IPPP2/4512-734/15-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 29 lipca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 14 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 października 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi wobec dłużników (os. fizycznych): Grzegorza i Małgorzaty S. postępowanie egzekucyjne. W toku czynności zajęto majątek nieruchomy dłużników - nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

Nieruchomość składa się z:

* działki ew. 44/1, opis użytku - dr,

* działki ew. 44/2, opis użytku -SR (klasa IV a), opis użytku - SR (IV b),

* działki ew. 44/3, opis użytku - Bi,

* działki ew. 44/4, opis użytku - Bi.

Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, z dnia 13 kwietnia 2005 r., przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terenie przeznaczonym na cele zabudowy mieszkaniowo-usługowej, oznaczony symbolem MU. Na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny jednorodzinny wolnostojący, oddany do użytkowania w 2011 r. - zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 15 maja 2013 r. sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego. Jak ustalono w toku dalszych czynności, zgodnie z oświadczeniem dłużników złożonym do protokołu opisu i oszacowania z dnia 31 października 2013 r. (pkt 8) - przedmiotowa nieruchomość nie była ewidencjonowana w działalności gospodarczej dłużników i według ich wiedzy jej sprzedaż nie podlega opodatkowaniem podatkiem VAT. Zgodnie z oświadczeniem dłużników złożonym do protokołu opisu i oszacowania z dnia 31 października 2013 r. (pkt 6) - nieruchomość wykorzystywana jest przez dłużników na cele mieszkaniowe. Nieruchomość stanowi małżeńską wspólność ustawową dłużników, została nabyta przez dłużników 10 grudnia 2002 r. - zgodnie z treścią księgi wieczystej. Dłużnik p. Grzegorz S. jest podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność gospodarczą od dnia 29 stycznia 2004 r. w zakresie: PKD F 4120Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych - zgodnie z informacją Urzędu Skarbowego w Pruszkowie. Zajęta nieruchomość jest przedmiotem umowy dzierżawy z dnia 13 maja 2009 r. pomiędzy dłużnikami, a Kancelarią Brokerską "C." Sp. z o.o. Zgodnie z § 2 pkt 2 ww. umowy nieruchomość przeznaczona będzie na cele działalności hotelarsko-gastronomicznej. Zgodnie z § 7 pkt 1 miesięczny czynsz dzierżawy, ustalono na kwotę netto odpowiadającą 0,65 dochodu operacyjnego Dzierżawy i uzyskiwanych z działalności prowadzonej w Nieruchomości. Czynsz ustalony zostanie powiększony o należną stawkę podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na wezwanie tut. Organu o jednoznaczne wskazanie czy przedmiotem sprzedaży będzie budynek wykorzystywany przez dłużników wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, niezwiązanych w żaden sposób z działalnością gospodarczą prowadzoną przez dłużnika, czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i czy stanowiły one co najmniej 30% jego wartości początkowej, a jeżeli tak to kiedy te wydatki zostały poniesione i czy budynek w stanie ulepszonym był wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług co najmniej 5 lat po ulepszeniu oraz czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu poniesionych ulepszeń, Wnioskodawca wskazał, że:

* przedmiotem sprzedaży jest budynek wykorzystywany przez dłużnika na cele mieszkaniowe, w żaden sposób nie związany z prowadzoną przez dłużnika działalnością gospodarczą,

* dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków w wysokości 30% jego wartości początkowej od zakończenia budowy,

* nie przysługiwało dłużnikowi prawo do odliczenia podatku z tytułu poniesionych ulepszeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy związku z zdarzeniem przyszłym, jakim jest możliwa sprzedaż ww. nieruchomości w drodze licytacji w sądowym postępowaniu egzekucyjnym, sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli tak, to w jakiej stawce.

Zdaniem Wnioskodawcy, licytacyjna sprzedaż przedmiotowej nieruchomość nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przedmiotowa nieruchomość nie była ewidencjonowana w działalności gospodarczej dłużników i według wiedzy właścicieli jej sprzedaż nie podlega opodatkowaniem podatkiem VAT, nieruchomość wykorzystywana jest na cele mieszkaniowe, dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków w wysokości 30% jego wartości początkowej od zakończenia budowy, nie przysługiwało dłużnikowi prawo do odliczenia podatku z tytułu poniesionych ulepszeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Obowiązki płatnika podatku zostały określone w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613). Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Z powyższych przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

A zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Tym samym, dostawa zabudowanej nieruchomości spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów wynikającą z art. 7 ust. 1 ustawy i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Aby dostawę towarów uznać więc za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik zachowywał się jak profesjonalny handlowiec, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że Strona prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości dłużnika. Nieruchomość stanowi małżeńską wspólność ustawową dłużników, została nabyta przez dłużników 10 grudnia 2002 r. Na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny jednorodzinny wolnostojący, oddany do użytkowania w 2011 r.

Jak wskazała Strona, dłużnik p. Grzegorz S. jest podatnikiem podatku VAT, od 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: PKD F 4120Z - Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Z okoliczności sprawy wynika, przedmiotem sprzedaży jest budynek wykorzystywany przez dłużnika na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych, w żaden sposób nie związany z prowadzoną przez dłużnika działalnością gospodarczą, dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków w wysokości 30% jego wartości początkowej od zakończenia budowy, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu poniesionych ulepszeń, a także prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

W rozpatrywanej sprawie nie można uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z dokonaną sprzedażą nieruchomości w drodze licytacji komorniczej. Brak jest przesłanek wskazujących na to, że dłużnik w odniesieniu do dokonanej sprzedaży budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego będzie działał w charakterze "handlowca" w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Zatem zbycie nieruchomości nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej, lecz w ramach rozporządzania własnym majątkiem i jest działaniem w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania. Tym samym sprzedaż niewykorzystywanej w działalności gospodarczej nieruchomości należącej do dłużnika w drodze licytacji komorniczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nieruchomość ta stanowi majątek prywatny dłużnika.

W konsekwencji sprzedaż w trybie postępowania egzekucyjnego wskazanej we wniosku nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tyn samym stanowisko Strony, że sprzedaż w trybie postępowania egzekucyjnego wskazanej we wniosku nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.