IPPP2/4512-736/15-2/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 30 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku gier losowych i grach na automatach - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem VAT w przypadku gier losowych i grach na automatach

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest działalność związana z grami losowymi oraz grami na automatach. Grami losowymi są gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, których wynik w szczególności zależy od przypadku, a warunki gry określa regulamin. Są to między innymi: gry cylindryczne i gry w karty. Grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości.

Działalność ta prowadzona jest w kasynach należących do Spółki, na podstawie i w oparciu o koncesje wydane przez Ministra Finansów.

W przypadku każdego z powyższych rodzajów działalności, klienci Spółki opłacają grę poprzez uiszczenie należności uprawniającej do jej rozpoczęcia (stawka), przykładowo poprzez wrzucenie odpowiedniej kwoty do automatu lub opłatę początkową przy grze w ruletkę. Następnie, w przypadku wygranej klientowi zwracana jest uiszczona stawka oraz wypłacana jest odpowiednia kwota wygranej; w przypadku przegranej natomiast, uiszczona opłata (stawka) pozostaje w puli wygranych automatu lub danego stołu do gry.

Wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze.

W ramach każdego ze wskazanych powyżej rodzajów działalności prowadzonych przez Spółkę, możliwe jest ustalenie wartości wpłat, wypłaconych wygranych i wyniku w grze, gdyż Spółka prowadzi stosowne ewidencje. Są to przykładowo: księgi obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w kasynie gry, księgi eksploatacji automatów do gier, ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier.

Dodatkowo, Spółka zobowiązana jest zapisami ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych do zainstalowania w kasynach gry audiowizyjnego systemu kontroli gier, służącego do kontroli przebiegu i prowadzenia gier, w tym umożliwiającego rozstrzyganie wątpliwości związanych z urządzanymi grami oraz weryfikację prawidłowości określania ich rezultatów, rozliczania żetonów i pieniądza gotówkowego w kasie, wydawania zaświadczeń o uzyskanej wygranej i prowadzenia ewidencji wypłaconych (wydanych) wygranych, a także zapewniającego możliwość kontroli i weryfikacji osób wchodzących do kasyna gry, za pomocą zapisu sygnału audiowizyjnego.

Wszystkie wykorzystywane przez Spółkę urządzenia (np. automaty do gier) spełniają warunki techniczne pozwalające na kontrolę przeprowadzonych w nich gier, co potwierdza pozytywna opinia techniczna, każdorazowo dopuszczająca je do eksploatacji.

Spółka jest podatnikiem podatku od gier. Stawka tego podatku dla gier na automacie, gier cylindrycznych i gier w karty (z wyłączeniem pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera) wynosi 50%.

Podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi wygrana kasyna, określona jako:

* w grze cylindrycznej i grze w karty, z wyjątkiem pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera - kwota stanowiąca różnicę między sumą wpłat gotówkowych z tytułu wymiany żetonów w kasie i na stole gry a sumą wypłaconych z kasy kwot za zwrócone żetony;

* w grze na automacie - kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier.

Ustawa VAT nie rozstrzyga w sposób wyraźny, jak w świetle prawa ustalany jest obrót z tytułu świadczonych przez Spółkę usług.

Prawidłowe ustalenie podstawy opodatkowania w przypadku tego rodzaju usług ma kluczowe znaczenie dla ustalenia proporcji mającej zastosowanie w częściowym odliczaniu VAT naliczonego, do którego Spółka jest uprawniona na zasadach określonych w art. 90-91 Ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podstawą opodatkowania VAT w przypadku gier losowych i gier na automatach jest kwota będąca różnicą między wpłatami a wygranymi, pomniejszona o należny podatek od gier.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podstawą opodatkowania VAT w przypadku gier losowych i gier na automatach będzie różnica pomiędzy wpłatami a wygranymi, pomniejszona o należny podatek od gier.

Stanowisko Spółki jest w pełni zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz z jednolitym w tym zakresie stanowiskiem organów podatkowych wyrażonym w analogicznych sprawach.

Zgodnie z art. 29a Ustawy VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5 art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wskazana powyżej definicja podstawy opodatkowania nie reguluje wprost wszystkich aspektów ustalania podstawy opodatkowania transakcji związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, odwołać należy się do przepisów Dyrektywy Rady z dnia 28 listopada 2006 r. Nr 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: "Dyrektywa 112") oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE").

Zgodnie z artykułem 73 Dyrektywy, podstawa opodatkowania od świadczenia usług i dostaw towarów obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługobiorca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Wskazać należy, że definicja ta jest co do zasady zbieżna z definicją podstawy opodatkowania z art. 29a ust. 1 ustawy VAT. Analogicznie więc, sama jej treść nie pozwala jednoznacznie określić "zapłaty", jaką Spółka otrzymuje w związku z prowadzeniem działalności w zakresie gier losowych i gier na automatach. Na brak ten wskazano przykładowo w powołanym już wyroku NSA, gdzie stwierdzono: "w literaturze przedmiotu zauważa się, że ogólna definicja podstawy opodatkowania zawarta w art. 11 (A) (1) (a) VI Dyrektywy (art. 73 Dyrektywy 112) rodzi wątpliwość, czy może nią być dochód realizowany na danej transakcji, przy założeniu, że dochód to przychód pomniejszony o koszty ściśle związane z przeprowadzoną transakcją. (...). Podkreśla się, że choć z pozoru wydaje się, że unijny ustawodawca wskazał wyczerpująco wszystkie przypadki, w których marża stanowi podstawę opodatkowania np. świadczenie usług przez agentów turystycznych, to jednak z orzecznictwa ETS wynika, że zakres uznawania dochodu za podstawę opodatkowania jest szerszy". Rozwianie wątpliwości w tym zakresie wymaga więc odwołania się do orzecznictwa TSUE.

Temat podstawy opodatkowania przy usługach świadczonych przy użyciu automatów do gier poruszony został przykładowo w wyroku TSUE w sprawie C-38/93 pomiędzy H.J. Glawe Spiel - und Unterhaltungsgerate Aufstellungsgesellschafł GmbH Co. KG a Finanzamt Hamburg-Barmebek-Uhlenhorst. Zgodnie z punktem 13 tego wyroku, artykuł II (A) (l) (a) VI Dyrektywy (art. 73 Dyrektywy 112) powinien być interpretowany w taki sposób, że w przypadku automatów do gier umożliwiających uzyskanie wygranej, podstawa opodatkowania VAT nie obejmuje ustawowo określonego procentu wrzuconej stawki, równej wygranym wypłacanym graczom. Takie rozumienie tego artykułu, odnosić powinno się do obu rodzajów prowadzonej przez Spółkę działalności opodatkowanej podatkiem od gier. Potwierdzają to wyroki sądów administracyjnych, w których uzasadnienie wyroku C-38/93 przenoszone jest na różne rodzaje gier, przykładowo na gry na automatach o niskich wygranych (wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. III SA/Wa 257/10) lub zakłady wzajemne (wyrok NSA z dnia 12 marca 2013 r., sygn. I FSK 508/121 - "Specyfiką usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest to, że wpłacane kwoty przez graczy, przynajmniej w części, stanowią jednocześnie przedmiot samej transakcji a nie wynagrodzenie dla usługodawcy. Niekwestionowaną bowiem okolicznością jest, że zgromadzone środki są źródłem wypłacanych nagród dla wygrywających graczy. W stanie faktycznym zaprezentowanym przez Skarżącą we wniosku o interpretację świadczone usługi organizacji zakładów wzajemnych należą z pewnością do usług, przy których wynagrodzenie nie jest łatwe do zidentyfikowania, co nie oznacza jednaką że wynagrodzenie to utożsamić należy z całą kwotą wpłaconą przez graczy uczestniczących w zakładach". Zdaniem Sądu podstawa opodatkowania związana jest z "wynagrodzeniem za świadczoną usługę, należnym usługodawcy a nie wszelkimi wpłatami usługobiorcy, które z uwagi na charakter świadczonych usług w istocie stanowią ich przedmiot".).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania będzie wyłącznie kwota, którą podatnik ostatecznie zatrzyma dla siebie, obliczona jako różnica stawek wpłaconych i wygranych wypłaconych grającym, pomniejszona o należny podatek od gier. Dopiero tak obliczona kwota jest bowiem kwotą faktycznej zapłaty dla Spółki, spełniającą definicję "zapłaty" z art. 73 Dyrektywy 112 i art. 29a ust. 1 ustawy VAT. W konsekwencji, tylko ta różnica powinna stanowić podstawę opodatkowania dla celów VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, na poprawność przedstawionego stanowiska nie wpływa przepis art. 29a ust. 6 ustawy VAT, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje m.in. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku. Wynika to wprost z konstrukcji podatku od gier. Zgodnie bowiem z art. 71 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która prowadzi działalność w zakresie gier hazardowych na podstawie udzielonej koncesji lub zezwolenia, podmioty urządzające gry objęte monopolem państwa oraz uczestnicy turnieju pokera. Podstawę opodatkowania tym podatkiem stanowi zaś, jak to zostało wskazane w opisie stanu faktycznego:

* w grze cylindrycznej i grze w karty, z wyjątkiem pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera - kwota stanowiąca różnicę między sumą wpłat gotówkowych z tytułu wymiany żetonów w kasie i na stole gry a sumą wypłaconych z kasy kwot za zwrócone żetony;

* w grze na automacie - kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier.

Z przepisów powyższych wynika, że podmiot prowadzący działalność w zakresie gier losowych i gier na automatach, jest podatnikiem podatku od gier i tym samym jest zobowiązany do rozliczenia i odprowadzenia tego podatku. Wielkość kwoty podatku stanowi zaś odpowiedni procent od różnicy wpłaconych stawek i wypłaconych nagród. Kwota ta nie powiększa w żaden sposób wartości stawki, czyli kwoty biorącej udział w grze. Zatem, kwota tego podatku nie jest wartością należną, która stanowi podstawę opodatkowania (nie stanowi elementu podstawy opodatkowania VAT). Podatek ten jest bowiem pobierany przez podmiot organizujący gry i odprowadzany odrębnie do budżetu państwa. Brak jest tym samym podstawy, aby uznać kwotę podatku od gier za element zapłaty, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu świadczenia usługi. W ocenie Spółki, kwota ta nie będzie wobec tego stanowić elementu podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki potwierdzone zostało przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 stycznia 2015 r" nr IBPP4/443-556/14/PK, w której wskazano, że: "podstawą opodatkowania dla celów podatku VAT z tytułu działalności polegającej na prowadzeniu zakładów wzajemnych jest kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą uiszczoną przez uczestników zakładów (tekst jedn.: wpłaconą stawką przy zawieraniu zakładów), a kwotą faktycznie wypłaconych wygranych pomniejszona o należny podatek od gier",

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lipca 2014 r., nr IPPP2/443-518/14-2/MM, w której, wskazano, że: "w przypadku, gdy Wnioskodawca udostępnia graczom automaty do gier o niskich wygranych, to zapłata z tytułu czynności polegającej na udostępnieniu graczom automatów stanowi kwotę wpłaconą przez nabywców usług pomniejszone o wypłacone wygrane oraz należny podatek od gier. W związku z tym należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy co do tego, że podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych jest kwota wpłacona przez nabywców usług pomniejszona o wypłacone wygrane i podatek od gier",

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 maja 2014 r., nr IPPP2/443-370/14-4/MM, w której wskazano, że: "podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku działalności w zakresie gier na automatach oraz gier na automatach o niskich wygranych jest różnica między wpłatami, a wypłatami z urządzenia ustalonymi na koniec miesiąca rozliczeniowego, stanowiąca postać innego wynagrodzenia za wykonanie usług pomniejszona o należny podatek od gier urządzanych na każdym z automatów".

Stanowisko powyższe potwierdzone zostało ponadto w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2012 r., nr ILPP2/443-519/12-3/EN, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 kwietnia 2012 r., nr IPTPP3/443A-21/12-5/k.k., interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 września 2012 r., nr IPPP2/443- 888/09/12-4/S/KG lub z dnia 4 marca 2011 r., nr IPPP2/443-890/09/11-7/S/MS/MM.

Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie wskazane powyżej interpretacje indywidualne potwierdzają, że w przypadku podmiotów prowadzących działalność w zakresie gier losowych i gier na automatach, podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest różnica pomiędzy wpłaconymi przez grających stawkami a wypłaconymi im wygranymi, pomniejszona o należny podatek od gier.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Odpowiednikiem art. 29a ustawy o VAT w prawie wspólnotowym pozostaje art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 06.347.1), zwany dalej "Dyrektywą 112".

Powołany wyżej przepis Dyrektywy 112 stanowi, że podstawę opodatkowania, co do zasady, stanowi wszystko, co stanowi wartość otrzymanego wynagrodzenia rozumianego jako zapłata, które dostawca lub świadczący usługi otrzymuje lub powinien otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw. Przyjąć należy zatem, że w przypadku transakcji dokonywanych przez podatnika podstawą opodatkowania będzie zatem zapłata - wynagrodzenie ustalone przez strony transakcji.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z grami losowymi oraz grami na automatach. Działalność ta prowadzona jest w kasynach należących do Spółki, na podstawie i w oparciu o koncesje wydane przez Ministra Finansów. W przypadku każdego z powyższych rodzajów gier, klienci Spółki opłacają grę poprzez uiszczenie należności uprawniającej do jej rozpoczęcia, przykładowo poprzez wrzucenie odpowiedniej kwoty do automatu lub opłatę początkową przy grze w ruletkę. Następnie, w przypadku wygranej, klientowi zwracana jest uiszczona stawka oraz wypłacana jest odpowiednia kwota wygranej; w przypadku przegranej natomiast, uiszczona opłata pozostaje w puli wygranych automatu lub danego stołu do gry. Wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze.

W ramach każdego ze wskazanych powyżej rodzajów działalności prowadzonych przez Spółkę, możliwe jest ustalenie wartości wpłat, wypłaconych wygranych i wyniku w grze, gdyż Spółka prowadzi stosowne ewidencje (księgi obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w kasynie gry, księgi eksploatacji automatów do gier, ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier). Dodatkowo, Spółka zobowiązana jest do instalowania w kasynach gry audiowizyjnego systemu kontroli gier, służącego do kontroli przebiegu i prowadzenia gier, w tym umożliwiającego rozstrzyganie wątpliwości związanych z urządzanymi grami oraz weryfikację prawidłowości określania ich rezultatów, rozliczania żetonów i pieniądza gotówkowego w kasie, wydawania zaświadczeń o uzyskanej wygranej i prowadzenia ewidencji wypłaconych (wydanych) wygranych, a także zapewniającego możliwość kontroli i weryfikacji osób wchodzących do kasyna gry, za pomocą zapisu sygnału audiowizyjnego. Wszystkie wykorzystywane przez Spółkę urządzenia spełniają warunki techniczne pozwalające na kontrolę przeprowadzonych w nich gier, co potwierdza pozytywna opinia techniczna, każdorazowo dopuszczająca je do eksploatacji.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy podstawą opodatkowania podatkiem VAT - w przypadku gier losowych i gier na automatach - jest kwota będąca różnicą pomiędzy wpłatami a wygranymi, pomniejszona o należny podatek od gier.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także przepisy wspólnotowe nie określają jednoznacznie podstawy opodatkowania przy usługach w zakresie gier losowych i gier na automatach. W związku z tym zasadne jest posłużenie się wykładnią przedstawioną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). W jednym z orzeczeń (sprawa C-38/93 pomiędzy Hi. Glawe Spiel-und Unterhaltungsgerate Ausfsettungsgesellschaft mbH St KG a Finanzamt Hamburg - Barbek- Uhlenhorst) TSUE uznał, że postawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług w rozumieniu artykułu 11 (A) (1) (a) VI Dyrektywy stanowi zapłata faktycznie otrzymana w zamian za wyświadczoną usługę. W przypadku automatów do gry dających możliwość uzyskania wygranej, które zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawowymi wypłacają wygrane, zapłata faktycznie otrzymana przez usługodawcę w zamian za udostępnienie automatów stanowi wyłącznie część stawki, którą może zatrzymać dla siebie. Przepis ten należy zatem interpretować w taki sposób, aby podstawa opodatkowania czynności związanych z takimi automatami nie obejmowała określonej w regulaminie części całkowitej stawki odpowiadającej wygranej wypłaconej graczom.

Ustalenie wynagrodzenia sprowadza się zatem do tego, co Wnioskodawca otrzymuje z tytułu transakcji zawieranych w związku z wykonywaniem działalności w zakresie organizacji gier losowych i gier na automatach, to znaczy co jest faktycznym wynagrodzeniem za świadczenie usług. Co istotne, Wnioskodawca prowadzi ewidencje pozwalające ustalić wartość wpłat, wypłaconych wygranych i wyniku gry. Dodatkowo Wnioskodawca jest zobowiązany przepisami ustawy o grach hazardowych do instalacji audiowizyjnego systemu kontroli gier, służącego do kontroli przebiegu i prowadzenia gier, umożliwiający rozstrzyganie wątpliwości związanych z urządzanymi grami oraz weryfikację prawidłowości określania ich rezultatów, rozliczania żetonów i pieniądza gotówkowego w kasie itp. Ponadto wszystkie urządzenia spełniają warunki techniczne pozwalające na kontrolę przeprowadzonych w nich gier, zgodnie z pozytywną opinią techniczną.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że podstawą opodatkowania VAT w przypadku gier losowych i gier na automatach jest kwota będąca różnicą między wpłatami a wygranymi, pomniejszona o należny podatek od gier.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.