IPPP2/4512-294/15-2/MMa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-294/15-2/MMa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 3 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego gruntów oznaczonych symbolami U/MW, KDL2 i KDZ+T, ZK2, ZR3 i ZR8 składających się na zakupioną Nieruchomość niezabudowaną - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego gruntów oznaczonych symbolami U/MW, KDL2 i KDZ+T, ZK2, ZR3 i ZR8 składających się na zakupioną Nieruchomość niezabudowaną.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 31 października 2013 r. zawarto w formie aktu notarialnego warunkową, zobowiązującą umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości pomiędzy P. jako sprzedającym a M. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 1 SKA jako kupującym.

Zgodnie z zaświadczeniem wydanym z upoważnienia Prezydenta Miasta nieruchomość będąca przedmiotem ww. umowy znajduje się w granicach obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W skład nieruchomości wchodzą działki o numerach 190/2, 190/3 i 190/4 obejmujące tereny:

* zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW),

* dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2),

* dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T),

* ścian kamieniołomów (symbol ZK2),

* zieleni nieurządzonej (symbol ZR3)

* zieleni urządzonej (symbol ZP8) ("Nieruchomość").

Obowiązujący w momencie dokonania sprzedaży, jak również obecnie MPZP przewiduje następujące przeznaczenie dla ww. terenów:

* w zakresie terenów oznaczonych symbolem U/MW (tereny zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej) podstawowym przeznaczeniem są usługi o charakterze komercyjnym (związane z obsługą bankową, handlem, rzemiosłem, gastronomią i administracją niepubliczną) oraz zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna; jako przeznaczenie dopuszczalne przyjmuje się obiekty małej architektury związane z przeznaczeniem podstawowym, zieleń urządzoną komponowaną i dojazdy oraz elementy dróg publicznych i wewnętrznych;

* w zakresie terenów oznaczonych symbolem KDL2 przewidziane jest przeznaczenie pod drogę lokalną ul. J;

* w zakresie terenów oznaczonych symbolem KDZ+T przewidziane jest przeznaczenie pod drogę zbiorczą z tramwajem - teren zarezerwowany dla ul. W;

* w zakresie terenów oznaczonych symbolem ZK2 (tereny ścian kamieniołomów) przewidziany jest zakaz lokalizacji budynków, parkingów i obiektów małej architektury oraz niewyznaczonych na rysunku Planu dojść, dojazdów i ścieżek pieszych;

* w zakresie terenów oznaczonych symbolem ZR3 (tereny zieleni nieurządzonej) przewidziany jest zakaz lokalizacji budynków, parkingów i obiektów małej architektury oraz niewyznaczonych na rysunku Planu dojść, dojazdów i ścieżek pieszych;

* natomiast, w zakresie terenu oznaczonego symbolem ZP8 (zieleń urządzona) przewidziany jest zakaz lokalizacji budynków i parkingów, z jednoczesnym dopuszczeniem lokalizacji obiektów małej architektury związanych z przeznaczeniem podstawowym.

Zgodnie z Mapą zajętości terenu działek 190/2, 190/3 i 190/4 pod przeznaczenia wg MPZP sporządzoną przez geodetę x oraz geodetę y następujące części Nieruchomości według MPZP położone są na terenie zieleni nieurządzonej (symbol ZR3), terenie zieleni urządzonej (symbol ZP8) oraz terenie ścian kamieniołomów (symbol ZK2): część działki gruntu oznaczonej nr 190/2 o powierzchni 0,1789 ha położona jest na terenie zieleni nieurządzonej (symbol ZR3), a część o powierzchni 0,2734 ha na terenie ścian kamieniołomów (symbol ZK2), część działki gruntu oznaczonej nr 190/3 o powierzchni 0,1792 ha położona jest na terenie zieleni nieurządzonej (symbol ZR3), część o powierzchni 0,5079 ha na terenie zieleni urządzonej (symbol ZP8), a część o powierzchni 0,5723 ha na terenie ścian kamieniołomów (symbol ZK2) oraz część działki gruntu oznaczonej nr 190/4 o powierzchni 0,5757 ha położona jest na terenie zieleni urządzonej (symbol ZP8), a część o powierzchni 0,9109 jest położona na terenie ścian kamieniołomów (symbol ZK2). Łącznie część Nieruchomości o powierzchni 3,1983 ha: położona jest na terenach zieleni urządzonej (symbol ZP8) - powierzchnia 1,0836 ha na terenach zieleni nieurządzonej (symbol ZR3) oraz ścian kamieniołomów (symbol ZK2) - powierzchnia 2,1147 ha, tj. na terenach nie przeznaczonych pod zabudowę.

W wykonaniu zobowiązania wynikającego z ww. warunkowej zobowiązującej umowy sprzedaży, sprzedający i Wnioskodawca zawarli w dniu 9 grudnia 2013 r. umowę przenoszącą prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości objętą aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza.

Dodatkowo, w związku z zawarciem ww. umowy przenoszącej, na podstawie między innymi zgody sprzedającego uzyskanej w dniu 9 grudnia 2013 r., na Wnioskodawcę zostało przeniesione pozwolenie na budowę wydane przez Prezydenta miasta K w celu umożliwienia Wnioskodawcy przeprowadzenia procesu budowlanego na podstawie ww. decyzji o pozwoleniu na budowę. Ponadto, wraz z przeniesieniem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości Wnioskodawcy została przekazana cała dokumentacja techniczna (projekty).

Podstawowym przeznaczeniem inwestycyjnym Nieruchomości jest zabudowa mieszkaniowa. W związku z tym w umowie z dnia 9 grudnia 2013 r. Nieruchomość potraktowano jako całość inwestycyjną podlegającą jednolitej stawce VAT w wysokości 23% właściwej dla terenów przeznaczonych pod zabudowę. Wnioskodawca otrzymał zwrot VAT wynikający z faktury wystawionej przez sprzedającego.

W związku z tym, że zgodnie z MPZP część Nieruchomości o powierzchni 3,1983 ha nie jest przeznaczona pod zabudowę, a na zieleń urządzoną (symbol ZP8), zieleń nieurządzoną (symbol ZR3) oraz ściany kamieniołomów (symbol ZK2), w dniu 30 marca 2015 r. Wnioskodawca i sprzedający podpisali oświadczenie, udokumentowane aktem notarialnym zgodnie z którym strony dokonały korekty kwalifikacji podatkowej nabycia przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości w ten sposób, że strony sprostowały, że część ceny netto, która odpowiada wartości części Nieruchomości przeznaczonej w MPZP na zieleń urządzoną (ZP 8), zieleń nieurządzoną (symbol ZR3) oraz ściany kamieniołomów (symbol ZK2), nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jest z tego podatku zwolniona i zostaje opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze sprzedający i Wnioskodawca jednocześnie ze złożeniem niniejszego wniosku dokonają: korekty faktury dokumentującej sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (sprzedający) oraz odpowiedniej korekty VAT należnego (u sprzedającego) oraz VAT naliczonego (u Wnioskodawcy). Korekta polegać będzie na zastosowaniu zwolnienia z VAT do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego terenów, które zgodnie z obowiązującym w dniu dokonania sprzedaży (jak również obecnie) MPZP stanowią tereny nieprzeznaczone pod zabudowę, tj. tereny: ścian kamieniołomów (symbol ZK2), zieleni urządzonej (symbol ZP8), zieleni nieurządzonej (symbol ZR3).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości jedynie w zakresie, w jakim zakup ten dotyczył terenów zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW), dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2) i dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T), stanowiących według Wnioskodawcy tereny przeznaczone pod zabudowę.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy przysługiwało mu prawo do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości jedynie w zakresie, w jakim zakup ten dotyczył terenów: zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW), dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2) i dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T), stanowiących według Wnioskodawcy tereny przeznaczone pod zabudowę. Nie przysługiwało mu natomiast prawo odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości w części, która dotyczyła terenów nieprzeznaczonych pod zabudowę, tj. terenów ścian kamieniołomów (symbol ZK2), zieleni urządzonej (symbol ZP8) i zieleni nieurządzonej (symbol ZR3).

UZASADNIENIE

W celu ustalenia w jakim zakresie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia lub zwrotu VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, należy w pierwszej kolejności ustalić zakres, w jakim sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu VAT, a w jakim była z tego podatku zwolniona.

Określenie przeznaczenia terenu

Na wstępnie należy stwierdzić, że w myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 sprzedaż prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towaru. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Na podstawie art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy ponadto zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy. Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Jedynie w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W tym miejscu warto wskazać, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego. Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego, a dopiero w przypadku jego braku w oparciu o wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W niniejszej sprawie istniał w momencie sprzedaży i w dalszym ciągu istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru K zatwierdzony uchwalą.

Odrębne zasady opodatkowania dla terenów przeznaczonych i nieprzeznaczonych pod zabudowę

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu VAT podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy przeznaczonymi pod zieleń, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona z VAT. W niniejszej sprawie kwestią najistotniejszą są zasady opodatkowania nieruchomości składających się z gruntów przeznaczonych i nie przeznaczonych pod zabudowę.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na kwestię opodatkowania różnymi stawkami podatku VAT jednej dostawy towaru, w której to kwestii Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ("TSUE") w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd v Commisioners of Customs Excise z dnia 6 lipca 2006 r., stwierdził że: "Okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty przez ustawodawstwo danego państwa członkowskiego zwolnieniem dającym prawo do zwrotu zapłaconego podatku w rozumieniu art. 28 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/77/EWG z dnia 19 października 1992 r. uzupełniającą wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG (zbliżanie stawek VAT), oraz z drugiej strony towary wyłączone przez to ustawodawstwo z zakresu zastosowania tego zwolnienia, nie stoi na przeszkodzie temu, aby dane państwo członkowskie pobierało podatek VAT od dostawy towarów wyłączonych według stawki zwykłej".

W wyroku tym TSUE stwierdził, że zgodnie z tym, co Trybunał wielokrotnie podkreślał, przepisy szóstej dyrektywy ustanawiające odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT jest pobierany od każdej odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, podlegają wykładni zawężającej (zob. w tym kierunku wyroki z dnia 22 października 1998 r. w sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Madgett et Baldwin, Rec. str. 1-6229, pkt 34; z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie C-384/01 Komisja przeciwko Francji, Rec. str. 1-4395, pkt 28, z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawach połączonych C-394/04 i C-395/04 Ygeia, Zb.Orz. str. 1-10373, pkt 15 i 16, jak również wyrok z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finans, Zb.Orz. str. 1-10683, pkt 21). Z tego też powodu także zwolnienia dające prawo do zwrotu zapłaconego podatku przewidziane w art. 28 ust. 2 lit. a szóstej dyrektywy nie powinny być rozciągane na towary, które w dniu 1 stycznia 1991 r. były wyłączone spod takiego zwolnienia przez ustawodawcę krajowego.

Okoliczność, iż dostawę przyczepy kempingowej i jej wyposażenia można zaklasyfikować jako jedną dostawę, nie jest w stanie podważyć tego wniosku. Orzecznictwo dotyczące opodatkowania jednej dostawy, powołane przez Talacre i wskazane w pkt 15 niniejszego wyroku, nie dotyczy zwolnień dających prawo do zwrotu zapłaconego podatku, o których mowa w art. 28 szóstej dyrektywy. Pomimo, iż faktycznie z orzecznictwa tego wynika, iż jedna dostawa co do zasady podlega jednej stawce podatku VAT to jednak nie sprzeciwia się ono oddzielnemu opodatkowaniu określonych składników tej dostawy, o ile tylko takie opodatkowanie będzie zgodne z warunkami, od których art. 28 ust. 2 lit. a szóstej dyrektywy uzależnia zastosowanie zwolnień dających prawo do zwrotu zapłaconego podatku.

Tak więc, z powyższego wynika że dopuszczalne jest opodatkowanie jednej dostawy towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym, jeśli np. z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka ewidencyjna znajduje się w części na terenach przeznaczonych pod zabudowę, a w części na terenach nieprzeznaczonych pod zabudowę, to dostawa takiej działki może podlegać opodatkowaniu różnymi stawkami VAT.

Stanowisko takie zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. IPPP3/443-852/13-2/KB. Znajduje ono potwierdzenie w wielu innych interpretacjach, w tym najnowszych świadczących w opinii Wnioskodawcy o ukształtowanym stanowisku organów podatkowych w tym zakresie. Przykładem takiej interpretacji jest wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 3 listopada 2014 r. interpretacja indywidualna (sygn. IPPP3/443-909/14-3/JK), w której stwierdzono, że: "Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że niezabudowane nieruchomości gruntowe tj. działka nr 2461/20 położona w terenie przeznaczonym pod zieleń i zabudowę związaną z obsługą komunikacji oraz część działki nr 2461/19 położona częściowo w terenie usług zdrowia oraz częściowo w terenie strefy rolno-osadniczej przeznaczone są pod zabudowę i tym samym planowana przez Powiat G. dostawa będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%. Natomiast dostawa pozostałej części nieruchomości tj. części działki nr 2461/19, dla której plan zagospodarowania utracił moc, a także w stosunku do tej działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy."

W opinii Strony, nie zmienia tego fakt, że Nieruchomość stanowi transakcyjnie całość inwestycyjną, której głównym przeznaczeniem jest budownictwo mieszkaniowe. Ustawa o VAT dla kwalifikacji podatkowej nie posługuje się bowiem pojęciem "nieruchomości budowlanej", ale "terenu budowlanego" (art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT). Skoro więc plan zagospodarowania przestrzennego w ramach Nieruchomości rozróżnia tereny przeznaczone i nieprzeznaczone pod zabudowę należy je odrębnie kwalifikować dla celów podatku VAT. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego ("NSA") z dnia 15 października 2014 r. (sygn. I FSK 1115/13). Z wyroku tego wynika, że sprzedaż działki, której głównym przeznaczeniem inwestycyjnym było budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne i infrastruktura drogowa, obejmującej tereny przeznaczone pod zabudowę oznaczone symbolami 2KDL/1, 2KDL/2, 2MW, 8G oraz teren nieprzeznaczony pod zabudowę oznaczony symbolem 5ZP, należy opodatkować stawkami właściwymi dla poszczególnych terenów. Oznacza to zastosowanie stawki podstawowej 23% VAT w zakresie terenów przeznaczonych pod zabudowę oraz zwolnienia z VAT w zakresie terenu nieprzeznaczonego pod zabudowę.

Zasady opodatkowania dotyczące terenu zieleni urządzonej (ZP8)

Ponadto, w zakresie terenu zieleni urządzonej zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że stanowi on grunt nieprzeznaczony pod zabudowę, ponieważ przesądza jego podstawowe przeznaczenie. Znajduje to potwierdzenie w powołanym już powyżej orzeczeniu NSA z dnia 15 października 2014 r. (sygn. I FSK1115/13), w którym stwierdzono, że "celem gospodarczym nie było w rozpatrywanej sprawie nabycie gruntu zabudowanego, ponieważ przedmiotem transakcji był teren oznaczony symbolem 5ZP - zieleń parkowa, na którym powierzchnia obszaru biologicznie czynnego stanowi co najmniej 80%. Wpływu na zmianę takiej kwalifikacji gruntu nie może mieć okoliczność, że będący przedmiotem zamiany gruntu, może zostać przeznaczony również na place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, infrastrukturę drogową oraz obiekty infrastruktury technicznej, które są budowlami w rozumieniu prawa budowlanego."

Mając powyższe na uwadze, w opinii Wnioskodawcy, do sprzedaży użytkowania wieczystego terenów tworzących Nieruchomość należy zastosować odrębne zasady opodatkowania VAT w zależności od ich przeznaczenia (pod zabudowę, lub nie). W związku z tym oraz uwzględniając powołany wyrok NSA z dnia 15 października 2014 r., należy przyjąć, że opodatkowaniu według stawki podstawowej VAT 23% podlegać będzie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego następujących terenów przeznaczonych pod zabudowę:

* terenu zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW),

* terenu dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2) oraz

* terenu dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T).

Natomiast sprzedaż prawa użytkowania wieczystego pozostałych niżej wymienionych terenów będzie podlegała zwolnieniu z VAT jako dostawy terenów nieprzeznaczonych pod zabudowę:

* terenu ścian kamieniołomów (symbol ZK2),

* terenu zieleni urządzonej (symbol ZP8) oraz

* terenu zieleni nieurządzonej (symbol ZR3).

Tym samym, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia lub zwrotu VAT naliczonego na sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości tylko w zakresie w jakim sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu VAT, tj. w zakresie terenów zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW), dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2) i dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T). W pozostałym zakresie, tj. w zakresie, w jakim sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości obejmowała tereny ścian kamieniołomów (symbol ZK2), zieleni urządzonej (symbol ZP8) i zieleni nieurządzonej (symbol ZR3), prawo do odliczenia lub zwrotu VAT naliczonego Wnioskodawcy nie przysługiwało, ponieważ w tym zakresie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości podlegała zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle powyższych okoliczności, zarówno oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 233 Kodeksu cywilnego, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Do przeniesienia użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości (art. 237 ww. ustawy).

Powyższe przepisy wskazują, że rozporządzając swoim prawem, użytkownik wieczysty może przenieść użytkowanie wieczyste na inną osobę. Do przeniesienia użytkowania wieczystego stosowane są przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości. Przy czym przez przeniesienie prawa użytkowania wieczystego należy rozumieć przejście tego prawa na podstawie umowy (m.in. zamiany, sprzedaży, darowizny).

W świetle powyższych okoliczności, grunt spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stanowi również zbycie prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej nieruchomości gruntowej, co znajduje potwierdzenie w treści powołanego wyżej art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w artykule 41. ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy, tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Treść powyższego artykułu jest zgodna z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen z którego wynika, że teren budowlany oznacza "każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Należy w tym miejscu nawiązać do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Z 2015 r., poz. 199, z późn. zm.), który określa:

* zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,

* zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy.

Natomiast art. 4 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

O przeznaczeniu terenu decydują więc akty prawa miejscowego - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy.

Generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonych pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Jak wskazano w opisie sprawy, w dniu 31 października 2013 r. zawarto w formie aktu notarialnego warunkową, zobowiązującą umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości P. sp. z o.o. jako sprzedającym a Wnioskodawcą jako kupującym. Nieruchomość będąca przedmiotem ww. umowy znajduje się w granicach obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Krzemionki. W skład nieruchomości wchodzą działki o numerach 190/2, 190/3 i 190/4 obejmujące tereny: zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW), dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2), dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T), ścian kamieniołomów (symbol ZK2), zieleni nieurządzonej (symbol ZR3) oraz zieleni urządzonej (symbol ZP8). Zgodnie z ww. Planem tereny zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW), dróg publicznych (symbol KDL2), dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T) są terenami o przeznaczeniu budowlanym. Natomiast tereny obejmujące ściany kamieniołomów, zieleń nieurządzoną (oznaczone symbolami odpowiednio: ZK2, ZR3) są terenami nieprzeznaczonymi pod zabudowę. Również tereny zieleni urządzonej (oznaczone symbolem ZP8) są terenami nieprzeznaczonymi pod zabudowę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy nabywając Nieruchomość miał On prawo do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego jedynie w zakresie, w jakim zakup ten dotyczył terenów zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW), dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2) i dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T), stanowiących według Wnioskodawcy tereny przeznaczone pod zabudowę.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć "budynku" i "budowli", a więc w tym zakresie należy odnieść się do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ww. ustawy przez obiekt budowlany należy rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

Przez budynek należy rozumieć obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast budowlę stanowi każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

W myśl art. 3 pkt 4 natomiast obiekt małej architektury to niewielki obiekt, a w szczególności:

a.

kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,

b.

posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,

c.

użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

W ocenie tut. Organu nie można się zgodzić z poglądem Wnioskodawcy, że tereny zieleni urządzonej (oznaczone symbolem ZP8) są terenami nieprzeznaczonymi pod zabudowę, gdyż jak sam Zainteresowany wskazał, w ww. miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla tych terenów (ZP8) przewidziany jest zakaz lokalizacji budynków i parkingów, z jednoczesnym dopuszczeniem tam lokalizacji obiektów małej architektury związanych z przeznaczeniem podstawowym. A jak wynika z ww. przepisów ustawy - Prawo budowlane - obiekty małej architektury stanowią obiekty budowlane w rozumieniu tychże przepisów.

Z wniosku wynika, że choć sprzedaży podlegać będzie jedna nieruchomość gruntowa, to jednak będzie ona podlegała opodatkowaniu różnymi stawkami podatku VAT. Konieczną zatem do rozstrzygnięcia jest kwestia tego, czy taka sytuacja jest prawnie możliwa.

Organ zauważa, że zagadnienie to było przedmiotem wyroku TSUE z dnia 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacare Beach Caravan Sales Ltd v Commisioners of Customs Excise, gdzie Trybunał stwierdził, że: "okoliczność, iż określone to towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty przez ustawodawstwo danego państwa członkowskiego zwolnieniem dającym prawo do zwrotu zapłaconego podatku w rozumieniu art. 28 ust. 2 lit. a szóstej dyrektywy oraz z drugiej strony towary wyłączone przez to ustawodawstwo z zakresu zastosowania tego zwolnienia nie stoi na przeszkodzie temu, aby dane państwo członkowskie pobierało podatek VAT od dostawy towarów wyłączonych według stawki zwykłej". Z sentencji wyroku wynika więc, że dopuszczalne jest opodatkowanie jednej dostawy towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym, jeżeli przedmiotem dostawy są działki, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w części znajdują się na terenach budowlanych, a w części na terenach pod zabudowę nieprzeznaczonych, to ich dostawa może podlegać różnymi stawkami podatku VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że dostawa prawa użytkowania wieczystego:

* w części odnoszącej się do terenów, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę usługową (komercyjną) i mieszkaniową wielorodzinną (symbol U/MW), pod drogi publiczne (lokalne) (symbol KDL2), drogi publiczne zbiorcze z tramwajem (symbol KDZ+T) powinna być opodatkowana podstawową stawką VAT wynoszącą 23%, gdyż grunty te dla celów podatku VAT muszą zostać potraktowane jako dostawa terenu niezabudowanego, który stanowi jednak teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, czyli jest przeznaczony pod zabudowę;

* w części odnoszącej się do terenów, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę obiektami małej architektury - zieleń urządzona (symbol ZP8), powinna być również opodatkowana podstawową stawką VAT wynoszącą 23%, gdyż grunty te dla celów podatku VAT muszą zostać potraktowane jako dostawa terenu niezabudowanego, który stanowi jednak teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, czyli jest przeznaczony pod zabudowę;

* w części odnoszącej się do terenów, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie są przeznaczonych pod zabudowę, tj. terenów ścian kamieniołomów (symbol ZK2) oraz zieleni nieurządzonej (symbol ZR3) powinna podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż grunty te dla celów podatku VAT muszą zostać potraktowane jako dostawa terenu niezabudowanego, który nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że w umowie z dnia 9 grudnia 2013 r. Nieruchomość potraktowano jako całość inwestycyjną podlegającą opodatkowaniu jednolitej stawce VAT w wysokości 23% właściwej dla terenów przeznaczonych pod zabudowę. Wnioskodawca otrzymał zwrot VAT wynikający z faktury wystawionej przez sprzedającego. W terminie późniejszym Wnioskodawca i sprzedający podpisali oświadczenie, zgodnie z którym strony dokonały korekty kwalifikacji podatkowej nabycia przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości w ten sposób, że strony sprostowały, że część ceny netto, która odpowiada wartości części Nieruchomości przeznaczonej w MPZP Krzemionki na zieleń urządzoną (ZP 8), zieleń nieurządzoną (symbol ZR3) oraz ściany kamieniołomów (symbol ZK2), nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jest z tego podatku zwolniona i zostaje opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Sprzedający i Wnioskodawca dokonają korekty faktury dokumentującej sprzedaż prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (sprzedający) oraz odpowiedniej korekty VAT należnego (u sprzedającego) oraz VAT naliczonego (u Wnioskodawcy).

Z wniosku wynika zatem, że skoro Wnioskodawca otrzymał zwrot VAT wynikający z faktury wystawionej przez sprzedającego, to był podmiotem uprawnionym (podatnikiem podatku VAT) do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu tej Nieruchomości, która musiała służyć mu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wskutek zmiany kwalifikacji podatkowej sprzedawanych terenów powstała u Wnioskodawcy jednak wątpliwość, czy podatek VAT został odliczony we właściwy sposób.

Mając zatem na uwadze powyższe ustalenia Organu dotyczące opodatkowania sprzedaży poszczególnych terenów składających się na Nieruchomość, która podlegała dostawie na rzecz Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości w zakresie, w jakim zakup ten dotyczył terenów: zabudowy usługowej o charakterze usług komercyjnych i mieszkaniowej wielorodzinnej (symbol U/MW), dróg publicznych - lokalnych (symbol KDL2), dróg publicznych zbiorczych z tramwajem (symbol KDZ+T) oraz terenów zieleni urządzonej (symbol ZP8) stanowiących tereny przeznaczone pod zabudowę. Nie przysługiwało mu natomiast prawo odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości w części, która dotyczyła terenów nieprzeznaczonych pod zabudowę, tj. terenów ścian kamieniołomów (symbol ZK2) oraz zieleni nieurządzonej (symbol ZR3).

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl