IPPP2/4512-319/15-2/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 1 marca 2015 r. Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży pieczywa oraz wyrobów ciastkarskich w punktach detalicznych na terenie miasta. Spółka zamierza otworzyć co najmniej 9 takich punktów. Pierwszy punkt miał być otwarty w dniu 27 marca 2015 r. Spółka zdecydowała, że pomimo możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544) wydanego na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) rozpocznie ewidencjonowanie przy pomocy kas rejestrujących od pierwszego dnia sprzedaży. Ponieważ punkt ten składa się z jednego stanowiska sprzedaży potrzebna jest w nim jedna kasa główna. Ponadto podjęto decyzję o zakupie drugiej kasy rezerwowej. W dniu 27 marca 2015 r. Spółka zafiskalizowała pierwszą kasę, a rozpoczęcie ewidencjonowania na niej zostało przesunięte na dzień 1 kwietnia 2015 r. W tym dniu zakupiono i zafiskalizowano drugą kasę (rezerwową). Przed dniem rozpoczęcia rejestracji obrotu na kasie, czyli 31 marca 2015 r., Spółka złożyła we właściwym według siedziby firmy urzędzie skarbowym zawiadomienie, że rozpocznie ewidencjonowanie sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej oraz poinformowała urząd o tym, że planuje otwarcie nowych punktów sprzedaży w ciągu około jednego roku, a planowana liczba wszystkich kas, które będą instalowane, wynosi 9 szt. Dla dwóch pierwszych kas, kasy głównej oraz rezerwowej, wskazano miejsca ich instalacji. Ponadto w zawiadomieniu poinformowano urząd, że o lokalizacji pozostałych kas powiadomienie zostanie złożone niezwłocznie po podpisaniu umów najmu lokali przed rozpoczęciem ewidencjonowania. Wnioskodawca w urzędzie, w którym złożył zawiadomienie, otrzymał informację, że aby uzyskać częściowy zwrot kwot wydatkowanych na zakup pozostałych 7 kas musi spełnić warunki zawarte w § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia mówiący, że Wnioskodawca ma obowiązek instalować kolejne kasy od każdego pierwszego dnia miesiąca niezależnie od otwarcia nowych punktów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na każdą z instalowanych oraz zgłoszonych w pierwszym zawiadomieniu kas będzie przysługiwać częściowy zwrot kosztów w wysokości 90% ich ceny zakupu, nie więcej jednak niż 700 zł za jedną z nich, jeżeli będą one instalowane kolejno w nowo otwieranych punktach, a nie zostaną spełnione warunki zawarte w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień powstania obowiązku w wysokości 90% jej ceny zakupu nie więcej jednak niż 700 zł. Z tego przepisu oraz z § 2 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 163) wydanego na podstawie art. 111 ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) wynika, że aby skorzystać z ulgi na zakup kas fiskalnych należy złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu ich używania, rozpocząć ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że spełniają one ustawowe funkcje, kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać oraz posiadać dowód zapłaty całej należności za kasę rejestrującą. Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie te warunki zostaną spełnione w stosunku do każdej z kas. Ponieważ jednym z warunków zwrotu wydatku na zakup kasy jest podanie ilości kas na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania Wnioskodawca podał liczbę wszystkich kas, które planuje zakupić i zafiskalizować. W § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień mowa jest o instalacji 1/5 ilości kas oraz o tym, że następne kasy należy instalować od pierwszego dnia każdego miesiąca w liczbie nie mniejszej niż liczba przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu, co w przypadku Wnioskodawcy dawałoby konieczność instalacji następnych dwóch kas, co miesiąc pomimo braku kolejnych punktów sprzedaży. Jednakże według Wnioskodawcy przepis ten dotyczy tylko tych podatników, którzy zgodnie z § 5 tego samego rozporządzenia utracili prawo do zwolnienia oraz mają obowiązek w momencie utraty zwolnienia wdrożyć więcej niż jedną kasę z powodu wielu punktów sprzedaży lub wielu stanowisk sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy zamiarem ustawodawcy było rozłożenie w czasie obciążenia finansowego tych podatników, z jakim wiąże się zakup kas rejestrujących oraz wskazanie terminów instalacji kas, aby do określonego czasu cała sprzedaż była dokonywana przy pomocy kas rejestrujących. W przypadku Wnioskodawcy obowiązek ten nastąpi dopiero po otwarciu następnych punktów sprzedaży, ponieważ jeśli do otwarcia tych lokali nie dojdzie liczba 2 kas będzie wystarczająca, a cała sprzedaż dokonywana przez Spółkę będzie rejestrowana na kasach fiskalnych. Wnioskodawca nie odnalazł w normach prawnych zapisu zabraniającego podatnikowi poinformowania urzędu skarbowego o zainstalowaniu większej ilości kas, które mają być używane w przyszłości natomiast jest zapis, który daje możliwość zwrotu części kwoty wydatkowanej na zakup tylko tych kas, które zostały zgłoszone na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania, co dla Wnioskodawcy było powodem podania informacji o instalacji wszystkich kas, które będą instalowane w miarę otwierania nowych punktów sprzedaży, aby spełnić wszystkie warunki ustawowe oraz skorzystać z możliwości zwrotu części wydatków. Wnioskodawca uważa, że może odliczyć od podatku należnego kwoty wydatkowane na zakup każdej z 9 zgłoszonych kas rejestrujących na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania jeżeli zostaną spełnione wszystkie warunki wymienione w § 2 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących z pominięciem § 6 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT - podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy o VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 163).

Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanego dalej "odliczeniem", lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

Natomiast w myśl § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia, odliczenie może być dokonane w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym.

Jak wynika z cyt. wyżej przepisu art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania, jak również w przypadku, gdy podatnik, który mimo braku takiego obowiązku dobrowolnie rozpoczyna ewidencjonowanie przy użyciu kasy fiskalnej. Przepis ten stanowi o ulgach przysługujących przy zakupie kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania.

Zatem ustawodawca utożsamia dzień powstania obowiązku ewidencjonowania z dniem dobrowolnego rozpoczęcia tych czynności. Art. 111 ust. 4 ustawy o VAT, stosuje tryb warunkowy i odnosi się do podatników, którzy wcześniej nie byli obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących.

Powyższe przepisy prawa podatkowego potwierdzają, że przedmiotowa ulga przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania lub w związku z dobrowolnym rozpoczęciem ewidencjonowania. Oznacza to, że kolejne kasy, nabyte po dacie powstania obowiązku ewidencjonowania lub po dobrowolnym rozpoczęciu ewidencjonowania, nie uprawniają podatnika do skorzystania z ustanowionej ulgi. Odnosi się to także do sytuacji, w której podatnik dokonuje rozszerzenia działalności, w związku z czym instalowane są nowe kasy, które są kasami nabytymi już po dniu powstania obowiązku ewidencjonowania lub dobrowolnym rozpoczęciu ewidencjonowania, a także w sytuacji nabycia kas w celu wymiany starych modeli na nowe.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 1 marca 2015 r. Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży pieczywa oraz wyrobów ciastkarskich w punktach detalicznych na terenie miasta. Spółka zamierza otworzyć co najmniej 9 takich punktów. Pierwszy punkt miał być otwarty w dniu 27 marca 2015 r. Spółka zdecydowała, że pomimo możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544) wydanego na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) rozpocznie ewidencjonowanie przy pomocy kas rejestrujących od pierwszego dnia sprzedaży. Ponieważ punkt ten składa się z jednego stanowiska sprzedaży potrzebna jest w nim jedna kasa główna. Ponadto podjęto decyzję o zakupie drugiej kasy rezerwowej. W dniu 27 marca 2015 r. Spółka zafiskalizowała pierwszą kasę, a rozpoczęcie ewidencjonowania na niej zostało przesunięte na dzień 1 kwietnia 2015 r. W tym dniu zakupiono i zafiskalizowano drugą kasę (rezerwową). Przed dniem rozpoczęcia rejestracji obrotu na kasie, czyli 31 marca 2015 r., Spółka złożyła we właściwym według siedziby firmy urzędzie skarbowym zawiadomienie, że rozpocznie ewidencjonowanie sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej oraz poinformowała urząd o tym, że planuje otwarcie nowych punktów sprzedaży w ciągu około jednego roku, a planowana liczba wszystkich kas, które będą instalowane, wynosi 9 szt. Dla dwóch pierwszych kas, kasy głównej oraz rezerwowej, wskazano miejsca ich instalacji. Ponadto w zawiadomieniu poinformowano urząd, że o lokalizacji pozostałych kas powiadomienie zostanie złożone niezwłocznie po podpisaniu umów najmu lokali przed rozpoczęciem ewidencjonowania.

Reasumując, Wnioskodawca zawiadomił urząd skarbowy o zamiarze użytkowania dziewięciu kas rejestrujących, przy czym do tej pory nabył dwie, a pozostałe siedem zamierza dopiero nabyć w trakcie roku podatkowego. Z uwagi na tak przedstawiony stan faktyczny tut. Organ zwraca uwagę, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, w przedstawionym przypadku znajdzie zastosowanie § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zgodnie z którym podatnicy są obowiązani do rozpoczęcia ewidencjonowania w terminach określonych w § 5 przy zastosowaniu co najmniej 1/5 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas rejestrujących, zgłoszonych przez podatnika do urzędu skarbowego, zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy są obowiązani zastosować do ewidencjonowania kolejne kasy rejestrujące, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas rejestrujących przypadająca do ewidencjonowania w pierwszym miesiącu ewidencjonowania, wynikająca ze zgłoszenia, o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy. Natomiast zgodnie z ust. 2 tego paragrafu, rozpoczęcie ewidencjonowania na zasadach określonych w ust. 1 przedłuża odpowiednio okres zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w części dotyczącej obrotów realizowanych na stanowiskach kasowych, na których ewidencjonowanie powinno być prowadzone w kolejnych miesiącach.

Jak już wyżej wskazano, przepisy dotyczące prawa do odliczenia określonej w przepisach wartości ceny zakupu kasy rejestrującej dotyczą zarówno podatników, u których występuje obowiązek ewidencjonowania obrotów i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jak i podatników, którzy mimo braku takiego obowiązku dobrowolnie rozpoczynają ewidencjonowanie przy użyciu kasy fiskalnej. Wobec tego nie można wybiórczo traktować poszczególnych przepisów materialnego prawa podatkowego. Wszystkie przepisy związane z odliczeniem kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej w takim samym zakresie obowiązują podatników, którzy mieli obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas, jak i tych, którzy takiego obowiązku nie mieli.

Warunkiem skorzystania z ulgi na zakup kas rejestrujących przez podatnika, który dobrowolnie wprowadził do użytku kasy - przed terminem obowiązującym do rozpoczęcia ewidencjonowania - jest rozpoczęcie ewidencjonowania od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca obrotu przy zastosowaniu 1/5 liczby kas (w zaokrągleniu w górę do liczby całkowitej) zgłoszonych na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Niedostosowanie się do wskazanych w przepisie terminów pozbawia podatnika prawa do ulg z tytułu zainstalowania kolejnych kas rejestrujących.

Zatem tut. Organ podatkowy stwierdza, że jeśli Wnioskodawca będzie instalował kasy rejestrujące kolejno w nowo otwieranych punktach jednak bez spełnienia warunków, o których mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nie będzie miał prawa do odliczenia kwot wydatkowanych na zakup kolejnych siedmiu kas rejestrujących, gdyż prawo to przysługuje jedynie w stosunku do zakupionych kas rejestrujących, zgłoszonych na dzień dobrowolnego rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i zainstalowanych zgodnie ze wskazanym przepisem (§ 6 ust. 1 rozporządzenia).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.