IPPP2/443-96/09-2/PW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-96/09-2/PW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczeń przy przejęciu spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczeń przy przejęciu spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

C mbH (zwana dalej " C") jest spółką reprezentującą interesy niemieckiego funduszu inwestycyjnego dokonującego inwestycji między innymi, w nieruchomości położone w Polsce. W dniu 30 czerwca 2008 r. C nabyła 100% udziałów w spółce T Sp. z o.o. (zwana dalej "Spółką") będącej właścicielem biurowca "T H". Podstawową działalnością Spółki jest wynajem powierzchni biurowych na własny rachunek oraz udostępnianie najemcom infrastruktury technicznej. W chwili obecnej, wybudowany przez Spółkę biurowiec "T H" jest niemal w całości wynajęty na rzecz podmiotów trzecich. Ponadto, zgodnie z "Umową Spółki T Sp. z o.o." poza najmem powierzchni (PKD 70.20.Z) do zakresu działalności Spółki należy również, między innymi:

* budowa i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.11.Z);

* zakup i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 70.12.Z);

* działalność agencji obsługi nieruchomości (PKD 70.31.Z);

* zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi (PKD 70.32.A);

* zarządzanie nieruchomościami niemieszkalnymi (PKD 70.32.B);

* rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, roboty ziemne (PKD 54.11.Z);

* wykonywanie robót ogólnobudowlanych związanych z wznoszeniem budynków (PKD 45.21.A);

* wykonywanie specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD.45.25.E);

* szkolenia (PKD 45.44.B);

* reklama (PKD 7440.Z);

* sprzątanie i czyszczenie obiektów (PKB 74.70.Z);

* pozostała działalność komercyjna, gdzie indziej niesklasyfikowana (PKD 74.84.B).

Spółka wybudowała biurowiec "T H" na gruncie zakupionym od G Sp. z o.o. Spółce przysługiwało pełne prawo do odliczenia kwoty podatku od towarów i usług (dalej zwanego "VAT") naliczonego na wydatkach poniesionych na wybudowanie "T H", Transakcja nabycia gruntu podlegała zwolnieniu z VAT. Spółka prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną VAT obejmująca głównie najem powierzchni w budynku "T H". Mimo, iż inwestycja przeprowadzona przez C w 2008 r. obejmowała nabycie udziałów w Spółce, preferowanym przez C rozwiązaniem było bezpośrednie nabycie budynku "T H" i kontynuowanie prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej w zbliżonym zakresie. Jednak ze względu na fakt, iż inwestor, który wybudował "T H" oferował do sprzedaży udziały w Spółce będącej właścicielem tego budynku, C zdecydowała się na nabycie udziałów. W chwili obecnej, aby uprościć strukturę własnościową budynku, C zamierza zarejestrować w Polsce swoją działalność gospodarczą w formie oddziału i zlikwidować Spółkę, przenosząc prowadzoną przez nią działalność gospodarczą, obejmującą głównie najem powierzchni w budynku "T H", do oddziału C w Polsce, który będzie kontynuował prowadzenie tej działalności. Przeniesienie własności majątku Spółki na rzecz oddziału C w Polsce nastąpi w wyniku dokonania czynności podziału tego majątku między wspólników (w przypadku Spółki jedynym wspólnikiem jest C) w ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego, na mocy art. 286 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., zwanej dalej "k.s.h."). Przeniesienie własności majątku zostanie udokumentowane w formie aktu notarialnego. Po likwidacji Spółki, oddział C przejąłby:

* prawo własności budynku "T H",

* prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym ten budynek posadowiono,

* dokumentację budowlaną związaną z budynkiem "T H" oraz prawa wynikające z gwarancji udzielonych przez jego wykonawców,

* umowy zawarte przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej obejmującej najem powierzchni w "T H", szczególności umowy najmu,

* księgi i inną dokumentację Spółki,

* prawa (licencje) związane z korzystaniem ze znaku towarowego "T H",

* gotówkę na rachunkach bankowych Spółki.

Ponadto, zarówno C, jak i Spółka, dokonają stosownych ustaleń z dostawcami usług nabywanych aktualnie przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w szczególności dostawcami mediów, usług związanych z bieżącą obsługą biurowca "T H" profesjonalnych usług zarządzania nieruchomościami oraz usług prowadzenia ksiąg rachunkowych, tak aby umożliwić przeniesienie praw i obowiązków wynikających z tych umów na rzecz C. Intencją Spółki i C jest bowiem, by bieżąca działalność gospodarcza prowadzona obecnie przez Spółkę była kontynuowana w tym samym zakresie, bez względu na fakt przeniesienia jej do oddziału C w Polsce w wyniku likwidacji Spółki. Oba podmioty zamierzają również współdziałać w celu uregulowania lub zabezpieczenia wykonania zobowiązań Spółki wobec jej kontrahentów, tak aby przeniesienie działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę do oddziału C w Polsce pozostało bez wpływu na rzetelność i terminowość wywiązania się z tych zobowiązań wobec wierzycieli. Konieczność podjęcia takich działań wynika zarówno z przepisów k.s.h. dotyczących likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jak również z zamiaru obu podmiotów utrzymania dobrych relacji z kontrahentami w perspektywie przedsięwzięcia polegającego na przeniesieniu działalności Spółki do oddziału C w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy transakcja nabycia majątku Spółki pozostanie poza zakresem opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

2.

Czy, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w wyniku przejęcia działalności prowadzonej przez Spółkę po jej likwidacji, C będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku VAT naliczonego na wydatkach Spółki poniesionych na budowę ",T H" i odliczonego przez Spółkę, jeżeli w okresie 10 lat od zakończenia jego budowy, budynek zacznie być w całości lub w części wykorzystywany do czynności, w stosunku, do których nie przysługiwałoby C prawo do obniżenia podatku należnego.

Zdaniem wnioskodawcy w wyniku przejęcia działalności prowadzonej przez zlikwidowaną Spółkę, C nabędzie zorganizowany zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo, względnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki. W związku z tym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, transakcja taka pozostawać będzie poza zakresem opodatkowania VAT. Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, C przejmie obowiązek dokonania korekty VAT odliczonego przez Spółkę, o którym mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, jeżeli przejęte składniki majątkowe będą przez nią wykorzystywane do działalności nie dającej prawa odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w świetle ustawy o VAT

Jednym z istotnych elementów systemu podatku VAT funkcjonującego w krajach Unii Europejskiej jest - przyznana państwom członkowskim - możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania VAT transakcji przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku podmiotu gospodarczego, przewidziana expressis verbis w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwanej dalej dyrektywą VAT). Celem tego przepisu jest umożliwienie państwom członkowskim wprowadzenia stosownych krajowych regulacji VAT ułatwiających dokonywanie transakcji, których przedmiotem jest całość lub zorganizowana część przedsiębiorstwa oraz znoszenie nadmiernego ciężaru opodatkowania VAT takich transakcji w sytuacji, gdy nabywca jest ostatecznie uprawniony do odliczenia zapłaconego podatku (por. wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes Sarl przeciwko Administration de l'enregistrement et des domaines, sygn. C-497/01, par. 39).

Powyższa zasada została implementowana przez polskiego ustawodawcę na grunt krajowych regulacji VAT. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej część przedsiębiorstwa. Zdaniem C, sformułowanie "transakcja zbycia" użyte w tym przepisie należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje każdą czynność, w ramach której zostaje przekazane prawo do rozporządzenia przedmiotem tej czynności jak właściciel. W wyniku przeniesienia działalności Spółki obejmującej najem powierzchni w "T H" w związku z jej likwidacją C nabędzie prawo do dysponowania otrzymanym zespołem składników majątkowych jak właściciel, zatem transakcję należy utożsamiać ze zbyciem, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Klasyfikacja majątku podlegającego przejęciu przez C

Zdaniem wnioskodawcy, w chwili obecnej, zespół materialnych i niematerialnych składników majątkowych, którego głównym elementem jest biurowiec "T H" oraz związane z nim umowy najmu powierzchni, stanowi przedsiębiorstwo Spółki w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., zwana dalej "kodeks cywilny"), przy pomocy którego Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą.

Ustawa o VAT nie przewiduje definicji pojęcia "przedsiębiorstwo" użytej w art. 6 pkt 1 tej ustawy. Definiując to pojęcie należy odnieść się do uregulowań zawartych w kodeksie cywilnym. W myśl art. 551 kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części

I.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny prawa cywilnego, nie wszystkie składniki materialne i niematerialne przedsiębiorstwa wymienione w art. 551 kodeksu cywilnego są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie składniki muszą być przedmiotem transakcji aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne w danej sprawie. Takie stanowisko zaaprobowane zostało również w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe. Jak zauważono w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 5 grudnia 2006 r. wydanym przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (sygn. 1435/DPI/423-50/06/MP), "wydaje się, że najbardziej miarodajnym kryterium jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Swoboda jednak w wyłączeniu poszczególnych składników jest ograniczona, tzn. zbyte powinny zostać co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo (wyrok Sądu Najwyższego, Izba Cywilna z dnia 17 października 2000 r. sygn. I CKN 850/98). Teza ta potwierdzona została w wyroku Sądu Najwyższego, Izba Cywilna z dnia 8 kwietnia 2003 r. (sygn. IV CKN 51/2001)".

Z uwagi na fakt, iż po przejęciu działalności Spółki przez oddział C w Polsce Spółka zostanie zlikwidowana, a przejęciu przez C będą podlegały praktycznie wszystkie składniki majątku Spółki związane z prowadzoną przez nią działalnością zdaniem wnioskodawcy należy uznać, że zespół składników podlegających przejęciu przez C stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego.

W wyniku likwidacji Spółki, C przejmie zarówno nieruchomość (tj. budynek i grunt), jaki i inne składniki majątkowe związane z działalnością polegającą na jego wynajmie, takie jak wierzytelności i zobowiązania, umowy najmu, zarządzania, dostawy mediów i inne umowy związane z tym budynkiem i działalnością polegającą na najmie, jak również księgi i dokumentacje związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wszystkie wymienione składniki stanowią zorganizowany zespół przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Za uznaniem masy majątkowej, która zostanie przejęta przez C po likwidacji Spółki za przedsiębiorstwo przemawia też fakt, iż C będzie kontynuowała działalność gospodarczą Spółki polegającą na najmie powierzchni w niezmienionym zakresie oraz wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe przejęte od Spółki, gdyż sam oddział C nie rozpoczął jeszcze żadnej działalności gospodarczej w Polsce i nie ma tu żadnego majątku.

Ponieważ drugą kategorią przedmiotów, których zbycie wyłączone jest z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, wnioskodawca z ostrożności wykazuje poniżej, że analizowany zespół składników majątkowych spełnia również warunki określone dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT zawiera własna definicję pojęcia "zorganizowanej części przedsiębiorstwa". Zgodnie z art. 2 pkt 27e) ustawy a VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych działań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące to zadania.

Kwestia czy budynek wraz z prawami i obowiązkami wynikającymi z umów dotyczących tego budynku może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa była przedmiotem odpowiedzi na zapytanie poselskie nr 1778 udzielonej przez Ministra Finansów w dniu 13 czerwca 2003 r., gdzie Minister potwierdził, iż taka interpretacja jest możliwa, jeżeli zostaną spełnione określone warunki. Zgodnie z interpretacją Ministra Finansów za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie można uznać samego budynku, nawet wówczas, kiedy jest on przeznaczony na wynajem. Niemniej jednak, jeżeli dany podmiot prowadzi organizacyjnie i finansowo wyodrębnioną działalność polegającą na wynajmie lokali w będącym jego własnością budynku, to budynek ten można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, pod warunkiem że jest on oceniany wraz ze wszystkimi wierzytelnościami i zobowiązaniami, umowami najmu, zarządzania, dostawy mediów i innymi umowami związanymi z tym budynkiem i działalnością polegającą na najmie.

Stanowiska zbliżone do tego zaprezentowanego przez Ministra Finansów zostały wielokrotnie wyrażane przez organy administracji podatkowej. Przykładowo. kwalifikacja budynku wraz z prawami i obowiązkami wynikającymi z umów dotyczących tego budynku jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa a w niektórych przypadkach - przedsiębiorstwa, potwierdzona została w interpretacjach Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dnia 13 września 2007 r. (sygn. 1435/FB1/415/43/07/AM), 15 grudnia 2006 r. (sygn. 1435/DP1/423-50/06/MP) oraz 5 grudnia 2006 r. (sygn. 1471/DPD2/423-127/06/AB/2), interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany z dnia 26 marca 2007 r. (sygn. 1432/POP/423/430/38/2007), interpretacjach Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 12 czerwca 2006 r. (sygn. 1472/ROP1/423-127/179/06/MC), 28 kwietnia 2006 r. (sygn. 1472/ROP1/423-381/44/06/MC) oraz 21 marca 2005 r. (sygn. 1472/ROP1/423-51-33/05/AJ), interpretacji Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 26 sierpnia 2004 (sygn. PUS.1-423/82/04) oraz Naczelnika Urzędu Skarbowy z dnia 30 sierpnia 2004 r. (sygn. US.ll-423/3/45/05). Wnioskodawca jest świadomy, iż powyższe interpretacje zostały przedstawione w indywidualnych sprawach podatników i nie mają mocy wiążącej w jego sprawie.

Jako, że przejmowany przez C zespół składników majątkowych stanowi w chwili obecnej majątek Spółki, przy pomocy którego realizuje ona swoje zadania gospodarcze, można mówić o jego wyodrębnieniu funkcjonalnym, tj. zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Jest on również wyodrębniony organizacyjnie, gdyż stanowi odrębną masę majątkową będącą w dyspozycji Spółki jako niezależnego podmiotu w obrocie gospodarczym. Nie budzi wątpliwości również wyodrębnienie finansowe analizowanego zespołu składników majątkowych, skoro Spółka będąca jego właścicielem jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych na mocy przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Należy zwrócić uwagę na fakt, że rozstrzygnięcie czy zespól składników majątkowych przejmowany przez C po likwidacji Spółki stanowić będzie przedsiębiorstwo Spółki, czy jego zorganizowaną część, nie ma wpływu na traktowania takiej transakcji w zakresie podatku VAT, gdyż - zdaniem C - w obu przypadkach transakcja taka winna pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Przemawia za tym również stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z dnia 7 lutego 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 934/07), zgodnie z którym - w opinii Sądu - każdy zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego bez względu na jego organizacyjne wyodrębnienie w postaci zakładu czy też oddziału będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego. W związku z tym Sąd przyjął, że użyte w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT pojęcie "przedsiębiorstwo" obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.

Zgodnie z poglądem Sądu wyrażonym w powyżej cytowanym wyroku "w definicji przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma uwzględniony w niej element funkcjonalny. Poszczególne składniki majątku staną się przedsiębiorstwem, jeżeli połączy je funkcja, jaką łącznie mogą spełnić realizować określone zadania gospodarcze". W przedstawionym przez C stanie faktycznym, dojdzie do przejęcia działającego organizmu gospodarczego generującego przychody w postaci czynszu najmu. W związku z tym, zdaniem C, transakcja przejęcia takiego majątku powinna podlegać wyłączeniu z opodatkowania na mocy przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Obowiązek korekty

W myśl przepisów art. 19 dyrektywy VAT, w przypadku transakcji zbycia, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nabywca w zakresie rozliczeń podatku VAT powinien być traktowany jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. Zgodnie z powyższą regulacją traktowanie nabywcy wprowadza w ustawodawstwie krajowym art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, korekta podatku określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę.

W związku z nabyciem przedsiębiorstwa, względnie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki przez C, powyższa regulacja nakazuje uznać C za następcę Spółki w zakresie rozliczeń podatku VAT i nakłada na C obowiązek dokonywania stosownych korekt wartości podatku VAT naliczonego, który został odliczony przez Spółkę, w sytuacjach przewidzianych w ustawie o VAT. Jako że Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami dokonanymi na budowę biurowca "T H" który był używany przez Spółkę wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT polegającej na wynajmie powierzchni, obowiązek dokonana takiej korekty przez C potencjalnie może powstać w przypadku, gdyby zmianie uległo przeznaczenie tego budynku, tzn. gdyby C zaczęto go używać do prowadzenia działalności nie dającej prawa do odliczenia VAT w okresie 10 lat od jego wybudowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl