IPPP2/4512-109/16-2/BH - Brak obowiązku ewidencjonowania wartości sprzedaży prowadzonej na rzecz innych podatników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania wartości sprzedaży prowadzonej na rzecz innych podatników - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży prowadzonej na rzecz innych podatników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, która podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż artykułów dziecięcych (obejmujących m.in. zabawki, obuwie, odzież, art. szkolne) poprzez sieć wyspecjalizowanych sklepów. Spółka dokonuje sprzedaży detalicznej przede wszystkim na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej i z tego powodu obrót oraz kwoty podatku należnego ewidencjonuje za pomocą kas rejestrujących.

Spółka, korzystając z sieci sklepów, zamierza dystrybuować karty przedpłacone umożliwiające korzystanie z różnych usług, w tym w szczególności usług świadczonych drogą elektroniczną. Wnioskodawca będzie tutaj działał jako pośrednik między docelowym klientem a emitentami kart, świadczącymi usługi na rzecz klientów (dalej: Wydawcy). Usługami tymi mogą być np. umożliwienie słuchania muzyki przez internet, korzystanie z aplikacji dostępnych w sieci takich jak np. gry, itd.

W tym celu Spółka zamierza podjąć współpracę z kontrahentem (dalej: Kontrahent), który w ramach zorganizowanego i zarządzanego przez siebie systemu dystrybucyjno-rozliczeniowego zajmuje się rozpowszechnianiem kart przedpłaconych oraz przetwarza dane dotyczące takich transakcji. Podmiot ten, na podstawie umów zawartych z Wydawcami, będzie dostarczał karty do sklepów Wnioskodawcy oraz dokonywał z nim stosownych rozliczeń. Również ten podmiot będzie występował w roli pośrednika w kontaktach z Wydawcami. Sam Wnioskodawca nie będzie zawierał umów z Wydawcami. Dystrybucja sprzedawanych usług będzie polegała na sprzedaży kart umożliwiających skorzystanie z usług świadczonych przez danego Wydawcę. Spółka nie będzie jednak sprzedawać kart we własnym imieniu, lecz będzie działać w tym zakresie jako podmiot pośredniczący w zawarciu umowy na korzystanie z danej usługi pomiędzy danym Wydawcą i Klientem (sprzedaż agencyjna). Karty będą zawierały odpowiedni kod, którego podanie w systemie elektronicznym przez klienta umożliwi mu skorzystanie z usług świadczonych przez Wydawcę. Wcześniej w sklepie, przy dokonywaniu transakcji, będzie następowała aktywacja kart (klucza dostępu).

Do obowiązków po stronie Wnioskodawcy będzie należało wystawienie przedmiotowych kart w określonych przestrzeniach sklepowych, pobranie należności od klienta w momencie dokonywania transakcji oraz dokonanie stosownych rozliczeń z Kontrahentem na podstawie zawartej z nim umowy. Należność od klienta będzie pobierana w formie gotówkowej lub bezgotówkowej (płatność kartą płatniczą) w kasie sklepu prowadzonego przez Wnioskodawcę. Będzie ona następnie przekazywana Kontrahentowi na rachunek bankowy. Także Kontrahent będzie dokonywał dalszych rozliczeń z danym Wydawcą w formie bezgotówkowej - przelewem na rachunek bankowy. Jednocześnie zapewniona będzie pełna wymiana informacji o dokonywanych transakcjach między Wnioskodawcą a Kontrahentem i Wydawcami. Dzięki temu wszystkie te podmioty będą dysponowały szczegółową ewidencją i dowodami dokumentującymi zapłatę, co będzie umożliwiało jednoznaczne powiązanie płatności z konkretną transakcją.

Rozliczenia między Wnioskodawcą i Kontrahentem będą następowały na zasadzie prowizji. Spółka będzie pobierała od Klienta płatność odpowiadającą wartości nominalnej usługi oraz przekazywała ją Kontrahentowi. Z tytułu dystrybucji kart Wnioskodawca będzie uprawniony do uzyskania od Kontrahenta wynagrodzenia w postaci prowizji liczonej od wartości nominalnej produktów. Wnioskodawca nie będzie miał przy tym wpływu na wartość nominalną, do pobrania której będzie zobowiązany.

Kontrahent będzie rozliczał się z Wydawcami na podstawie odrębnych umów, niezależnie od porozumienia z Wnioskodawcą. Zawsze jednak dany Wydawca będzie otrzymywał informacje umożliwiające identyfikację każdej transakcji i powiązanie ich z dokonywanymi w sklepie płatnościami. Zarówno Kontrahent, jak i Wydawcy będą prowadzić ewidencję, z której będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła dana płatność. Stosowna należność od Wnioskodawcy do Kontrahenta i od Kontrahenta do danego Wydawcy będzie przykazywana zawsze drogą bezgotówkową - przelewem na rachunek bankowy.

Ani Wydawcy, ani Kontrahent nie zamierzają podpisywać ze Spółką umowy w formie pisemnej, przewidującej zobowiązanie Wnioskodawcy do ujmowania na własnych kasach fiskalnych Spółki sprzedaży kart przedpłaconych dokonywanej w imieniu Wydawców, wskazując że są zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasach rejestrujących na podstawie pkt 38 załącznika w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (por. szczegóły w tym zakresie w sekcji dotyczącej stanowiska Wnioskodawcy, w dalszej części niniejszego wniosku). Spółka nie otrzyma również do tego celu żadnych kas powierzonych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego Spółka słusznie uważa, że może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania wartości sprzedaży prowadzonej na rzecz innych podatników (do czego zobowiązuje art. 111 ust. 3b ustawy o VAT), na podstawie punktu 38 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień w związku z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, wartość sprzedaży prowadzonej na rzecz innych podatników w systemie agencyjnym, dokonywanej na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie podlegała obowiązkowi ewidencjonowania na kasach rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Obowiązek ten dotyczy również agentów i pośredników - zgodnie z art. 111 ust. 3b ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Artykuł 111 ust. 8 przewiduje jednak możliwość zwolnienia niektórych grup podatników oraz niektóre czynności z obowiązku ewidencjonowania na kasach, w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Takie rozporządzenie, wydawane na czas określony, określa także warunki zwolnienia z obowiązku. Aktualnie obowiązujące rozporządzenie w sprawie zwolnień zwalnia w § 2 ust. 1 z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż do 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Przywołany załącznik w punkcie 38 wskazuje na świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo - kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy lub na rachunek w kasie), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w sklepach sprzedawane będą karty, które umożliwiają otrzymanie danej usługi. Karta stanowi więc jedynie znak legitymacyjny dający prawo skorzystania z określonej usługi. Dlatego też należy uznać, że będzie miała miejsce sprzedaż usług, a nie towarów i z tego powodu właściwą podstawą do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasach rejestrujących, po spełnieniu wymaganych przesłanek, będzie pkt 38 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień. Jednocześnie, rozpatrując obowiązek Wnioskodawcy w zakresie ujmowania sprzedaży kart na kasach fiskalnych, należy zauważyć że ma on charakter pochodny względem obowiązku istniejącego po stronie Kontrahenta, a w ostatecznym rozrachunku - po stronie Wydawców. Ewidencjonowanie sprzedaży w modelu agencyjnym jest dokonywane bowiem w imieniu innego podmiotu (faktycznego sprzedawcy). Jeżeli ten inny podmiot nie ma obowiązku ewidencjonowania, nie może być również zobowiązany - działający w jego imieniu - pośrednik lub agent.

W ocenie Wnioskodawcy (jak również Kontrahenta i Wydawców), zarówno Wydawcy jak i Kontrahent będą zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży kart na kasach fiskalnych, w oparciu o pkt 38 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień. Skoro tak, zwolniony z tego obowiązku będzie także Wnioskodawca.

Podstawowymi warunkami, umożliwiającymi zastosowanie zwolnienia od wymogu ewidencjonowania transakcji na kasach rejestrujących, są prowadzenie rozliczeń bezgotówkowych oraz stosownej dokumentacji, pozwalającej na jednoznaczne powiązanie płatności z konkretną transakcją. Zdaniem Spółki obydwa te warunki będą spełnione.

Stosowne rozliczenia z Wydawcą, który świadczy usługi i od którego w istocie klient nabywa usługę, będą następowały zawsze przelewem na konto bankowe. Bez znaczenia w tej sytuacji będzie sposób rozliczeń między klientem a Wnioskodawcą, który będzie występował jedynie jako agent, dokonujący czynności w imieniu Wydawcy. W całej transakcji pośrednicy, w tym Wnioskodawca, będą tylko dokonywać czynności technicznych, związanych z pobraniem należności przysługujących Wydawcy oraz wydawaniem kart, umożliwiających skorzystanie z usługi. Wydawca będzie zaś otrzymywał należność na konto bankowe.

Zarówno literalne brzmienie przepisu w omawianym zakresie, jak i wykładnia historyczna przemawiają za prawidłowością stanowiska Spółki. Literalnie, punkt 38 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień wskazuje, że istotne jest otrzymanie zapłaty za wykonaną czynność przez świadczącego usługę na rachunek bankowy.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, świadczący usługę będzie otrzymywał płatność na rachunek bankowy. Z punktu widzenia wykładni historycznej, poprzednia wersja rozporządzenia, tj. rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 29 listopada 2012 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382), wskazywała w tym miejscu, że decydujące jest dokonanie zapłaty za wykonaną czynność na rachunek bankowy podatnika. Taka zmiana w przepisie wyraźnie wskazuje, że intencją ustawodawcy było rozwianie wątpliwości i skoncentrowanie się na tym, czy usługodawca otrzymał płatność na rachunek bankowy, a nie - w jaki sposób dokonał jej klient. Poprzednio bowiem występowanie pośredników w płatności budziło kontrowersje, rozstrzygane jednak w licznych interpretacjach MF na korzyść podatników (por. przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2015 r. sygn. IPPP2/4512-297/15-2/MAO/RR, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 maja 2015 sygn. IBPP3/4512-164/15/JP, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 czerwca 2014 r., sygn. IPPP2/443- 321/14-2/AO, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 czerwca 2013 r., sygn. IBPP3/443-372/13/KG, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 lipca 2012 r., sygn. IPTPP4/443-202/12-5/BM i inne).

Również z uzasadnienia do projektu rozporządzenia obowiązującego w analizowanej sytuacji wynika, że zmiana brzmienia zapisów poz. 37 i poz. 38 załącznika, miała na celu uwzględnienie możliwości wystąpienia różnych form płatności z tytułu świadczenia usług (poz. 38) lub dostawy towarów w systemie wysyłkowym (poz. 37) i objęcia ich zwolnieniem od ewidencjonowania pod warunkiem, że świadczący usługę lub dokonujący dostawy towaru otrzyma zapłatę za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej. W sytuacji objętej niniejszym wnioskiem świadczący usługę otrzyma zapłatę za pośrednictwem banku.

Spełniona będzie także druga przesłanka zwolnienia wynikającego z § 2 ust. 1 w związku z pkt 38 załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień: dokumentacja umożliwiająca jednoznaczne powiązanie dokonywanych płatności z konkretnymi transakcjami. Prowadzona będzie bowiem odpowiednia ewidencja transakcji (zarówno przez Spółkę, jak i Kontrahenta oraz wydawców), z której będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła zapłata. Oznacza to w ocenie Wnioskodawcy zwolnienie z obowiązku wartości rejestrowania sprzedaży prowadzonej na rzecz innych podatników (Wydawców) na kasach fiskalnych.

Reasumując, skoro obowiązek ewidencjonowania omawianej sprzedaży na kasach rejestrujących nie powstanie po stronie Wydawców i Kontrahenta, nie będzie istniał także po stronie Wnioskodawcy, który będzie występował jedynie jako agent działający w imieniu świadczącego usługi Wydawcy. Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnik który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu. A contrario, przy braku takiego obowiązku po stronie Wydawcy, nie występuje on także w przypadku Wnioskodawcy. Co więcej, w świetle § 5 ust. 3 rozporządzenia, zobowiązanie agenta do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej. Tymczasem w omawianej sytuacji ani Wydawcy, ani Kontrahent nie planują podpisania ze Spółką umowy w formie pisemnej, przewidującej zobowiązanie Wnioskodawcy do ujmowania na własnych kasach fiskalnych Spółki sprzedaży kart przedpłaconych dokonywanej w imieniu Wydawców. Tym samym Spółka nie miałaby nawet podstawy (określonej w rozporządzeniu w sprawie kas) do tego, aby ujmować analizowaną sprzedaż na kasach.

Wobec powyższego, Spółka nie będzie zobowiązana (ani uprawniona) do rejestracji na kasach fiskalnych wartości sprzedaży prowadzonej na rzecz innych podatników (Wydawców) w opisanym zdarzeniu przyszłym, bowiem rozliczenia z Kontrahentem oraz finalnie z danym Wydawcą (podmiotem faktycznie świadczącym usługi) będą dokonywane za pośrednictwem rachunków bankowych, a każdą transakcję, dzięki odpowiednio prowadzonej ewidencji, będzie można powiązać z dokonywanymi płatnościami. Skoro Wydawca nie będzie zobowiązany do rejestrowania transakcji na kasach, w oparciu o zwolnienie wynikające z § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień w związku z pkt 38 załącznika do rozporządzenia, to obowiązek taki nie może ciążyć na Spółce, która występuje jedynie jako pośrednik.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 758 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie.

Zatem umowa agencyjna jest szczegółowo uregulowaną w Kodeksie cywilnym umową obrotu profesjonalnego (obie strony muszą być przedsiębiorcami), oparta o zasadę lojalności (zaufania).

Zobowiązanie agenta obejmuje samodzielne (w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa), stałe działanie (pośredniczenie) na rachunek dającego zlecenie oraz za wynagrodzeniem - przy zawieraniu z osobami trzecimi (klientami) umów na rzecz dającego zlecenie albo polegające na zawieraniu takich umów w imieniu dającego zlecenie (§ 1). Jednocześnie do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz odbierania w jego imieniu oświadczeń woli wymagane jest umocowanie agenta (§ 2). Taka treść wyznacza elementy przedmiotowo istotne umowy agencyjnej - zobowiązanie do stałego działania na rzecz dającego zlecenia na jego rachunek, ewentualnie w jego imieniu w zamian za wynagrodzenie (zasadniczo prowizję).

Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami. Wnioskodawca działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy jest w świetle ustawy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Rozpatrując kwestię obowiązku rejestrowania przez Wnioskodawcę sprzedaży produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz Wydawców, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących należy zauważyć, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 i pkt 7 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;

* stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis (tekst jedn.: art. 111 ust. 3b ustawy) ustanawia wyjątek od zasady, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników w sytuacji, gdy poza sprzedażą towarów/usług zleceniodawcy podmiot (zleceniobiorca) dokonuje sprzedaży własnych towarów bądź usług.

W opisanej sytuacji należy więc odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na zleceniobiorcy, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy.

Należy wskazać, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), w sposób szczególny reguluje kwestie obowiązku prowadzenia ewidencji w przypadku sprzedaży w imieniu i na rzecz innego podmiotu.

Stosownie do § 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

* innym podmiocie - rozumie się przez to agenta, zleceniobiorcę, pośrednika lub inną osobę, która na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze dokonuje sprzedaży w imieniu lub na rzecz podatnika zobowiązanego do prowadzenia ewidencji (pkt 3);

* kasie powierzonej - rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji, który na podstawie umowy przekazuje ją innemu podmiotowi do prowadzenia ewidencji w jego imieniu (pkt 5);

* kasie własnej - rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży albo prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży i ewidencji prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (pkt 6).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza podjąć współpracę z kontrahentem (Kontrahent), który w ramach zorganizowanego i zarządzanego przez siebie systemu dystrybucyjno-rozliczeniowego zajmuje się rozpowszechnianiem kart przedpłaconych oraz przetwarza dane dotyczące takich transakcji. Podmiot ten, na podstawie umów zawartych z Wydawcami, będzie dostarczał karty do sklepów Wnioskodawcy oraz dokonywał z nim stosownych rozliczeń. Również ten podmiot będzie występował w roli pośrednika w kontaktach z Wydawcami. Sam Wnioskodawca nie będzie zawierał umów z Wydawcami. Dystrybucja sprzedawanych usług będzie polegała na sprzedaży kart umożliwiających skorzystanie z usług świadczonych przez danego Wydawcę. Wnioskodawca nie będzie jednak sprzedawać kart we własnym imieniu, lecz będzie działać w tym zakresie jako podmiot pośredniczący w zawarciu umowy na korzystanie z danej usługi pomiędzy danym Wydawcą i Klientem (sprzedaż agencyjna). Karty będą zawierały odpowiedni kod, którego podanie w systemie elektronicznym przez klienta umożliwi mu skorzystanie z usług świadczonych przez Wydawcę. Wcześniej w sklepie, przy dokonywaniu transakcji, będzie następowała aktywacja kart (klucza dostępu). Do obowiązków po stronie Wnioskodawcy będzie należało wystawienie przedmiotowych kart w określonych przestrzeniach sklepowych, pobranie należności od klienta w momencie dokonywania transakcji oraz dokonanie stosownych rozliczeń z Kontrahentem na podstawie zawartej z nim umowy. Należność od klienta będzie pobierana w formie gotówkowej lub bezgotówkowej (płatność kartą płatniczą) w kasie sklepu prowadzonego przez Wnioskodawcę. Będzie ona następnie przekazywana Kontrahentowi na rachunek bankowy. Także Kontrahent będzie dokonywał dalszych rozliczeń z danym Wydawcą. Ani Wydawcy, ani Kontrahent nie zamierzają podpisywać z Wnioskodawcą umowy w formie pisemnej, przewidującej zobowiązanie Wnioskodawcy do ujmowania na własnych kasach fiskalnych Wnioskodawcy sprzedaży kart przedpłaconych dokonywanej w imieniu Wydawców, wskazując że są zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasach rejestrujących na podstawie pkt 38 załącznika w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Jak wynika z zapisów § 5 ust. 1-3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

* podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu,

* w przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników,

* przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

Wskazać należy, że w § 5 ww. rozporządzenia zawarto uregulowania dotyczące podatników wykonujących czynności w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze.

Przepis ten porządkuje obowiązek ewidencjonowania przez podmioty działające w ten sposób, rozróżniając przypadek, gdy do ewidencjonowania wykorzystywana jest kasa powierzona oraz kasa własna.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca, jako podmiot pośredniczący w sprzedaży usług, na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem będzie dystrybuował karty przepłacone, za które będzie pobierał od klienta płatność i przekazywał ją Kontrahentowi. Wynagrodzeniem dla Wnioskodawcy będzie prowizja otrzymana od Kontrahenta. Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży własnej.

Jak wynika z powołanych przepisów dotyczących ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, co do zasady pośrednik, który obok sprzedaży towarów/usług zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów/usług własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży towarów/usług zleceniodawcy.

Jednocześnie przepisy te wskazują, że to zleceniodawca, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi (pośrednikowi), zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu. Zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej. Należy jednak zauważyć, że obowiązek ewidencjonowania przez pośrednika sprzedaży dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, uwarunkowany jest wystąpieniem tego obowiązku u zleceniodawcy.

Ponieważ, jak wskazał Wnioskodawca, ani Wydawcy, ani Kontrahent nie zamierzają podpisywać z nim umowy w formie pisemnej przewidującej zobowiązanie Wnioskodawcy do ujmowania na własnych kasach fiskalnych Wnioskodawcy sprzedaży kart przepłaconych, wskazując że są zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży kart przepłaconych dokonywanej w imieniu lub na rzecz innych podatników.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że interpretacja nie rozstrzyga, czy Kontrahent i Wydawca faktycznie korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasach rejestrujących na podstawie pkt 38 załącznika w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Powyższe przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy i nie odnosi się do Kontrahenta ani do Wydawcy, bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo-prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.