IPPP2/443-967/09-2/ASZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji przedpłat na kasie fiskalnej w następnym dniu roboczym - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji przedpłat na kasie fiskalnej w następnym dniu roboczym

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stany faktyczny.

Podatnik prowadzi sklep internetowy i posiada kasę rejestrującą. Na rachunek bankowy otrzymuje przedpłaty, a towary wysyła klientom, zawozi do nich własnymi pojazdami lub też klienci przyjeżdżają po towar do podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik może rejestrować otrzymanie przedpłaty w następnym dniu roboczym, jeżeli bank prowadzący rachunek zaksięguje wpłatę po zakończeniu pracy biura handlowego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż według art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania należności, jeżeli otrzymano ją przed wydaniem towaru. Par. 7 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania obliguje "przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży". Nie mówi jednak, że ma się to odbyć natychmiast lub tego samego dnia. Par. 7 także nakazuje "sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym".

Brzmienie tego przepisu dopuszcza sytuację, kiedy część transakcji jest rejestrowana później, a raport dobowy jest sporządzany w kolejnym dniu roboczym. Podatnik lub osoby zatrudnione przez podatnika regularnie sprawdzają operacje księgowane przez bank. Po zauważeniu, że wpłynęła przedpłata, wystawiają paragon i pakują zamówiony przez klienta towar, żeby mu go przesłać, zawieźć lub umożliwić odbiór na miejscu. Zdarza się jednak, ze część operacji zostanie zaksięgowanych przez bank po zakończeniu pracy biura handlowego albo nawet w nocy po zmianie daty. Przyjmowanie przedpłat na rachunek bankowy odbywa się całodobowo. Księgowania prowadzone przez systemy bankowe także wykonują się całodobowo. Będą się także zdarzać różnice pomiędzy dniami roboczymi banku, który jest dużą firmą i mikroprzedsiębiorstwa prowadzonego przez podatnika, np. 2 maja lub piątek po Bożym Ciele mogą być wolne od pracy. Mogą się także pojawić kłopoty techniczne niezależne od podatnika, jak przerwy w elektronicznym dostępie do konta, awarie łącza internetowego, które uniemożliwią bieżącą obserwację rachunku bankowego. Podatnik uważa, iż zgodne z przepisami o kasach rejestrujących jest ewidencjonowanie takich przedpłat w następnym dniu roboczym, na początku pracy w tym dniu. Po zarejestrowaniu wszystkich takich przedpłat trzeba sporządzić raport dobowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jak wynika z treści art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 9 powołanej ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określił w drodze rozporządzenia między innymi szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać między innymi datę i czas (godzinę) sprzedaży.

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 i 2 tego rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani, między innymi:

* dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;

* sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu (...)

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, o czym stanowi art. 19 ust. 1 powołanej ustawy.

Natomiast jak wynika z art. 19 ust. 11, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z zapisu art. 106 ust. 4 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Z opisu stanu faktycznego zawartego w złożonym wniosku wynika, że Podatnik prowadzi działalności w postaci sklepu internetowego, a zapłata (jak również przedpłata) za dostarczane towary dokonywana jest na jego rachunek bankowy. Podatnik lub jego pracownicy regularnie sprawdzają księgowane przez bank i po zauważeniu, iż wpłynęła przedpłata wystawiają paragon i wysyłają towar do nabywcy. Wnioskodawca ma wątpliwości co do tego, jak postąpić w stosunku do przedpłat zaksięgowanych przez bank po zakończeniu pracy biura, o których podatnik dowiaduje się następnego dnia. Analogiczne wątpliwości powstają w stosunku do różnic w dniach roboczych banku np. na skutek przyznania dnia wolnego (w 2 maja, itp.), jak również różnych awarii łącza internetowego bądź systemu elektronicznego dostępu do konta bankowego.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zarówno uregulowania ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie określają terminu zaewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej w opisanej sytuacji.

Ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej powinno się odbywać z chwilą dokonania sprzedaży, nie później jednak niż w momencie powstania obowiązku podatkowego, czyli w przedmiotowej sprawie z chwilą otrzymania każdej z przedpłat.

Uwzględniając jednak fakt, iż o dokonanych wpłatach Wnioskodawca dowiaduje się dopiero z chwilą otrzymania informacji z banku (zapewne z chwilą otrzymania/wygenerowania wyciągu), należy przyjąć za dopuszczalne zaewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej wpłaty, dokonanej przez klienta na rachunek bankowy na początku dnia, w którym podatnik pozyskał taką informację z banku, czyli z chwilą otrzymania wyciągu bankowego, również wtedy gdy sytuacja taka ma miejsce np. po godzinach pracy biura handlowego, bądź w związku z zaistnieniem innymi zdarzeniami (tj. awarii systemu, różnic w dniach roboczych banku).

Należy mieć jednak na uwadze to, iż ewidencjonowanie obrotu w terminie innym niż moment powstania obowiązku podatkowego prowadziłoby do niezgodności prowadzonej ewidencji z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych oraz mogłoby skutkować nieprawidłowym sporządzeniem deklaracji podatkowej i tym samym błędnym ustaleniem należnego zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy.

Należy więc podkreślić, że techniczne przeszkody w pozyskiwaniu informacji dotyczących dokonanych transakcji, nie mogą mieć wpływu na prawidłowe określenie zobowiązania podatkowego. Podatnik jest obowiązany tak zorganizować i prowadzić odpowiednie urządzenia ewidencyjne, aby nie doprowadzić do błędnego ustalenia obowiązku podatkowego. Ma to o tyle istotne znaczenie, gdy opisane okoliczności mają miejsce na przełomie miesiąca, co mogłoby doprowadzać do sytuacji, w której przedpłaty nie pokrywałyby się z miesiącem powstania obowiązku podatkowego, podatnik powinien dokonać prawidłowego rozliczenia obrotu i kwot podatku należnego z tej wpłaty do raportu okresowego miesiąca, w którym ta płatność miała miejsce (miesiąc powstania obowiązku podatkowego) pomniejszając o te wartości dane wynikające z raportu okresowego za miesiąc, w którym podatnik pozyskał informację o dokonanej wpłacie.

Zgodnie z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należały uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.