług do sprzedaży przedsiębiorstwa osoby fizycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 16 grudnia 2014 r. podatnik będący osobą fizyczną dokonał sprzedaży zorganizowanego przedsiębiorstwa osoby fizycznej pod nazwą F. Sprzedaż nastąpiła w rozumieniu art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny poprzez zbycie aktywów przedsiębiorstwa, dokumentacji i nazwy. Zgodnie z umową sprzedaży w skład sprzedanego przedsiębiorstwa weszły:

Odrębną umową dokonana została sprzedaż nieruchomości związanej z działalnością przedsiębiorstwa.

Po przeprowadzeniu transakcji sprzedaży, podatnik nie jest w stanie kontynuować działalności gospodarczej w zakresie, w którym prowadziło ją sprzedawane przedsiębiorstwo. Nabywca nabył przedsiębiorstwo z zamiarem kontynuacji działalności w zakresie podlegającym przejęciu co też czyni.

W czasie dokonania transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa podatnik był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W czasie dokonania transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa podatnik opłacał podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej wg stawki liniowej 19%. Należność wynikająca z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa wpłynęła na konto podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług do opisywanej transakcji należy zastosować art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy,

Ze zgodnego zamiaru stron i sposobu jego przeprowadzenia bezsprzecznie wynika, iż nastąpiło zbycie gospodarczej całości przedsiębiorstwa osoby fizycznej w sposób umożliwiający samodzielne funkcjonowanie na rynku i płynną kontynuację uprzednio prowadzonej działalności przez przedsiębiorcę. Zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego. Stanowi to dostateczną przesłankę do zastosowania do opisywanej transakcji postanowienia art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Użyte przez ustawodawcę w powyższym przepisie pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie "w szczególności" wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej - brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Każdorazowo należy więc badać okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W szczególności, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W organizmie gospodarczym przedsiębiorstwa istotny jest pierwiastek organizacji. Od innych kategorii mienia i np. zbiorów rzeczy, różni się tym, że pierwiastek organizacji kreuje powstanie samodzielnego organizmu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia.

W art. 55² Kodeksu cywilnego ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednakże nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 16 grudnia 2014 r. dokonał sprzedaży zorganizowanego przedsiębiorstwa osoby fizycznej pod nazwą F. Sprzedaż nastąpiła w rozumieniu art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny poprzez zbycie aktywów przedsiębiorstwa, dokumentacji i nazwy. Zgodnie z umową sprzedaży w skład sprzedanego przedsiębiorstwa weszły maszyny i urządzenia stanowiące wyposażenie przedsiębiorstwa, inne środki trwałe związane z prowadzeniem działalności przedsiębiorstwa, oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo - znak firmowy/handlowy (F.), bazy danych obejmujące m.in. dane dostawców i odbiorców, know-how związany z procesem technologicznym i organizacją pracy przedsiębiorstwa, inne wartości niematerialne i prawne, wierzytelności związane z nabyciem środków trwałych, ruchomości nie stanowiące środków trwałych, a także prawa stanowiące składniki zorganizowanego przedsiębiorstwa, prawa z umów zawartych w ramach działalności przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty dotyczące prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, środki pieniężne na dzień zawarcia umowy, prawa i obowiązki zakładu pracy wynikające z umów o pracę. Odrębną umową dokonana została sprzedaż nieruchomości związanej z działalnością przedsiębiorstwa. Po przeprowadzeniu transakcji sprzedaży Wnioskodawca nie jest w stanie kontynuować działalności gospodarczej w zakresie w którym prowadziło ją sprzedawane przedsiębiorstwo. Nabywca nabył przedsiębiorstwo z zamiarem kontynuacji działalności w zakresie podlegającym przejęciu co też czyni.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług do sprzedaży ww. składników majątku osoby fizycznej prowadzącej działalność pod nazwą F.

Aby można uznać, że przedmiotem dokonywanej czynności jest przedsiębiorstwo to przedmiotem tym muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można w tym zakresie formułować jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności a okoliczności konkretnego przypadku stanowią podstawę oceny czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo czy też nie. Tym samym, ocena czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa jest możliwa w sytuacji kiedy miarodajne będzie ustalenie czy zbyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Przy czym, strony - jak wynika z art. 55² Kodeksu cywilnego - mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące przedsiębiorstwo objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa.

W niniejszych okolicznościach na nabywcę przechodzą wszystkie składniki majątku konieczne do podjęcia przez niego działalności gospodarczej. Przedmiot sprzedaży obejmował wszystkie składniki majątku niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Tak więc z uwagi na przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że sprzedawany zespół składników majątkowych i niemajątkowych Wnioskodawcy stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W wyniku sprzedaży nabywca przejął kluczowe dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa, w dotychczasowym kształcie, składniki majątku Wnioskodawcy. Potwierdzeniem tego jest wskazanie Wnioskodawcy, że nabywca nabył przedsiębiorstwo z zamiarem kontynuacji działalności w zakresie podlegającym przejęciu co też czyni. Należy zatem stwierdzić, że w ww. zbywanym zespole składników przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami a przekazana masa mogła posłużyć (gdyż służy obecnie) kontynuowaniu przez nabywcę działalności gospodarczej w zakresie podlegającym przejęciu.

Bez znaczenia dla powyższej kwalifikacji zbywanych składników jako "przedsiębiorstwo" jest wyłączenie ze sprzedaży nieruchomości, której sprzedaż dokonana została odrębną umową. Ten składnik majątku nie jest decydującym dla prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Brak ww. składnika majątku nie wpłynął zatem na funkcjonalne związki pomiędzy przenoszonymi składnikami, które pozwoliły na kontynuację działalności. Tym samym, wyłączenie z masy majątkowej przedsiębiorstwa ww. składnika nie pozbawiło sprzedawanego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, oznacza to, że w rozpoznawanej sprawie miał zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Będąca przedmiotem sprzedaży masa majątkowa stanowiła zorganizowany kompleks majątkowy, którego zbycie nastąpiło w sposób umożliwiający samodzielne funkcjonowanie na rynku i płynną kontynuację uprzednio prowadzonej przez zbywcę działalności gospodarczej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.