IPPP2/4512-70/15-4/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-70/15-4/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 29 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w stosunku do świadczonych przez Spółkę usług księgowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w stosunku do świadczonych przez Spółkę usług księgowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 20 kwietnia 2015 r. znak IPPP2/4512-70/15-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 23 kwietnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1 lipca 2013 r. działa Biuro Rachunkowe. Jeden ze wspólników posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów RP. Spółka świadczy usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane wg:

* PKD 2004: 74.12.Z - działalność rachunkowo-księgowa,

* PKD 2007: 69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo

podatkowe.

Żaden ze wspólników nie ma uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, tj. nie jest wpisany na listę doradców podatkowych, dlatego spółka nie będzie wykonywała usług związanych z czynnościami doradztwa podatkowego ani żadnych innych usług w zakresie jakiegokolwiek doradztwa. Biuro Rachunkowe od samego początku korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W tej sprawie została wydana dla spółki interpretacja indywidualna nr IPPP2/443-646/13-4/JW z dnia 30 września 2013 r. Przychody nie przekroczyły w 2014 r. kwoty 150.000 zł.

W skład świadczonych usług wchodzą następujące czynności:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych,

* prowadzenie ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, sporządzanie stosownych deklaracji,

* prowadzenie i rozliczanie ewidencji kadrowo-płacowej, sporządzanie deklaracji rozliczeniowej: PIT-4R, PIT-11, PIT-8C,

* rozliczanie składek ZUS za przedsiębiorców i pracowników oraz przesyłanie drogą elektroniczną dokumentów rozliczeniowych do ZUS,

* prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT oraz przygotowywanie na ich podstawie deklaracji VAT,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* prowadzenie ewidencji wyposażenia,

* prowadzenie innych ewidencji, jeżeli taki obowiązek wynika z przepisów prawa podatkowego,

* sporządzanie przelewów bankowych na należności wynikające ze sporządzonych deklaracji podatkowych i dokumentów zusowskich,

* prowadzenie akt osobowych pracowników,

* przesyłanie do Urzędu Skarbowego drogą elektroniczną deklaracji podatkowych na podstawie upoważnienia UPL,

* informowanie klientów o wysokości zobowiązań wobec budżetu państwa.

Wszystkie ww. usługi świadczone są wyłącznie na podstawie i w ramach zawartych umów z firmami na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową: deklaracje podatkowe są sporządzane (generowane automatycznie) na podstawie wprowadzonych wcześniej do programu księgowego dowodów księgowych wyłącznie w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową. Spółka nie sporządza deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia, niebędącego elementem kompleksowej usługi rachunkowo księgowej.

Dokumentacja księgowa i podatkowa zgodnie z zawartymi umowami będzie przechowywana w siedzibie Zleceniodawcy.

Biuro Rachunkowe nie będzie brało udziału w postępowaniach kontrolnych jako odrębne jednorazowe zlecenie obejmujące czynności wykraczające poza zawartą umowę na kompleksową obsługę rachunkowo-księgową lub zlecone przez osoby fizyczne oraz podmioty gospodarcze, których to Biuro Rachunkowe nie obsługuje.

W uzupełnieniu z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że nie udziela podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami oraz nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniach przed organami administracji publicznej, ani też w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach porad, opinii, wyjaśnień itp. z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadcząc kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe (bez doradztwa podatkowego i innego), Spółka ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług w 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując usługi rachunkowo księgowe (bez doradztwa podatkowego i innego) gdzie przychody nie przekroczą 150.000 zł rocznie, Spółka może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od towarów i usług.

Wykonywane przez Spółkę czynności nie wiążą się z jakimkolwiek doradztwem i wskazaniem klientowi określonego sposobu działania i postępowania co stanowi istotę usług doradczych, wykonywane usługi rachunkowo-księgowe polegają na prawidłowej klasyfikacji dokumentów księgowych, wprowadzeniu ich do programu księgowego i wygenerowaniu w oparciu o ten program księgowy odpowiednich ksiąg, deklaracji oraz zeznań podatkowych.

Takie stanowisko zostało zajęte przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2015 r. nr ITPP1/443-1319/14/JP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2014 r. nr IPTPP1/443-661/14-4/AK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2014 r. nr ITPP1/443-804/14/BK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2014 r. nr IPTPP4/443-410/14-2/MK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2012 r. IPPP2/443-1399/11-2/KOM - interpretacja ta dotyczy wspólnika Biura Rachunkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

* wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

* odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

* transakcji związanych z nieruchomościami,

* usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

* usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

* odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Artykuł 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Według art. 113 ust. 11a przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie.

W świetle powyższych przepisów usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa lub do usług prawniczych, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, stwierdzić należy, że termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4.

reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że ustawa o VAT przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania ww. art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - biuro rachunkowe. Wspólnicy spółki nie posiadają uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, tzn. żaden z nich nie jest wpisany na listę doradców podatkowych. W ramach ww. działalności gospodarczej Wnioskodawca podpisuje umowy na świadczenie kompleksowych usług rachunkowo-księgowych wyłącznie z firmami.

Usługi te obejmują: prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców oraz sporządzanie stosownych deklaracji podatkowych, prowadzenie ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, sporządzanie stosownych deklaracji, prowadzenie i rozliczanie ewidencji kadrowo-płacowej, sporządzanie deklaracji rozliczeniowej: PIT-4R, PIT-11, PIT-8C, rozliczanie składek ZUS za przedsiębiorców i pracowników oraz przesyłanie drogą elektroniczną dokumentów rozliczeniowych do ZUS, prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT oraz przygotowywanie na ich podstawie deklaracji VAT, prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzenie ewidencji wyposażenia, prowadzenie innych ewidencji, jeżeli taki obowiązek wynika z przepisów prawa podatkowego, sporządzanie przelewów bankowych na należności wynikające ze sporządzonych deklaracji podatkowych i dokumentów zusowskich, prowadzenie akt osobowych pracowników, przesyłanie do Urzędu Skarbowego drogą elektroniczną deklaracji podatkowych na podstawie upoważnienia UPL oraz informowanie klientów o wysokości zobowiązań wobec budżetu państwa.

W 2014 r. wartość przychodów Wnioskodawcy nie przekroczyła łącznie 150.000,00 zł. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie udziela podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami oraz nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniach przed organami administracji publicznej, ani też w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach porad, opinii, wyjaśnień itp. z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

Na tle powyższych okoliczności, Strona powzięła wątpliwości czy dla świadczonych usług rachunkowo-ksiegowych przysługuje jej prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT do momentu przekroczenia obrotu 150.000,00 zł.

Wykładnia językowa terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również treść art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków, czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o VAT, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych, co znajduje swoje odzwierciedlenie w art. 28I pkt 3 ustawy o VAT.

Zatem, czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym nie sposób uznać za czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, polegających na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych i tym samym nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Ponadto zauważyć należy, że zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy nie ma zastosowania do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, mających z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy do zakresu wykonywanych przez Wnioskodawcę usług w ramach prowadzonego biura rachunkowego wchodzą m.in. prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji ryczałtowych, ewidencji VAT, sporządzanie i rozliczanie ewidencji kadrowo-płacowej, w ramach ww. ewidencji sporządzanie deklaracji VAT i PIT, rozliczanie składek ZUS. Innymi słowy, Wnioskodawca prowadzi kompleksową obsługę księgową firm, w ramach której nie udziela żadnych porad, wyjaśnień i nie sporządza opinii w zakresie prawa podatkowego z zakresu kadr i płac oraz nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniach przed organami administracji publicznej, ani też w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach porad, opinii, wyjaśnień itp. z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

Z uwagi na powyższe okoliczności uznać należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności Strona wykonuje wyłącznie czynności o charakterze rachunkowo-księgowym, a posiadane pełnomocnictwo obejmuje jedynie umocowanie do sporządzania, podpisywania, przesyłania i przechowywania dokumentacji księgowej i podatkowej w imieniu klienta, to w opisanej we wniosku sytuacji w odniesieniu do świadczonych usług zastosowania nie znajduje art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, wyłączający możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

A zatem w niniejszej sytuacji, gdy wartość sprzedaży w 2014 r. nie przekroczyła u Wnioskodawcy kwoty 150.000 zł, a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nie wykonuje jakichkolwiek czynności doradczych lub prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy, a to powoduje, że Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, do momentu, gdy faktyczna wartość jego sprzedaży przekroczy w trakcie roku podatkowego ww. kwotę.

W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl