IPPP2/4512-333/15-4/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2015 r. (data wpływu 24 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczonych usług polegających na dubbingu (użyczaniu głosu) na potrzeby produkcji filmowych, teatralnych, radiowych, edukacyjnych, audiobooków i wykonania miksów muzycznych, oraz opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usług użyczaniu głosu w produkcjach reklamowych,

* nieprawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczonych usług produkcji muzycznej.

W dniu 16 kwietnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT dla świadczonych usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2015 r. (data wpływu 24 czerwca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 9 czerwca 2015 r. znak IPPP2/4512-333/15-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 17 czerwca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest absolwentką wydziału aktorskiego Szkoły Teatralnej. W dniu 31 marca 2013 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Jako przeważająca działalność gospodarcza wpisana została kwalifikacja PKD 90.01.Z, natomiast w ramach swojej działalności Wnioskodawczyni świadczy również usługi wskazane pod numerem PKD 90.03.Z - artystyczna i literacka działalność twórcza, polegająca na użyczaniu swojego głosu (interpretacji tekstu autorskiego) do filmów reklamowych, reklam radiowych, dubbingu w filmach, użyczania swojego głosu w teatrze, w radio, w wydarzeniach edukacyjnych, audiobookach. Wnioskodawczyni prowadzi także działalność muzyczną polegającą m.in. na tworzeniu miksów muzycznych, produkcji muzycznej.

Niniejszy wniosek dotyczy jedynie działalności Wnioskodawczyni wykonywanej w ramach wyuczonego zawodu aktora.

Wnioskodawczyni rozlicza podatek dochodowy na zasadach ogólnych i jest płatnikiem podatku VAT, w ramach prowadzonej działalności wystawiała faktury VAT przyjmując 23% stawkę podatku od towarów i usług.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni zmieniła agencję aktorską, która powołując się na przywołane poniżej podstawy prawne oraz interpretacje indywidualne innych aktorów, sugerowała, że w wystawionych dotychczas fakturach Wnioskodawczyni przyjęła błędną wartość podatku VAT, a więc niezbędne jest dokonanie stosownych korekt już wystawionych faktur oraz wystawienie nowych faktur z zastosowaniem następujących stawek podatku:

* 8% - w przypadku usług lektorskich w reklamach radiowych i telewizyjnych;

* zwolnienia z podatku od towarów i usług - w przypadku dubbingu, usług lektorskich innych niż usługi lektorskie w reklamach, wskazane powyżej, innych wykonań stricte artystycznych, a także artystycznego wykonania miksów muzycznych oraz produkcji muzycznej, sygnowanych nazwiskiem artysty.

Wobec powyższego na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Wnioskodawczyni wnosi o rozpatrzenie niniejszego wniosku oraz wydanie indywidualnej interpretacji, celem uniknięcia ryzyka podatkowego związanego z zastosowaniem nieprawidłowej stawki VAT.

Wnioskodawczyni świadczy powyżej przedstawione w akapicie pierwszym usługi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, zawierając umowy bezpośrednio z producentami i zleceniodawcami, we własnym imieniu i w zakresie świadczonych przez siebie usług. Następnie wystawia fakturę VAT zgodnie z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do przedstawionych powyżej zdarzeń, przeniesienie praw autorskich oraz praw do artystycznych wykonań odbywa się na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni chciałaby mieć jasność w kwestii zastosowania konkretnej stawki VAT i potwierdzić odmienny od dotychczasowego, sposób opodatkowania świadczonych przez siebie usług.

Wnioskodawczyni wskazuje ponadto, że faktury VAT wystawiane są również przed dokonaniem usługi np. po podpisaniu umowy wraz z przeniesieniem praw autorskich w całości lub na czas określony.

W uzupełnieniu z dnia 18 czerwca 2015 r. (data wpływu 24 czerwca 2015 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że za usługi lektorskie oraz dubbingowe polegające na użyczaniu głosu w filmach, teatrze X., filmach edukacyjnych, audiobookach itp. oraz za usługi wykonywania miksów muzycznych i produkcji muzycznej, pobiera wynagrodzenie w formie honorarium.

Usługi produkcji muzycznej polegają m.in. na procesie tworzenia kompozycji muzycznych, także na scalaniu w jeden twór odrębnie nagranych partii, ścieżek dźwiękowych czy solowych wykonań oraz nadzór nad masteringiem utworów, jak również na całościowym wyprodukowaniu utworu od pierwszej nuty, poprzez kompozycję, aranżację, miks, aż po końcowy mastering i są one związane z produkcją nagrań na wszelkich nośnikach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy poprawne jest zastosowanie zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawczynię, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, opisanych powyżej w przedstawionym stanie faktycznym, usług lektorskich oraz dubbingowych, miksów muzycznych i produkcji muzycznej - z wyłączeniem usług lektorskich oraz dubbingu, związanych z nagrywaniem reklam radiowych i telewizyjnych.

2. Czy poprawne jest zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% dla świadczonych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, opisanych powyżej w przedstawionym stanie faktycznym, usług lektorskich oraz dubbingowych związanych z nagrywaniem reklam radiowych i telewizyjnych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wprowadza domniemanie, że twórcą jest osoba, której nazwisko, jako twórcy zostało wskazane na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób, w związku z rozpowszechnianiem utworu, niezależnie od momentu i okresu, na który przenoszone są prawa autorskie i formy wskazania jego udziału w określonym przedsięwzięciu artystycznym. Z kolei art. 85 ust. 2 tejże ustawy, wskazuje, że wszelkie wykonania utworu, niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, podlegają ochronie. Natomiast za artystyczne wykonanie wskazane w ust. 1 należy uznać w szczególności działania artystów wykonawców, zatem również aktorów.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku VAT wskazuje natomiast, że ze zwolnienia mogą korzystać usługi z zakresu kultury, świadczone przez artystów wykonawców, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, występując w charakterze twórcy, w ramach świadczonych usług, podejmuje działania, które w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, należy uznać jako artystyczne wykonanie. Jeśli zatem Wnioskodawczyni wykonuje te usługi w formie użyczania głosu w filmach, teatrze X., filmach edukacyjnych, audiobookach itp. - z wyłączeniem użyczania głosu w reklamach telewizyjnych i radiowych - jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Powyżej wskazana argumentacja odnosi się zdaniem Wnioskodawczyni również do wskazywanych przez niego w opisanym stanie faktycznym, usług związanych z artystycznym wykonaniem miksów muzycznych oraz produkcją muzyczną.

Natomiast w odniesieniu do dubbingu i usług lektorskich świadczonych na potrzeby reklam, Wnioskodawczyni wskazuje, że o ile następuje tożsamość w zakresie artystycznego wykonania, osoby twórcy, jak i ochrony utworu, o tyle, w przypadku reklam nie korzysta ona ze zwolnienia dla świadczenia przez siebie usług związanych z użyczaniem głosu do produkcji reklam telewizyjnych i radiowych, albowiem nie świadczy w tym zakresie usługi kulturalnej.

Jednakże zdaniem Wnioskodawczyni, w tym przypadku jest ona uprawniona do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. W odniesieniu bowiem do świadczonych usług w zakresie użyczania głosu do reklamy, Wnioskodawczyni działa jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, pobierając honorarium na podstawie umów zawieranych ze zleceniodawcami i producentami, zobowiązując się do wykonania usługi w postaci nagrania reklamy w zakresie przedmiotowej umowy - tym samym jest uprawniona do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8% w stosunku do świadczonych usług - na podstawie art. 43 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczonych usług polegających na dubbingu (użyczaniu głosu) na potrzeby produkcji filmowych, teatralnych, radiowych, edukacyjnych, audiobooków i wykonania miksów muzycznych, oraz opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usług użyczaniu głosu w produkcjach reklamowych oraz nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczonych usług produkcji muzycznej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy ustawodawca wymienił usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, bez względu na symbol PKWiU.

Natomiast na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług kulturalnych, jednak należy uznać, że usługą taką będzie usługa związana z kulturą, a z uwagi na brak definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Tym samym wskazać należy, że kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory", zaś usługa to "pomoc okazana komuś", "działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi". Natomiast określenie "kulturalny" oznacza "odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik". Właściwe więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

W tym miejscu można wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawczynię usług na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, sklasyfikowaną jako "Artystyczna i literacka działalność twórcza" (90.03.Z) oraz PKD 90.01.Z.

Usługi te polegają m.in. na dubbingu w filmach, użyczania swojego głosu w teatrze X., w radio, w wydarzeniach edukacyjnych, audiobookach itp. Wnioskodawczyni prowadzi także działalność muzyczną polegającą m.in. na tworzeniu miksów muzycznych oraz usługi produkcji muzycznej. Wnioskodawczyni rozlicza podatek dochodowy na zasadach ogólnych i jest płatnikiem podatku VAT, w ramach prowadzonej działalności wystawia faktury VAT przyjmując 23% stawkę podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni świadczy usługi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, zawierając umowy bezpośrednio z producentami i zleceniodawcami, we własnym imieniu i w zakresie świadczonych przez siebie usług, a następnie wystawia fakturę VAT zgodnie z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług. W odniesieniu do przedstawionych powyżej zdarzeń, przeniesienie praw autorskich oraz praw do artystycznych wykonań odbywa się na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni za usługi lektorskie oraz dubbingowe polegające na użyczaniu głosu w filmach, teatrze X., filmach edukacyjnych, audiobookach itp. oraz za usługi wykonywania miksów muzycznych i produkcji muzycznej, pobiera wynagrodzenie w formie honorarium. Wnioskodawczyni w ramach ww. świadczonych usług występuje w charakterze twórcy, gdyż podejmuje działania, które w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, należy uznać jako artystyczne wykonanie.

Po wykonaniu usługi wystawiane są faktury VAT zgodnie z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług.

W świetle powołanych powyżej uregulowań zawartych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych zauważyć należy, że ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy korzystają wyłącznie własne twórcze wykonania artystów posiadające cechy oryginalności i indywidualności (utwory), których autorstwo uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub podano do publicznej wiadomości w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawczyni jest zawodową aktorką biorącą udział w różnych produkcjach, a także podmiotem świadczącym usługi dubbingu na potrzeby produkcji filmowych, teatralnych, radiowych, edukacyjnych, audiobooków i wykonującym miksy muzyczne, tak więc niewątpliwie działania opisane w złożonym wniosku są artystycznymi wykonaniami w rozumieniu powołanego wyżej art. 85 ust. 2 ustawy, gdyż w sposób twórczy przyczyniają się do powstania wykonania.

Zatem Zainteresowana świadcząc usługi dubbingu (użyczania głosu) jako aktorka na potrzeby produkcji filmowych, teatralnych, radiowych, edukacyjnych, audiobooków, wykonania miksów muzycznych oraz pobierając wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich oraz praw do artystycznych wykonań, za które wynagradzana jest w formie honorarium - występuje jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym należy uznać za wypełnioną przesłankę podmiotową, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Zatem zasadne staje się przeanalizowanie, czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi można uznać za usługi kulturalne.

Z analizy zakresu świadczonych przez Wnioskodawczynię usług wynika, że mają one niewątpliwie związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w tym przypadku w postaci artystycznego wykonania zadań aktorskich, muzycznych i dubbingowych w różnego rodzaju produkcjach (z wyłączeniem produkcji reklamowych). Tym samym należy uznać, że świadczone usługi w zakresie świadczenia usług dubbingowych na potrzeby produkcji filmowych, teatralnych, radiowych, edukacyjnych, audiobooków (z wyłączeniem usług związanych z reklamą) oraz miksów muzycznych są usługami kulturalnymi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Ponieważ Wnioskodawczyni jest podmiotem (twórcą), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy (co wskazano w opisie sprawy), to świadczone przez nią usługi opisane w złożonym wniosku, które uznać należy za usługi kulturalne w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33, a za które otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu.

Zatem, ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy będą korzystały świadczone przez Wnioskodawczynię usługi polegające na dubbingu (użyczania głosu) na potrzeby produkcji filmowych, teatralnych, radiowych, edukacyjnych, audiobooków i wykonania miksów muzycznych, a także na przeniesieniu praw autorskich oraz praw do artystycznych wykonań.

Z wniosku wynika także, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność muzyczną w zakresie produkcji muzycznej. Usługi produkcji muzycznej, które świadczy Wnioskodawczyni, polegają m.in. na procesie tworzenia kompozycji muzycznych, także na scalaniu w jeden twór odrębnie nagranych partii, ścieżek dźwiękowych czy solowych wykonań oraz nadzór nad masteringiem utworów, jak również na całościowym wyprodukowaniu utworu od pierwszej nuty, poprzez kompozycję, aranżację, miks, aż po końcowy mastering i są one związane z produkcją nagrań na wszelkich nośnikach.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Z powyższego przepisu wynika, że wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy są m.in. usługi związane z produkcją nagrań na wszelkich nośnikach, a więc usługi, które wykonuje także w swojej działalności Wnioskodawczyni.

Zatem w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT do usług produkcji muzycznej z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 19 pkt 4 ustawy.

Jednakże skoro - jak wynika z wniosku - Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, to w przypadku świadczonych usług produkcji muzycznej, gdy Zainteresowana jest twórcą i producentem całości materiału muzycznego oraz dokonuje przeniesienia praw autorskich oraz praw do artystycznych wykonań na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%, obowiązująca na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Wnioskodawczyni świadczy także usługi użyczania swojego głosu (interpretacji tekstu autorskiego) do filmów reklamowych i reklam radiowych.

Jak już wyżej wskazano, ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne świadczone przez grupę podmiotów określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych) oraz przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonanie utworów.

Wnioskodawczyni wskazała, że w związku ze świadczeniem wyżej opisanych usług jest artystą, twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym należy uznać za wypełnioną przesłankę podmiotową art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Zatem zasadne staje się przeanalizowanie, czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi użyczaniu głosu (interpretacji tekstu autorskiego) do filmów reklamowych i reklam radiowych, można uznać za usługi kulturalne.

Zgodnie z definicją pojęcia "reklama" zwartą w Słowniku Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Celem reklamy jest zazwyczaj przekonanie odbiorców o zaletach produktu poprzez przekazanie pozytywnych informacji, producent stara się zainteresować towarem potencjalnych klientów, wzbudzić pragnienie posiadania produktu i w ten sposób doprowadzić do zawarcia transakcji kupna-sprzedaży. A zatem usługa reklamowa obejmuje wszelką działalność promocyjną, jak również wszelkie czynności stanowiące integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, nawet jeśli towary te i usługi, rozpatrywane odrębnie, nie zawierają treści reklamowych. Celem jej jest właśnie prezentacja dóbr i usług, która w sposób bezpośredni oddziałuje na sposób i motywy postępowania konsumentów. Zatem rezultatem usług wykonywanych w związku z tworzeniem reklamy nie będzie wytwór z dziedziny sztuki prezentujący treści o charakterze kulturalnym w ogólnym tego słowa znaczeniu. Wynikiem świadczenia tego typu usługi będzie jedynie powstanie reklamy, która ma na celu promocję wizerunku oraz produktów zleceniodawcy, co w żaden sposób nie przekłada się na tworzenie i upowszechnianie kultury.

W rozpatrywanej sprawie w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że Wnioskodawczyni jako aktorka użyczając głosu w produkcjach reklamowych nie świadczy usługi kulturalnej. Kluczowe dla rozstrzygnięcia tego problemu jest określenie celu, jakiemu służy finalny produkt jakim jest reklama. Celem tym jest właśnie prezentacja dóbr i usług, która w sposób bezpośredni oddziałuje na sposób i motywy postępowania konsumentów.

Zatem rezultatem wykonywanych przez Wnioskodawczynię czynności nie jest wytwór z dziedziny sztuki prezentujący treści o charakterze kulturalnym w ogólnym tego słowa znaczeniu. Wynikiem usługi świadczonej przez Wnioskodawczynię jest jedynie powstanie reklamy, która ma na celu promocję wizerunku oraz produktów zleceniodawcy.

W konsekwencji nie jest spełniona przesłanka przedmiotowa, dla zastosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Tym samym Wnioskodawczyni nie korzysta ze zwolnienia dla świadczonych przez siebie usług związanych z użyczaniem głosu w produkcjach reklamowych.

Należy zatem przeanalizować przepisy odnoszące się do kwestii zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w odniesieniu do ww. świadczonych usług.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni, jak wskazano powyżej działa w charakterze twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w ramach zawieranych umów z producentami i zleceniodawcami w zamian za wynagrodzenie w formie honorarium zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na użyczaniu głosu w produkcjach reklamowych wraz przeniesieniem wszelkich praw autorskich oraz praw do artystycznego wykonania - tym samym na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy - ma prawo zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% w stosunku do świadczonych usług.

Reasumując, w przypadku prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni występująca jako zawodowa aktorka i twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, wynagradzana w formie honorarium, ma prawo do:

* zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla świadczonych usług polegających na dubbingu (użyczaniu głosu) na potrzeby produkcji filmowych, teatralnych, radiowych, edukacyjnych, audiobooków i wykonania miksów muzycznych, oraz

* opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usług produkcji muzycznej i usług użyczaniu głosu w produkcjach reklamowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.