IPPP2/4512-507/15-2/IZ/AOg

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Matka Wnioskodawcy w 1968 r., w wieku 52 lat, będąc osobą rozwiedzioną nabyła nieruchomość rolną o pow. 4,34 ha wraz z budynkiem mieszkalnym i gospodarczym, kiedy Wnioskodawca miał czternaście lat. Od daty zakupu pomagał jej on w uprawach rolnych prowadzonych na tej nieruchomości. W 1982 r. matka Wnioskodawcy przeszła na emeryturę rolniczą w KRUS, przekazując Wnioskodawcy aktem darowizny ww. nieruchomość, jako rolną w ogólnym planie zagospodarowania, składającą się z trzech działek będących jedną całością o nr 5/1, 7/1, 8/1. Ze względu na to, że była kobietą samotną kupując tą nieruchomość i taką pozostała też później, a Wnioskodawca nigdy nie zamierzał zostać rolnikiem, przeznaczone pod uprawy rolne był tylko najżyźniejsze ziemie obejmujące pas gruntu działki nr 5/1 i jej środkową część stanowiąca obecnie teren działek od nr 5/17 do nr 5/20 i od nr 5/35 do nr 5/37 o łącznej powierzchni około I,5 ha. Pozostała część nieruchomości, stanowiąca część siedlisk z ogrodem, łąki z zadrzewionym pasem gruntu położonym przy kanale wodnym, działka nr 7/1 o powierzchni 0,17 ha oraz działka nr 8/1 o powierzchni 0.3 ha, stanowiąca część wyspy na tej rzece, nie była nigdy związana z prowadzoną działalnością rolniczą, ani też nie była wykorzystywana w celu osiągnięcia korzyści majątkowych, stanowiąc jedynie grunty związane z zaspakajaniem osobistych potrzeb, mieszkaniowych, rekreacją i wypoczynkiem. W 1992 r. ze względu na konieczność spłaty zaciągniętego zadłużenia i inne potrzeby osobiste, na wniosek Wnioskodawcy, Rada Dzielnicy podjęła Uchwałą Nr 317 z dnia 18 grudnia 1992 r., zgodnie z którą zostało zmienione przeznaczenie z rolnego na cele budownictwa mieszkaniowego części działki nr 5/1 o powierzchni 0,73 ha, w pasie prowadzonych upraw rolnych i części siedliska, z której Wnioskodawca wydzielił 7 działek budowlanych od nr 5/1 do nr 5/7 i w tym stanie rzeczy zbył. Z pozostałej części działki nr 5/1 Wnioskodawca wydzielił działkę rolną nr 5/9, oraz działkę nr 5/8 o szer. 6 m i długości 100 m stanowiącą prywatną, wspólną drogę dojazdową do ww. działek. Środki finansowe ze sprzedanych działek Wnioskodawca przeznaczył na cele osobiste.

W 2002 r., nie na wniosek Wnioskodawcy, Urząd Dzielnicy Gminy uchwalił nowy, nadal obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego rejonu zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 19 września 2002 r. (Dz. Urz. Woj. z dnia 8 listopada 2002 r. poz. 7602). Plan ten objął większą część nieruchomości - działkę nr 5/9. Na jej terenie o pow. 3,1595 ha, wyodrębniono obszar oznaczony symbolami 1 ZP i 2 ZP tj. tereny zieleni publicznej, w środkowej części działki plan przewiduje poprowadzenie drogi prywatnej 8 m. szer. oznaczonej symbolem, zawrotką, w zachodniej części stacje transformatorową 15KV, w pozostałej części na obszarze oznaczonym symbolami 1 MN i 2 MN tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z towarzyszącymi nieuciążliwymi usługami.

Obowiązujący plan miejscowy zwany dalej m.p.z.p. powstał z wadą prawną, polegającą na niezgodności zapisu planu z jego rysunkiem, poprzez lokalizację zawrotki na drodze Wnioskodawcy (dz. nr 5/25). Zgodnie z takim rozwiązaniem komunikacji, w tej części planu, Wnioskodawca został pozbawiony jedynego dojazdu do działki nr. 5/9, ponieważ od drugiej strony nieruchomość ta nie graniczy bezpośrednio z ulicą, gdyż dzieli ją od niej wodny Kanał.

W związku z tym, że działalność rolnicza nie przynosiła spodziewanych zysków, w 2003 r. Wnioskodawca ograniczył ją do ok. 0,3 ha plantacji porzeczek. Wcześniej zostały rozebrane wszystkie ww. budynki, ze względu na zużycie i zły stan techniczny, grożący zawaleniem. Ze względu na potrzebę wydzielenia działek pod budowę nowego domu dla Wnioskodawcy i rodziny, pod budynek do nowej pracy, drogę dojazdową do nich, pod budowę stacji transformatorowej oraz działek przeznaczonych na sprzedaż, Wnioskodawca zdecydował się na podział całej działki nr 5/9. Ze środków uzyskanych ze sprzedaży działek zamierzał sfinansować budowę i wyposażenie budynku mieszkalnego i budynku do pracy, a pozostałe środki przeznaczyć na inne cele osobiste wynikłe ze zmiany sytuacji życiowej, w tym leczenie i rehabilitację matki po doznanym wypadku.

W 2004 r. prawomocną decyzją Prezydenta nieruchomość oznaczona jako działka nr 5/9 uległa podziałowi na 29 działek budowlanych od nr 5/10 do nr 5/24 i od nr 5/28 do nr 5/41, na działkę nr 5/25 pod prywatną wewnętrzną drogę () oraz działkę nr 5/26 i nr 5/27 przewidziane pod budowę stacji transformatorowej 15 KV, gdyż jedna działka mogła się okazać niewystarczająca dla zaprojektowanej przez stacji wraz z wyjściem jej kabli. W wyniku powyższego podziału Wnioskodawca jest obecnie współwłaścicielem dz. nr 5/8 w części 11/84 stanowiącej część drogi dojazdowej, właścicielem działek nr 7/1, 8/1, 5/25, 5/26, 5/27 i 29 działek budowlanych wydzielonych z działki nr 5/9.

Początkowo Wnioskodawca zamierzał wybudować dom na działce nr 5/24 i budynek do pracy na działce nr 5/23, jak najbliżej urządzonej ze względu na krótki odcinek drogi, który należało wykonać celem dojazdu od tych działek do ww. ulicy oraz bliskość mediów, wody, gazu, telekomunikacji i siedlisk ludzkich. Przyłącze elektroenergetyczne miało być doprowadzone od strony ulicy, w pobliżu której gestor wyznaczył lokalizację stacji transformatorowej.

Jednak ze względu na powstały z sąsiadami konflikt, po wejściu w życie m.p.z.p, dotyczący korzystania ze wspólnej drogi (dz. nr 5/8) i brak możliwości przewidzenia jego zakończenia, Wnioskodawca wydzielił dodatkową działkę nr 5/10, przewidzianą zastępczo na lokalizację budynku dla siebie i siedlisko wraz działką nr 5/28. Wnioskodawca planował poza tym sprzedaż tylko tylu działek, ile będzie konieczne na zaspokojenie ww. potrzeb, w stanie niezmienionym po wydzieleniu, tak jak to zrobił już wcześniej. Wydzielenie drogi wewnętrznej, do działek przeznaczonych do zabudowy budynkiem na cele osobiste, będącej jednocześnie drogą dojazdową do pozostałych działek, było koniecznym elementem pozytywnego zaopiniowania projektu podziału działki nr 5/9, a następnie jego zatwierdzenia przez właściwy urzędu administracji publicznej.

Po uprawomocnieniu się ww. decyzji Wnioskodawca zaczął poszukiwać chętnych na zakup jego działek przez internet. Brak było jednak zainteresowanych zakupem działek położonych z dala od elektroenergetycznej linii zasilającej, bez warunków technicznych przyłączenia się do niej, co powodowało, że zbycie działek było niemożliwe lub poważnie utrudnione. W tym stanie rzeczy, nie w celu uzbrojenia działek przeznaczonych na sprzedaż, a w celu stworzenia możliwości realizacji ich sprzedaży, Wnioskodawca wystąpił w styczniu 2005 r. do gestora, o otrzymanie jasnej i precyzyjnej informacji, w zakresie warunków technicznych przyłączenia i wysokości wszystkich opłat za ich wykonanie dla działki nr 5/24 i trzech innych działek przeznaczonych na zbycie, składając wniosek o warunki techniczne i umowę przyłączeniową oraz informacje dotyczącą likwidacji napowietrznej linii gestora średniego napięcia przebiegającej po terenie działek nr 5/22, 5/23 i 5/41. Wszystkie te informacje były istotne zarówno dla Wnioskodawcy jak i wszystkich zainteresowanych nabyciem działek, wymienionych we wniosku. Pragnąc zmniejszyć koszty, z jednego złącza pomiarowego na dz. nr 5/24 Wnioskodawca zamierza zasilić również większą ilością mocy budynek do pracy na dz. nr 5/23.

W warunkach technicznych dostawca wskazał, że dostarczenie energii będzie możliwe tyko od strony ul. A. i w związku z tym konieczna będzie modernizacja, rozbudowa i przebudowa sieci elektroenergetycznej, w tym budowa stacji transformatorowej i przyłącza kablowego. Natomiast rozbudowa sieci będzie możliwa po usunięciu kolizji, która powstanie pomiędzy projektowaną linią kablową w drodze z istniejącą napowietrzną linią średniego napięcia 15 KV przebiegającą na skos byłej dz. 5/9. Powyższa linia nie była linią zasilającą okolicznych abonentów, gdyż dostarczała energię do oddalonych osiedli. Ww. kolizję Wnioskodawca miał usunąć własnym kosztem i staraniem. W tym celu należało skasować istniejącą napowietrzną linię średniego napięcia 15 KV, biegnącą na skos terenu dawnej dz. nr 5/9 y, w tym siedem słupów, wykonać tą część sieci o długości ok. 650 m do najbliższej stacji transformatorowej, kablem podziemnym na podstawie uzgodnionej dokumentacji techniczno-budowlanej, zakończonej ostatecznym pozwoleniem na budowę.

Wnioskodawca nie zamierzał spełniać tego warunku ze względu na wysoki koszt przebudowy linii, której nie był właścicielem. W wyniku kilkuletnich negocjacji i w związku z udzieleniem przez Wnioskodawcę istotnej pomocy B. S.A. przy wykonaniu ww. prac, w drodze wyjątku Wnioskodawca otrzymał alternatywną propozycje od gestora. Polegała na anulowaniu warunku wykonania przez Wnioskodawcę modernizacji ww. linii gestora we własnym zakresie, przy zawarciu umowy o przyłączenie do sieci Spółki wszystkich jego działek budowlanych, na których docelowo w przyszłości zostanie wybudowany, przez osoby, które nabędą od Wnioskodawcy niezabudowane działki, kompleks 29 jednorodzinnych budynków mieszkalnych i wniesieniu za to jedynie opłaty za 7 KW mocy przyłączeniowej dla każdego z przyszłych budynków na nich. Ze względu na brak otrzymania innej realnej możliwości przyłączenia do sieci B., w czasie trwających ponad dwa lata negocjacji z gestorem, dwóch przyszłych budynków na działkach nr 5/24 i 5/23, nie ponosząc przy tym kosztów przebudowy spornej linii, Wnioskodawca wyraził zgodę na tą propozycję. Osiągnął w ten sposób wszystko, co był w stanie osiągnąć na drodze negocjacji z gestorem, w faktycznych okolicznościach niniejszej sprawy.

W styczniu 2007 r. Wnioskodawca podpisał umowę gestora o przyłączenie do sieci, wnosząc jednocześnie opłatę za 7 KW mocy przyłączeniowej, zgodnie z Taryfą energii elektrycznej w dniu zawarcia umowy, dla każdej z działek i stanowiska technicznego. Wysokość ww. opłaty za przyłączenie była około siedmiokrotnie niższa od samego kosztu likwidacji ww. kolizji Ponadto do przyjęcia alternatywnej propozycji gestora i zawarcia umowy skłoniła Wnioskodawcę informacja, że ograniczona moc stacji transformatorowej wybudowanej na dz. 5/27, mającej zapewnić Wnioskodawcy energię elektryczną, może zostać do czasu zabudowy działki nr 5/24 i 5/33 rozdysponowana innym abonentom. Z uwagi na to, że jest wiele osób chętnych w okolicy na przyłączenie, niewyrażających jednak zgody na budowę stacji transformatorowej na swojej nieruchomości. Potwierdziła to okoliczność, jednoczesnej budowy stacji w 2010 r. na działce Wnioskodawcy z zasileniem z niej jednorodzinnego budynku mieszkalnego mocą 48 KW (z późniejszej informacji wynika, że moc tą zwiększono do 100 KW), zmniejszając tym samym prawie całą dostępną mocy stacji. Moc przyłączeniowa 7 KW, nie jest wystarczającą mocą przy obecnym standardzie, na pokrycie całego zapotrzebowania w energi elektryczną jednorodzinnego budynku mieszkalnego, mogącego stanowić również budynek dwulokalowy. Ilość żądanej mocy będzie określał i pokryje za siebie indywidualnie każdy z nabywców działek budowlanych, przy zawarciu umowy przyłączeniowej z gestorem, zwracając Wnioskodawcy też wniesioną wcześniej opłatę za 7 KW "zarezerwowanej" mocy przyłączeniowej dla przyszłego budynku na swojej działce zgodnie z aktualną Taryfą B. S.A, w dniu zawarcia umowy nabycia nieruchomości. Wnioskodawca dopuszcza też wykupienie udziałów w działce nr 5/27 przez nabywców nieruchomości.

Tymczasem pozostali współwłaściciele dz. nr 5/8, z którymi Wnioskodawca nie miał nigdy dotąd żadnych konfliktów, nie zaskarżał też żadnego z ich pozwoleń na budowę mediów we wspólnej drodze, zdążyli się już pobudować na wcześniej zakupionych od niego nieruchomościach, częściowo utwardzili i wyłożyli starymi płytami "eko" wspólną drogę. Wnioskodawca nie wyrażał na to zgody i nie partycypował finansowo w kosztach tego utwardzenia, ponieważ ażurowe płyty "eko", nie są materiałem używanym do budowy nawierzchni żadnych dróg, ze względu na niedostateczną wytrzymałość do tego celu (obecnie większość z nich jest już połamana).

W oparciu o zawrotkę na rysunku m.p.z.p. ww. sąsiedzi uznali nagle, że Wnioskodawca nie ma już prawa przejazdu tą drogą do żadnej z wydzielonych działek, tak jak i przyszli ich nabywcy, pomimo posiadanej wiedzy, że Wnioskodawca również posiada ułamkowy udział w tej drodze, który Wnioskodawca będzie dalej im sprzedawał do każdej nabytej działki. W celu pozbawienia sąsiadów obaw, związanych z możliwością zniszczenia wykonanej przez nich nawierzchni drogowej dz. nr 5/8 i zakłóceniem spokoju, w związku z dojazdem ciężkiego sprzętu budowlanego na budowy prowadzone na wyodrębnionych działkach, czym argumentowali swoje postępowanie i zawarcia z nimi ugody dotyczącej korzystania ze wspólnej drogi, Wnioskodawca wyraził zgodę na budowę mostu-przepust na kanale wodnym celem dojazdu tego sprzętu. Dodatkowo Wnioskodawca wyraził też zgodę na partycypowanie finansowe wraz z nabywcami działek w budowie nowej nawierzchni dz. nr 5/8, którą przeprowadzi, kiedy dojdzie do jej zniszczenia, na co uzyskał zgodę sądu.

Przepust wybudowany przez Wnioskodawcę w maju 2007 r. nie był potrzebny, której kable od abonenckiego słupa linii napowietrznej, zostały przeprowadzone pod dnem koryta Kanału, co potwierdziła informacja Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych. W celu jego realizacji Wnioskodawca zmuszony był uzyskać dwa pozwolenia na budowę w 2004 i 2007 r., gdyż pierwszego z nich nie był w stanie wykorzystać ze względu na niemożność otrzymania pozwolenia na wycięcie drzew w pasie jego budowy. Fakt ten, będący zakończeniem prowadzonych od wielu lat inicjatywy Wnioskodawcy negocjacji z sąsiadami, nie wpłynął jednak na zmianę ich postępowania i chęć zwarcia ugody w przedmiocie zgodnego użytkowania wspólnej drogi, uzależniających ją, jak się ostatecznie okazało, od sprzedaży im kilku z nowo wydzielonych, działek, czego nigdy Wnioskodawca nie zrobi, co doprowadziło do dalszego pogorszenia wzajemnych stosunków.

Nie na wniosek Wnioskodawcy, Rada podjęła uchwałę z dnia 27 lutego 2006 r. w sprawie przystąpienia do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, rejonu ulic, obejmującego całą ww. nieruchomość, który przewiduje na działkach budowlanych Wnioskodawcy budowę budynków jednorodzinnych i usytuowanie terenów działek nr 7/1 i 8/1 w strefie dopuszczalnego lokalizowania urządzeń sportowych i rekreacyjnych oznaczonych symbolem. Projekt ww. planu znajduje się obecnie nadal w fazie uchwalania.

Bez rezultatu pozostały również wieloletnie działania Wnioskodawcy, prowadzone równolegle do ww. negocjacji w Urzędzie Biurze Architektury i Planowania Przestrzennego, doprowadzenia do zgodności zapisów planu z jego rysunkiem. W ostatecznej decyzji z maja 2007 r. urząd ten poinformował Wnioskodawcę, że nie będzie przeprowadzana procedura zmiany planu, ale w nowym planie dla tego rejonu Wnioskodawca będzie mógł zgłosić wniosek o korektę drogi, w zakresie połączenia ją i likwidację zawrotki na tej drodze.

W konsekwencji tych zdarzeń Wnioskodawca dokonał zmiany miejsca przeznaczonego na lokalizację budynku mieszkalnego dla siebie z działki nr 5/24 na działkę nr 5/10, zwaną dalej również Działką. Wybranie tego miejsca, podyktowane było oddaleniem się od uciążliwych sąsiadów, oraz bliskością wodnego Kanału i bezpośredniego wyjazdu na ulicę, która według m.p.z.p. przewidziana jest pod główną lokalną ulicę w tym rejonie o szerokości 12 m w liniach rozgraniczających.

Po wystąpieniu do gestorów wody i gazu o ustalenie sposobu przyłączenia mediów do Działki miała miejsce podobna sytuacja jak, w przypadku dostawcy prądu. Obaj gestorzy chętnie przyłączyliby do swoich sieci kompleks 29 budynków wybudowany na działkach, nie wyrażając jednak zgody na prowadzenie swoich sieci przez ok. 550 m, tylko do jednego czy dwóch domów w polu, ze względu na brak uzasadnienia ekonomicznego takiej inwestycji. Ponadto zgodnie z decyzjami obu gestorów, doprowadzenie przewodów wodociągowego i gazowego, mogło nastąpić tylko od urządzonej w drodze. Powyższe stanowisko uzasadniali oni konkretnymi warunkami technicznymi na terenie Wnioskodawcy i ekonomiczną opłacalnością tylko w ten sposób zrealizowanej inwestycji.

Ulica jest bowiem polną drogą wykorzystywaną głównie przez ciężki sprzęt rolniczy, nieprzejezdną po opadach dla samochodów osobowych. Oprócz początkowego ok. 200 m odcinka, teren wokół niej, jest zupełnie bezludny, otoczony wokół jedynie polami uprawnymi. Gazociąg i wodociąg znajduje się w tej ulicy w odległości ok. 550 m. od dz. 5/10. Tereny te przeznaczone są pod intensywne uprawy rolne. Od strony południowej w odległości około 30 m od granicy działek Wnioskodawcy znajduje się 3 ha sad owocowy.

Po wieloletnich negocjacjach Gazownia wyraziła zgodę na podłączenie gazu tylko do obiektu budowlanego na Działce.

Warunkiem wykonania przewodu wodociągowego do Działki przez MPWiK S.A. było m.in. uzyskanie zgody Urzędu Biura Infrastruktury na sfinansowanie tej inwestycji i dostarczenie Spółce projektu budowlanego z prawomocnym pozwoleniem na budowę tego przewodu na działkach nr 5/8, 5/25 i 6/2, wraz z zatwierdzonym na działce nr 5/25 projektem drogowym, będącym podstawą do projektowanego wodociągu. Z uwagi na to, że projektowane rzędne wysokościowe wodociągu były ściśle uzależnione od projektowanych rzędnych drogi, niezbędnych do prawidłowego zagłębienia wodociągu, hydrantów studzienek i innych urządzeń wodnych na nierównym, z różnymi spadkami gruncie rolnym. Przyłącze wodne DN 40 ułożone przez sąsiadów we wspólnej drodze, niezapewniające nawet im w godzinach obciążenia dostatecznej ilości wody, nie nadawało się do przedłużenia. W związku z tym niezbędne było prowadzenie drugiego przewodu wodociągowy w tej drodze od ul. C. celem zasilenia przyszłych dwóch budynków Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uzyskał powyższą zgodę, pozwolenia na budowę i wszystkie inne wymagane przez Spółkę dokumenty po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 29 marca 2010 r., upoważniającego go do złożenia notarialnego oświadczenia woli w imieniu własnym i pozostałych współwłaścicieli działki nr 5/8, niewyrażających na to swojej zgody, na ustanowienie na niej służebności przesyłu na rzecz gestorów, telekomunikacji, prądu i wody.

Inwestycja budowy wodociągu w działkach nr 5/25, 5/8 i 6/2 była inwestycją priorytetową Dzielnicy, złożoną przez nią do MPWiK S.A, jako zadanie do realizacji w terminie do dnia 15 listopada 2013 r. (koniec terminu pozwolenia na budowę przedmiotowego wodociągu). Kompletna dokumentacja złożona do tego zadania, w tym pozwolenia na budowę, została przyjęta przez Spółkę bez zastrzeżeń.

Prowadzone negocjacje z Gazownią trwały od 2007 r. do 2010 r., a z MPWiK od kwietnia 2009 r. do dn. 17 października 2012 r., wcześniej natomiast z Urzędem Dzielnicy, do którego należała sieć wodociągowa w tej dzielnicy. W negocjacjach tych, tak samo jak wcześniej ze S.A., Wnioskodawca podkreślał zawsze, że nie zamierza zabudowywać ww. 29 działek, a jedynie jedną lub dwie z nich budynkiem na własne potrzeby mieszkaniowe i budynkiem do pracy. Wszystkie pozostałe niezabudowane działki Wnioskodawca zamierza zbywać w transakcjach okazjonalnych osobom fizycznym, w czasie wynikającym z potrzeb pozyskania konkretnych środków finansowych na cele osobiste. Będąc właścicielem ww. nieruchomości Wnioskodawca jest jednak przekonany, że taki kompleks budynków w przyszłości na nich powstanie, gdyż wynika to jednoznacznie zarówno z zapisów m.p.z.p. jak i projektu planu miejscowego dla tego terenu. Wnioskodawca nie potrafi jednak w związku z powyższym, określić czasu zabudowy pozostałych działek i zobowiązać się, do terminów oddania poszczególnych budynków na nich z wykonanymi instalacjami wewnętrznymi gotowymi do przyłączenia.

W związku z tym, że nie było jego wcześniejszym ani obecnym zamiarem wykonywanie uzbrojenia innych działek budowlanych, umowa zawarta przez Wnioskodawcę z Spółką w dniu 17 grudniu 2009 r. obejmuje przyłączenie tylko obiektu budowlanego na dz. nr 5/10 do sieci gazowej i wniesienia opłaty za jedno przyłącze.

Przyłącze wodne, od przewodu wodociągowego poprowadzonego w drodze wewnętrznej po działkach nr 5/8 i 5/25, będzie też wybudowane jedynie do działki nr 5/10. Analogicznie też będzie doprowadzony tylko do tej działki kabel teleinformatyczny.

Wnioskodawca nie zamierza partycypować też w uzbrojeniu innych swoich działek budowlanych razem z przyszłymi nabywcami nieruchomości, ani też ubiegać się o przystąpienie do sieci kanalizacji sanitarnej prowadzonej obecnie na jego terenie, dla żadnej z jego działek, pozostawiając tą kwestię również przyszłym nabywcom nieruchomości.

Nieruchomość była już kilkakrotnie okradana, podpalona i ciągle jest dewastowana, a szczególnie po wybudowaniu przepustu łączącego ją. Jest to jedyny sprawny most umożliwiający przejazd z jednej ulicy na drugą. Wykorzystują go obcy i sąsiedzi. Do przejazdu służą im, oprócz przepustu, na całej długości obie nieogrodzone granice północna i południowa byłej działki nr 5/9. Wjeżdżające na ten teren od strony ul. A. wywrotki, pomimo postawionego tam znaku zakazu, wyrzucają na nią gruz i śmieci, to samo robią sąsiedzi. Pożar wzniecony dwa lata temu, na terenie wydzielonych działek Wnioskodawcy, zagrażający bezpośrednio budynkom sąsiadów przy ulicy C., gaszony przez kilka zastępów straży pożarnej, był przedmiotem śledztwa policji i prokuratora, a Wnioskodawca był w tej sprawie kilkakrotnie przesłuchiwany.

Ponadto nocami cały ten teren notorycznie nawiedzają dziki poszukujące pokarmu, w pobliskim sadzie. Pozostawione bez ludzkiego dozoru, giną też na nim, nawet zamknięte rzeczy ruchome.

W celu trwałego wyeliminowania stałego zagrożenia wystąpieniem takich i podobnych zdarzeń, zapewnienia sobie niezbędnego do budowy i zamieszkania, bezpieczeństwa, spokoju i ochrony na nieruchomości, Wnioskodawca zamierza wykonać najprostsze ogrodzenie terenu całej byłej dz. 5/9 wraz ze stanowiskiem ochrony na dz. nr 5/26, znajdującej się przy obu działkach przeznaczonych na siedlisko oraz z punktem monitoringu i automatycznego otwierania bramy od strony ul. C. Nabywcy nieruchomości, mający takie życzenie, będą mogli również przyłączyć się do tej ochrony i partycypowania w jej kosztach.

W związku z tą inwestycją, Wnioskodawca nie będzie ponosił sam całego kosztu ogrodzenia, gdyż teren ten od północno-wschodniej strony na długości około 200 m został już ogrodzony przez sąsiadów, a pozostali sąsiedzi, których nieruchomości graniczą z terenem, deklarują podział kosztów pozostałej części ogrodzenia. W związku z powyższym, wymienione działania już wcześniej planowane, obecnie stały się pilną koniecznością. Zbędne elementy tej ochrony Wnioskodawca zamierza zlikwidować, gdy tylko zostaną zapewnione warunki bezpieczeństwa na tym terenie w inny sposób. Przyszli nabywcy nieruchomości, jeśli będą mieli takie życzenie mogą się również przyłączyć do tej ochrony i partycypowania w jej kosztach.

Tymczasem po kilku latach od zawarciu umowy przyłączeniowej i wykonaniu wszystkich zobowiązań z tej umowy, dostawca prądu w trakcie powstałego sporu, dotyczącego terminu realizacji ww. umowy, a później także dostawca wody, kiedy zbliżał się jego czas wykonania wodociągu do zasilenia Działki, postawili nieoczekiwanie dodatkowy warunek do spełnienia, o którym nie było wcześniej mowy ani nie zobowiązywała Wnioskodawcę do niego podpisana umowa, tj. dostarczenia im prawomocnego pozwolenia na budowę osiedla 29 budynków mieszkalnych jednorodzinnych zlokalizowanego na wydzielonych działkach budowlanych, pomimo wiedzy o tym, że Wnioskodawca nie będzie budował tego osiedla na nich. Licząc tylko na to, że jest to już ostatni warunek do bliskiego przyłączenia Działki do sieci Spółek, w lipcu 2012 r. dostarczył obu gestorom wymagane pozwolenie, jedynie w celu spełnienia powyższego warunku, a nie z zamiarem budowy przedmiotowego osiedla na swoim gruncie.

Wnioskodawca zamierza natomiast od czasu otrzymania tego pozwolenia, wykorzystać je, do budowy własnego budynku mieszkalnego na Działce.

Koszt tego pozwolenia, nie przekroczył kosztu pozwolenia na budowę jednego budynku wybranego z katalogu czasopisma budowlanego dostosowanego przez jego autora tylko do warunków terenowych działki, gdyż architekt na podstawie pisemnie zawartej z Wnioskodawcą umowy posiadając już wcześniej wybrany przeze Wnioskodawcę projekt budynku na Działkę, zaadaptował ten sam projekt budynku na pozostałych 28 działkach, za symboliczną dopłatą i oddając jeden projekt w czterech egzemplarzach, spełnił tym samym wymagania Wydziału Architektury Urzędu Dzielnicy, celem otrzymania prawomocnego pozwolenia na budowę ww. osiedla 29 budynków mieszkalnych. Jednym z warunków umowy, było też zobowiązanie Wnioskodawcy, do pośrednictwa pomiędzy urzędami a projektantem, aż do uzyskania prawomocnego pozwolenia na budowę tego osiedla.

Po otrzymaniu ww. pozwolenia w grudniu 2012 r. zrealizował zawartą z Wnioskodawcą umowę przyłączeniową z 2007 r. i doprowadził prąd do wszystkich działek budowlanych. Natomiast MPWiK S.A., po wypełnieniu przez Wnioskodawcę wszystkich dotychczasowych warunków, i otrzymaniu tego pozwolenia, przedstawiła swój następny warunek niezbędny do budowy i odbioru przez nią przewodu wodociągowego w przedmiotowej drodze. Warunek ten polegał na wykonaniu zaprojektowanej niwelety terenu i budowie drogi dojazdowej zgodnie z projektem. W uzasadnieniu swojego nowego stanowiska właściciel sieci stwierdził, że wybudowanie przewodu wodociągowego w stanie istniejącym drogi gruntowej na działce nr 5/25 spowodowałoby nienormatywne zagłębienie przewodu, dodając, że takie inwestycje wykonuje w liniach rozgraniczających ulic o utwardzonej nawierzchni o szerokości minimum 5 m. O wyeliminowanie tego warunku Wnioskodawca zwracał się, po przejściu całej procedury odwołań w Spółce, pisemnie bezpośrednio również do Prezydent, bez rezultatu. W związku z tym, że Wnioskodawca nie wyraził zgody na wybudowanie drogi na dz. nr 5/25 zgodnie z prawomocnym projektem budowlanym, gestor odmówił wykonania wodociągu na tej działce i zwrócił Wnioskodawcy całą przekazaną mu dokumentacje do budowy tego przewodu, który Wnioskodawca zmuszony jest obecnie wybudować we własnym zakresie, aby następnie odpłatnie przekazać go na stan Spółki.

Wnioskodawca nigdy nie zamierzał, ani nie zamierza budować drogi dojazdowej zgodnie z otrzymanym pozwoleniem na budowę, przed sprzedażą nieruchomości, gdyż jest to inwestycja za droga dla niego. Natomiast, aby zapewnić sobie możliwość dojazdu do Działki, od urządzonej ul. C. po zarośniętym, nierównym, polnym terenie, o gliniastej nawierzchni Wnioskodawca zamierza jedynie wykonać niweletę i utwardzenie tej drogi na szerokości 3 m najtańszym tłuczniem. Zakładając jednak, że jej stan może z czasem ulec pogorszeniu, na skutek opadów, ruchu większej ilości pojazdów, a szczególnie ciężkiego sprzętu budowlanego i wielokrotnego jej rozkopywania ze względu na doprowadzenie kolejnych przyłączy od ułożonych w drodze sieci. Za kilka lub kilkanaście lat, jeśli zajdzie taka potrzeba, po wyrażeniu zgody na budowę, finansowe partycypowanie w niej i ponoszenie kosztów eksploatacyjnych, przez wszystkich pozostałych współwłaścicieli drogi, celem dalszego bezpiecznego korzystania z niej, Wnioskodawca może wykonać nową nawierzchnię tej drogi, zgodnie z wydanym pozwoleniem na budowę z odwodnieniem i oświetleniem. Wnioskodawca nie zamierza jednak składać w aktach sprzedaży ww. nieruchomości ich nabywcom konkretnych zapewnień, co do budowy drogi dojazdowej do nich, a tym bardziej terminu jej wykonania.

Ponadto Wnioskodawca chciał wskazać, że nie był nigdy rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług. Grunty rolne przekształcone na tereny budowlane, będące przedmiotem sprzedaży nie były i nie są udostępniane nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Na przedmiotowych gruntach nie była prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie dokonywał też nigdy zakupu innych gruntów, ani jakiejkolwiek sprzedaży własnych, oprócz ww. (działka pod stacje transformatorową nie została sprzedana S.A.)

Wnioskodawca jest obecnie sam, zmarła mu matka. Z powodu nagłej i długiej choroby, związanej z tym faktem, odniósł znaczny uszczerbek na zdrowiu, przeszedł cztery operacje i zmuszony jest kontynuować, co rok specjalistyczną, kilkumiesięczną, kosztowną rehabilitację. Spowodowało to upadek sił, pozbawiło go możliwości wykonywania dotychczasowej pracy zarobkowej i zwiększyło zadłużenie. Pod koniec 2014 r. Wnioskodawca zakończył działalność rolniczą, Na skutek pogorszenia się sytuacji życiowej, starości, wydatków m.in. na budowę i wyposażenie domu dla siebie wraz z niezbędną infrastrukturą, uregulowania zadłużenia, kupna samochodu, dalszego leczenia i rehabilitacji Wnioskodawca zamierza zbyć dziewięć z wydzielonych działek budowlanych, oprócz działek nr 5/10 i 5/28 oraz działki nr 7/1, 8/1 w transakcjach okazjonalnych. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności i nie jest podatnikiem podatku VAT. Zamierza jednak nadal pracować na swoje utrzymanie. W tym celu w 2013 r. ukończył studia podyplomowe. Pozyskania nabywców na nieruchomości Wnioskodawca zamierza dokonać z pomocą zwykłych ogłoszeń w Internecie i nie wyklucza też skorzystania w tym celu z biura nieruchomości, jeśli zwróci się do niego poszukując gruntów dla swoich klientów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż 9 z posiadanych 29 niezabudowanych nieruchomości, stanowiących działki budowlane od nr 5/17 do nr 5/20 i od nr 5/34 do nr 5/37 oraz działek nr 7/1, 8/1 stanowiących działki rolne, z obrębu 1.06.62, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniem podatkiem VAT.

2. W razie pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr I - czy sprzedaż 9 z pozostałych posiadanych działek budowlanych i działek nr 7/1 i 8/1, będzie również stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniem podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on podmiotem, który w związku ze sprzedażą ww. działek jest podatnikiem podatku od towarów i usług, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwaną dalej u.p.t.u., wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą. Nabycie przez niego nieruchomości z przeznaczeniem w planach zagospodarowania przestrzennego jako grunt rolny nastąpiło w sposób niezamierzony, w drodze darowizny od matki, do majątku osobistego, wykorzystywanego do zaspakajania osobistych potrzeb, a nie w celu odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej pozarolniczej. Jak wskazano w wyroku NSA z dnia 16 lutego 2010 r. sygn. IFSK 1851/08 "w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem "handel", należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży".

Grunt ten, oprócz terenu przeznaczonego na zaspakajanie osobistych potrzeb mieszkaniowych rekreacyjnych i wypoczynkowych, Wnioskodawca wykorzystywał jako właściciel przez okres ponad 30 lat prowadząc na nim uprawy rolne, do wejścia w życie m.p.z.p, a na części tego gruntu aż do końca 2014 r. Wnioskodawca nie składał wniosku, o wydanie obowiązującego obecnie m.p.z.p, ani o nowy plan zagospodarowania przestrzennego dla tego rejonu.

Nie można więc uznać, że już w momencie nabycia nieruchomości Wnioskodawca mógł wiedzieć, że jej przeznaczenie zostanie zmienione, jak również, że będzie możliwość jej podziału i sprzedaży jako działki budowlane, gdyż nastąpiło to w wyniku zdarzeń losowych.

Wyodrębnienia działek Wnioskodawca dokonał, ze względu na potrzebę wydzielenia działek pod budowę własnego domu mieszkalnego, budynku do pracy, drogi dojazdowej do nich, stacji transformatorowej niezbędnej do przyłączenia do sieci elektrycznej tych budynków pozyskania środków finansowych ulokowanych w gruncie, niezbędnych do sfinansowania ich budowy z doprowadzonymi mediami, wyposażenia tych budynków i innych potrzeb osobistych, wynikłych ze zmiany sytuacji życiowej. Ze względu jednak na konieczność zaspakajania w przyszłości, następnych, bieżących potrzeb finansowych na cele osobiste, wykonał od razu podział całej dz. nr 5/9. Na taką decyzje miała też wpływ cena geodety, wynosząca dziesięciokrotnie mniej, za wykonanie podziału jednej działki, przy jednorazowym wydzieleniu wszystkich działek, w porównaniu z ceną takiego wydzielenia jednej z sześciu działek oraz czas oczekiwania około roku, na kolejną decyzję podziałową. Planowana sprzedaż działek będzie więc zbyciem części majątku osobistego, otrzymanego w drodze darowizny od matki, dokonanego w transakcjach okazjonalnych (sporadycznych), za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata, przez osobę fizyczną, nieprowadzącą zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

W wyroku z dnia 25 sierpnia 2010 r. o sygn. I SA/Po 427/10 Naczelny Sąd Administracyjny zaznaczył że: "profesjonalna działalność handlowa - co do zasady - nie jest ograniczona w czasie i nie kończy się po sprzedaży z góry określonej ilości towarów. Zatem nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych). Jeżeli sprzedawane działki zostały wydzielone z majątku osobistego sprzedawcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej sprzedawca nie może być uznany za handlowca w rozumieniu art. 15 ust. 2. u.p.tu.

Majątek prywatny to, zgodnie z orzeczeniami TSUE w sprawach C-25/13 i C-291/92, taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona i wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

Działalnością gospodarczą jest tylko taka aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Działalność taka powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością wykonania (por. wyrok ETS w sprawie C-230/94). Taki obrót gospodarczy powinien być realizowany w sposób zorganizowany i ciągły bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Zgodnie z wyrokiem TSUE z dnia 15 września 201I r. w sprawach połączonych C-180/10 i C- 181/10, utrwaloną i aktualną linią orzecznictwa oraz wyrokiem NSA z dnia 29 października 2007 r. w sprawie o sygn. akt I FPS 3/07 w składzie siedmiu sędziów, wskazującym na kryteria jakimi należy się kierować przy określeniu, czy w danym przypadku chodzi o działalność gospodarczą, czy też o zarząd majątkiem prywatnym. Stwierdzenie czy dany podmiot w odniesieniu do danej czynności działa jako podatnik VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do konkretnych okoliczności faktycznych danej sprawy.

Nabycie terenu, przekształcenie go z rolnego na budowlany, uzbrojenie, inwestycje związane z jego ochroną, drogą dojazdową, nie były i nie będą działaniami mającymi charakter zamierzony, ciągły i zorganizowany, a przez to stały, nakierowanymi na uzyskanie dochodu ze jego sprzedaży, w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Były i będą, konsekwencją zdarzeń losowych, działań lub zaniechań działania jednostek samorządowych, organów państwowych, spółek i osób trzecich, stanowiących m.in. okoliczności faktyczne niniejszej sprawy.

Najistotniejsze z nich to pozbawienie Wnioskodawcy przez prawo miejscowe, obowiązujące na jego terenie, jedynej zawsze wykorzystywanej drogi dojazdowej do nieruchomości, której nadal jest współwłaścicielem i za którą dalej płaci podatki wraz z prawnymi i faktycznymi konsekwencjami wprowadzenia zawrotki do planu miejscowego, niezgodnie z obowiązującym prawem i wolą Wnioskodawcy. Nagła zmiana zachowania współwłaścicieli działki nr 5/8 w stosunku do Wnioskodawcy, od normalnego do otwarcie wrogiego, utrudniającego wszelkie działania na jego nieruchomościach, łącznie z oskarżeniem go o próbę podpalenia ich budynków, decydująca o konieczności budowy przepustu, a następnie zmianie miejsca budowy domu dla Wnioskodawcy, z działki nr 5/24 na dz. nr 5/10, powodującej konieczność zwiększenia skali infrastruktury inżynieryjnej tego terenu, pomimo wszystkich działań i poniesionych kosztów, celem przywrócenia normalnych stosunków z sąsiadami umożliwiających zamieszkanie w ich bezpośrednim sąsiedztwie.

Upadek sił i wypadek matki, nagła choroba, łącznie z wiekiem powodująca znaczną utratę zdrowia i sił przez Wnioskodawcę. Brak doprowadzenia do tej pory obowiązującego planu miejscowego do zgodności z prawem, przez właściwy urząd administracji publicznej. Ponadto do takich okoliczności należy zaliczyć też działania właścicieli sieci, decydujących, zawsze w przypadku Wnioskodawcy, jednostronnie i rozstrzygająco o możliwości podłączenia dwóch przyszłych obiektów budowlanych do swoich sieci - biorąc pod uwagę techniczne i ekonomiczne warunki takiego podłączenia, oznaczające dla Wnioskodawcy że:

* właściciele sieci, chętni zawsze do podłączenia większej ilości budynków mieszkalnych, nie byli chętni do doprowadzenia swojej sieci celem przyłączenia pojedynczego budynku lub dwóch w polu oddalonego o ok. 550 m od istniejącej sieci;

* o warunkach przyłączenia i zapisach umów przyłączeniowych decydowali wyłącznie tylko gestorzy mediów;

* o wykonaniu przyłączenia, również decydowali gestorzy na każdym jego etapie, począwszy od wydania warunków technicznych, do jego realizacji;

* gestorzy zmieniali wielokrotnie, wydane już warunki i zapisy umowy, w każdym wygodnym dla siebie terminie;

* niewykonanie wszystkich warunków gestora, wydanych przez niego nawet po podpisaniu umowy, skutkowało zawsze nie doprowadzeniem jego sieci do nieruchomości Wnioskodawcy.

Sieć elektroenergetyczną i gazową do obiektu ma prawo wykonać tylko jej właściciel.

Mając tego świadomość i konsekwentnie dążąc przez cały czas do posiadania własnego domu w wybranym miejscu, Wnioskodawca cierpliwie spełniał te warunki gestorów, których koszty mógł ponieść jako osoba fizyczna wykonująca prawo własności w stosunku do swojego gruntu. Niezamierzając angażować środków podobnych dla handlowców, Wnioskodawca zmuszony był wiele razy przerwać proces przygotowania do budowy z powodu negocjacji z gestorami, które nie zawsze przynosiły oczekiwany efekt. Z tego powodu, chociaż dokładał wszelkich starań do jak najszybszego rozpoczęcia budowy domu w wybranym przez siebie miejscu, czas jej przygotowania trwa już od stycznia 2005 r. do chwili obecnej.

Po otrzymaniu warunków przyłączenia S.A., monopolisty w zakresie przyłączania do sieci elektroenergetycznej na terenie Wnioskodawcy, był on zaskoczony żądaniem przebudowy ww. linii własnym kosztem i staraniem, gdyż nie Wnioskodawca był jej właścicielem i nie do niego zgodnie z obowiązującym prawem należały te prace.

Traktując wystąpienie na drogę sądową przeciwko S.A w tej sprawie jako zupełną ostateczność, ze względu na czas procesu, jego nieprzewidywalny wynik, koszty sądowe i obsługi prawnej kancelarii specjalizującą się w prawie energetycznym, prawdopodobnie w dwóch instancjach, których Wnioskodawca nie zamierzał ponosić i jego szanse w konfrontacji sądowej z gestorem, mającym do dyspozycji własne biuro prawne, nieograniczone środki finansowe, czas i doświadczenie niezbędne do prowadzenie takich spraw, Wnioskodawca zwrócił się bezpośrednio do członka Zarządu B. odpowiedzialnego za sprawy sieci i przyłączenia do niej, kiedy próby negocjacji na niższym szczeblu Spółki zawiodły, z propozycją pomocy dla B., w sprawie ww. modernizacji linii, która została przyjęta, a także negocjacji warunków przyłączenia.

W związku z tym, że Wnioskodawca nigdy nie zamierzał, ani ponieść kosztów przebudowy spornej linii ani kosztów związanych z procesem przeciwko, a do tej pory prowadzone dwuletnie negocjacje nie przynosiły żadnych efektów, co powodowało, że Wnioskodawca stał ciągle w miejscu z przygotowaniami do budowy, Wnioskodawca nie mógł nie przyjąć ww. propozycji członka zarządu, skonkretyzowanej przez niego w przedłożonej Wnioskodawcy umowie przyłączeniowej.

W tych okolicznościach doprowadzenie do granicy działek sieci elektroenergetycznej wraz z budową stacji transformatorowej na dz. 5/27 w żadnym razie nie było formą "uatrakcyjniania" tych działek, lecz jednym z niezbędnym elementów zaproponowanej Wnioskodawcy przez gestora umowy prowadzącej bezpośrednio do otrzymania energii elektrycznej - podstawowego medium do budowy i zamieszkania w przyszłym budynku na wybranej nieruchomości, przy niewielkim koszcie tej aktywności w porównaniu z szacunkowym kosztem modernizacji linii 15 KV, który zostanie Wnioskodawcy zwrócony częściami, przy każdej sprzedanej działce budowlanej.

Należ zwrócić też uwagę, że Wnioskodawca nie podjął działań mających na celu doprowadzenia wody i gazu do wszystkich swoich wydzielonych działek budowlanych, a jedynie do działki nr 5/10, przewidzianej pod budowę domu, potwierdza to okoliczność wykonania przyłączy tylko do tej działki, do niej będzie też wybudowany kabel teleinformatyczny. Podkreślenia warta jest również okoliczność, że Wnioskodawca nie wykonał wcześniej budowy wodociągu, niż mógłby to zapewnić Urząd.

Działki, które Wnioskodawca zamierza sprzedawać są nieuzbrojone, oprócz przyłączy energii elektrycznej, Wnioskodawca nie poniesie więc wydatków związanych z uzbrojeniem działek przeznaczonych na sprzedaż. Najistotniejsze nakłady inwestycyjne będą ponoszone przez przyszłych nabywców, w tym nakłady na budowę kanalizacji sanitarnej.

Tym samym Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu właściwego art.u.p.t.u., co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Natomiast Wnioskodawca już poniósł i będzie ponosił wydatki na cele osobiste związane m.in. z budową domu na cele mieszkaniowe z doprowadzonymi mediami i drogą dojazdową do niego, niezbędną ochroną terenu i dz. nr 5/10.

Biorąc pod uwagę położenie działki przeznaczonej do własnej zabudowy, wymagające w związku z tym poczynienia niezbędnych nakładów, Wnioskodawca angażował środki proporcjonalne w stosunku do tego położenia, nie angażując środków podobnych dla handlowców, tylko osoby fizycznej wykonującej prawo własności w stosunku do swojej nieruchomości, przewidzianej pod zabudowę budynkiem mieszkalnym, w ramach zarządu majątkiem własnym.

Zakres aktywności Wnioskodawcy odnoszący się do podjętych działań inwestycyjnych, był i będzie niezależny od niego, tylko od konkretnych okoliczności faktycznych niniejszej sprawy mających wpływ na gwarancje bezpieczeństwa i spokoju na terenie nieruchomości mieszkalnej, w jej okolicy i dojeździe do niej oraz konieczność wykonania warunków przyłączenia gestorów, których media są niezbędne do zaspakajania elementarnych potrzeb bytowych oraz prawidłowego korzystania z budynku na wybranej działce. Do tego celu niezbędne jest przyłączenie tego budynku do sieci: elektroenergetycznej, bo Wnioskodawca sam nie wytwarza prądu; wodociągowej, ponieważ woda z płytkich ujęć na tym terenie nie nadaje się do spożycia, a Wnioskodawca nie otrzyma zgody i nie zamierza budować własnej studni głębinowej, ("oligoceńskiej"), gazowej, ponieważ jest ona niezbędna do celów ekonomicznego ogrzewania, tak jak sieć teleinformatyczna do celów komunikacji.

Natomiast do zapewnienia bezpieczeństwa i spokoju nieodzownych dla Wnioskodawcy do zamieszkania na wybranej nieruchomości, będzie budowa ogrodzenia terenu całej byłej działki nr 5/9 wraz z ochroną i monitoringiem, gdyż ogrodzenie obejmujące teren samych działek nr 5/10 i 5/28, jest niewystarczające do tego celu, biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku konkretne, faktyczne okoliczności niniejszej sprawy.

Budowa przepustu, miała jedynie na celu posiadanie nowych budynków w pobliżu terenu dawnego siedliska, w przyjaznym otoczeniu sąsiedzkim, w pobliżu istniejących mediów i urządzonej ulicy. Budowa ta należała do działań zupełnie wcześniej nie planowanych i do niczego Wnioskodawcy niepotrzebnych, przed wybudowaniem domu wraz z kompletną infrastrukturą techniczną do niego, przysparzając tylko dodatkowe coroczne opłaty na rzecz urzędu melioracji i stwarzając nieustanne problemy, przez ułatwienie dojazdu i przejazdu wszystkim nieproszonym gościom do nieruchomości Wnioskodawcy szczególnie od strony bezludnej okolicy, na której w nocy czują się bezkarni.

Prowadzona przez Wnioskodawcę aktywność, ze względu na jej skalę, czas i okoliczności faktyczne towarzyszące jej wykonaniu w tej sprawie, nie była i nie będzie też aktywnością wykonywaną w sposób profesjonalny (zawodowy), charakteryzującą się powtarzalnością, niezależnością i stałością wykonania, realizowaną w obrocie gospodarczym wykonywanym w sposób ciągły i zorganizowany.

Tak, więc wykonanie przyłączy elektrycznych na działkach, będących przedmiotem zbycia, wykonanie przewodu wodociągowego, gazowego i teleinformatycznego w drodze, jej utwardzenie i ogrodzenie terenu, wraz jego ochroną, były i będą podjęte nie ze względu na sprzedaż działek z zyskiem, ale ze względu na potrzeby osobiste, którymi są posiadanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, zaopatrzonego w niezbędne media do celów bytowych oraz pracy, położonego w miejscu spokojnym, bezpiecznym, wybranym zgodnie z własną wolą, z drogą umożliwiającą całoroczny dojazd do niego, w faktycznych okolicznościach niniejszej sprawy.

Pomimo tego, że powyższe działania nie były i nie będą nakierowane na osiągnięcie zysku ze sprzedaży działek, zapewne nie pozostaną bez wpływu na ich zbycie i zapewnienie korzystniejszych warunków sprzedaży. Sprzedaż gruntów w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie oznacza jednak, że sprzedający nie może mieć zamiaru uzyskania jak największej ceny z tego rodzaju sprzedaży. Nie jest to żadne kryterium wskazujące na prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż jest naturalne, że nawet w obrocie "prywatnym" dąży się do uzyskania jak najkorzystniejszych warunków sprzedaży (por. wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt I FSK 621/13).

Wnioskodawca nie podjął, więc ww. działań i nie będzie podejmował kolejnych, planując sprzedaż nieruchomości, działając przy wykonywaniu tych czynności jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 2011 r., sygn. akt I FSK 1666/11 ". Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie wykazuje formę zawodową, czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności mogą przybierać formę zorganizowaną np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia lub innego rodzaju usług o zbliżonym charakterze, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy (zagospodarowania terenu), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego terenu, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czy na tego rodzaju aktywność "handlową" musi wskazywać ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności".

Wnioskodawca nie będzie korzystał przy zbyciu działek z działalności marketingowej, celem pozyskania klientów na nie. W tym celu będzie korzystał ze zwykłych ogłoszeń w Internecie i ewentualnie biur obrotu nieruchomościami, gdyż sam nie działa w tym zakresie zawodowo (por. wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2012 r. sygn. I FSK 1118/11 i WSA z dnia 30 lipca 2014 r. sygn. I S.A./Go 367/14).

Wnioskodawca nie jest też podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług budowlanych, handlowych, developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Nie handluje ziemią, środki z dotychczas sprzedanych działek budowlanych, przeznaczył na potrzeby własne i na takie potrzeby zamierza przeznaczyć obecnie też środki ze sprzedanych 9 działek, tj. spłatę zadłużenia, sfinansowanie budowy domu na cele mieszkalne, jego wyposażenie, na leczenie i rehabilitację, a nie na zakup nowych gruntów. Ponadto okoliczności będące, przyczyną transakcji sprzedaży gruntów nie wskazują, iż miałyby być wykonywane w sposób częstotliwy.

W związku z tym, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż ww. nieruchomości nie nastąpi w ramach działalności handlowej, charakteryzującej się odpowiednim stopniem zorganizowania, wiedzy i profesjonalizmu, gdyż jego celem nie jest podejmowanie jakichkolwiek powtarzalnych i zorganizowanych czynności służących rozpoczęciu działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dysponuje odpowiednim przygotowaniem, doświadczeniem oraz narzędziami koniecznymi do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie usług obrotu nieruchomościami, deweloperskich, czy innych o zbliżonym charakterze. Przy zbyciu niezabudowanych nieruchomości Wnioskodawca będzie się kierował najkorzystniejszą ofertą kupna złożoną przez zainteresowane podmioty. Zbycie nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie formą dysponowania majątkiem prywatnym. Działania podejmowane przez niego związane ze zbyciem tych nieruchomości nie będą wykonywane w okolicznościach właściwych dla podmiotów prowadzących profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować czynności wykraczających poza zakres zwykłego zarządu nieruchomościami, a przedmiotowe nieruchomości stanowią składnik majątku prywatnego Wnioskodawcy od momentu jego nabycia.

Z przedstawionego przyszłego stanu faktycznego, wynika również, że kwoty uzyskane ze sprzedaży działek, nie będą źródłem dochodu Wnioskodawcy.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowią wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347.1 z późn. zm., jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że dokonując sprzedaży 9 niezabudowanych działek budowlanych oraz działek rolnych nr 7/1, 8/1 z obrębu, wybranych zarówno spośród działek o nr od 5/17 do 5/20 i od 5/34 do 5/37 jak i pozostałych działek, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT w rezultacie, czego sprzedaż ta nie będzie się wiązać z wystąpieniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 23 stycznia 2014 r., poz. 121), rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zauważyć należy, że określenie, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że w 1982 r. matka Wnioskodawcy przekazała mu aktem darowizny nieruchomość, oznaczoną jako rolną w ogólnym planie zagospodarowania, składającą się z trzech działek będących jedną całością o nr 5/1, 7/1, 8/1.

W 1992 r., na wniosek Wnioskodawcy Rada Dzielnicy - Gminy podjęła Uchwałę Nr 317 z dnia 18 grudnia 1992 r., zgodnie z którą zostało zmienione przeznaczenie, z rolnego na cele budownictwa mieszkaniowego części działki nr 5/1, z której Wnioskodawca wydzielił 7 działek budowlanych od nr 5/1 do nr 5/7 i w tym stanie rzeczy zbył. Z pozostałej części działki nr 5/1 Wnioskodawca wydzielił działkę rolną nr 5/9, oraz działkę nr 5/8 stanowiącą prywatną, wspólną drogę dojazdową.

W 2002 r., nie na wniosek Wnioskodawcy, Urząd Dzielnicy Gminy uchwalił nowy, nadal obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego rejonu zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 19 września 2002 r. (Dz. Urz. Woj. z dnia 8 listopada 2002 r. poz. 7602). Plan ten objął większą część nieruchomości - działkę nr 5/9. Na jej terenie o pow. 3,1595 ha, wyodrębniono obszar oznaczony symbolami 1 ZP i 2 ZP tj. tereny zieleni publicznej, w środkowej części działki plan przewiduje poprowadzenie drogi prywatnej 8 m. szer. oznaczonej symbolem, zawrotką, w zachodniej części stacje transformatorową 15KV, w pozostałej części na obszarze oznaczonym symbolami 1 MN i 2 MN tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z towarzyszącymi nieuciążliwymi usługami.

Następnie, w roku 2003, Wnioskodawca ograniczył działalność rolniczą do ok. 0,3 ha plantacji porzeczek i dokonał rozbiórki wszystkich budynków. W kolejnym kroku Wnioskodawca zdecydował się na podział całej działki nr 5/9.

W 2004 r. prawomocną decyzją Prezydenta nieruchomość oznaczona jako działka nr 5/9 z obrębu uległa podziałowi na 29 działek budowlanych od nr 5/10 do nr 5/24 i od nr 5/28 do nr 5/41, na działkę nr 5/25 pod prywatną wewnętrzną drogę () oraz działkę nr 5/26 i nr 5/27 przewidziane pod budowę stacji transformatorowej.

W dalszej kolejności, po uprawomocnieniu się ww. decyzji, Wnioskodawca zaczął poszukiwać chętnych na zakup jego działek przez internet. Brak było jednak zainteresowanych. W celu zmiany tej sytuacji Wnioskodawca wystąpił w styczniu 2005 r. do gestora, o otrzymanie informacji, w zakresie warunków technicznych przyłączenia i wysokości wszystkich opłat za ich wykonanie dla działki nr 5/24 i trzech innych działek przeznaczonych na zbycie, składając wniosek o warunki techniczne i umowę przyłączeniową oraz informacje dotyczącą likwidacji napowietrznej linii gestora średniego napięcia przebiegającej po terenie działek nr 5/22, 5/23 i 5/41.

W styczniu 2007 r. Wnioskodawca podpisał umowę o przyłączenie do sieci, wnosząc jednocześnie opłatę za 7 KW mocy przyłączeniowej, zgodnie z Taryfą energii elektrycznej B. w dniu zawarcia umowy, dla każdej z 29 działek i stanowiska technicznego.

Wnioskodawca wyraził też zgodę na budowę mostu-przepust na kanale wodnym celem umożliwienia dojazdu ciężkiego sprzętu. Dodatkowo Wnioskodawca wyraził też zgodę na partycypowanie finansowe wraz z nabywcami działek w budowie nowej nawierzchni na działce nr 5/8, którą przeprowadzi, kiedy dojdzie do jej zniszczenia, na co uzyskał zgodę sądu.

Z treści wniosku wynika także, że warunkiem wykonania przewodu wodociągowego do Działki przez MPWiK S.A. było m.in. uzyskanie zgody Urzędu Biura Infrastruktury na sfinansowanie tej inwestycji i dostarczenie Spółce projektu budowlanego z prawomocnym pozwoleniem na budowę tego przewodu na działkach nr 5/8, 5/25 i 6/2, wraz z zatwierdzonym na działce nr 5/25 projektem drogowym, będącym podstawą do projektowanego wodociągu.

Wnioskodawca uzyskał powyższą zgodę, pozwolenia na budowę i wszystkie inne wymagane przez Spółkę dokumenty, po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 29 marca 2010 r., upoważniającego go do złożenia notarialnego oświadczenia woli w imieniu własnym i pozostałych współwłaścicieli działki nr 5/8, niewyrażających na to swojej zgody, na ustanowienie na niej służebności przesyłu na rzecz gestorów, telekomunikacji, prądu i wody.

Ponadto Wnioskodawca zamierza wykonać najprostsze ogrodzenie terenu całej byłej dz. 5/9 wraz ze stanowiskiem ochrony na działce nr 5/26, znajdującej się przy obu działkach przeznaczonych na siedlisko oraz z punktem monitoringu i automatycznego otwierania bramy od strony.

Wnioskodawca uzyskał także pozwolenia na budowę osiedla 29 budynków mieszkalnych jednorodzinnych zlokalizowanego na wydzielonych działkach budowlanych i w lipcu 2012 r. dostarczył je dostawcom prądu i wody.

Po otrzymaniu ww. pozwolenia w grudniu 2012 r. zrealizował zawartą z Wnioskodawcą umowę przyłączeniową z 2007 r. i doprowadził prąd do wszystkich działek budowlanych. Natomiast MPWiK S.A., po wypełnieniu przez Wnioskodawcę wszystkich dotychczasowych warunków, i otrzymaniu tego pozwolenia, przedstawiła swój następny warunek niezbędny do budowy i odbioru przez nią przewodu wodociągowego w przedmiotowej drodze. Warunek ten polegał na wykonaniu zaprojektowanej niwelety terenu i budowie drogi dojazdowej

W związku z tym, że Wnioskodawca nie wyraził zgody na wybudowanie drogi na dz. nr 5/25 zgodnie z prawomocnym projektem budowlanym, gestor odmówił wykonania wodociągu na tej działce i zwrócił Wnioskodawcy całą przekazaną mu dokumentacje do budowy tego przewodu, który Wnioskodawca zmuszony jest obecnie wybudować we własnym zakresie, aby następnie odpłatnie przekazać go na stan Spółki.

Wnioskodawca nigdy nie zamierzał, ani nie zamierza budować drogi dojazdowej zgodnie z otrzymanym pozwoleniem na budowę, przed sprzedażą nieruchomości, gdyż jest to inwestycja za droga dla niego. Natomiast, aby zapewnić sobie możliwość dojazdu do Działki, od urządzonej po zarośniętym, nierównym, polnym terenie, o gliniastej nawierzchni Wnioskodawca zamierza jedynie wykonać niweletę i utwardzenie tej drogi na szerokości 3 m najtańszym tłuczniem.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie był nigdy rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług. Grunty rolne przekształcone na tereny budowlane, będące przedmiotem sprzedaży nie były i nie są udostępniane nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Na przedmiotowych gruntach nie była prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie dokonywał też nigdy zakupu innych gruntów, ani jakiejkolwiek sprzedaży własnych, oprócz ww. (działka pod stacje transformatorową nie została sprzedana S.A.)

Pod koniec 2014 r. Wnioskodawca zakończył działalność rolniczą. Wnioskodawca zamierza zbyć dziewięć z wydzielonych działek budowlanych, oprócz działek nr 5/10 i 5/28 oraz działki nr 7/1, 8/1 w transakcjach okazjonalnych. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności i nie jest podatnikiem podatku VAT. Pozyskania nabywców na nieruchomości Wnioskodawca zamierza dokonać z pomocą zwykłych ogłoszeń w Internecie i nie wyklucza też skorzystania w tym celu z biura nieruchomości, jeśli zwróci się do niego poszukując gruntów dla swoich klientów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży 9 z 29 posiadanych niezabudowanych działek od nr 5/17 do nr 5/20 i od nr 5/34 do nr 5/37 oraz działek nr 7/1, 8/1 stanowiących działki rolne.

Z ww. okoliczności wynika, że Wnioskodawca podjął szereg czynności, które stanowią aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami zwiększające wartość gruntu i powodujące, że planowana sprzedaż działek przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Wnioskodawca wskazuje we Wniosku, że planuje budowę budynku mieszkalnego na cele osobiste (z początkową lokalizacją na działce nr 5/24, zmienioną na działkę nr 5/10) oraz budynku przeznaczonego do pracy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podjął w stosunku do nieruchomości szereg działań w postaci m.in.: wykonania przyłączy elektrycznych na wszystkich działkach, będących przedmiotem zbycia, wykonania przewodu wodociągowego, gazowego i teleinformatycznego w drodze wewnętrznej (co umożliwia uzbrojenie w media pozostałe działki), jej utwardzenia i ogrodzenia terenu, wraz z jego ochroną, czy też budowy przepustu na kanale wodnym, umożliwiającego wjazd ciężkiego sprzętu.

Ww. czynności trudno uznać za środki proporcjonalne do celu, jakim jest przygotowanie przez Wnioskodawcę jednej z działek do użytku w celach osobistych i niezwiązane z zamiarem zwiększenia wartości pozostałych działek.

Ponadto okoliczność, że Wnioskodawcą nabył nieruchomość w drodze darowizny i wykorzystywał ją początkowo w celach osobistych, nie wyklucza uznania późniejszych jego czynności za aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażujące środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców.

W 2002 r. na mocy uchwały Rady Gminy z dnia 19 września 2002 r. (podjętej nie na wniosek Wnioskodawcy), zatwierdzającej miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, obowiązujący na znacznej części nieruchomości Wnioskodawcy, w tym na dawnej działce o nr 5/9, zmienione zostało przeznaczenie gruntu w taki sposób, że na terenie o pow. 3,1595 ha wyodrębniono obszar oznaczony symbolami 1 ZP i 2 ZP tj. tereny zieleni publicznej, w środkowej części działki plan przewiduje poprowadzenie drogi prywatnej 8 m. szer. oznaczonej symbolem, zawrotką, w zachodniej części stacje transformatorową 15KV,a w pozostałej części na obszarze oznaczonym symbolami 1 MN i 2 MN tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z towarzyszącymi nieuciążliwymi usługami.

Od momentu zmiany przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawca podjął szereg aktywności, których rezultatem było zwiększenie wartości gruntu (m.in. podział działki nr 5/9 na 29 działek budowlanych, przyłączenie tych działek do sieci elektroenergetycznej, budowa przewodu wodociągowego, uzyskanie pozwolenia na budowę osiedla 29 budynków mieszkalnych, ogrodzenie i ochrona terenu).

Tym samym sprzedaż wymienionych działek nie będzie stanowiła zwykłego wykonywania prawa własności, a Wnioskodawca będzie działał w tym zakresie jak handlowiec. W związku z tym należy stwierdzić, że Wnioskodawca, z tytułu tej transakcji, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca dokonując sprzedaży 9 niezabudowanych działek budowlanych oraz działek rolnych nr 7/1, 8/1, wybranych zarówno spośród działek o nr od 5/17 do 5/20 i od 5/34 do 5/37 jak i pozostałych działek będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT i w konsekwencji sprzedaż ww. działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych, nie negując powołanego orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla jednak, że Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Ponadto ze względu na różnorodność i specyfikę spraw dotyczących sprzedaży gruntów przez osoby fizyczne należy wskazać, że z wyroków tych nie należy wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej. Kształtowanie się orzecznictwa jest procesem rozłożonym w czasie i co do zasady wymaga większej liczby wyroków poszczególnych składów orzekających w analogicznych sprawach.

Z uwagi na te okoliczności powołane wyroki nie mogły automatycznie stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu w sprawie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.