IPPP2/4512-431/16-4/BH - Możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług w zakresie szkoleń jeździeckich oraz chowu koni sportowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 7 lipca 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 23 czerwca 2016 r. doręczone Stronie w dniu 27 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług w zakresie szkoleń jeździeckich oraz chowu koni sportowych - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług w zakresie szkoleń jeździeckich oraz chowu koni sportowych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 4 lipca 2016 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 23 czerwca 2016 r. Nr IPPP2/4512-431/16-2/BH.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu do wniosku:

Fundacja na rzecz rozwoju sportów konnych X. jest polską osobą prawną, wpisaną do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej (prowadzonych przez Krajowy Rejestr Sądowy). Fundacja prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jedn.: Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późn. zm.; dalej: ustawa o fundacjach) oraz ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857 z późn. zm.; dalej: ustawa o sporcie).

Fundacja została założona celem realizacji zadań statutowych w zakresie promocji sportu, zdrowego trybu życia, ochrony zdrowia, oświaty oraz kultury - to jest, w tym w szczególności: szkolenie dzieci, młodzieży oraz dorosłych w zakresie sportów konnych.

Realizacja celów statutowych realizowana jest poprzez prowadzenie klubu sportowego "Sportowy Klub Jeździecki X.".

"Fundacja na rzecz rozwoju sportów konnych X." jest zrzeszona w Polskim Związku Jeździeckim. Dla potrzeb współzawodnictwa w zawodach wykorzystywana jest nazwa "Sportowy Klub Jeździecki X.".

Fundacja w ramach swojej działalność odpłatnej statutowej prowadzi:

- Szkółkę jeździecką dla dzieci i młodzieży.

Szkółka jeździecka polega na uczestnictwie w zorganizowanych grupowych zajęciach sportowych, podczas których dzieci i młodzież uprawiają sporty konne. Dzieci jeżdżą konno pod okiem instruktora. Zajęcia odbywają się w zależności od grupy raz lub dwa razy w tygodniu. Szkółka jeździecka prowadzona jest w okresie szkoły od września do czerwca.

Usługa skierowana jest do osób fizycznych uprawiających sport jeździecki.

- Zajęcia indywidualne z rekreacji konnej.

Zajęcia indywidualne prowadzone są dla dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych. Skierowane są głównie do osób zaczynających przygodę ze sportami konnymi, kiedy ze względów bezpieczeństwa instruktor musi być w 100% skoncentrowany na uczniu. Usługa skierowana jest do osób fizycznych uprawiających sport jeździecki.

- Zajęcia indywidualne sportowe.

Skierowane są do doświadczonych zaawansowanych jeźdźców, podczas których ćwiczone

- są zaawansowane elementy sportów konnych np. skoki przez przeszkody.

Usługa skierowana jest do osób fizycznych uprawiających sport jeździecki.

- Usługi z zakresu chowu koni sportowych, wykorzystywanych przez ich właścicieli do uprawiania sportów konnych lub udostępnianych innym osobom do uprawiania sportów konnych.

Usługa skierowana jest do posiadaczy własnych koni i uprawiających sporty konne zarówno na poziomie rekreacyjnym jak i wyczynowym.

Polega na prowadzaniu chowu konia: tj. karmieniu, utrzymaniu w czystości boksu, wypuszczeniu konia na padok. Usługa ta jest niezbędna do uprawiania sportów konnych szczególnie na poziomie wyczynowym kiedy zawodnicy muszą posiadać stawkę własnych koni.

Usługa skierowana jest do osób fizycznych uprawiających sporty konne.

Odpłatność z tytułu szkolenia dzieci, młodzieży, dorosłych oraz usług z zakresu chowu koni jest określona przez Fundację na poziomie pozwalającym na pokrycie kosztów funkcjonowania Fundacji. Ewentualny dochód jaki zostanie osiągnięty przeznaczany jest na realizację celów statutowych Fundacji w tym doskonalenie wyżej wymienionych usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku:

Czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 32 i art. 43 ust. 18 Ustawy o podatku VAT Fundacja jest uprawniona do stosowania zwolnienia z VAT do usług szkoleniowych z zakresu sportów jeździeckich skierowanych do dzieci, młodzieży oraz dorosłych oraz usług z zakresu chowu koni sportowych, których właścicielami są osoby fizyczne uprawiające sporty konne.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 32 i art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, Fundacja jest uprawniona do stosowania zwolnienia z VAT do usług: szkółka jeździecka dla dzieci i młodzieży, zajęcia indywidualne z rekreacji konnej, zajęcia indywidualne sportowe z jazdy konnej, usługi z zakresu chowu koni sportowych, które skierowane są do osób fizycznych, dzieci, młodzieży oraz dorosłych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

* są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

* świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

* są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym,

* z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Z powyższych regulacji wynika, że Fundacja powinna mieć możliwość stosowania zwolnienia z VAT w odniesieniu do wyżej wymienionych usług związanych ze sportami konnymi.

1. Fundacja może zostać uznana za klub sportowy o określonych celach statutowych (warunek podmiotowy)

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizyczną, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Co istotne, w świetle art. 3 ust. 2 ustawy o VAT, klub sportowy działa jako osoba prawna.

Z przepisów ustawy o sporcie można więc wywieść, iż podmiot posiadający osobowość prawną prowadzący działalność sportową powinien być traktowany jako klub sportowy. W tym zakresie więc ustawodawca nie wprowadza ograniczeń odnośnie formy prawnej, w której funkcjonują kluby sportowe, pod warunkiem, iż posiadają osobowość prawną (na rynku funkcją kluby sportowe zarówno w formie spółek akcyjnych - szczególnie Kluby sportowe występujące w ligach profesjonalnych - jak również kluby sportowe w formie stowarzyszeń czy fundacji - szczególnie kluby sportowe w niższych klasach rozgrywkowych i kluby promujące sport amatorski).

Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o fundacjach, fundacja uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. Z powyższego wynika, iż za klub sportowy można uznać każdy podmiot, który posiada osobowość prawną, jeśli realizuje działalność sportową. Nie ma więc znaczenia, czy taki klub sportowy działa w formie spółki kapitałowej, stowarzyszenia czy fundacji; istotne jest posiadanie osobowości prawnej i prowadzenie działalności w zakresie sportu. Skoro więc Fundacja posiada osobowość prawną (jest wpisana do odpowiedniego rejestru prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy) i działa w zakresie sportu (taki jest jej główny cel statutowy), to znaczy, że prowadzi klub sportowy o określonych celach statutowych. Innymi słowy, działalność Fundacji spełnia jeden z warunków podmiotowych określonych w ustawie o VAT (świadczenie usług poprzez klub sportowy).

2. Fundacja nie jest nastawiona na osiąganie zysków, względnie przeznacza osiągnięty zysk na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług (warunek podmiotowy)

3. Usługi Fundacji są konieczne do organizowania i uprawiania sportu oraz są świadczone na rzecz osób uprawiających sport oraz nie stanowią usług wyłączonych z zakresu zwolnienia (warunek przedmiotowy)

Usługi realizowane przez Fundację stanowią usługi konieczne do organizowania i uprawiania sportu, których odbiorcą jest osoba uprawiająca sport. Usługi Fundacji są konieczne dla właściwego uprawiania (organizowania) sportów konnych, prowadzą bowiem do nauki i wykształcenia wiedzy/umiejętności jeździeckich u przyszłych (potencjalnych) zawodników (amatorów lub profesjonalistów). Odbiorcami tych usług bezpośrednio są osoby uprawiające sport, czyli podopieczni Fundacji, którzy trenują w klubie sportowym prowadzonym przez Fundację w ramach swoich celów statutowych.

W ocenie Fundacji, wszystkie powyższe warunki są spełnione, dlatego też Fundacja powinna być uprawniona do stosowania zwolnienia z VAT dla świadczonych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto, w treści ustawy, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Jak wynika z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, 17, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Powyższy przepis jest implementacją art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., z późn. zm.), stanowiącego, że Państwa Członkowskie zwalniają (między innymi) świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Przepis ten zawarty jest w Rozdziale 2 Dyrektywy, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym". Zatem zwolnienia te mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym. Zwolnienia te nie dotyczą oczywiście wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób.

Wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości jak również sądy krajowe podkreślały, że terminologia używana do określenia zwolnień od podatku od towarów i usług powinna być interpretowana w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. W związku z tym podmioty, które wykonują czynności, w stosunku do których może być zastosowane zwolnienie od podatku, muszą spełniać wszystkie przesłanki wymienione w przepisach ustawy, które umożliwiają zastosowanie tego zwolnienia.

Z cyt. powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy wynika, że zwolnienie może być zastosowane w przypadku, gdy spełnione zostaną przesłanki podmiotowe i przedmiotowe. Przesłanka podmiotowa określa, że podmiotami wykonującymi czynności wskazane w przepisie muszą być kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, przy czym podmioty te nie mogą być nastawione na osiąganie zysków. Przesłanka przedmiotowa będzie spełniona wówczas, gdy świadczone usługi będą konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, i będą wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Przy czym, jak wynika z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2016 r. poz. 176), sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Odnośnie analizowanego zwolnienia wypowiadał się Trybunał Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12 Mśsto Źamberk przeciwko Finanćni feditelstvi v Hradci Krślove, obecnie Odvolaci finanćni feditelstvf (Dz. U.UE.L 2006.347.1) Trybunał wskazał, że w odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 112 należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (t. 21). Przepis ten nie wymaga również by aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki (t. 22). Jeśli chodzi o cel art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, Trybunał podkreślił, że przepis ten służy wspieraniu niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa (t. 23).

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest polską osobą prawną, wpisaną do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej (prowadzonych przez Krajowy Rejestr Sądowy). Fundacja prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach oraz ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Fundacja została założona celem realizacji zadań statutowych w zakresie promocji sportu, zdrowego trybu życia, ochrony zdrowia, oświaty oraz kultury, w tym w szczególności: szkolenia dzieci, młodzieży oraz dorosłych w zakresie sportów konnych. Realizacja celów statutowych realizowana jest poprzez prowadzenie klubu sportowego o nazwie "Sportowy Klub Jeździecki X.". Fundacja jest zrzeszona w Polskim Związku Jeździeckim. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że Fundacja nie jest nastawiona na osiąganie zysków, względnie przeznacza osiągnięty zysk na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług.

A zatem należy uznać, że został spełniony warunek podmiotowy zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Rozpatrując spełnienie przez Fundację warunku przedmiotowego, należy ponownie wskazać, że terminologia w zakresie zwolnień od podatku od towarów i usług powinna być interpretowana w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady. W art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, wskazano, że zwolnienie może dotyczyć usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, które to usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Ponadto usługi te muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W zdarzeniu opisanym we wniosku, Wnioskodawca wykonuje usługi w postaci Szkółki jeździeckiej dla dzieci i młodzieży. Szkółka jeździecka polega na uczestnictwie w zorganizowanych grupowych zajęciach sportowych, podczas których dzieci i młodzież uprawiają sporty konne. Dzieci jeżdżą konno pod okiem instruktora. Zajęcia odbywają się w zależności od grupy raz lub dwa razy w tygodniu. Szkółka jeździecka prowadzona jest w okresie szkoły od września do czerwca. Usługa skierowana jest do osób fizycznych uprawiających sport jeździecki.

Ponadto Fundacja prowadzi zajęcia indywidualne z rekreacji konnej. Zajęcia te prowadzone są dla dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych. Skierowane są głównie do osób zaczynających przygodę ze sportami konnymi, kiedy ze względów bezpieczeństwa instruktor musi być w 100% skoncentrowany na uczniu. Usługa skierowana jest do osób fizycznych uprawiających sport jeździecki.

Wnioskodawca prowadzi także zajęcia indywidualne sportowe, które są skierowane do doświadczonych zaawansowanych jeźdźców, podczas których ćwiczone są zaawansowane elementy sportów konnych np. skoki przez przeszkody. Usługa skierowana jest do osób fizycznych uprawiających sport jeździecki.

Zdaniem tut. Organu wszystkie ww. czynności spełniają przesłankę przedmiotową, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy. Usługi są skierowane do osób uprawiających sport jeździecki i są ściśle związane ze sportem. Pomimo tego, że Fundacja prowadzi ww. zajęcia za odpłatnością to, jak wynika z wniosku, osiągnięty zysk przeznaczany jest na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług.

Z wniosku wynika ponadto, że Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu chowu koni sportowych, wykorzystywanych przez ich właścicieli do uprawiania sportów konnych lub udostępnianych innym osobom do uprawiania sportów konnych. Usługa skierowana jest do posiadaczy własnych koni uprawiających sporty konne zarówno na poziomie rekreacyjnym jak i wyczynowym i polega na prowadzaniu chowu konia: tj. karmieniu, utrzymaniu w czystości boksu, wypuszczeniu konia na padok. Jak Wnioskodawca wskazuje, usługa ta jest niezbędna do uprawiania sportów konnych szczególnie na poziomie wyczynowym kiedy zawodnicy muszą posiadać stawkę własnych koni.

Należy zauważyć, że zwolnieniem, objęte są usługi mające ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym. Opieka nad koniem może korzystać ze zwolnienia tylko wówczas gdy jest świadczona na rzecz osób uprawiających sporty i w jej skład wchodzą czynności, które są niezbędne do uprawiania sportu konnego. Jeżeli zatem celem wykonywania usług przez Wnioskodawcę jest opieka nad koniem, który jest wykorzystywany do uprawiania sportów konnych i usługi te są świadczone są na rzecz osób uprawiających sporty konne i są niezbędne do uprawiania przez te osoby sportu to należy uznać, że taka usługa również może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 i art. 43 ust. 18 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.