IPPP2/4512-234/15-4/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu 18 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w stosunku do świadczonych przez Stronę usług księgowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w stosunku do świadczonych przez Stronę usług księgowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 23 kwietnia 2015 r. znak IPPP2/4512-234/15-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 27 kwietnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe od 1 kwietnia 2014 r. jako podatnik zwolniony na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Obrót w 2014 r. nie przekroczył kwoty 150.000,00 zł (licząc proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności). Wnioskodawca posiada certyfikat księgowy Ministra Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, nie posiada uprawnień doradcy podatkowego.

W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i kadrowej firm, z którymi ma podpisane umowy.

Są to następujące czynności: pełna obsługa kadrowo-płacowa, pełna obsługa rachunkowo-księgowa, tj. prowadzenie ksiąg handlowych i wszelkich ewidencji z tym związanych m.in. ewidencji dla celów podatku VAT, ewidencji środków trwałych i wyposażenia, podatkowej książki przychodów i rozchodów.

Do obowiązków Wnioskodawcy jako biura rachunkowego należy wprowadzenie do systemu finansowo-księgowego otrzymanych dokumentów, odpowiedniego zadekretowania ich pod względem rachunkowym i podatkowym (na podstawie posiadanej wiedzy i znajomości przepisów prawa) oraz zaksięgowania. Na podstawie wprowadzonych dokumentów i udzielonych pełnomocnictw sporządzenia m.in. deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podpisania kwalifikowanym podpisem elektronicznym i wysłania do odpowiednich instytucji.

W razie potrzeby uzyskania porad, opinii z zakresu stosowania m.in. prawa podatkowego podmioty, z którymi Wnioskodawca ma podpisane umowy korzystają z usług uprawnionych doradców podatkowych.

Wnioskodawca nie udziela tym samym fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Nie obsługuje podmiotów, z którymi nie ma podpisanej umowy i nie obsługuje osób fizycznych. Ponadto, w umowach zwieranych ze zleceniodawcami zawarty jest zapis informujący, że nie będą świadczone przez biuro usługi w zakresie doradztwa podatkowego.

W uzupełnieniu z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że biuro posiada pełnomocnictwa do reprezentowania podmiotów, z którymi ma podpisane umowy na kompleksową obsługę księgowo-kadrową przed Urzędami Skarbowymi, ZUS, w zakresie w jakim wypełnia obowiązki związane z wykonywaną umową. Pełnomocnictwa dotyczą reprezentowania podmiotów przed właściwym dla nich Urzędem Skarbowym, ZUS, w tym m.in. podpisywania w imieniu podmiotu deklaracji ZUS, podatkowych PIT, CIT, VAT, NIP, informacji podatkowych, wniosków o stwierdzenie nadpłaty, a także sporządzania korekt oraz udzielania wyjaśnień dotyczących ww. deklaracji, prowadzenia rozmów z Urzędem Skarbowym w sprawie rozliczeń podatkowych oraz dokonywania zmian i podpisywania druków rejestracyjnych i aktualizujących.

Na podstawie wydanego przez podmioty, z którymi biuro ma podpisaną umowę odrębnego pełnomocnictwa, biuro bierze także udział w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli, dotyczących m.in. rozliczeń z tyt. podatków VAT, CIT, PIT. Pełnomocnictwa wystawiane są tylko w przypadku wszczęcia kontroli lub postępowania kontrolnego w podmiocie, z którym biuro posiada umowę; pełnomocnictwo nie ma charakteru stałego i dotyczy danego konkretnego postępowania.

Czynności wykonywane w ramach udziału biura w postępowaniach kontrolnych sprowadzają się głównie do przekazywania do Urzędu kontrolującego dokumentacji podatkowej m.in. kopii faktur, rejestrów VAT, deklaracji podatkowych, wydruków kont księgowych, dokumentacji księgowej, które to dokumenty stanowią podstawę sporządzenia deklaracji podatkowych. Biuro składa również wyjaśnienia dotyczące prowadzonej w ramach umowy dokumentacji podatkowo-księgowej.

Biuro nie reprezentuje podmiotów, z którymi ma podpisaną umowę w sprawach spornych z Urzędami Skarbowymi, ZUS oraz innymi instytucjami. Biuro nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy biuro rachunkowe może nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego w VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on nadal uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego VAT na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w roku 2014 obrót z tyt. prowadzonej działalności nie przekroczył kwoty 150 tyś. zł. (licząc proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności) i nie przekroczy jej w roku 2015, ponadto Wnioskodawca nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, tj. usług w zakresie doradztwa.

W ramach prowadzenia biura nie wykonuje czynności określonych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, tj. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych. Natomiast wykonuje czynności określone w art. 2 ust. 2-3 ustawy o doradztwie podatkowym, ale tylko w zakresie prowadzenia dokumentacji księgowo-podatkowej, w tym.m.in. sporządzania deklaracji i zeznań podatkowych, bez udzielania pomocy i doradztwa w tym zakresie. Czynności te nieodzownie łączą się z wykonywanymi czynnościami księgowymi i nie mogą być wykonywane odrębnie.

W razie potrzeby uzyskania porady, opinii z zakresu stosowania m.in. prawa podatkowego podmioty, z którymi Wnioskodawca ma podpisane umowy korzystają z usług uprawnionych doradców podatkowych. Usługi księgowe świadczy tylko i wyłącznie na rzecz podmiotów, z którymi podpisał umowę na świadczenie kompleksowych usług księgowych i kadrowych. Sporządzanie deklaracji podatkowych, czy też współpraca z Urzędami Skarbowymi firm, dla których świadczy usługi, wynikają z wcześniejszych dokonanych przez biuro czynności księgowych.

Wnioskodawca nie udziela tym samym fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Nie obsługuje podmiotów, z którymi nie ma podpisanej umowy, a nie obsługuje osób fizycznych. Biuro nie udziela żadnych porad dla klientów indywidualnych, którzy nie są związani z biurem umową o stałe świadczenie usług księgowych. W umowach zawieranych ze zleceniodawcami biuro zawarło zapis informujący, że nie będą świadczone przez biuro usługi w zakresie doradztwa podatkowego. Biuro nie zamierza udzielać porad prawnych, sporządzać i podpisywać deklaracji podatkowych w ramach odrębnych zleceń, ale tylko i wyłącznie jako element kompleksowej usługi w zakresie księgowości.

Swoje stanowisko w kwestii sporządzania i podpisywania deklaracji podatkowych Wnioskodawca opiera m.in, także powołując się na Interpretacją indywidualną o sygn. IPPP2/443-530/14-2/KOM z dnia 30 lipca 2014 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której to Dyrektor stwierdza, że "...samej czynności sporządzania e-deklaracji podatkowych oraz ich podpisywania bezpiecznym e-podpisem, nie można uznać za czynność doradztwa podatkowego, o ile ta czynność nie będzie realizowana w ramach odrębnego zlecenia, lecz stanowić będzie element kompleksowej obsługi klienta w zakresie świadczonych przez biuro rachunkowe usług rachunkowo-księgowych..."

Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie również w wyroku NSA z dnia 20 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 1094/12, w którym Sąd uznał, że " (...) posiadanie przez prowadzącego biuro rachunkowe pełnomocnictw o szerokim zakresie nie uzasadnia twierdzenia, że podatnik świadczy usługi doradztwa. W sytuacji, którą rozpatrywał Sąd, posiadane przez podatnika pełnomocnictwa wykorzystywane były do podpisywania i składania deklaracji podatkowych w imieniu mocodawców".

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że reprezentowanie podmiotów, z którymi biuro ma podpisane umowy na świadczenie kompleksowych usług księgowo-kadrowych przed organami kontroli, tj. np. Urzędami Skarbowymi sprowadza się do pośrednictwa między kontrolowanym podmiotem a kontrolującym w zakresie przekazywania dokumentacji księgowo-podatkowej oraz składania wyjaśnień dotyczących prowadzonej przez biuro ewidencji księgowo-podatkowej, zgodnie z zakresem objętym umową pomiędzy biurem rachunkowym a zleceniodawcą.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 o doradztwie podatkowym obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.....

3.....

4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei art. 2 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Ponieważ Wnioskodawca nie posiada uprawnień doradcy podatkowego, to nie może świadczyć i nie świadczy usług wskazanych w ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy o doradztwie podatkowym, tj. nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

Posiadane przez biuro pełnomocnictwa w zakresie reprezentacji przed Urzędami Skarbowymi, ZUS sprowadzają się do ułatwienia kontaktów i sprawności prowadzenia postępowań kontrolnych przez organy kontrolne pomiędzy podmiotem, z którym biuro posiada umowę a odpowiednią instytucją publiczną. Biuro nie reprezentuje podmiotów, z którymi ma podpisaną umowę w sprawach spornych z Urzędami Skarbowymi, ZUS oraz innymi instytucjami. Podmioty, z którymi biuro ma podpisaną umowę, w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy o doradztwie podatkowym, korzystają z usług uprawnionych z mocy prawa podmiotów, m.in. doradców podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Artykuł 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Według art. 113 ust. 11a przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

W świetle powyższych przepisów usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa lub do usług prawniczych, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, stwierdzić należy, że termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że ustawa o VAT przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania ww. art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - biuro rachunkowe, jako podatnik zwolniony na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od 1 kwietnia 2014 r. Obrót w 2014 r. nie przekroczył kwoty 150.000,00 zł (licząc proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności). Wnioskodawca posiada certyfikat księgowy Ministra Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, nie posiada uprawnień doradcy podatkowego. Świadczone usługi to wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i kadrowej firm, z którymi Wnioskodawca ma podpisane umowy.

W zakres wykonywanych czynności wchodzą: pełna obsługa kadrowo-płacowa, pełna obsługa rachunkowo-księgowa, tj. prowadzenie ksiąg handlowych i wszelkich ewidencji z tym związanych m.in. ewidencji dla celów podatku VAT, ewidencji środków trwałych i wyposażenia, podatkowej książki przychodów i rozchodów. Do obowiązków Wnioskodawcy należy także wprowadzenie do systemu finansowo-księgowego otrzymanych dokumentów, odpowiedniego zadekretowania ich pod względem rachunkowym i podatkowym (na podstawie posiadanej wiedzy i znajomości przepisów prawa) oraz zaksięgowania. Na podstawie wprowadzonych dokumentów i udzielonych pełnomocnictw sporządzenia m.in. deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podpisania kwalifikowanym podpisem elektronicznym i wysłania do odpowiednich instytucji.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie udziela podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami oraz nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniach przed organami administracji publicznej, ani też w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach porad, opinii, wyjaśnień itp. z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Nie obsługuje podmiotów, z którymi nie ma podpisanej umowy i nie obsługuje osób fizycznych. Ponadto, w umowach zwieranych ze zleceniodawcami zawarty jest zapis informujący, że nie będą świadczone przez biuro usługi w zakresie doradztwa podatkowego.

Na tle powyższych okoliczności, Strona powzięła wątpliwości czy dla świadczonych usług rachunkowo-ksiegowych przysługuje jej prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT do momentu przekroczenia obrotu 150.000,00 zł.

Wykładnia językowa terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również treść art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków, czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o VAT, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych, co znajduje swoje odzwierciedlenie w art. 28I pkt 3 ustawy o VAT.

Zatem, czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym nie sposób uznać za czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, polegających na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych i tym samym nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Ponadto zauważyć należy, że zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy nie ma zastosowania do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, mających z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy do zakresu wykonywanych przez Wnioskodawcę usług w ramach prowadzonego biura rachunkowego wchodzą m.in. prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji ryczałtowych, ewidencji VAT, sporządzanie i rozliczanie ewidencji kadrowo-płacowej, w ramach ww. ewidencji sporządzanie deklaracji VAT i PIT, rozliczanie składek ZUS. Innymi słowy, Wnioskodawca prowadzi kompleksową obsługę księgową firm, w ramach której nie udziela żadnych porad, wyjaśnień i nie sporządza opinii w zakresie prawa podatkowego z zakresu kadr i płac oraz nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniach przed organami administracji publicznej, ani też w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach porad, opinii, wyjaśnień itp. z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.

Z uwagi na powyższe okoliczności uznać należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności Strona wykonuje wyłącznie czynności o charakterze rachunkowo-księgowym (tekst jedn.: czynności o charakterze technicznym), a posiadane pełnomocnictwo obejmuje umocowanie do sporządzania deklaracji i prowadzenia ksiąg oraz ewidencji, wprowadzania do systemu otrzymanych dokumentów, podpisywania i przesyłania dokumentacji księgowej i podatkowej w imieniu klienta, to w opisanej we wniosku sytuacji w odniesieniu do świadczonych usług zastosowania nie znajduje art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, wyłączający możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

A zatem w sytuacji, gdy wartość sprzedaży w 2014 r. nie przekroczyła u Wnioskodawcy kwoty 150.000 zł, a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Strona nie wykonuje jakichkolwiek czynności doradczych lub prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym), nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy, a to powoduje, że Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, do momentu, gdy faktyczna wartość jego sprzedaży przekroczy w trakcie roku podatkowego ww. kwotę.

Na uprawnienie Wnioskodawcy do stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie ma wpływu fakt posiadania odrębnego pełnomocnictwa do reprezentowania swoich klientów w urzędach skarbowych, które to pełnomocnictwo obejmuje głównie przekazywanie do Urzędu kontrolującego dokumentacji podatkowej m.in. kopii faktur, rejestrów VAT, deklaracji podatkowych, wydruków kont księgowych, dokumentacji księgowej, czyli dokumentów stanowiących podstawę sporządzenia deklaracji podatkowych oraz składanie wyjaśnień dotyczących prowadzonej w ramach umowy dokumentacji podatkowo-księgowej - o ile dotyczy ono tylko i wyłącznie kwestii technicznych związanych z dokonywanymi przez biuro rozliczeniami.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednakże należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa zacznie reprezentować swoich klientów w urzędach w prowadzonych przez te organy postępowaniach (np. w związku z przeprowadzanymi kontrolami i wydawanymi decyzjami), to utraci prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w takim wypadku znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub b ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.