IPPP2/4512-1261/15-2/AOg

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-1261/15-2/AOg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania drogi na rzecz miasta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania drogi na rzecz miasta.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

B. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Inwestor) jest podmiotem, którego główny przedmiot działalności stanowi realizacja inwestycji budowlanych i dalsza eksploatacja obiektów poprzez wynajem powierzchni handlowych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka przeprowadziła inwestycję niedrogową w rozumieniu art. 16 ustawy o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260 z późn. zm., dalej: ustawa o drogach publicznych), polegającą na przebudowie zespołu istniejących hal przemysłowych na centrum handlowo-usługowe z infrastrukturą techniczną - W., która została oddana do użytkowania 22 października 2015 r. (dalej: Galeria).

Dodatkowo, w celu zapewnienia obsługi komunikacyjnej powyższej inwestycji niezbędna była realizacja inwestycji drogowej mającej zapewnić dostęp do dróg publicznych. W związku z faktem, że budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, Spółka w dniu 27 kwietnia 2015 r. zawarła z Miastem - Zarządem Miejskich Inwestycji Drogowych (dalej: Miasto), umowę, na mocy której Spółka zobowiązała się do wybudowania drogi, wraz ze skrzyżowaniem typu "rondo" oraz wybudowania niezbędnej infrastruktury towarzyszącej (dalej: Droga).

Droga jest realizowana na gruncie niestanowiącym własności Spółki.

Po wybudowaniu i akceptacji wykonanej inwestycji przez Miasto, Inwestor przeniesie wybudowaną Drogę nieodpłatnie na rzecz Miasta Spółka przeniesie na rzecz Miasta również uprawnienia z tytułu rękojmi i gwarancji wynikające z umowy o budowę Drogi zawartej przez Spółkę z wykonawcą robót budowlanych, oraz zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Planowane jest, że przekazanie Drogi nastąpi najpóźniej w czerwcu 2016 r.

Spółka ponosi we własnym imieniu i na własny rachunek wydatki na nabycie różnego rodzaju usług oraz towarów (w szczególności projektowych, doradczych, inżynierskich związanych z przygotowaniem dokumentacji technicznej, nadzoru inwestorskiego, czy budowlanych w zakresie budownictwa drogowego), które w przypadku, gdy będą dostarczane przez podatników VAT, będą udokumentowane fakturami z wykazanymi na nich kwotami VAT (o ile okaże się on należny). Realizacja Drogi jest niezbędna dla prawidłowej realizacji Galerii. Wynajem powierzchni handlowych powstających w ramach Galerii jest zaś przedmiotem działalności Spółki. Wydatki związane z realizacją Drogi przekazywanej nieodpłatnie Miastu są zatem związane z generowanym przez Spółkę obrotem opodatkowanym VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie przez Spółkę na rzecz Miasta Drogi wybudowanej przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji niedrogowej na gruncie niestanowiącym własności Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy,

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

W ocenie Spółki nieodpłatne przekazanie Miastu Drogi wybudowanej przez Inwestora na gruncie niestanowiącym własności Spółki stanowi nieodpłatne świadczenie usług, niepodlegające opodatkowaniu VAT, zgodnie z wykładnią przepisu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. 2014 Nr 121 z późn. zm.; dalej: k.c.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (jest to tzw. zasada "superficies solo cedit"). W myśl art. 48 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Nie ma wątpliwości, że infrastruktura drogowa po jej wybudowaniu będzie trwale związana z gruntem, stając się jego częścią składową. Zgodnie zatem z zasadą superficies solo cedit przedmiotowa Droga nie będzie mogła być odrębnym przedmiotem własności, a jej własność będzie ściśle związana z prawem własności gruntu, na którym zostanie wybudowana. Biorąc pod uwagę powyższe, prawo własności oraz ekonomiczne prawo do rozporządzania infrastrukturą powstałą w ramach inwestycji drogowej nie będzie przysługiwało Spółce, ale właścicielowi tego gruntu. Spółka nie będzie mogła zatem przenieść na inny podmiot prawa do rozporządzania infrastrukturą wybudowaną przez siebie na tym gruncie. Przedmiotem zbycia będą poniesione nakłady, które nie stanowią odrębnej rzeczy, a jedynie skutkują powstaniem po stronie Spółki roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie stanowi natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów. Tym samym prawo to nie może również stanowić towaru w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, Inwestor nie będzie mógł nabyć ani nie nabędzie prawa własności przedmiotowej Drogi, która od chwili jej wybudowania będzie własnością właściciela gruntu. Tym samym, Inwestor nie będzie mógł rozporządzić infrastrukturą jak właściciel zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższych przepisów i ustaleń nie można zatem kwalifikować przekazania przedmiotowej Drogi jako dostawy towarów, gdyż podmiot przekazujący nie będzie właścicielem przekazywanej rzeczy.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Definicja świadczenia usług stanowi więc dopełnienie definicji dostawy towarów i pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu VAT podlegają, co do zasady, wszystkie odpłatne czynności wykonywane w ramach obrotu profesjonalnego. Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyjątkiem od tej zasady są ściśle określone sytuacje wskazane w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta Drogi wybudowanej na gruncie niestanowiącym własności Spółki powinno być uznane wyłącznie za świadczenie usług, przez które w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć każde świadczenie nie będące dostawą towaru. W ocenie Spółki nieodpłatne świadczenie usługi polegającej na przekazaniu Miastu infrastruktury drogowej wybudowanej na gruncie niestanowiącym własności Spółki nie będzie jednak podlegało podatkowi VAT.

Ustawa o VAT w art. 8 ust. 2 pkt 1 utożsamia nieodpłatne świadczenie usług z odpłatnym ich świadczeniem (nakładając VAT na taką transakcję) w przypadku świadczenia polegającego na wykorzystaniu towarów należących do Spółki, co do których przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Tak więc, a contrario, nieodpłatne świadczenia niespełniające powyższych warunków nie mogą być utożsamiane z odpłatnym świadczeniem usług i nie podlegają opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Spółka przekaże nieodpłatnie na rzecz Miasta Drogę, przekazanie takie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdy będzie mieć ono związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT istotne jest zatem ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

W przedmiotowej sprawie Inwestor, wykonując inwestycję drogową na gruncie niestanowiącym jego własności, nie otrzymał z tego tytułu zapłaty w jakiejkolwiek postaci (wynagrodzenia, odszkodowania, czy zwrotu kosztów związanych z wybudowaniem Drogi). Okoliczność uzyskania przez Inwestora w przyszłości korzyści finansowych wynikających z prowadzenia Galerii, której eksploatacja będzie możliwa dzięki wybudowanej infrastrukturze drogowej, nie stanowi formy odpłatności za przekazanie przedmiotowej infrastruktury Miastu. Odpłatność dotyczy bowiem bezpośrednich relacji między świadczącym usługę a jej odbiorcą.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości, na gruncie omawianej problematyki odpłatności niejednokrotnie wyraził pogląd, iż usługa podlega opodatkowaniu wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy wynagrodzeniem (kwotą należną) a świadczeniem. Istotne w tym względzie jest więc stwierdzenie, czy w danym przypadku korzystanie ze świadczenia wynika bezpośrednio z faktu płatności (np. wyrok ETS z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 pomiędzy R J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbeiastlng Leeuwarden: "Świadczenie usług realizowane jest za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 2 (1) VI Dyrektywy i stąd podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy"), wyrok ETS z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commisioners od Customs and Excise "Koncepcja ta (świadczenia za wynagrodzeniem - przyp. autorów) zakłada istnienie bezpośredniego związku między świadczoną usługą i uzyskanym wynagrodzeniem, a związek taki nie istnieje w przypadku, gdy zadania tego organu dotyczą wspólnych interesów plantatorów, a poszczególni plantatorzy, od których można uzyskać opłaty - niezależnie od tego, czy dana usługa przyniosła im korzyść - jedynie pośrednio czerpią korzyści, które zasadniczo uzyskuje sektor jako całość.").

W ocenie Spółki nie został jednak spełniony drugi warunek przewidziany w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż czynność wybudowania i przekazania Miastu przedmiotowej Drogi jest świadczeniem ściśle związanym z działalnością Spółki, ponieważ zostanie ona wykonana w celu wybudowania i eksploatowania Galerii, a tym samym w celu prowadzenia działalności gospodarczej Spółki.

Jak zostało wykazane powyżej budowa Drogi oraz związanej z nią infrastruktury jest obiektywnie konieczna w celu wybudowania Galerii i umożliwienia jej podstawowej działalności oraz osiągnięcia z tego tytułu przychodów z najmu powierzchni handlowo-usługowych, co jest ściśle związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością. W tej sytuacji, związek pomiędzy przekazaniem Miastu wybudowanej Drogi a prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą nie ulega wątpliwości. Obowiązek przekazania drogi dojazdowej Miastu wynika z zawartej z Miastem umowy oraz przepisów prawa, zgodnie z którymi zarząd drogami gminnymi, w tym przedmiotową drogą, jest sprawowany przez organy gminy i nie może być sprawowany przez podmioty prywatne (art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych). Nieodpłatne przekazanie przedmiotowej inwestycji drogowej na rzecz Miasta jest konieczne i nierozerwalnie związane z prowadzoną przez Spółkę inwestycją niedrogową tj. Galerią. Jak bowiem wynika z powołanego wyżej przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych - na Spółce realizującej inwestycję niedrogową z mocy samego prawa ciąży obowiązek poniesienia całości kosztów związanych z przebudową drogi publicznej (wykonaniem inwestycji drogowej).

Podsumowując, w ocenie Spółki nie zostały spełnione wszystkie wymagane przepisem art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT warunki dla opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług, w związku z czym powyższy przepis nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie, tak więc nieodpłatne przekazanie Miastu Drogi wybudowanej przez Spółkę na gruncie niestanowiącym jej własności nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowi świadczenie usług ściśle i nierozerwalnie związane z działalnością prowadzoną przez Spółkę.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w licznych wyrokach sądów i interpretacjach indywidualnych wydanych na tle analogicznych lub zbliżonych stanów faktycznych np.

* Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2012 r. sygn. I SA/Po 823/11;

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 czerwca 2015 r. o nr IPPP3/4512-253/15-3/JŻ;

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 czerwca 2012 r. o nr IBPP3/443-237/12/JP;

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lutego 2013 r. o nr IPPP2/443-48/13-2/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Oznacza to, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że B. Sp. z o.o. jest podmiotem, którego główny przedmiot działalności stanowi realizacja inwestycji budowlanych i dalsza eksploatacja obiektów poprzez wynajem powierzchni handlowych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka przeprowadziła inwestycję niedrogową w rozumieniu art. 16 ustawy o drogach publicznych, polegającą na przebudowie zespołu istniejących hal przemysłowych na centrum handlowo-usługowe z infrastrukturą techniczną - W., która została oddana do użytkowania 22 października 2015 r.

Dodatkowo, w celu zapewnienia obsługi komunikacyjnej powyższej inwestycji niezbędna była realizacja inwestycji drogowej mającej zapewnić dostęp do dróg publicznych. W związku z faktem, że budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, Spółka w dniu 27 kwietnia 2015 r. zawarła z Miastem - Zarządem Miejskich Inwestycji Drogowych, umowę, na mocy której Spółka zobowiązała się do wybudowania drogi, wraz ze skrzyżowaniem typu "rondo" oraz wybudowania niezbędnej infrastruktury towarzyszącej.

Droga jest realizowana na gruncie niestanowiącym własności Spółki.

Po wybudowaniu i akceptacji wykonanej inwestycji przez Miasto, Inwestor przeniesie wybudowaną Drogę nieodpłatnie na rzecz Miasta/Spółka przeniesie na rzecz Miasta również uprawnienia z tytułu rękojmi i gwarancji wynikające z umowy o budowę Drogi zawartej przez Spółkę z wykonawcą robót budowlanych, oraz zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Planowane jest, że przekazanie Drogi nastąpi najpóźniej w czerwcu 2016 r.

Spółka ponosi we własnym imieniu i na własny rachunek wydatki na nabycie różnego rodzaju usług oraz towarów (w szczególności projektowych, doradczych, inżynierskich związanych z przygotowaniem dokumentacji technicznej, nadzoru inwestorskiego, czy budowlanych w zakresie budownictwa drogowego), które w przypadku, gdy będą dostarczane przez podatników VAT, będą udokumentowane fakturami z wykazanymi na nich kwotami VAT (o ile okaże się on należny). Realizacja Drogi jest niezbędna dla prawidłowej realizacji Galerii. Wynajem powierzchni handlowych powstających w ramach Galerii jest zaś przedmiotem działalności Spółki. Wydatki związane z realizacją Drogi przekazywanej nieodpłatnie Miastu są zatem związane z generowanym przez Spółkę obrotem opodatkowanym VAT.

Analiza przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że przekazania na rzecz Miasto drogi wybudowanej przez Spółkę, na gruncie nienależącym do Spółki, nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Jak wskazano, na żadnym etapie inwestycji drogowej Spółce nie przysługuje prawo do rozporządzania jak właściciel gruntem, na którym realizowana jest inwestycja drogowa. Zatem, przekazania przez Spółkę infrastruktury drogowej Zarządcy gruntów nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Czynność ta stanowić będzie niewątpliwie świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy. Z uwagi zaś na fakt, że opisane przez Spółkę przekazanie praw do nakładów poczynionych na inwestycję drogową nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT powinna być rozważana na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.

Analiza sytuacji przedstawionej we wniosku wskazuje, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Miasta Drogi, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT - jak wskazano wyżej - świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że budowa Drogi konieczna była dla zapewnienia obsługi komunikacyjnej inwestycji niedrogowej polegającej na przebudowie zespołu istniejących hal przemysłowych na centrum handlowo-usługowe z infrastrukturą techniczną.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług polegające na nieodpłatnym przekazaniu przez Spółkę na rzecz Miasta Drogi wybudowanej przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji niedrogowej na gruncie niestanowiącym własności Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl