IPPP2/4512-253/15-4/BH

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-253/15-4/BH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2015 r. (data wpływu 22 maja 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 8 maja 2015 r. doręczone Stronie w dniu 15 maja 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT jest:

* prawidłowe - w zakresie wierzytelności nieściągalnych wynikających z faktury z dnia 28 czerwca 2012 r.,

* nieprawidłowe - w zakresie wierzytelności nieściągalnych wynikających z faktury z dnia 27 sierpnia 2012 r.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca skorzystał z ulgi na złe długi na podstawie art. 89a ustawy o VAT w ostatecznym terminie tj. deklaracji za m-c grudzień 2014 r. Organ podatkowy w Wyszkowie na podstawie protokołu z czynności sprawdzających z dnia 10 marca 2015 r. odmówił Wnioskodawcy prawa do skorzystania z ww. ulgi, motywując, że od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność upłynęły dwa lata w dniu 31 grudnia 2014 r. licząc od końca roku,w którym zostały wystawione faktury. Wobec powyższego Wnioskodawca nie może dokonać skorygowania podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego wynikającego z ww. wierzytelności.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 maja 2015 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że termin płatności wynikający z faktury sprzedaży z dnia 28 czerwca 2012 r. upłynął w dniu 27 lipca 2012 r. Natomiast termin uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności tj. 150 dni upłynął w dniu 24 grudnia 2012 r. czyli przed 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca informuje, że dostawa towarów tj. skór surowych odbyła się dla G., który był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji. Wnioskodawca wykazał obrót opodatkowany i podatek należny w deklaracji VAT-7 za m-c VI 2012 r. złożonej w US dnia 23 lipca 2012 r. Na dzień dokonania korekty wnioskodawca i dłużnik byli czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT.

Wnioskodawca zawiadomił dłużnika G. w dniu 5 grudnia 2014 r. o zamiarze skorygowania podatku należnego lecz do dnia złożenia korekty nie uregulowano wierzytelności. Powiadomiono również o dokonaniu korekty właściwy Urząd Skarbowy. Wnioskodawca informuje, że w przypadku faktury z dnia 27 sierpnia 2012 r., której 30-dniowy termin płatności upłynął w dniu 26 września 2012 r., a uprawdopodobniony termin nieściągalności upłynął 23 lutego 2013 r. czyli po I stycznia 2013 r. Obrót i podatek należny wynikający z ww. faktury został wykazany w deklaracji VAT-7 za m-c sierpień 2012 r. złożonej w dniu 25 września 2012 r. w US. G. był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i nie był w stanie upadłości ani likwidacji. Wnioskodawca był i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi czy nie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do korekty podatku w deklaracji za m-c grudzień 2014 r. pomimo, że deklaracja składana jest w kolejnym miesiącu tj. do dnia 25 stycznia 2015 r. czyli w terminie. Potwierdza to interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lipca 2010 r. Nr IBPP2/443-341/10/BW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie wierzytelności nieściągalnych wynikających z faktury nr 1/08/W/2012 z dnia 28 czerwca 2012 r. oraz jest nieprawidłowe w zakresie wierzytelności nieściągalnych wynikających z faktury nr 2/08/W/2012 z dnia 27 sierpnia 2012 r.

Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn.), zwanej dalej "ustawą". Cytowana poniżej treść tych przepisów obowiązuje od dnia 1 stycznia 2013 r.

I tak, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ww. ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 1, 3 i 5 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

* dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

* na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a.

wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b.

dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

* od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Stosownie do treści art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W tym miejscu należy wskazać, że użycie przez ustawodawcę w treści art. 89a ust. 3 ustawy, sformułowania "może nastąpić" należy rozumieć wyłącznie jako możliwość dokonania korekty podatku należnego stworzoną przez ustawodawcę podatnikowi, a nie możliwość dokonania korekty podatku należnego także w okresach późniejszych niż wskazane w ust. 3. Innymi słowy, w sytuacji gdy podatnik nie dokonał korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy wskazany w art. 89a ust. 3 ustawy, nie mógł jej dokonać za okresy późniejsze.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (89a ust. 4 ustawy).

Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika (89a ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powyższe zasady stosowania tzw. ulgi za złe długi mają zastosowanie do wierzytelności, które powstały od dnia 1 stycznia 2013 r. oraz do wierzytelności powstałych przed tą datą, których nieściągalność została uprawdopodobniona (zgodnie z nowymi zasadami) już w 2013 r., tj. w 2013 r. upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu ich płatności.

Należy zauważyć, że na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że w stosunku do należności powstałych przed 1 stycznia 2013 r., których nieściągalność została uprawdopodobniona do 31 grudnia 2012 r., zastosowanie mają przepisy o treści obowiązującej do 31 grudnia 2012 r.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca wystawił dwie faktury na dostawę towarów i w związku z brakiem zapłaty ze strony nabywcy Wnioskodawca zamierzał skorzystać z ulgi na złe długi w deklaracji za miesiąc grudzień 2014 r. Organ podatkowy w Wyszkowie na podstawie protokołu z czynności sprawdzających z dnia 10 marca 2015 r. odmówił Wnioskodawcy prawa do skorzystania z ww. ulgi, motywując, że od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność upłynęły dwa lata w dniu 31 grudnia 2014 r. licząc od końca roku, w którym zostały wystawione faktury. Wobec tego Wnioskodawca nie może dokonać skorygowania podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego wynikającego z ww. wierzytelności. Wnioskodawca wskazuje, że termin płatności wynikający z faktury sprzedaży z dnia 28 czerwca 2012 r. upłynął w dniu 27 lipca 2012 r. natomiast termin uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności (150. dzień od terminu płatności) upłynął w dniu 24 grudnia 2012 r. czyli przed 1 stycznia 2013 r. Z kolei w przypadku faktury z dnia 27 sierpnia 2012 r. termin płatności upłynął z dniem 26 września 2013 r. natomiast termin uprawdopodobnienia się nieściągalności wynikającej z tej faktury wierzytelności (150. dzień od terminu płatności) upłynął w dniu 23 lutego 2013 r. a zatem po dniu 1 stycznia 2013 r.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w rezultacie ma On prawo skorzystać z ulgi na złe długi czy też takiego prawa nie ma.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przepisy art. 89a i 89b w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. będą miały zastosowanie jedynie w odniesieniu do faktury z dnia 27 sierpnia 2012 r. W sytuacji tej dokonanie korekty jest możliwe w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności, pod warunkiem jednak, że od dnia złożenia deklaracji, w której dokonuje się korekty, wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie. W przedstawionej we wniosku sprawie wierzytelność nie została uregulowana przez dłużnika, a zatem Wnioskodawca miał prawo do dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc luty 2013 r., (nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona w dniu 23 lutego 2013 r.). Należy wskazać, że Wnioskodawca mógł zrealizować przysługujące mu prawo do korekty w terminie późniejszym, jednakże korekta ta mogła być dokonana jedynie w ciągu 2 lat, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 5 i ust. 3 ustawy. Ponieważ w analizowanym przypadku faktura została wystawiona w 2012 r. Wnioskodawca mógł dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego tylko w ciągu dwóch lat licząc od końca 2012 r., a zatem do końca 2014 r. Wnioskodawca dokonał korekty w deklaracji za miesiąc grudzień 2014 r. złożonej w miesiącu styczniu 2015 r., a zatem korekta została złożona niewłaściwie. Jak wskazano wcześniej Wnioskodawca powinien wykazać korektę podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym nieściągalność została uprawdopodobniona tj. w deklaracji za miesiąc luty 2013 r. Możliwość dokonania tej korekty wygasła z dniem 31 grudnia 2014 r.

W odniesieniu do wierzytelności wynikającej z faktury z dnia 28 czerwca 2012 r., w przypadku której termin płatności upłynął z dniem 27 lipca 2012 r. natomiast termin uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności (150. dzień od dnia terminu płatności) upłynął w dniu 24 grudnia 2012 r. zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące w stanie prawnym przed dniem 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy (o treści obowiązującej przed dniem 1 stycznia 2013 r.), podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze art. 89a ust. 1a).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1.

dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2.

wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;

3.

wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;

4.

wierzytelności nie zostały zbyte;

5.

od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6.

wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6 (art. 89a ust. 3).

W przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4).

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5).

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6).

Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 (art. 89a ust. 7).

Z powyższych przepisów wynika, że zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, pierwszym etapem postępowania wierzyciela w celu skorzystania przez niego z ulgi na złe długi było zawiadomienie dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powodowało rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Był to czas dla dłużnika na ewentualne uregulowanie należności, o odpisaniu której, jako wierzytelności nieściągalnej zawiadomił sprzedawca. Po bezskutecznym upływie 14 dni od zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorzystania z prawa korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych dostawca stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy obowiązany był wraz z deklaracją podatkową, w której dokonywał korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Natomiast w myśl art. 89a ust. 6 ustawy podatnik (wierzyciel) w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany był również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia przesyłana była do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego. Dokonanie korekty mogło nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Zgodnie z ust. 2 pkt 5 ww. artykułu, korekta ta mogła być dokonana wyłącznie w ciągu dwóch lat od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu faktura została wystawiona w dniu 28 czerwca 2012 r.; termin płatności upłynął w dniu 27 lipca 2012 r. Nieściągalność wierzytelności (180. dzień od upływu terminu płatności) upłynął z dniem 23 stycznia 2013 r. Wnioskodawca w dniu 5 grudnia 2014 r. zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego lecz należność nie została przez dłużnika uregulowana. Należy wskazać, że zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. korekta podatku należnego mogła nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorygowania przez wierzyciela podatku należnego. A zatem w przypadku Wnioskodawcy, jeżeli potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia nastąpiło w grudniu 2014 r., Wnioskodawca mógł dokonać korekty podatku należnego (po spełnieniu innych koniecznych warunków) w rozliczeniu za miesiąc grudzień 2014 r.

Należy zwrócić uwagę, że warunkiem dokonania korekty była okoliczność, że od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie mogły upłynąć 2 lata, licząc od końca roku, w którym został wystawiona faktura. Przedmiotowa faktura została wystawiona w dniu 28 czerwca 2012 r., a zatem możliwość skorzystania z "ulgi na złe długi" w odniesieniu do nieściągalnej wierzytelności wynikającej z tej faktury wygasła z dniem 31 grudnia 2014 r. Ponieważ w tym konkretnym przypadku korekta podatku należnego mogła nastąpić w rozliczeniu za miesiąc grudzień 2014 r. to należy uznać, że pomimo tego, że deklaracja VAT-7 za miesiąc grudzień 2014 r. została złożona w styczniu 2015 r., zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, to został zachowany termin do dokonania korekty podatku.

Reasumując, Wnioskodawca w odniesieniu do wierzytelności wynikającej z faktury nr 2/08/W/2012 z dnia 27 sierpnia 2012 r. nie dokonał korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, we właściwej deklaracji tj. w deklaracji za luty 2013 r. jak również nie dokonał korekty podatku w wymaganym terminie tj. w terminie dwóch lat licząc od końca roku, w którym faktury zostały wystawione. Wnioskodawca dokonał korekty podatku w deklaracji za miesiąc grudzień 2014 r. złożonej w miesiącu styczniu 2015 r., a zatem niezgodnie z treścią art. 89a ust. 2 pkt 5 i ust. 3 ustawy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. W odniesieniu zaś do wierzytelności wynikającej z faktury nr 1/06/W/2012 z dnia 28 czerwca 2012 r., biorąc pod uwagę stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2012 r. należy uznać, że w okolicznościach opisanych we wniosku, termin do złożenia korekty podatku został zachowany pomimo złożenia deklaracji w styczniu 2015 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do wskazanej we wniosku interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2010 r. Nr IBPP2/443-341/10/BW, przywołanej dla potwierdzenia własnego stanowiska, tut. Organ wyjaśnia, że interpretacja ta nie stoi w sprzeczności ze stanowiskiem zawartym w niniejszym rozstrzygnięciu w zakresie nieściągalnej wierzytelności wynikającej z faktury nr 1/06/W/2012 z dnia 28 czerwca 2012 r. W odniesieniu zaś do wierzytelności wynikającej z faktury nr 2/08/W/2012 z dnia 27 sierpnia 2012 r., należy wskazać, że stan faktyczny opisany we wniosku różni się od stanu faktycznego zawartego w przywołanej przez Stronę interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl