IPPP2/4512-647/15-2/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Strona nie prowadziła i nadal nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 4 lipca 2014 r. wydana została przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacja indywidualna o sygn. IPPP2/443-368/14-2/KBr, na którą to Wnioskodawca się częściowo w tym wniosku powołuje.

Od czasu wydania interpretacji (IPPP2/443-368/14-2/KBr), Wnioskodawca nie nabył i nie stał się właścicielem żadnych innych nieruchomości. Sposób nabycia nieruchomości których dotyczą pytania Wnioskodawcy nie uległy zmianie.

Nieruchomość objętą w KW dz. nr 1916/27, 1917/27, 1572/28 o łącznej pow. 1986 m²:

1. Wnioskodawca uzbroił w sieć WOD-KAN i energetyczną;

2. Wnioskodawca prowadzi na terenie tejże nieruchomości budowę 5-ciu szeregowców i garaży;

3. budowa jest podzielona na dwa etapy i jeden z szeregowców Wnioskodawca przeznacza na użytek własny.

Wnioskodawca podkreśla, że składany wniosek tej nieruchomości nie dotyczy.

Wniosek dotyczy jedynie działek objętych w księgach wieczystych o następujących numerach: (droga dojazdowa wewnętrzną do tychże działek).

Nabycie nieruchomości

W dniu 28 lipca 2004 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o dział spadku i zniesienie współwłasności po Elżbiecie (Elżbieta była babcią Wnioskodawcy), Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości w skład których wchodziły:

1. Nieruchomość zabudowana składająca sie z dz. o nr geodezyjnym 1569/27 o pow. 1096 m² oraz dz. nr 1572/28 o pow. 890 m² dla których po postanowieniu sądowym założona została nowa księga wieczysta. Oznaczenie KW. Nieruchomość była częściowo zabudowana budynkami gospodarczymi.

2. Nieruchomość niezabudowana składająca sie z dz. o nr geodezyjnym 743/48 o pow. 2317 m² oraz dz. nr 49 o pow. 6090 m².

Pierwotnie nieruchomość składała się z dwóch działek mianowicie:

1. Z działki o nr geodezyjnym 49 o pow. 6090 m², opis użytku zgodnie z wypisem z rejestru gruntów: rola Rb IV b. W 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o przekształcenie terenów na budowlane, do dnia dzisiejszego tereny nie zostały przekształcone. Opinia wstępna do wniosku Strony była pozytywna.

2. Z działki o nr geodezyjnym 743/49 o pow. 2317 m², opis użytku zgodnie z wypisem z rejestru gruntów: tereny budowlane Bp.

Wyżej wymienione działki nie posiadały dojazdu do drogi publicznej.

a. W 2010 r. po złożeniu odpowiednich wniosków i po negocjacjach z Urzędem Miejskim, Wnioskodawca otrzymał na podstawie notarialnej, odpłatnej umowy ustanowienia służebności gruntowej dostęp do drogi publicznej.

b. W 2011 r. Wnioskodawca zlecił firmie geodezyjnej przeprowadzenie podziału nieruchomości na 9 mniejszych działek + 1 działka jako droga dojazdowa wewnętrzna, w sumie na 10 działek. Po pozytywnych opiniach wydana została w dniu 21 marca 2013 r. decyzja o podziale nieruchomości: zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

Na podstawie ww. decyzji, nieruchomość składająca sie pierwotnie z dwóch działek została podzielona na następujące działki:

Pierwsza budowa ruszyła w lecie 2014 r. (dz. nr 1297/49). Woda potrzebna do zapraw murarskich była dostarczana na budowę w cysternach, względnie budujący wykorzystywali wodę deszczową.Temat dostawy wody, a co za tym idzie budowy sieci WOD-KAN stał sie tematem priorytetowym. W tym czasie Wnioskodawca był właścicielem 5-ciu z 9-ciu działek, czyli większości terenu.

Maszyny budowlane były napędzane generatorami, ponieważ nie było jeszcze sieci energetycznej.

f. właściciel działki nr 1297/49 (już budujący dom) z własnej inicjatywy zwrócił się do firmy T sp.z.o.o. (Przedsiębiorstwo Energetyczne) o zaopatrzenie działki w energię elektryczną. Było to jesienią 2014 r. Przedsiębiorstwo Energetyczne zleciło pośrednikowi wykonanie projektu sieci energetycznej wraz z przyłączami. Ponieważ inni właściciele działek zamierzali także w najbliższym czasie rozpocząć budowę domów, projekt został opracowany dla wszystkich 9-ciu działek. Przedsiębiorstwo Energetyczne przedstawiło wszystkim właścicielom działek pod koniec październiku 2014 r. projekt do zatwierdzenia i po jego zatwierdzeniu przystąpiło na własny koszt w grudniu 2014 r. do budowy tejże sieci energetycznej. Budowa sieci została zakończona w styczniu 2015 r. Sieć energetyczna (kabel) ułożony jest w drodze dojazdowej wewnętrznej tzn. na terenie działki nr 1292/49.

Położenie przyłączy energetycznych na działkach które należały do Wnioskodawcy, a które w 2015 r. zostały sprzedane, opisane są szczegółowo poniżej:

Ze względu na rozpoczęcie budowy przez nowych właścicieli działek, tematem priorytetowym stała się również dostawa wody na tereny tychże działek.

Wnioskodawca będąc właścicielem jeszcze większości działek, zobowiązany był zlecić firmie wykonanie projektu sieci wodnej i kanalizacji dla całego terenu tzn. tak, żeby każda z 9-ciu działek miała możliwość włączenia się do tych sieci. Projekt był gotowy dnia 9 września 2014 r.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do U.M o pozwolenie na budowę tejże sieci WOD-KAN. Pozwolenie zostało wydane w dniu 7 listopada 2014 r. na Wnioskodawcę (2 tygodnie później prawomocne). Sieć WOD-KAN ulokowana jest w granicach działki nr 1292/49 (działka drogi dojazdowej wewnętrznej).

Żadna z dziewięciu działek nie ma bezpośredniego podłączenia do tych sieci, są one ulokowane przed działkami w drodze wewnętrznej dojazdowej. Koszty projektu zostały Wnioskodawcy przez wszystkich właścicieli względnie później przy następnych sprzedażach zwrócone (w każdym wypadku 1/9 kosztów projektu). Wnioskodawca nie zamierza i nie zarobił na tym projekcie. W grudniu 2014 r. rozpoczął budowę następny właściciel działki (dz. nr 1298/49). Nowy właściciel działki zaczął budowę domu na części działki, która mogła być zabudowana. Właściciele dz. nr 1294/49 i 1295/49 powiadomili Wnioskodawcę o zamiarze rozpoczęcia budowy na wiosnę 2015 r. (rozpoczęli budowę w maju 2015 r.).

Wnioskodawca oddał inicjatywę w ręce nowych właścicieli, budujących względnie zamierzających budować domy. Decyzje w sprawie terminu budowy sieci, wyboru wykonawcy i kosztów wykonania sieci WOD-KAN, Wnioskodawca pozostawił do rozstrzygnięcia nowym właścicielom. Mogli o tym samodzielnie decydować. I tak też na wspólnym zebraniu w styczniu 2015 r. to uczynili. Także na tym zebraniu uzgodniono, że koszty budowy sieci WOD-KAN zostały podzielone na 9 równych części i każdy ze współwłaścicieli finansuje tą inwestycje według zasady 1/9 kosztów za jedna działkę.

W wypadku późniejszych aktów sprzedaży działek, koszty te według zasady 1/9 kosztów za działkę zostały bądź zostaną Wnioskodawcy przez kupujących zwrócone, a udział w drodze Wnioskodawca sprzedał i sprzeda za kwotę niezmienną 6.000,00 zł. Budowę sieci WOD-KAN rozpoczęto 3 marca 2015 r.

W chwili obecnej budowa sieci wody użytkowej jest zakończona, jednakże jeszcze nie odebrana przez miejscowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, natomiast budowa sieci kanalizacyjnej nie jest jeszcze zakończona.

Sieć WOD-KAN ma być w przyszłości wykupiona przez miejscowe PWiK, koszty jej budowy mają być zwrócone wszystkim właścicielom działek.

Zbycie nieruchomości po wydaniu interpretacji indywidualnej w dniu 4 lipca 2014 r. IPPP2/443-368/14-2/KBr.

Nie objętych w ww. interpretacji.

Wnioskodawca oświadcza, że w chwili sprzedaży wszystkich wyżej wymienionych działek, działki te nie były: zabudowane, ogrodzone, a działki o oznaczeniu ZN1 (tereny nie nadające się pod zabudowę) w części lub całości nie zostały przekształcone na tereny budowlane lub inne.

Ze względu na rozpoczęcie budowy domów przez nowych właścicieli działek w drodze wewnętrznej dojazdowej dokonano przyłącza sieci energetycznej i WOD-KAN przez wszystkich właścicieli działek.

Zdaniem Wnioskodawcy dostęp do działań koniecznych nie jest uatrakcyjnieniem.

Czynności te nie spowodowały podwyższenia wartości działek oraz udziału w drodze wewnętrznej.

Sprzedaż drogi była i jest wyceniona na wartość 6.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedaży działki sprzedanej: w dniu 1 października 2014 r. nieruchomość działka nr 1298/49 o pow. 737 m² za cenę 39.000,00 zł oraz 1/9 części działki nr 1292/49 za cenę 6.000,00 zł. Akt notarialny Repertoriumłączna cena 45.000,00 zł. Działka nadająca się tylko w części pod zabudowę Działka tereny budowlano - zielone MM2/ZN1.

2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedaży działki sprzedanej: w dniu 19 czerwca 2015 r. nieruchomość działka nr 1299/49 o pow. 723 m² za cenę 64.000,00 zł oraz 1/9 części działki nr 1292/49 za cenę 6.000,00 zł. Akt notarialny: Repertorium A łączna cena 70.000,00 zł. Działka nie nadająca się pod zabudowę Działka tereny zielone ZN 1

3. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedaży działki sprzedanej: w dniu 19 czerwca 2015 r. nieruchomość działka nr 1293/49 o pow. 956 m² za cenę 84.000,00 zł oraz 1/9 części działki nr 1292/49 za cenę 6.000,00 zł. Akt notarialny: Repertorium łączna cena 90.000,00 zł. Działka nadająca się na zabudowę. Działka budowlana MM2.

4. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedaży działek sprzedanych: w dniu 2 lipca 2015 r. nieruchomość - działka nr 1300/49 o pow. 717 m² oraz działka nr 1301/49 o pow. 843 m² za łączną cenę 112.000,00 zł oraz 2/9 części działki nr 1292/49 za łączną cenę 12.000,00 zł. Akt notarialny: Repertorium A. Łączna cena sprzedaży 2 działek wraz z udziałami 2/9 w drodze wewnętrznej dojazdowej wynosi 124.000,00 zł. Działki nie nadające się pod zabudowę. Działki tereny zielone ZN1.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W odniesieniu do wszystkich 5-ciu pytań duże znaczenie ma zdaniem Wnioskodawcy sposób nabycia działek. Wnioskodawca nabył te działki w spadku po babci, czyli je odziedziczył. Wnioskodawca nie kupił ich, żeby dalej z zyskiem sprzedawać.

Wnioskodawca sprzedaje wartość prywatną i tu powołuje sie na TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE oraz TSUE sygn. akt C-291/92 Finanzamt Uelzem v. Dieter Armbrecht.

Opisane działania takie jak podział, dostęp do drogi publicznej czy zlecenie wykonania projektu sieci WOD-KAN związane są ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i nie mogą przesądzać o uznaniu właściciela za prowadzącego działalność gospodarczą. Kryterium takim nie jest także częstotliwość oraz liczba dokonywanych transakcji.

Wnioskodawca podkreśla, że nie prowadzi działalności gospodarczej a działanie Wnioskodawcy nie wskazuje na dążenie do podwyższenia wartości tych nieruchomości.

Ad nr 1 Wnioskodawca sądzi, że nie musi płacić podatku VAT.

Wnioskodawca odwołuje sie w tym miejscu do wydanej już w lipcu 2014 r. interpretacji indywidualnej IPPP2/443-368/14-2/KBr, w której to ewentualna sprzedaż tejże działki, Wnioskodawca przedstawił jako zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy w wypadku sprzedaży tejże działki po przekształceniu całej działki na tereny nadające się pod zabudowę (MM2) powinienem zapłacić podatek VAT.

Wnioskodawca jest zdania, że przekształcenie działki z terenów zielonych ZN1 na budowlane MM2 znacznie podwyższa wartość działki dlatego, Wnioskodawca uważa, że powinien zapłacić podatek VAT. Do przekształcenia terenu tej działki na budowlane jednakże nie doszło i w chwili sprzedaży działka była i nadal jest działką nadającą się tylko częściowo pod zabudowę (MM2-ZN1). Działka 1298.

W ww. wydanej już interpretacji była poruszona sprawa sprzedaży innych działek budowlanych, za których sprzedaż według Państwa decyzji, Wnioskodawca nie musiał płacić podatku VAT. Działka o której w tym miejscu mowa swoim statusem nie różniła się w momencie sprzedaży niczym od działek, za które według postanowienia IPPP2/443-368/14-2/KBr podatku Wnioskodawca nie płacił. Ani działka ani droga dojazdowa do działek nie były w chwili sprzedaży w żadną sieć uzbrojone.

Tego samego zdania było także Biuro Podatkowe w którym, Wnioskodawca zaciągnął porady odnośnie tej sprawy.

Ad nr 2 Wnioskodawca sądzi, że nie musi płacić podatku VAT.

Działka ta jest w całości działką nie nadającą się w chwili obecnej pod zabudowę i ma oznaczenie ZN1.

Tereny inne niż budowlane, przy sprzedaży nie podlegają opodatkowaniu VAT. Budowa sieci energetycznej jak i WOD- KAN w działce drogi wewnętrznej dojazdowej nr I292/49 rozpoczęte zostały z inicjatywy zainteresowanych już budujących właścicieli działek, a nie Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie mógł właścicielom działek utrudniać realizacji już rozpoczętych inwestycji, przeciwnie powinien tym osobom pomóc (projekt WOD-KAN, pozwolenie) co też Wnioskodawca uczynił. Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Czynności te nie spowodowały podwyższenia wartości działek oraz udziału w drodze wewnętrznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostęp do działań koniecznych nie jest uatrakcyjnieniem.

Ad nr 3 Wnioskodawca sądzi, że nie musi płacić podatku VAT.

Działka ta była objęta w wydanej już w lipcu 2014 r. interpretacji indywidualnej IPPP2/443-368/14-2/KBr i nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Działki nie są wyposażone w urządzenia infrastruktury technicznej o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), dlatego Wnioskodawca sądzi, że ww. interpretacja jest dla niej nadal obowiązująca.

Zarówno budowa sieci energetycznej jak i WOD-KAN w działce drogi wewnętrznej dojazdowej nr 1292/49 rozpoczęte zostały z inicjatywy zainteresowanych, już budujących właścicieli działek a nie Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie mógł właścicielom działek utrudniać realizacji już rozpoczętych inwestycji, przeciwnie powinienem tym osobom pomóc (projekt WOD-KAN, pozwolenie) co też Wnioskodawca uczynił. Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Czynności te nie spowodowały podwyższenia wartości działek oraz udziału w drodze wewnętrznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostęp do działań koniecznych nie jest uatrakcyjnieniem.

Ad. 4 Wnioskodawca sądzi, że nie musi płacić podatku VAT.

Działki te są w całości działkami nie nadającymi się w chwili obecnej pod zabudowę i mają oznaczenie ZN1. Tereny inne niż budowlane, przy sprzedaży nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Budowa sieci energetycznej jak i WOD-KAN w działce drogi wewnętrznej dojazdowej nr 1292/49 rozpoczęte zostały z inicjatywy zainteresowanych, już budujących właścicieli działek, a nie Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest zdania, że nie mógł utrudniać właścicielom, realizacji już rozpoczętych inwestycji, przeciwnie powinienem tym osobom pomóc (projekt WOD-KAN, pozwolenie) co też uczynił. Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów; handlowców i usługodawców. Czynności te nie spowodowały podwyższenia wartości działek oraz udziałów w drodze wewnętrznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostęp do działań koniecznych nie jest uatrakcyjnieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działki, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawcóww rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte

w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzjio warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07 stwierdził, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Strona nie prowadziła i nadal nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 28 lipca 2004 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o dział spadku i zniesienie współwłasności po Elżbiecie (Elżbieta była babcią Wnioskodawcy), Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości w skład której wchodziła nieruchomość niezabudowana składająca się z dz. o nr geodezyjnym 743/48 o pow. 2317 m² oraz dz. nr 49 o pow. 6090 m².

Jak Wnioskodawca wskazuje, nabycie działek nie zostało dokonane celem ich odsprzedaży, nie podjęto także aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Pierwotnie nieruchomość składała się z dwóch działek mianowicie: z działki o nr geodezyjnym 49 o pow. 6090 m², opis użytku zgodnie z wypisem z rejestru gruntów: rola Rb IV b. W 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek o przekształcenie terenów na budowlane, do dnia dzisiejszego tereny nie zostały przekształcone. Opinia wstępna do wniosku Strony była pozytywna a także z działki o nr geodezyjnym 743/49 o pow. 2317 m², opis użytku zgodnie z wypisem z rejestru gruntów: tereny budowlane Bp. Wyżej wymienione działki nie posiadały dojazdu do drogi publicznej.

W 2010 r. po złożeniu odpowiednich wniosków i po negocjacjach z Urzędem Miejskim, Wnioskodawca otrzymał na podstawie notarialnej, odpłatnej umowy ustanowienia służebności gruntowej dostęp do drogi publicznej. W 2011 r. Wnioskodawca zlecił firmie geodezyjnej przeprowadzenie podziału nieruchomości na 9 mniejszych działek + 1 działka jako droga dojazdowa wewnętrzna, w sumie na 10 działek. Po pozytywnych opiniach została wydana w dniu 21 marca 2013 r. decyzja o podziale nieruchomości: zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

Na podstawie ww. decyzji, nieruchomość objęta składająca sie pierwotnie z dwóch działek została podzielona na następujące działki:

Wnioskodawca dokonał sprzedaży 4 z 9 działek. Właściciel z zakupionej działki o nr 1297/49 (już budujący dom), z własnej inicjatywy zwrócił się do firmy sp.z.o.o. (Przedsiębiorstwo Energetyczne) o zaopatrzenie działki w energię elektryczną. Było to jesienią 2014 r. Przedsiębiorstwo Energetyczne zleciło pośrednikowi wykonanie projektu sieci energetycznej wraz z przyłączami. Ponieważ inni właściciele działek zamierzali także w najbliższym czasie rozpocząć budowę domów, projekt został opracowany dla wszystkich 9-ciu działek (w tym czasie Wnioskodawca był właścicielem 5 z 9 działek, czyli większości terenu). Przedsiębiorstwo Energetyczne przedstawiło wszystkim właścicielom działek pod koniec października 2014 r. projekt do zatwierdzenia i po jego zatwierdzeniu przystąpiło na własny koszt w grudniu 2014 r. do budowy tejże sieci energetycznej. Budowa sieci została zakończona w styczniu 2015 r. Sieć energetyczna ułożona jest w drodze dojazdowej wewnętrznej tzn. na terenie działki nr 1292/49.

Ze względu na rozpoczęcie budowy przez nowych właścicieli działek, tematem priorytetowym była również dostawa wody na tereny tychże działek.

Wnioskodawca będąc właścicielem jeszcze większości działek, zobowiązany był zlecić firmie wykonanie projektu sieci wodnej i kanalizacji dla całego terenu tzn. tak żeby każda z 9-ciu działek miała możliwość włączenia sie do tych sieci. Projekt był gotowy dnia 9 września 2014 r.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do U.M. o pozwolenie na budowę tejże sieci WOD-KAN. Pozwolenie zostało wydane w dniu 7 listopada 2014 r. na Wnioskodawcę (2 tygodnie później prawomocne). Sieć WOD-KAN ulokowana jest w granicach działki nr 1292/49 (działka drogi dojazdowej wewnętrznej). Decyzje w sprawie terminu budowy sieci, wyboru wykonawcy i kosztów wykonania sieci WOD-KAN, Wnioskodawca pozostawił do rozstrzygnięcia nowym właścicielom. Mogli o tym samodzielnie decydować. I tak też na wspólnym zebraniu w styczniu 2015 r. to uczynili. Także na tym zebraniu uzgodniono, że koszty budowy sieci WOD-KAN zostały podzielone na 9 równych części i każdy ze współwłaścicieli finansuje tą inwestycje według zasady 1/9 kosztów za jedna działkę.

W wypadku późniejszych aktów sprzedaży działek, koszty te według zasady 1/9 kosztów za działkę zostały bądź zostaną Wnioskodawcy przez kupujących zwrócone, a udział w drodze Wnioskodawca sprzedał i sprzeda za kwotę niezmienną 6.000,00 zł.

Budowę sieci WOD-KAN rozpoczęto 3 marca 2015 r. W chwili obecnej budowa sieci wody użytkowej jest zakończona, jednakże jeszcze nie odebrana przez miejscowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, natomiast budowa sieci kanalizacyjnej nie jest jeszcze zakończona.

Siec WOD-KAN ma być w przyszłości wykupiona przez miejscowe PWiK, koszty jej budowy maja być zwrócone wszystkim właścicielom działek.

Żadna z dziewięciu działek nie ma bezpośredniego podłączenia do tych sieci, są one ulokowane przed działkami w drodze wewnętrznej dojazdowej. Koszty projektu zostały Wnioskodawcy przez wszystkich właścicieli względnie później przy następnych sprzedażach zwrócone (w każdym wypadku 1/9 kosztów projektu). Wnioskodawca nie zamierza i nie zarobił na tym projekcie.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku ze sprzedażą działek - za podatnika podatku od towarów i usług. Co prawda będąc właścicielem większości działek zlecił firmie dokonanie projektu sieci wodnej i kanalizacyjnej a także sieci energetycznej, jednakże powyższych działań nie można uznać za działania zbliżone do tych, jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością. Wnioskodawca nie poniósł jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży, nowi właściciele działek sami finansują koszty związane z budową sieci energetycznej, a także sieci WOD-KAN.

Reasumując należy uznać, że zbycie przez Wnioskodawcę działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości, nie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Zatem w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawca wystąpił w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, Wnioskodawca od sprzedaży działek nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług, ponieważ czynność ta nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, z uwagi na to, że Wnioskodawca dokonując dostawy działek nie działał jak podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.