IPPP2/4512-182/15-2/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia przez Wnioskodawcę Nieruchomości do ewidencji środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 2 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia przez Wnioskodawcę Nieruchomości do ewidencji środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Polsce, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu PIT.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w Polsce, w zakresie innym niż obrót nieruchomościami (tekst jedn.: działalność prawniczą).

Wnioskodawca jest w dniu złożenia niniejszego wniosku wyłącznym właścicielem/wieczystym użytkownikiem łącznie 9 nieruchomości gruntowych zabudowanych znajdujących się:

i. na terenie miasta W. oraz

ii. na terenie 5 innych miejscowości w Polsce oraz właścicielem budynków i budowli wybudowanych na nieruchomościach znajdujących się w wieczystym użytkowaniu.

Dodatkowo, w dniu złożenia tego wniosku, Wnioskodawca jest również właścicielem dwóch lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość (wszystkie powyższe nieruchomości będą w dalszej części wniosku zwane "Nieruchomościami").

Nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawcę w następujący sposób: w 1997 r. (dwie nieruchomości), w 2004 r. (jedna nieruchomość), w 2007 r. (jedna nieruchomość), w 2008 r. (jedna nieruchomość), w 2010 r. (jedna nieruchomość), w 2011 r. (jedna nieruchomość), w 2012 r. (cztery nieruchomości) oraz w 2013 r. (jedna nieruchomość). Jedna z Nieruchomości została nabyta w dwóch częściach: w 2004 r. (większa jej część) oraz w 2007 r. (mniejsza jej część).

Nieruchomości były nabywane przez Wnioskodawcę częściowo ze środków własnych, częściowo z kredytów. Przy nabyciu każdej z Nieruchomości, Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT.

Po nabyciu Nieruchomości Wnioskodawca nie wprowadził żadnej z nich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przez okres od momentu nabycia, niektóre z Nieruchomości były lub są nadal wynajmowane przez Wnioskodawcę prywatnie (tekst jedn.: poza prowadzoną działalnością gospodarczą), a jeżeli dana Nieruchomość jest wynajmowana, to Wnioskodawca opłaca od czynszu z wynajmu Nieruchomości zryczałtowany podatek dochodowy wg stawki 8,5%. Na pobierane kwoty czynszu najmu w Wnioskodawca wystawia faktury VAT, a następnie odprowadza należny z tych faktur podatek VAT.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić Nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wprowadzenie przez Wnioskodawcę Nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych spowoduje wystąpienie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel, w tym w szczególności rozporządzenie prawami wskazanymi w art. 7 ust. 1 pkt 1 - 7) ustawy o VAT.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT za dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy uznaje się także nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności w zakresie: (i) przekazania lub zużycia towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia; (ii) wszelkie inne darowizny.

Wnioskodawca zauważa, że czynność ujawnienia składników majątkowych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie ma charakteru odpłatnego rozporządzenia prawem do korzystania z tych składników majątkowych jak właściciel, gdyż nie zachodzi zmiana podmiotu uprawnionego do danych składników majątkowych (podmiotem uprawnionym do rozporządzania składnikami ujawnionymi w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jest ta sama osoba, która dokonała czynności ujawnienia takich składników majątkowych w przedmiotowej ewidencji). Nie można także takiej czynności traktować jak nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż ujawnienie składników majątkowych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej ma na celu rozpoczęcie wykorzystywania przez podatnika składnika jego majątku prywatnego do celów związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

W ocenie Wnioskodawcy czynności wprowadzenia Nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej nie można traktować także jako świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 lub ust. 2 ustawy o VAT. Przede wszystkim należy zauważyć, że powyższa czynność nie może być traktowana jako świadczenie na rzecz osoby trzeciej, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3), gdyż w jej wyniku nie dochodzi do żadnej transakcji między Wnioskodawcą a jakąkolwiek osobą trzecią. Czynność ta nie ma charakteru czynności prawnej, co wskazano powyżej, i nie powoduje w żadnym zakresie powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego.

Wprowadzenie Nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie będzie także stanowiło użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy, w tym w szczególności do celów osobistych Wnioskodawcy lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych (art. 8 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT), ani też nie będzie stanowiło nieodpłatnego świadczenie usług na cele osobiste Wnioskodawcy lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (art. 8 ust. 2 pkt 2) ustawy o VAT).

Z powyższych względów należy uznać, że czynność wprowadzenia Nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z tym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę/dokonującym dostawy towarów a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą/dostawą towarów i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa/dostarczany jest towar, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę/otrzymującego towar.

Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższych przepisów wynika, że za odpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług, po spełnieniu określonych warunków, uznaje się również czynności wymienione odpowiednio w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy, które wówczas podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest w posiadaniu zabudowanych nieruchomości i lokali mieszkalnych. Niektóre z nieruchomości są przedmiotem najmu i z tego tytułu Zainteresowany wystawia faktury VAT. Obecnie Wnioskodawca zamierza wprowadzić posiadane nieruchomości do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W związku z tym wyraził wątpliwość czy w odniesieniu do tej czynności powstanie po jego stronie obowiązek podatkowy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że czynność wprowadzenia do prowadzonej działalności gospodarczej posiadanego majątku, nieujawnionego do tej pory w ewidencji środków trwałych, nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług, a w związku z tym nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy. W związku z tym wprowadzenie przez Wnioskodawcę Nieruchomości do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych nie spowoduje wystąpienia po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.