IPPP2/4512-224/15-5/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, obrotów z tytułu najmu lokalu na cele mieszkaniowe i sprzedaży wysyłkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, obrotów z tytułu najmu lokalu na cele mieszkaniowe i sprzedaży wysyłkowej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30 marca 2015 r. znak IPPP2/4512-224/15-3/KOM.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wynajmuje obecnie lokal mieszkalny na cele mieszkaniowe studentom, gdyż zmieniła miejsce zamieszkania i nie mogła już tam mieszkać. Z tytułu wynajmu rozlicza się z urzędem skarbowym na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego (podatek opłaca w wysokości 8,5% przychodu). W 2015 r. Wnioskodawczyni zacznie prowadzić działalność gospodarczą, którą również będzie rozliczać ryczałtem ewidencjonowanym od przychodu (nie będzie płatnikiem podatku VAT, będzie korzystać ze zwolnienia). Rozpoczęta działalność to będzie sprzedaż wysyłkowa, a w jej zakresie Wnioskodawczyni nie będzie wynajmować nieruchomości. Wnioskodawczyni chciałaby jak dotychczas rozliczać najem jako osoba fizyczna. Nieruchomość-lokal mieszkalny nie stanowi majątku firmy, została nabyta przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni rozumie, że najem lokalu i działalność gospodarcza, jeśli będą rozliczanie ryczałtem, to w rozliczeniu rocznym będą uwzględniane na jednym druku PIT-28.

W uzupełnieniu z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż wysyłkową produktów pasmanteryjnych, tj. guzików, tasiemek itp. rozpoczęła dnia 1 stycznia 2015 r. W przyszłości Wnioskodawczyni nie wyklucza także rozszerzenia jej o sprzedaż odzieży. Wysyłka towarów odbywa się na terenie Polski.

Obroty w 2014 r. z tytułu najmu lokalu mieszkalnego wyniosły 11.150,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przychody z działalności gospodarczej (sprzedaż wysyłkowa) oraz wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe sumują się do wyznaczenia limitu obrotu zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak przychód roczny z działalności gospodarczej będzie wynosić 140.000 zł a przychód z wynajmu lokalu mieszkalnego 20.000 zł, co daje w sumie 160.000 zł, to czy do wyznaczonego zwolnienia z VAT będzie brana pod uwagę suma 160.000 zł, czy tylko kwota przychodu z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane z działalności gospodarczej i przychody z najmu lokalu nie powinny być sumowane do celu wyznaczenia limitu obrotu do zwolnienia podmiotowego z VAT.

Obecnie ze zwolnienia podmiotowego z VAT w 2015 r. mogą korzystać przedsiębiorcy, których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150.000 zł.

Wynajem lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni prowadzi już od kilku lat, decyzja o jego podjęciu była związana ze zmianą miejsca zamieszkania (zmiana miasta), a działalność gospodarczą Wnioskodawczyni prowadzi od niedawna (od 2015 r.) i nie jest to działalność związana z wynajmem nieruchomości, tylko sprzedaż wysyłkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. serii L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawczyni wynajmuje lokal mieszkalny na cele mieszkaniowe studentom, a od 1 stycznia 2015 r. prowadzi także działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży wysyłkowej produktów pasmanteryjnych. Formą rozliczenia w obu przypadkach jest ryczałt ewidencjonowany (podatek opłacany jest w wysokości 8,5% przychodu).

Zainteresowana nie jestem czynnym podatnikiem VAT, korzysta ze zwolnienia podmiotowego ze względu na wysokość obrotów.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą tego, czy przychody z działalności gospodarczej (sprzedaż wysyłkowa) oraz wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe sumują się do wyznaczenia limitu obrotu zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższego zapisu wynika, że najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych. Z kolei zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 1, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 pkt 23 ustawy - przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju zachodzi zatem wówczas, gdy polski podatnik od towarów i usług dokonuje dostawy towarów, które są przez niego lub na jego rachunek wysyłane (transportowane) z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego - będącego miejscem przeznaczenia, dostawa zaś dokonywana jest na rzecz:

Na postawie art. 2 pkt 1 ustawy - przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez państwa członkowskie - w myśl art. 2 pkt 2 ustawy - rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 2 pkt 24 ustawy, przez sprzedaży wysyłkową na terytorium kraju - rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa jest dokonywana na rzecz:

Należy zauważyć, że sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami, ale nie mającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Z treści złożonego wniosku i uzupełnienia do niego wynika, że Wnioskodawczyni dokonuje wysyłki produktów pasmanteryjnych wyłącznie na terenie Polski, a zatem sprzedaż ta nie spełnia wyżej cytowanych definicji sprzedaży wysyłkowej, zgodnie z art. 2 pkt 23 i 24 ustawy, gdyż sprzedażą wysyłkową z terytorium kraju jest tylko taka sprzedaż, która jest dokonywana na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a sprzedażą wysyłkową na terytorium kraju jest sprzedaż, która jest dokonywana z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju.

Zatem Wnioskodawczyni korzystająca ze zwolnienia podmiotowego powinna wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, swoją sprzedaż wysyłkową dokonywaną na rzecz klientów z terenu kraju, tj. Polski.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczących wliczenia do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, obrotu z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego studentom na cele mieszkaniowe, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Zgodnie z art. 288 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.) kwota obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania procedury przewidzianej w niniejszej sekcji obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

Zatem Dyrektywa 2006/112/WE w art. 288 pkt 4 również stanowi, że kwota obrotu obejmuje wartość transakcji związanych z nieruchomościami.

Zauważyć w tym miejscu należy, że Dyrektywa 2006/112/WE najem i dzierżawę nieruchomości traktuje jako transakcje. Wynika to chociażby z treści art. 135 lit. I Dyrektywy, dotyczącego zwolnienia od podatku określonych transakcji, który jako transakcje zwolnione wymienia dzierżawę i najem nieruchomości.

Również "Słownik języka polskiego PWN" pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Warszawa 2008, definiuje słowo "transakcja" jako operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług albo umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług i samo zawarcie takiej umowy.

Wskazać także należy, że ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia charakter "pomocniczy". W takim przypadku w pierwszej kolejności stosuje się wykładnię językową, w taki bowiem sposób ustawodawca komunikuje się z podatnikiem jako adresatem normy. Dopiero gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych rezultatów dopuszczalne jest skorzystanie z pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych. Według internetowego słownika synonimów (strona internetowa - http://synonim.net/synonim/pomocniczy), synonimami do słowa "pomocniczy" są pojęcia: "pomocny, wspierający, poboczny, akcesoryjny, dodatkowy, dopływowy, posiłkowy, subsydialny, subsydiarny, uzupełniający, wspomagający".

Przepisy unijnej dyrektywy w zakresie VAT posługują się określeniem "incidental transactions" w ramach odpowiedniego przepisu, co na język polski może być tłumaczone jako "transakcje incydentalne/uboczne". Termin "incydentalny" wg Słownika języka polskiego (Słownika Wydawnictwa Naukowego PWN) oznacza przy tym "mający małe znaczenie lub zdarzający się bardzo rzadko", natomiast termin "uboczny" oznacza "dotyczący czegoś pośrednio, mniej istotny lub dodatkowy". Transakcje o charakterze "incydentalnym" oznaczają zdarzenia występujące nie tyle rzadko, ile ubocznie, przy określonej okazji, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny. Pojęcie "incydentalności" odnosi się więc nie tyle do samej częstotliwości występowania danego zdarzenia, co raczej do jego poboczności względem zasadniczej działalności podatnika.

Także w wersji francuskiej omawianej VI Dyrektywy użyto określenia "accessoire", a w wersji niemieckiej "Hilfsumsaetze", co wskazuje, że w analizowanym kontekście istotne jest, aby były to czynności poboczne, czy też pomocnicze do zasadniczej działalności podatnika (wspomniane powyżej trzy wersje językowe VI Dyrektywy są kompatybilne i wskazują na pomocniczy, poboczny charakter omawianych czynności). Podobnie, polska wersja językowa Dyrektywy 2006/112, która zastąpiła VI Dyrektywę, odstępuje od sformułowania "transakcje sporadyczne" i określa omawiane czynności jako "transakcje pomocnicze".

Transakcje pomocnicze zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić, czy dana czynność może być uznana za pomocniczą, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika. Jeżeli dana działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze.

Zatem, aby ocenić, czy świadczona usługa ma charakter "pomocniczy", należy wziąć pod uwagę to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności gospodarczej podatnika.

Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie najem lokalu mieszkalnego jest przedmiotem odrębnej od sprzedaży wysyłkowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, a więc nie ma charakteru transakcji pomocniczej do sprzedaży wysyłkowej. Obie sfery działalności są od siebie niezależne i są na tyle odrębne, że nie można wskazać, iż któraś z nich jest zasadniczą działalnością Wnioskodawczyni. Najem lokalu to transakcja w zakresie odrębnego rodzaju (przedmiotu) wykonywanej przez Zainteresowaną działalności gospodarczej, gdyż w przypadku zrezygnowania z najmu Wnioskodawczyni będzie mogła nadal prowadzić działalność w zakresie sprzedaży wysyłkowej bez jakichkolwiek przeszkód i odwrotnie.

Zatem - w analizowanej sprawie - z uwagi na treść art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy - Wnioskodawczyni będzie zobowiązana wliczać wynagrodzenie z tytułu usługi najmu lokalu mieszkalnego do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż świadczenie usługi najmu lokalu mieszkalnego stanowi "transakcję związaną z nieruchomością" i nie ma charakteru transakcji pomocniczej.

Wnioskodawczyni z tytułu najmu lokalu na cele mieszkaniowe osiągnęła obrót w 2014 r. w wysokości 11.150 zł, a z tytułu sprzedaży wysyłkowej, którą to działalność rozpoczęła w styczniu 2015 r., nie osiągnęła jeszcze obrotu przekraczającego kwotę 150.000 zł.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe okoliczności należy stwierdzić, że jeśli łączna wartość sprzedaży z tytułu najmu lokalu na cele mieszkalne oraz sprzedaży wysyłkowej na terenie Polski przekroczy w 2015 r. kwotę 150.000 zł, to Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i opodatkować przychody z działalności gospodarczej podatkiem VAT.

Oceniając przykład wskazany przez Wnioskodawczynię w treści wniosku należy wskazać, że jeżeli obrót roczny z działalności gospodarczej (sprzedaży wysyłkowej) będzie wynosić w 2015 r. 140.000 zł, a przychód z wynajmu lokalu mieszkalnego 20.000 zł, co daje w sumie kwotę 160.000 zł, to do wyliczenia kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1, wyznaczającej limit zwolnienia podmiotowego z VAT, będzie brana pod uwagę suma 160.000 zł, czyli łączna wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w zakresie najmu lokalu na cele mieszkalne oraz sprzedaży wysyłkowej.

Stąd też stanowisko Wnioskodawczyni, że przychody uzyskane z działalności gospodarczej (sprzedaży wysyłkowej) i przychody z najmu lokalu nie powinny być sumowane w celu wyznaczenia limitu obrotu do zwolnienia podmiotowego z VAT, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.