IPPP2/4512-317/15-2/IZ - Ustalenie stawki podatku do dostawy gotowych posiłków

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Organu 13 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku do dostawy gotowych posiłków - jest prawidłowe.

W dniu 13 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla gotowych posiłków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako sp. z o.o. i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa działalność jest prowadzona w oparciu o umowę franczyzy, gdzie jest franczyzobiorcą. W ramach przedmiotowej działalności Wnioskodawca prowadzi sprzedaż gotowych do spożycia posiłków, takich jak kanapki, świeże sałatki, ciastka typu herbatnik, sezonowo zupy itp.

Sałatki, kanapki oraz ciastka są przygotowywane w lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, z przygotowanych uprzednio składników, gotowych bezpośrednio do spożycia bez konieczności dodatkowej obróbki gastronomicznej. Ich przygotowanie nie wymaga większego nakładu pracy, umiejętności, jak również zasobów. Klient ma możliwość wyboru sałatki lub kanapki z menu, bądź w zależności od upodobań stworzyć własną kompozycję, jednak tylko i wyłącznie z dostępnych na miejscu komponentów. Zakupiona sałatka umieszczana jest w plastikowym pojemniku, z kolei w przypadku zamówienia kanapki, może ona na życzenie klienta zostać podgrzana w piecyku.

Wskazane na wstępie zupy są przygotowane wcześniej i gotowe do spożycia są przechowywane w specjalnych kociołkach w celu zachowania właściwej temperatury, po ich zamówieniu przez klienta są przelewane do plastikowych pojemników. Przygotowany w ten sposób posiłek jest gotowy do wzięcia "na wynos" przez klienta.

Alternatywnie istnieje możliwość spożycia przygotowanego posiłu na miejscu w lokalu, który dysponuje kilkoma stolikami. Należy zaznaczyć, iż w lokalu nie ma obsługi kelnerskiej, nie są udostępniane klientowi ani metalowe sztućce, ani inne naczynia szklane lub ceramiczne stanowiące zastawę stołową. Serwis pracowników ogranicza się wyłącznie do zapewnienia plastikowych sztućców oraz chusteczek papierowych dostępnych w pojemnikach.

W lokalu nie istnieje możliwość zamówienia posiłku do stolika.

W świetle powyższego gotowe do spożycia sałatki, kanapki, ciastka oraz zupy przygotowane w opisany sposób, należy sklasyfikować jako gotowe posiłki i dania do grupy 10.85.1 w klasyfikacji PKWiU

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż kanapek, świeżych sałatek, ciastek oraz sezonowo zup klasyfikowanych wg PKWiU do grupy 10.85.1 jako gotowe posiłki i dania, na zasadach opisanych w stanie faktycznym stanowi dostawę towarów, dla których właściwa jest 5% stawka podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając całokształt regulacji dotyczących sprzedaży przygotowanych w ten sposób kanapek, sałatek, ciastek i zup, powoduje, że mamy do czynienia z dostawą towarów czyli gotowych posiłków i dań, dla sprzedaży których właściwa jest stawka określona w art. 41 ust. 2a ustawy czyli 5%, a nie wykonaniem usługi gastronomicznej.

Należy podkreślić, iż klasyfikacja dostaw po wielokroć była przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, gdzie ww. organ w przejrzysty, wyraźny sposób podkreślał, że o klasyfikacji świadczeń złożonych decyduje bezwzględnie charakter świadczeń składowych, które będzie miało charakter przeważający, przy czym element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. W opinii TSUE:

"sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak choćby: wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów" (wyrok TSUE z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 Finanzamt Burgdorf v. Manfred Bog i inni).

Tym samym w sytuacji, gdy przygotowanie oferowanych przez Wnioskodawcę gotowych posiłków ogranicza się jedynie do czynności pobieżnych, nie wykraczających poza ogólne standardy trudno w ślad za orzecznictwem TSUE, jak również stanowiskiem przyjętym przez Dyrektorów Izb Skarbowych w wydanych już wcześniej indywidualnych interpretacjach w analogicznych przypadkach (ITPP1/443-235/13/TS, ITPP1/443-748/13/AP wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, albo IPTPP2/443-714/13-4/JN Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi) uznać takie świadczenia za usługę, co dalej oznacza, że powinno być traktowane dla celów podatku VAT jako dostawa towarów, nawet gdy niezbędnym jest wykonanie dodatkowych czynności mających na celu zapewnienie właściwego przygotowania posiłku. Również, zgodnie z linią orzeczniczą TSUE, co podkreślają ww. interpretacje udostępnienie podstawowych urządzeń, jak kontuary do konsumpcji, które umożliwiają ograniczonej liczbie klientów konsumpcję na miejscu stanowi jedynie świadczenie dodatkowe w znikomym zakresie i bezdyskusyjnie pozostaje bez wpływu na dominujący charakter świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów.

Ważnym dla uzasadnienia stanowiska pozostaje wskazanie, że w przypadku sprzedaży posiłków w przedmiotowym lokalu ich przygotowanie ogranicza się wyłącznie do prostych czynności t.j.: podgrzania kanapek, pieczenia gotowych bułek, komponowania posiłków z gotowych produktów. Są to bezsprzecznie czynności standardowe, pozbawione konieczności nadzoru szefa kuchni, wstępnej obróbki używanych składników, dekoracyjnego układania posiłków na talerzach, szczególnej formy podania. Jak już wcześniej wspomniano w lokalu nie ma obsługi kelnerskiej, co do zasady brak również możliwości indywidualizacji zamówienia, wykraczającego poza dostępne na miejscu składniki. Na charakter świadczenia jako dostawy nie może w świetle orzecznictwa mieć wpływu możliwość skorzystania z kilku stolików znajdujących się w lokalu, co ma znaczenie drugorzędne, bowiem konsumpcja na miejscu nie może determinować jej charakteru. Nie sposób byłoby przyjąć, jakoby lokal, w którym odbywa się dostawa, miał się cechować odpowiednim wystrojem właściwym dla typowych lokali gastronomicznych, tworzących dla takich właściwą atmosferę, brak jest w nim również szatni, a nawet miejsca, w którym można pozostawić odzież wierzchnią, co pozwoliłoby na spożycie posiłku w komfortowych warunkach. Zatem podsumowując, w opisanych przypadkach brak jest fundamentalnych elementów (szatnia, serwis, obsługa kelnerska, metalowe sztućce, zastawa stołowa, itp.) pozwalających na zaklasyfikowanie czynności Wnioskodawcy jako usługa gastronomiczna, bowiem charakter dodatkowych czynności towarzyszących dostawie posiłków nie wykracza poza zwykłe czynności integralnie związane ze sprzedażą tego typu towarów. Trudno jest wskazać w analizowanym przypadku jakieś dodatkowe usługi świadczone na rzecz klienta poza wyłączną dostawą posiłków.

Mając na względzie fakt, iż zgodnie z treścią art. 288 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Rozporządzenia wspólnotowe mają zasięg ogólny i nie wymagają implementacji celem bycia częścią krajowego porządku prawnego, w świetle definicji usług gastronomicznych i restauracyjnych określanych w Dyrektywie Rady UE nr 2006/112/WE należy stwierdzić, że sprzedaż gotowych posiłków, w stanie opisanym w niniejszym wniosku winna być potraktowana jako dostawa towarów, nawet w sytuacji gdyby przedmiotowe świadczenia były zgodnie z zasadami wyrażonymi w PKWiU klasyfikowane jako usługi związane z wyżywieniem.

Co prawda zgodnie z treścią art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług "towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne", niemniej jednak przepisy o statystyce nie mogą przesądzać czy mamy do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy sprzedaż posiłków wykonywana przez Wnioskodawcę stanowi dostawę towarów w zrozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, co oznacza, że stosownie do treści art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług zastosowanie znajdzie tutaj 5% stawka podatku VAT wskazana dla towarów i usług wymienionych w pozycji 28 załącznika nr 10 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zostały wymienione w poz. 42 - "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" - PKWiU ex 10.85.1.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

Ponadto zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione w pozycji 28 - "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" - PKWiU ex 10.85.1.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol "ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Należy zauważyć, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719) przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach przedmiotowej działalności prowadzi sprzedaż gotowych do spożycia posiłków, takich jak kanapki, świeże sałatki, ciastka typu herbatnik, sezonowo zupy, itp. Sałatki, kanapki oraz ciastka są przygotowywane w lokalu, w którym prowadzi działalność gospodarczą, z przygotowanych uprzednio składników, gotowych bezpośrednio do spożycia bez konieczności dodatkowej obróbki gastronomicznej. Ich przygotowanie nie wymaga większego nakładu pracy, umiejętności, jak również zasobów. Klient ma możliwość wyboru sałatki lub kanapki z menu, bądź w zależności od upodobań stworzyć własną kompozycję, jednak tylko i wyłącznie z dostępnych na miejscu komponentów. Zakupiona sałatka umieszczana jest w plastikowym pojemniku, z kolei w przypadku zamówienia kanapki, może ona na życzenie klienta zostać podgrzana w piecyku. Zupy są przygotowane wcześniej i gotowe do spożycia są przechowywane w specjalnych kociołkach w celu zachowania właściwej temperatury, po ich zamówieniu przez klienta są przelewane do plastikowych pojemników.

Przygotowany w ten sposób posiłek jest gotowy do wzięcia "na wynos" przez klienta. Alternatywnie istnieje możliwość spożycia przygotowanego posiłku na miejscu w lokalu, który dysponuje kilkoma stolikami. Należy zaznaczyć, że w lokalu nie ma obsługi kelnerskiej, nie są udostępniane klientowi ani metalowe sztućce, ani inne naczynia szklane lub ceramiczne stanowiące zastawę stołową. Serwis pracowników ogranicza się wyłącznie do zapewnienia plastikowych sztućców oraz chusteczek papierowych dostępnych w pojemnikach. W lokalu nie istnieje możliwość zamówienia posiłku do stolika. Gotowe do spożycia sałatki, kanapki, ciastka oraz zupy przygotowane w opisany sposób, Wnioskodawca sklasyfikował jako gotowe posiłki i dania do grupy 10.85.1 w klasyfikacji PKWiU.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że stosownie do art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 2011 Nr 77, str. 1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi, polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z ust. 2 ww. artykułu, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W oparciu o powyższe regulacje, a także uwzględniając dotychczasowy dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości UE (w szczególności wyrok z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) wnioskować można, że działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

Ww. wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie dalece przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.

Uwzględniając wnioski płynące z wyżej powołanych rozstrzygnięć w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że dostawa gotowych do spożycia produktów, tj. kanapek, sałatek, ciastek i sezonowych zup stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Klienci nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej, sztućców czy zastawy stołowej, a serwis pracowników ograniczony jest do zapewnienia plastikowych sztućców i chusteczek papierowych, które udostępniane są w pojemnikach. Nie ma także możliwości zamówienia posiłku do stolika. Oczekiwania klientów sprowadzają się jedynie do otrzymania gotowego posiłku (produktu), który można spożyć od razu po otrzymaniu. Bez wpływu na przedstawioną ocenę prawnopodatkową pozostaje fakt, że Wnioskodawca dysponuje określoną infrastrukturą, tj. obecnością kilku stolików, przeznaczonych co do zasady na spożycie zakupionych przez klientów produktów, ale z którego to miejsca wcale nie musi on skorzystać. Klient może spożyć posiłek w dowolnie wybranym przez siebie miejscu. Powyższym czynnościom, w całym świadczeniu, nie można przypisać charakteru dominującego, przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług. Przemawia za tym także to, że w lokalu nie ma kelnerów, nie doradza się w rzeczywistości klientom co do wyboru dania, dodatków do niego, brak jest również naczyń, sztućców i nakryć stołowych, które to elementy są charakterystyczne dla typowej usługi gastronomicznej (restauracyjnej). W związku z tym należy uznać, że w omawianej sprawie mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów.

Oznacza to więc, że sprzedaż gotowych do spożycia posiłków wewnątrz punktu sprzedaży, której nie towarzyszą usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tekst jedn.: usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU 56), to czynności te należy uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, dostawa będących przedmiotem zapytania gotowych posiłków i dań (tekst jedn.: kanapek, świeżych sałatek, ciastek oraz sezonowo zup), sprzedawanych przez Wnioskodawcę w wewnątrz punktu sprzedaży (w lokalu), w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca mieszczą się one w grupowaniu PKWiU 10.85.1. i nie są produktami o zawartości alkoholu powyżej 1,2% - podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

W świetle powyższych okoliczności stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanych we wniosku dań (towarów) według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

W konsekwencji zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu zdarzenia, a w szczególności nieprawidłowego zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę czynności do grupowania PKWiU, powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.