IPPP2/4512-8/16-2/JO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności udzielenia pożyczki oraz pośrednictwa w zakresie udzielania pożyczek za czynności podlegające zwolnieniu od podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności udzielenia pożyczki oraz pośrednictwa w zakresie udzielania pożyczek za czynności podlegające zwolnieniu od podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

L. SA Spółka Komandytowa (powoływany dalej także jako: "Spółka" lub "Wnioskodawca") został utworzony w formie spółki komandytowej w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: z dnia 19 kwietnia 2013 r. Poz. 1030 z późn. zm.; dalej powoływana jako: "k.s.h.").

Spółka, wraz z rozpoczęciem działalności gospodarczej zostanie zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z dnia 29 lipca 2011 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej powoływana jako: "ustawa o VAT").

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza świadczyć usługi finansowe w postaci udzielania oprocentowanych pożyczek (w rozumieniu art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, tekst jedn. z dnia 17 grudnia 2013 r., Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.; dalej jako: "k.c.") oraz usługi pośrednictwa w usługach udzielania pożyczek na rzecz innych podmiotów krajowych, tj. polskich rezydentów podatkowych z grupy kapitałowej L. (dalej powoływana jako: "Grupa Kapitałowa L."). Wskazane usługi będą stanowić przedmiot działalności gospodarczej Spółki i będą ujawnione w umowie Spółki oraz we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego według właściwych kodów PKD. Usługi świadczone przez Spółkę będą odpłatne i Spółka zamierza realizować na nich zysk. Usługi udzielania pożyczek, jak również pośrednictwo do tych usług będą świadczone ustawicznie i nie będą stanowić wyłącznie sporadycznych (jednorazowych) czynności.

W celu zapewnienia środków do świadczenia wskazanych usług finansowych Spółka będzie korzystała z finansowania pozyskanego na rynku (w tym od podmiotów z Grupy Kapitałowej L.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Spółkę usługi finansowe w postaci udzielania pożyczek oraz usługi pośrednictwa w zakresie usług udzielania pożyczek podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Spółkę usługi finansowe w postaci udzielania pożyczek oraz usługi pośrednictwa w udzielaniu pożyczek oraz kredytów powinny stanowić usługi objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Odpłatne udzielanie pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej powinno na gruncie ustawy o VAT być kwalifikowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Odpłatne świadczenie usług stanowi, co do zasady przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług i podlega opodatkowaniu właściwą stawką podatku. Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Natomiast, zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Z tym zastrzeżeniem, że ust. 13 (powyżej) nie stosuje się do świadczenia usług, stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy o VAT.

Natomiast, w myśl art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, zwolnienia o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

Uwzględniając powyższe, należy wskazać, że Spółka zamierza świadczyć usługi udzielania pożyczek i usługi pośrednictwa. W ramach tych usług Spółka nie będzie wykonywać czynności ściągania długów, w tym factoringu, usług doradztwa, czy też usług leasingu.

Pomimo, że Spółka nie może wykluczyć, iż w przyszłości może świadczyć usługi leasingu, to przedmiotem zapytania Spółki są wyłącznie usługi w zakresie udzielania pożyczek oraz usługi pośrednictwa do tych usług.

Uwzględniając powyższe przepisy, w ocenie Spółki będzie jej przysługiwać prawo do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług w zakresie świadczonych usług udzielania pożyczek oraz usług pośrednictwa w zakresie usług udzielania pożyczek.

Powyższą tezę potwierdzają w ocenie Spółki także interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego wydawane w zbliżonych do rozpatrywanego w niniejszej sprawie stanach faktycznych. W tym zakresie warto wskazać na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego:

* z dnia 15 kwietnia 2015 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1/4512-271/15-2/RK);

* z dnia 3 marca 2015 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1/4512-162/15-2/AW);

* z dnia 13 listopada 2014 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP2/443-893/14-2/RR).

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółki, usługi które zamierza ona świadczyć w przyszłości, tj. usługi udzielania pożyczek oraz usługi pośrednictwa do usług udzielania pożyczek powinny, podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów i świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka, wraz z rozpoczęciem działalności gospodarczej zostanie zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą o VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza świadczyć usługi finansowe w postaci udzielania oprocentowanych pożyczek oraz usługi pośrednictwa w usługach udzielania pożyczek na rzecz innych podmiotów krajowych, tj. polskich rezydentów podatkowych z grupy kapitałowej L. Wskazane usługi będą stanowić przedmiot działalności gospodarczej Spółki i będą ujawnione w umowie Spółki oraz we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego według właściwych kodów PKD. Usługi świadczone przez Spółkę będą odpłatne i Spółka zamierza realizować na nich zysk. Usługi udzielania pożyczek, jak również pośrednictwo do tych usług będą świadczone ustawicznie i nie będą stanowić wyłącznie sporadycznych (jednorazowych) czynności. W celu zapewnienia środków do świadczenia wskazanych usług finansowych Spółka będzie korzystała z finansowania pozyskanego na rynku (w tym od podmiotów z Grupy Kapitałowej L.).

Wnioskodawca ma wątpliwości czy świadczone przez Spółkę usługi finansowe w postaci udzielania pożyczek oraz usługi pośrednictwa w zakresie usług udzielania pożyczek podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który jest zobowiązany do zwrotu, tj. do przeniesienia na druga stronę własności tej samej ilości pieniędzy lub rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisane we wniosku czynności udzielenia pożyczki oraz pośrednictwa w zakresie udzielania pożyczek stanowią czynności wykonane w ramach działalności gospodarczej jako odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 ustawy.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zakres i zasady tych zwolnień zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

Powyższe regulacje stanowią implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Analiza opisu zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzą do wniosku, że czynności udzielenia pożyczki oraz pośrednictwa w zakresie udzielania pożyczek przez Spółkę jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, będzie stanowiło czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z uwagi na fakt, że powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.