IPPP2/443-964/13-4/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 11 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.) na wezwanie z dnia 6 listopada 2013 r. nr IPPP2/443-964/13-2/RR o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury po udokumentowaniu sprzedaży paragonem fiskalnym - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury po udokumentowaniu sprzedaży paragonem fiskalnym. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tutejszego Organu z dnia 6 listopada 2013 r. nr IPPP2/443-964/13-2/RR (data doręczenia 8 listopada 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach działalności gospodarczej prowadzi ogólnopolską sieć stacji paliw, w których klienci indywidualni, jak również instytucjonalni, mogą dokonywać zakupów m.in. paliw płynnych (benzyna, olej napędowy, LPG), jak również innych towarów (oferowane produkty ze sklepu stacji) i usług (np. usługa myjni). Wnioskodawca posiada koncesję na obrót paliwami płynnymi.

Sprzedaż realizowana na stacji paliw jest dokumentowana paragonem fiskalnym lub fakturą, w zależności od statusu nabywcy, przy czym, to nabywca decyduje podczas sprzedaży jaki dokument będzie wystawiony dla danej transakcji. Innymi słowy, w przypadku gdy nabywca nie żąda wystawienia faktury, transakcja sprzedaży ewidencjonowana jest przy użyciu kasy rejestrującej i w efekcie sprzedawca wydaje nabywcy oryginał wydrukowanego paragonu fiskalnego. Natomiast, w sytuacji, gdy nabywca przy sprzedaży zgłasza żądanie wystawienia faktury, sprzedawca wydaje nabywcy oryginał wydrukowanej faktury.

Niemniej jednak, zdarzają się sytuacje, w których po upływie kilkunastu a nawet kilkudziesięciu dni od dnia dokonania sprzedaży zarejestrowanej przy użyciu kasy rejestrującej nabywca zgłasza się na stację paliw z żądaniem wystawienia faktury, okazując paragon fiskalny wydany w momencie dokonania transakcji (często kilka/kilkanaście).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka obowiązana jest na żądanie nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub podatnikiem podatku VAT do wystawienia faktury dokumentującej dokonanie transakcji sprzedaży, zarejestrowanej uprzednio przy użyciu kasy rejestrującej, zgodnie z art. 87 § 3 Ordynacji Podatkowej, ale jednocześnie w oderwaniu od terminów przewidzianych na wystawienie faktury VAT w Rozporządzeniu fakturowym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka będzie obowiązana do wystawienia faktury VAT na rzecz nabywcy w sytuacji zgłoszenia żądania jej wystawienia po dokonaniu transakcji sprzedaży towaru lub wykonania usługi, uprzednio udokumentowanej wydanym nabywcy paragonem fiskalnym wydrukowanym przez kasę rejestrującą, w terminie przewidzianym w art. 87 § 3 Ordynacji Podatkowej, tj. w ciągu 7 dni od dnia zgłoszenia żądania, lecz przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania towaru bądź wykonania usługi.

Kwestia obowiązku i terminowości wystawiania dokumentów potwierdzających dokonanie transakcji została uregulowana w art. 87 Ordynacji Podatkowej (rachunek) oraz Ustawie o VAT i Rozporządzeniu fakturowym (faktury VAT).

Zgodnie z art. 87 § 1 Ordynacji Podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Ponadto, zgodnie z art. 87 § 3 Ordynacji Podatkowej, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania. Przy czym, w myśl art. 87 § 4 Ordynacji Podatkowej, podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast, na gruncie regulacji dotyczących podatku VAT, w myśl art. 106 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przy czym, zgodnie z art. 106 ust. 4 Ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3 nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady dotyczące wystawiania faktur zostały zawarte w Rozporządzeniu fakturowym. Mianowicie, stosownie do § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Ponadto, z treści § 7 ust. 1 Rozporządzenia fakturowego wynika, że w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Natomiast, terminy wystawienia faktury VAT wynikają głównie z § 9 Rozporządzenia fakturowego. Mianowicie, zgodnie z ust. 1 ww. paragrafu, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2. Ponadto, zgodnie z § 9 ust. 3 Rozporządzenia fakturowego faktura może dokumentować kilka odrębnych dostaw towarów lub usług dokonanych w trakcie miesiąca, jeżeli zostanie wystawiona nie później niż ostatniego dnia miesiąca, w którym wydano towar lub wykonano usługę.

Biorąc pod uwagę powyższe, faktura VAT powinna być wystawiona nie później niż siódmego dnia od dnia wydania: towaru lub wykonania usługi, lub, w przypadku faktury zbiorczej, nie później niż ostatniego dnia miesiąca, w którym wydano towar lub wykonano usługę.

Zestawiając regulacje dotyczące terminów wynikające z Ordynacji podatkowej z terminami wynikającymi z Rozporządzenia fakturowego nasuwają się wątpliwości, które terminy obowiązują podatnika, w przypadku, gdy wystawia fakturę dla nabywcy na podstawie paragonu fiskalnego, który dokumentuje już dokonaną transakcję, od której obowiązek podatkowy zasadniczo został przez podatnika rozpoznany (tekst jedn.: w momencie dokonania sprzedaży, zaewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej).

Z uwagi na fakt, że jednym z podstawowych obowiązków podatników podatku VAT jest prawidłowe, rzetelne i terminowe dokumentowanie sprzedaży, ustalenie terminów w zakresie wystawiania faktur po dokonaniu transakcji na rzecz nabywcy na podstawie przedstawianych paragonów fiskalnych jest dla Spółki istotne.

Zdaniem Spółki, w sytuacji zgłoszenia żądania wystawienia faktury po dokonaniu transakcji sprzedaży towaru lub wykonania usługi, uprzednio udokumentowanej wydanym nabywcy paragonem fiskalnym wydrukowanym przez kasę rejestrującą, terminami obowiązującymi będą terminy wynikające z Ordynacji podatkowej. Tym samym, wystawienie takiej faktury zgodnie z art. 87 ust. 3 Ordynacji podatkowej, a jednocześnie w oderwaniu od terminów przewidzianych na wystawienie faktury zawartych w Rozporządzeniu fakturowym będzie, zdaniem Spółki, działaniem prawidłowym i nie będzie stanowiło uchybienia ciążących na niej i jej pracownikach obowiązków ewidencyjnych.

Powyższe, w opinii Spółki, wynika z faktu, że terminy wystawienia faktury VAT, wynikające z § 9 Rozporządzenia fakturowego są powiązane z momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT, gdyż zgodnie z art. 19 ust. 1 w zw. z art. 19 ust. 4 ustawy VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe, termin wystawienia faktury ma ścisły związek z momentem, w którym należy rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Niemniej jednak, w sytuacji wystawienia faktury VAT dokumentującej sprzedaż uprzednio zarejestrowaną przy użyciu kasy rejestrującej, stwierdzić należy, że fakt wystawienia faktury VAT w żaden sposób nie wpływa na obowiązek podatkowy w podatku VAT Spółki, gdyż co do zasady, został on już rozpoznany w momencie zarejestrowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

Zatem, należałoby uznać, że faktura VAT powinna być wystawiona w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania nabywcy. Jeżeli natomiast żądanie wystawienia faktury nastąpiło po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru, Spółka ma prawo odmówić jej wystawienia.

Spółka podkreśla, iż w przypadku, gdy żądanie wystawienia faktury VAT zgłasza podatnik podatku VAT, który w momencie dokonania sprzedaży nie określił, czy dokonuje zakupu jako prywatna osoba fizyczna czy też jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, Spółka nie posiadała wiedzy o tym, iż dokonuje sprzedaży na rzecz podatnika podatku VAT. W związku tym, Spółka zachowała się prawidłowo dokumentując transakcję paragonem fiskalnym. Spółka nie ma obowiązku każdorazowego weryfikowania statusu swoich klientów. To klient obowiązany jest do poinformowania sprzedawcy, czy dokonuje zakupu jako osoba prywatna, czy też jako firma. Natomiast, z uwagi na fakt, że transakcje dokonywane na rzecz podatnika podatku VAT winny być udokumentowane fakturą, w momencie pozyskania informacji, że dana sprzedaż była realizowana na rzecz podatnika VAT (tekst jedn.: moment zgłoszenia przez nabywcę żądania wystawienia faktury VAT na podstawie uprzednio wystawionego paragonu fiskalnego) Spółka ma obowiązek taką fakturę wystawić.

Spółka wskazuje również, że w jej opinii, wystawienie faktury po upływie 7-dniowego terminu wynikającego z § 9 ust. 1 Rozporządzenia fakturowego, czy też terminu wynikającego z § 9 ust. 3 tegoż rozporządzenia nie wywoła negatywnych skutków prawnych po stronie Spółki, gdyż jak wskazano powyżej nie wpływa to na jej rozliczenia podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.