IPPP2/4512-19/16-2/MAO - VAT w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działki #8209; jest nieprawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (Anna S.) w dniu 18 grudnia 2015 r. podpisała w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży następującej nieruchomości:

* działka nr 10/1, powierzchnia 0,6116 ha, niezabudowana nieruchomość rolna wchodząca w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni, własność.

Wnioskodawczyni jest również współwłaścicielką innych nieruchomości:

* niezabudowanej nieruchomości rolnej wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni (udział 5/11, współwłaścicielką jest siostra Wnioskodawczyni Aleksandra S., działka nr 8, powierzchnia 2,7302 ha, przy drodze bez nazwy),

* nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, w którym zamieszkuje Wnioskodawczyni; nieruchomość ta nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego (udział 1/2, współwłaścicielami są rodzice Wnioskodawczyni Irena i Krzysztof S., działka nr 1042, powierzchnia 0,2555 ha).

Wnioskodawczyni nabyła sprzedawaną nieruchomość:

* dnia 14 marca 2007 r. od rodziców (Ireny i Krzysztofa S.) w drodze umowy darowizny,

* jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej,

* bez zamiaru odsprzedaży, czyli nie nabyła jej w celach zarobkowych.

Wnioskodawczyni:

* nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami czy wynajmie nieruchomości, ani żadnej innej działalności gospodarczej,

* nie wynajmuje żadnej nieruchomości,

* nie dokonywała podziałów nieruchomości w celu obrotu mniejszymi działkami,

* posiada status rolnika i jest płatnikiem KRUS,

* na działce 10/1 i działce 8 prowadzi gospodarstwo rolne (działalność rolniczą), z którego uzyskuje dochody.

Wnioskodawczyni wraz ze swoją siostrą zamierza w bliżej nieokreślonej przyszłości dokonać zniesienia współwłasności niezabudowanej nieruchomości rolnej wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni (udział 5/11, współwłaścicielką jest siostra Wnioskodawczyni Aleksandra S., działka nr 8, powierzchnia 2,7302 ha, przy drodze bez nazwy).

Sprzedawana nieruchomość:

* wchodzi w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni,

* jest niezabudowana,

* jest nieruchomością rolną (składająca się z sadów - zgodnie z wypisem z rejestru gruntów),

* nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,

* w chwili obecnej nie ma wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Transakcja sprzedaży:

* płatność - zgodnie z umową przedwstępną - będzie dokonywana w dwóch terminach (pierwsza do 31 maja 2016 r., druga do 30 listopada 2016 r.). Druga płatność będzie dokonana w dniu podpisania umowy ostatecznej, przenoszącej własność nieruchomości;

* według informacji, które posiada wnioskująca, został złożony wniosek (przez osoby trzecie) o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla sprzedawanej nieruchomości - jeśli zostanie wydana decyzja, działka stanie się terenem budowlanym zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni występowała już pod koniec 2013 r. (30 grudnia) z wnioskiem o wydanie Interpretacji Indywidualnej dotyczącej zdarzeń przyszłych, w związku z zamiarem sprzedaży opisywanej nieruchomości oraz zamiarem sprzedaży całego swojego udziału w innej nieruchomości, do sprzedaży której ostatecznie doszło 10 lipca 2014 r.*. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził w Interpretacji Indywidualnej z 21 marca 2014 r. (IPPP1/443-7/14-4/JL), że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe**.

* Wnioskodawczyni sprzedała cały swój udział w innej nieruchomości dnia 10 lipca 2014 r. Mimo, że obecna transakcja będzie drugą transakcją sprzedaży w ciągu dwóch lat, nie zmienia to faktu, że będzie to czynność niezaplanowana, okazjonalna, jednorazowa, o charakterze incydentalnym i sporadycznym, a nie częstotliwym; będzie to czynność nie noszącą cech ciągłości i zorganizowania.

* * stanowisko Wnioskodawczyni zostało uznane za nieprawidłowe, a Wnioskodawczyni została uznana za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, natomiast nieruchomość (sprzedawana działka 10/1) za majątek wykorzystywany w działalności gospodarczej. Ewentualna sprzedaż opisywanej nieruchomości została uznana za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ale zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (w związku z tym, że nieruchomość jest terenem niezabudowanym innym niż tereny budowlane - nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie ma wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię opisywanej nieruchomości będzie uznana za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej powołanej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i podlegającą z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię opisywanej nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w sytuacji, gdy:

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1. Według poprzedniej Interpretacji Indywidualnej, którą Wnioskodawczyni otrzymała w 2014 r.: tak. Według Wnioskodawczyni: również tak, gdyż jak wynika z art. 15 ust. 2 działalność rolnicza spełnia definicję działalności gospodarczej.

Ad. 2a) Sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu od obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), gdyż nieruchomość ta nie będzie już terenem niezabudowanym innym niż tereny budowlane, tylko stanie się terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług (nie będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ale będzie gruntem przeznaczonym pod zabudowę zgodnie z wydaną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu).

Ad. 2b) Pierwsza płatność będzie podlegała zwolnieniu, a druga płatność nie będzie podlegała zwolnieniu od obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), gdyż nieruchomość ta będzie terenem niezabudowanym innym niż tereny budowlane przed wydaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz stanie się gruntem przeznaczonym pod zabudowę po wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ad. 2c) Sprzedaż nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), gdyż nieruchomość ta będzie terenem niezabudowanym innym niż tereny budowlane.

Jak przedstawiono we wniosku, opisywana nieruchomość jest nieruchomością rolną, jest ona niezabudowana i wchodzi w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni. Według Wnioskodawczyni sprzedaż tej nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Nieruchomość ta nie będzie terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie będzie miała wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT wynika, że przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicje towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik zachowywał się jak profesjonalny handlowiec, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Konieczne jest zatem ustalenie, czy osoba ta podjęła/będzie podejmowała aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpi w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni posiada status rolnika i jest płatnikiem KRUS. Strona, w drodze darowizny w dniu 14 marca 2007 r., nabyła bez zamiaru odsprzedaży jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej własność niezabudowanej działki nr 10/1 o powierzchni 0,6116 ha.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów przedmiotowa działka składa się z sadów. Na ww. nieruchomości Zainteresowana prowadzi gospodarstwo rolne, z którego uzyskuje dochody.

W dniu 18 grudnia 2015 r. Wnioskodawczyni podpisała w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży działki nr 10/1, zgodnie z którą płatność będzie dokonywana w dwóch terminach: pierwsza - do 31 maja 2016 r. i druga - do 30 listopada 2016 r. (tekst jedn.: w dniu podpisania ostatecznej umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości).

Strona nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami czy wynajmie nieruchomości, ani nie wynajmuje żadnej nieruchomości. Ponadto nie dokonywała podziałów nieruchomości w celu obrotu mniejszymi działkami.

Wnioskodawczyni wraz ze swoją siostrą Aleksandrą S. zamierza w bliżej nieokreślonej przyszłości dokonać zniesienia współwłasności niezabudowanej nieruchomości rolnej, tj. działki nr 8 o powierzchnia 2,7302 ha przy drodze bez nazwy, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni (udział 5/11).

Wątpliwości Strony dotyczą opodatkowania sprzedaży działki nr 10/1.

W niniejszej sprawie przedmiotowa nieruchomość nr 10/1 jest działką niezabudowaną, nie posiadającą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do działki nr 10/1 z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Strona nabyła ww. działkę jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej w drodze darowizny. Przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana przez Zainteresowaną w działalności rolniczej, z której uzyskuje dochody. Ponadto należy podkreślić, że Wnioskodawczyni w przypadku planowanej dostawy przedmiotowej działki nie podjęła ciągu działań (takich jak: nabycie terenu przeznaczonego do dalszej odsprzedaży, zakup nieruchomości przeznaczonej pod budowę, podział nieruchomości w celu sprzedaży mniejszych działek, itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W odniesieniu do planowanej dostawy działki nr 10/1 brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowaną za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą za podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie (tekst jedn.: w zakresie planowanej dostawy nieruchomości nr 10/1) takich przesłanek brak.

Należy uznać, że Strona wykorzystuje ww. nieruchomość niezabudowaną poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, co nie pozwala na uznanie Zainteresowanej za podatnika VAT w zakresie planowanej dostawy przedmiotowej nieruchomości nr 10/1. Z uwagi na to, sprzedaż ww. działki gruntu oznaczać będzie działanie Wnioskodawczyni w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania. Sprzedając niezabudowaną działkę gruntu nr 10/1 Zainteresowana skorzysta z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, planowana transakcja zbycia ww. gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni, że sprzedaż opisywanej nieruchomości będzie uznana za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej powołanej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i podlegającą z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest nieprawidłowe.

Ponieważ stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące pytanie nr 1 uznano za nieprawidłowe to udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.