IPPP2/4512-1272/15-4/MJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-1272/15-4/MJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.), uzupełnione pismem z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 3 lutego 2016 r., nr IPPP2/4512-1272/15-2/MJ, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego z tytułu zaniechanej inwestycji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego z tytułu zaniechanej inwestycji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również "Spółka"), jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów samochodowych i ich silników, przede wszystkim wyrobów z gumy oraz innych z tworzyw sztucznych. Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej spółek zajmujących się produkcją części do pojazdów samochodowych i ich silników (dalej: Grupa Kapitałowa). Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), (dalej: u.p.t.u.). Wnioskodawcy, co do zasady, przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT.

Jedna ze spółek z Grupy Kapitałowej podjęła decyzję o znaczącym zwiększeniu ilości zamówień na produkty Spółki. W związku z oczekiwanym znaczącym wzrostem wolumenu produkcji Wnioskodawca rozpoczął proces inwestycyjny mający na celu rozbudowę istniejącego zakładu produkcyjnego (dotychczasowe moce zakładu produkcyjnego nie były wystarczające do zrealizowania planowanego poziomu produkcji). W szczególności w celu rozbudowy zakładu Spółka:

* nabyła usługi projektowe i zgromadziła dokumentację projektową niezbędną do rozpoczęcia dalszych etapów inwestycji, pozyskując również pozwolenie na budowę,

* nabyła przyłącze ciepłownicze, w celu zapewnienia dostaw energii cieplnej na potrzeby rozbudowanego zakładu.

Wydatki poniesione w związku z rozpoczętym procesem inwestycyjnym, powiększały wartość środków trwałych w budowie (dalej: Inwestycja).

Niespodziewanie dla Spółki, po rozpoczęciu procesu inwestycyjnego, spółka z Grupy Kapitałowej, która zadeklarowała, że złoży dodatkowe zamówienia na produkty Spółki podjęła decyzję, iż w najbliższym okresie czasu nie zwiększy jednak znacząco, (tekst jedn.: tak jak pierwotnie zakładano) zamówień na produkty Spółki. Decyzja ta została podjęta przez spółkę z Grupy Kapitałowej w związku z zaistniałymi czynnikami rynkowymi, tj. stagnacją na włoskim runku samochodowym i zmianą w zakresie strategii przemysłowej jej kluczowych europejskich klientów (nie dały się przewidzieć na etapie planowania Inwestycji).

W rezultacie okazało się, że nie ma potrzeby zwiększenia możliwości produkcyjnych Spółki, tak jak to pierwotnie zakładano. Ponieważ kontynuacja Inwestycji okazała się nieopłacalna, Spółka zmuszona była odstąpić od jej kontynuowania. Spółka podejmując Inwestycję, nie mogła przewidzieć, że spółka z Grupy Kapitałowej wycofa się ze swoich planów co do zwiększenia zamówień i w związku z tym będzie zmuszona do zaniechania Inwestycji. Inwestycja nie została zakończona i przyjęta do używania w myśl przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) - dalej jako u.p.d.o.p. Wnioskodawca nie zaliczył poniesionych wydatków w tym zakresie do kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca na bieżąco dokonywał odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z Inwestycją, gdyż inwestycja miała być docelowo wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Obecnie Spółka rozważa podjęcie decyzji o trwałej i nieodwołalnej likwidacji Inwestycji, tj. planuje dokonać wykreślenia Inwestycji z ewidencji aktywów i udokumentować tą czynności protokołem likwidacji. Spółka nie planuje fizycznej likwidacji ani dokumentacji związanej z realizowaną Inwestycją, ani nabytych przyłączy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że po podjęciu decyzji o likwidacji inwestycji nie będzie wykorzystywać efektów poniesionych nakładów inwestycyjnych w jakikolwiek sposób. W szczególności nie będą one służyły wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, czynności zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, likwidacja inwestycji (do której ma dojść w momencie podjęcia przez Spółkę decyzji o likwidacji Inwestycji, potwierdzonej protokołem likwidacji) prowadzić będzie do powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku dokonania korekty VAT, odliczonego od zakupionych towarów i usług, które były wykorzystane do wytworzenia inwestycji.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaniechanie inwestycji z przyczyn opisanych w stanie faktycznym, nie powoduje powstania po jej stronie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 86 ust. 1 u.p.t.u.: "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług w zakresie w jakim są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych realizuje jedną z naczelnych zasad podatku VAT, mianowicie zasadę neutralności. Istota tej zasady sprowadza się do tego, że podatnicy biorący udział w obrocie nie powinni ponosić ekonomicznego ciężaru podatku. Powinien on bowiem obciążać dopiero ostateczną konsumpcję towarów i usług.

W celu rozbudowy zakładu Spółka:

* nabyła usługi projektowe i zgromadziła dokumentację projektową niezbędną do rozpoczęcia dalszych etapów inwestycji, pozyskując również pozwolenie na budowę,

* nabyła przyłącze ciepłownicze, w celu zapewnienia dostaw energii cieplnej na potrzeby rozbudowanego zakładu.

Zakup towarów i usług dokonywany był w ramach procesu inwestycyjnego, którego celem było rozwinięcie prowadzonej działalności, a więc niewątpliwie z zamiarem wykorzystania ich do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Wnioskodawca na bieżąco dokonywał odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług zakupionych w związku realizowaną Inwestycją. Do zakończenia Inwestycji jednak nie doszło, a Wnioskodawca planuje podjąć decyzję o jej likwidacji.

W ocenie Spółki, mimo likwidacji Inwestycji, zachowa ona prawo do odliczenia VAT związanego z nabyciem towarów i usług wykorzystanych do wytworzenia inwestycji i nie wystąpi na gruncie ustawy o VAT obowiązek dokonania korekty odliczenia VAT.

W szczególności nie znajdzie zastosowania art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym korekty, o której mowa w art. 91 ust. 7 u.p.t.u. (tekst jedn.: korekty odliczenia w sytuacji, w której gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru, a następnie zmieniło się to prawo) dokonuje się jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia środka trwałego towaru "zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania".

W omawianym przypadku do likwidacji inwestycji ma dojść na skutek niezależnych od Spółki czynników zewnętrznych. Decyzja Wnioskodawcy o zaniechaniu inwestycji nie była związana ze zmianą koncepcji prowadzonej działalności gospodarczej i była wyłącznie skutkiem zmiany sytuacji gospodarczej (rezygnacją ze zwiększenia zamówień przez spółkę z Grupy), która zmusiła ją do zaniechania inwestycji - Spółka nie miała żadnego wpływu na okoliczności zmuszające ją do zaniechania inwestycji.

Unijne regulacje VAT (w tym przepisy u.p.t.u.) dotyczące odliczenia VAT należy interpretować z uwzględnieniem przedstawionej powyżej zasady neutralności VAT, w ten sposób, że w sytuacji, w której towary i usługi mające być wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT nie zostały w ten sposób wykorzystane, na skutek okoliczności niezależnych do podatnika, podatnik nie ma obowiązku do dokonania korekty pierwotnego odliczenia.

Przedstawione powyżej stanowisko o braku konieczności dokonania korekty odliczenia VAT wspiera również orzecznictwo TSUE, przykładowo wyrok w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim, a Ghent Coal Terminal NV (orzeczenie to zostało wydane na gruncie nieobowiązującej już VI Dyrektywy VAT, niemniej wnioski z niego płynące pozostają w dalszym ciągu aktualne).

W stanie faktycznym będącym przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE, Ghent Coai Terminal NV nabył nieruchomość, na której rozpoczął realizację zaplanowanej inwestycji. W związku z tym dokonał nabycia towarów i usług, od których odliczył podatek VAT naliczony. Z inicjatywy władz belgijskiego miasta Ghent, Ghent Coal Terminal NV, zmuszony został do zamiany nieruchomości. Wskutek tego, nie mógł dalej kontynuować rozpoczętej inwestycji. W rezultacie Ghent Coal Terminal NV nigdy nie zrealizował inwestycji i nie wykorzystał jej do wykonywania czynności opodatkowanych tj. do celu, w którym dokonał jej nabycia.

W przedmiotowej sprawie TSUE uznał, że okoliczności, na skutek których Ghent Coal Terminal NV zaniechał inwestycji były niezależne od woli podatnika (zaniechanie inwestycji było związane z decyzją miasta Ghent).

W takim stanie faktycznym TSUE orzekł, że: "w sytuacji kiedy nabycie towarów lub usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane".

Analogicznie przedstawia się sytuacja w niniejszej sprawie.

Spółka podobnie jak w sprawie zawisłej przed TSUE podjęła działania zmierzające do realizacji zaplanowanej inwestycji, mającej służyć w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, inwestycja miała umożliwić zwiększenie wolumenu produkcji. Inwestycja i poniesione na nią wydatki niewątpliwie służyć miały zatem wykonywaniu czynności opodatkowanych. W związku z realizacją inwestycji, tak samo jak w analizowanym wyroku, Spółka nabywała towary i usługi, od których następnie odliczała podatek VAT naliczony.

Identycznie jak w sprawie rozstrzyganej przed TSUE, Spółka również utraciła możliwość wykorzystywania rozpoczętej inwestycji do wykonywania czynności opodatkowanych, z przyczyn niezależnych od niej (pozostających poza jej kontrolą). Spółka była bowiem zmuszona do zaniechania Inwestycji na skutek decyzji spółki z Grupy Kapitałowej, na którą Spółka nie miała żadnego wpływu (rozpoczynając inwestycję Spółka nie była w stanie przewidzieć, że będzie zmuszona od niej odstąpić na skutek decyzji kontrahenta).

Idąc dalej również decyzja spółki z Grupy Kapitałowej o tym, że nie zleci Spółce dodatkowych zamówień, była spowodowana obiektywnymi i niezależnymi od spółki z Grupy Kapitałowej okolicznościami - zaistniałymi czynnikami rynkowymi, tj. stagnacją na włoskim rynku samochodowym i zmianą w zakresie strategii przemysłowej jej kluczowych europejskich klientów (okoliczności te nie były zależne od woli spółki z Grupy Kapitałowej i nie dały się przewidzieć na etapie planowania inwestycji).

Konkludując, w przedstawionym stanie faktycznym, podobnie jak w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, przesłanki odstąpienia od realizacji Inwestycji, były niezależne od Wnioskodawcy, a wobec tego nie powinny powodować u niego utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabytych w celu realizacji Inwestycji.

Z kolei w sprawie C-110/94 pomiędzy Państwem Belgijskim a INZO (podobnie jak powyżej, orzeczenie to zostało wydane na gruncie nieobowiązującej już VI Dyrektywy VAT, niemniej wnioski z niego płynące pozostają w dalszym ciągu aktualne) TSUE stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów dokonywanych w celu rozpoczęcia wykonywania czynności opodatkowanych VAT zostaje zachowane również w sytuacji, w której planowana inwestycja nie zostanie podjęta z uwagi na to, że przeprowadzona analiza wykazała jej nieopłacalność.

Konkludując - w oparciu o ww. regulacje ustawy o VAT, uwzględniając orzecznictwo TSUE, należy przyjąć, że Spółka nie jest zobowiązana do dokonania korekty odliczonego VAT od zakupionych towarów i usług w celu realizacji Inwestycji, w związku z jej likwidacją.

Idąc dalej, należy zauważyć, że art. 91 ust. 8 ustawy o VAT nakazuje dokonać korekty odliczenia VAT, w sytuacji w której podatnik "zbywa" lub "zmienia przeznaczenie" towarów lub usług nabytych do wytworzenia środka trwałego, przed oddaniem go do używania. W przypadku podjęcia decyzji o likwidacji Inwestycji nie można mówić z oczywistych względów o jej "zbyciu". Nie można mówić również o "zmianie przeznaczenia". Sformułowanie "zmiana przeznaczenia" sugeruje, że towar lub usługa będzie w dalszym ciągu wykorzystywana przez podatnika, podczas gdy likwidacja inwestycji powoduje, że trwale przestanie być ona wykorzystywana w jakikolwiek sposób, identyczne stanowisko prezentują organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 18 czerwca 2014 r. (sygn. IPPP3/443-287/14-2/IG), organ wskazał: "Odnosząc się do opisanej sytuacji należy stwierdzić, że w sprawie nie zaistniały przesłanki dotyczące korekty jednorazowej, o której stanowi przepis art. 91 ust. 8 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie dokonał zbycia lub zmiany przeznaczenia towarów i usług nabytych do wytworzenia środka trwałego przed oddaniem tego środka do użytkowania".

Wnioskodawca jedynie ocenił, że dalsza kontynuacja inwestycji z przyczyn od Spółki niezależnych, nie jest poparta względami ekonomicznymi i biznesowymi, nadto jej realizacja mogłaby w istotny sposób wpłynąć na kondycję finansową Spółki. W oparciu o te przesłanki Spółka w sposób trwały i nieodwołany zrezygnowała z kontynuacji inwestycji i nie zamierza również w przyszłości wykorzystywać poniesionych a zaniechanych nakładów inwestycyjnych do innych celów. Podjęcie takiej ostatecznej decyzji nie oznacza, że zaniechana inwestycja zostanie wykorzystana do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy przyjmuje zatem zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zatem korekty podatku odliczonego w trybie art. 91 ustawy o VAT można dokonać pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka (Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów samochodowych i ich silników, przede wszystkim wyrobów z gumy oraz innych z tworzyw sztucznych. Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej spółek zajmujących się produkcją części do pojazdów samochodowych i ich silników. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy, co do zasady, przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT.

Jedna ze spółek z Grupy Kapitałowej podjęła decyzję o znaczącym zwiększeniu ilości zamówień na produkty Spółki. W związku z oczekiwanym znaczącym wzrostem wolumenu produkcji Wnioskodawca rozpoczął proces inwestycyjny mający na celu rozbudowę istniejącego zakładu produkcyjnego. W szczególności w celu rozbudowy zakładu Spółka nabyła usługi projektowe, zgromadziła dokumentację projektową niezbędną do rozpoczęcia dalszych etapów inwestycji, pozyskała pozwolenie na budowę a także nabyła przyłącze ciepłownicze, w celu zapewnienia dostaw energii cieplnej na potrzeby rozbudowanego zakładu.

Wydatki poniesione w związku z rozpoczętym procesem inwestycyjnym, powiększały wartość środków trwałych w budowie (Inwestycji).

Niespodziewanie dla Spółki, po rozpoczęciu procesu inwestycyjnego, spółka z Grupy Kapitałowej, która zadeklarowała, że złoży dodatkowe zamówienia na produkty Spółki podjęła decyzję, że w najbliższym okresie czasu nie zwiększy jednak znacząco, (tekst jedn.: tak jak pierwotnie zakładano) zamówień na produkty Spółki. Decyzja ta została podjęta przez spółkę z Grupy Kapitałowej w związku z zaistniałymi czynnikami rynkowymi, tj. stagnacją na włoskim runku samochodowym i zmianą w zakresie strategii przemysłowej jej kluczowych europejskich klientów (nie dały się przewidzieć na etapie planowania Inwestycji).

W rezultacie okazało się, że nie ma potrzeby zwiększenia możliwości produkcyjnych Spółki, tak jak to pierwotnie zakładano. Ponieważ kontynuacja Inwestycji okazała się nieopłacalna, Spółka zmuszona była odstąpić od jej kontynuowania. Spółka podejmując Inwestycję, nie mogła przewidzieć, że spółka z Grupy Kapitałowej wycofa się ze swoich planów co do zwiększenia zamówień i w związku z tym będzie zmuszona do zaniechania Inwestycji. Inwestycja nie została zakończona i przyjęta do używania w myśl przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.). Wnioskodawca nie zaliczył poniesionych wydatków w tym zakresie do kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca na bieżąco dokonywał odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z Inwestycją, gdyż inwestycja miała być docelowo wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Obecnie Spółka rozważa podjęcie decyzji o trwałej i nieodwołalnej likwidacji Inwestycji, tj. planuje dokonać wykreślenia Inwestycji z ewidencji aktywów i udokumentować tą czynności protokołem likwidacji. Spółka nie planuje fizycznej likwidacji ani dokumentacji związanej z realizowaną Inwestycją, ani nabytych przyłączy.

Po podjęciu decyzji o likwidacji inwestycji Spółka nie będzie wykorzystywać efektów poniesionych nakładów inwestycyjnych w jakikolwiek sposób. W szczególności nie będą one służyły wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, czynności zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy likwidacja inwestycji (do której ma dojść w momencie podjęcia przez Spółkę decyzji o likwidacji Inwestycji, potwierdzonej protokołem likwidacji) prowadzić będzie do powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku dokonania korekty podatku VAT, odliczonego od zakupionych towarów i usług, które były wykorzystane do wytworzenia inwestycji.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na przyczynę zaniechania inwestycji. Wnioskodawca należy do Grupy Kapitałowej, w której jedna ze spółek zadeklarowała, że zwiększy zamówienia na towary Wnioskodawcy. Na tej podstawie Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu inwestycji, tj. rozbudowie zakładu. Następnie spółka, która złożyła deklarację zwiększenia zamówień, na skutek sytuacji rynkowej, wycofała się z tej deklaracji. W związku z tym Wnioskodawca postanowił odstąpić od kontynuacji inwestycji. Jak wynika z treści wniosku, jest to jedyna przyczyna zaniechania inwestycji.

Wobec tak przedstawionych okoliczności sprawy nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że zaniechanie inwestycji nastąpi z przyczyn od niego niezależnych. Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym prowadzącym działalność gospodarczą w określonej branży. Istotą prowadzenia przedsiębiorstwa w gospodarce wolnorynkowej jest dążenie do maksymalizacji zysku, poprzez podejmowanie rozważnych, przemyślanych decyzji. Przedsiębiorstwo, jako podmiot gospodarczy, ponosi także ryzyko gospodarcze i skutki podejmowanych decyzji. Zatem każda decyzja, nie tylko związana z podjęciem inwestycji, jest obarczona ryzykiem gospodarczym. W analizowanej sytuacji Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu inwestycji polegającej na rozbudowie zakładu - a zatem prawdopodobnie wymagającej dużych nakładów finansowych - w oparciu o deklarację tylko jednego podmiotu gospodarczego, dodatkowo, powiązanego z Wnioskodawcą. W ocenie tut. Organu, działania Wnioskodawcy, wskutek którego planowane jest zaniechanie inwestycji nie jest przyczyną, której Wnioskodawca nie mógł przewidzieć na etapie planowania inwestycji. Podejmując decyzję o rozbudowie zakładu tylko dlatego, że jedna ze spółek zobowiązała się zwiększyć zamówienia, już na etapie planowania inwestycji obarczona była dużym ryzykiem gospodarczym, z którym Wnioskodawca powinien był się liczyć. Zatem z powyższych powodów Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, że zaniechanie inwestycji nastąpiło z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy.

Wobec powyższych wyjaśnień, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty kwot podatku naliczonego, który pomniejszył kwoty podatku należnego w związku z poniesionymi wydatkami na inwestycję. Jednakże, ponieważ zaniechanie inwestycji nie nastąpi z przyczyny niezależnej od Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do dokonania tej korekty na podstawie treści art. 91 ustawy o VAT. Korekty podatku należy dokonać za okresy rozliczeniowe, w których dokonano odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl