IPPP2-443-957/10-2/AK

Głównym przedmiotem działalności Sp. z o.o. (zwanej dalej Spółka) jest działalność w zakresie płatnej telewizji satelitarnej, czyli nadawanie sygnału telewizyjnego do klientów indywidualnych za pomocą nadajników satelitarnych. Za świadczenie usług telewizyjnych Spółka pobiera wynagrodzenie w formie abonamentu (najczęściej miesięcznego). Oprócz powyższej działalności Spółka sprzedaje także dekodery i anteny. Sprzedaż tych towarów realizowana jest głównie przez dystrybutorów, którzy rejestrują ją na własnych kasach fiskalnych (w oparciu o § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania - Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1338). Spółka posiada tylko jeden własny punkt sprzedaży, w którym ewidencjonuje sprzedaż dekoderów i anten. Oprócz sprzedaży realizowanej w powyższym punkcie, Spółka ewidencjonuje na kasie fiskalnej także sprzedaż lub nieodpłatne wydanie towarów w ramach prowadzonych akcji marketingowych, a także sprzedaż towarów na rzecz własnych pracowników. Pozostała sprzedaż obejmująca przede wszystkim świadczenie usług telewizyjnych nie jest rejestrowana na kasie fiskalnej.

Spółka do tej pory nigdy nie rozpoczęła ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży usług telewizyjnych, a także nie była objęta obowiązkiem rejestrowania tych usług za pomocą kas.

Ponadto, wszystkie wpłaty od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za świadczenie przez Spółkę usług telewizyjnych wpłacane są bezpośrednio na konto bankowe Spółki. Nie występuje sytuacja, w której rozliczenia pomiędzy stronami odbywałyby się poza rachunkiem bankowym Spółki. Wpłaty dokonywane są przelewem bankowym, za pośrednictwem banku, poczty oraz za pomocą kart kredytowych. Ponadto, w sytuacji gdy umowa zawierana jest za pośrednictwem agenta działającego w imieniu i na rzecz Spółki czasami agent pobiera od nowego klienta wynagrodzenie za aktywację lub pierwszy abonament. Z uwagi na fakt, iż agenci zawierają umowę (czyli sprzedają usługę telewizyjna) w imieniu i na rzecz Spółki, to oni a nie Spółka zobowiązani są do ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie fiskalnej (na podstawie § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania). Kwoty pobranych opłat przez agentów są przelewane na rachunek bankowy Spółki (w tym przypadku także nie następuje więc rozliczenie abonamentu poza rachunkiem bankowym Spółki).

Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Oznacza to, iż Spółka w każdym przypadku jest w stanie powiązać otrzymaną wpłatę z konkretną transakcją. Powiązanie wpłaty z konkretną transakcją odbywa się w sposób opisany poniżej.

Spółka prowadzi osobną ewidencję abonentów w specjalnie opracowanym w tym celu systemie komputerowym. W ewidencji tej wskazane są z imienia i nazwiska wszystkie osoby fizyczne będące abonentami usług telewizyjnych (a tym samym klientami Spółki). W systemie tym wykazane są również wszelkie należności jakie każdy abonent ma w stosunku do Spółki z poszczególnych tytułów. Najczęściej tytułami tymi są abonament, odszkodowania, kary umowne. Nie powstanie również problem z identyfikacją zapłaty otrzymywanej od klienta, w sytuacji, gdy posiada on kilka zobowiązań w stosunku do Spółki. W takim przypadku "Regulamin umowy abonamentowej" stanowiący integralną część umowy zawartej pomiędzy stronami przewiduje, że otrzymana należność w pierwszej kolejności zaliczana jest na poczet należności za abonament, a dopiero w drugiej kolejności (po zaspokojeniu należności za abonament) wpłaty zaliczane są na poczet kar i odszkodowań oraz innych zobowiązań.

Zdarzają się sytuacje, gdy klient wpłaca Spółce wynagrodzenie w wysokości wyższej niż należna za dany miesiąc - przykładowo klient wpłaca za dwa miesiące z góry. Jeżeli klient nie ma żadnych zaległości w danym momencie, to kwota stanowiąca nadwyżkę traktowana jest jako należność za świadczenie usług w przyszłych okresach rozliczeniowych. W takim przypadku także Spółka nie ma problemu z połączeniem wpłaty z klientem a następnie z konkretną transakcją.

Z uwagi na skalę działalności Spółki zdarzają się oczywiście pomyłki wynikające z błędów popełnianych przez klientów Spółki. Spółka odnotowała (przykładowo) przypadki, w których klient błędnie wpisał kwotę omyłkowo wpłacając na rachunek Spółki nie 50 zł lecz 5.000 zł. Po wyjaśnieniu takich przypadków kwoty są odpowiednio przeksięgowywane w systemie Spółki, lub zwracane klientowi.

Od pierwszego stycznia 2011 r. opisany powyżej sposób działania Spółki nie ulegnie zmianie, z jednym wyjątkiem. Z dniem 31 grudnia 2010 r. Spółka kończy działalność w prowadzonym punkcie sprzedaży. Od tego momentu Spółka będzie ewidencjonowała jedynie sprzedaż lub nieodpłatne wydanie towarów w ramach prowadzonych przez nią działań marketingowych, a także sprzedaż towarów na rzecz pracowników.

Czy na podstawie § 2 w związku z pozycją 38 załącznika do rozporządzenia z 2009 r. Spółka może nie ewidencjonować za pomocą kasy fiskalnej usług telewizyjnych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Czy na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z pozycją 37 załącznika do rozporządzenia z 2010 r. Spółka będzie mogła od dnia 1 stycznia 2011 r. nie ewidencjonować za pomocą kasy fiskalnej usług telewizyjnych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia z 2009 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W pozycji 38 załącznika do rozporządzenia z 2009 r. ustawodawca wymienił zaś "świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła". W objaśnieniach do załącznika (pkt 2 objaśnień) ustawodawca wskazał jednak, iż zwolnienie (między innymi) z pozycji 38 załącznika "nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2010 r."

Z przedstawionych powyżej regulacji wynika, iż Spółka nie musi ewidencjonować za pomocą kas fiskalnych usług telewizyjnych, jeżeli zostaną łącznie spełnione następujące warunki:

W każdym przypadku klient rozlicza się ze Spółką za pośrednictwem rachunku bankowego Spółki. Oznacza to, że wszystkie wpłaty realizowane są na rachunek bankowy Spółki za pomocą przelewu, przy użyciu karty kredytowej lub za pośrednictwem poczty. W związku z tym warunek wymieniony w lit. a) powyżej jest spełniony.

Powyższego stanowiska nie zmienia fakt, iż w przypadku umowy zawieranej za pośrednictwem agenta pierwszy abonament czasami pobierany jest przez tego agenta. W takim przypadku obowiązek rejestracji obrotu z tego tytułu spoczywa na agencie działającym w imieniu i na rzecz Spółki. Nawet, jeżeli agent nie musiałby ewidencjonować tego obrotu to i tak rozliczenie pomiędzy Spółką a agentem następuje przelewem bankowym, co oznacza, że wszystkie wpłaty Spółka otrzymuje na swój rachunek bankowy. Konsekwentnie, warunek wymieniony w lit. a) powyżej jest spełniony.

W ocenie Spółki - w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego - Spółka jest w stanie zidentyfikować na podstawie prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jakiej konkretnej transakcji zapłata dotyczyła. Spółka w prowadzonej ewidencji posiada wszystkie dane klientów nabywających usługi telewizyjne, wraz ze wskazaniem kwot wynagrodzenia należnych za kolejne okresy rozliczeniowe związanych z usługami świadczonymi przez Spółkę.

Ponadto, Spółka jest w stanie zidentyfikować jakiej konkretnej transakcji dotyczy otrzymana wpłata od klienta, ponieważ umowa o świadczenie usług zawarta pomiędzy Spółką a klientem przewiduje jasne i precyzyjne zasady zaliczania wpłat na poszczególne zobowiązania klienta wobec Spółki.

Także w przypadku, gdy na koncie klienta powstaną nadpłaty (przykładowo z powodu wpłacenia należności za dwa miesiące z góry) Spółka jest w stanie powiązać taką wpłatę po pierwsze z klientem, po drugie z transakcją (Spółka takie wpłaty - po rozliczeniu wszystkich zaległości - traktuje wpłaty na poczet należności za przyszłe okresy rozliczeniowe). Konsekwentnie, również w tym przypadku jest spełniony warunek wynikający z punktu b) powyżej.

Powyższego nie zmienia również fakt, iż w niektórych przypadkach - z uwagi na pomyłki - dochodzi (przykładowo) do błędnej wpłaty przez klienta. Takie pomyłki wynikają z błędów klientów Spółki i w każdym przypadku są szczegółowo wyjaśniane. W konsekwencji, po wyjaśnieniu sprawy Spółka księguje wpłatę we właściwy sposób (zalicza na poczet odpowiednich zobowiązań klienta Spółki) lub zwraca wpłatę. Konsekwentnie, po wyjaśnieniu okoliczności dokonanej przez klienta wpłaty Spółka na podstawie posiadanych dowodów i prowadzonej ewidencji jest w stanie określić, której transakcji dana wpłata dotyczyła.

Reasumując, jak wynika z opisanych przez Spółkę okoliczności, Spółka w każdym przypadku jest w stanie określić na podstawie dowodów wpłat oraz posiadanej ewidencji, której transakcji dana wpłata dotyczy.

Spółka nie rozpoczęła również ewidencjonowania usług telewizyjnych przed dniem 1 stycznia 2010 r. Konsekwentnie, warunek wynikający z pkt c) powyżej (punkt 2 objaśnień do załącznika do rozporządzenia z 2009 r.) również zostanie spełniony.

W ocenie Spółki fakt, iż Spółka ewidencjonuje na kasie sprzedaż anten i dekoderów, towarów wydawanych w ramach akcji promocyjnych, czy też sprzedaży towarów na rzecz jej pracowników nie ma znaczenia dla powyższego zwolnienia. Przy ocenie, czy Spółka spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w poz. 38 załącznika do rozporządzenia z 2009 r. istotne jest, czy Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania na kasie fiskalnej usług, a nie towarów, co wynika wprost z pozycji 38 załącznika do rozporządzenia z 2009 r., która odnosi się wyłącznie do usług. Jeżeli więc Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania za pomocą kas fiskalnych żadnych usług, lecz wyłącznie dostawę towarów, to może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w pozycji 38 rozporządzenia z 2009 r.

Ponadto, dla potrzeb zwolnienia istotne jest, czy Spółka rozpoczęła ewidencjonowanie konkretnych usług, a nie czy Spółka ewidencjonuje na kasie fiskalnej jakiekolwiek usługi. Oznacza to, iż w sytuacji gdy Spółka rozpoczęła na kasie ewidencjonowanie usług X, a następnie zamierza rozpocząć sprzedaż usług Y (które nigdy nie były ewidencjonowane przez Spółkę na kasie fiskalnej), zaś Spółka spełnia warunki z pozycji 38 załącznika (tj. zapłata za te usługi będzie następowała wyłącznie za pośrednictwem banku i z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie będzie wynikało jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła) - to Spółka nie musi ewidencjonować sprzedaży usług Y za pomocą kasy fiskalnej. Przekładając to na stan faktyczny będący przedmiotem niniejszego zapytania należy stwierdzić, iż pomimo ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży anten i dekoderów i innych wymienionych w stanie faktycznym towarów, Spółka nie musi ewidencjonować sprzedaży usług telewizyjnych, o ile spełni warunki wymienione w poz. 38 załącznika do rozporządzenia z 2009 r. i nie rozpoczęła ewidencjonowania tych usług telewizyjnych przed dniem 1 stycznia 2010 r. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia także opis w objaśnieniach do załącznika, zgodnie z którym zwolnienie z pozycji 38 załącznika nie dotyczy podatnika, który rozpoczął ewidencjonowanie "t y c h u s ł u g" przed dniem 1 stycznia 2010 r. Posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem "t y c h u s ł u g" oznacza, iż możliwość zastosowania zwolnienia wynikającego z poz. 38 załącznika do rozporządzenia powinna być rozpatrywana osobno w odniesieniu do każdego rodzaju usług. Tym samym ewidencjonowanie jednego rodzaju usług (towarów) na kasie fiskalnej nie oznacza automatycznie, iż Spółka musi ewidencjonować każdy inny rodzaj usług na kasie fiskalnej. Spółka nie musi więc ewidencjonować na kasie fiskalnej usług telewizyjnych, jeżeli w stosunku do tych usług zostaną spełnione warunki wskazane w poz. 38 załącznika do rozporządzenia z 2009 r.

Przedstawioną powyżej interpretację, zakładając, iż Spółka nie musi na kasie fiskalnej ewidencjonować sprzedaży usług telewizyjnych pomimo ewidencjonowania na kasie fiskalnej innych czynności, potwierdza także tytuł II części załącznika do rozporządzenia z 2009 r. Tytuł tej części załącznika brzmi "Sprzedaż dotycząca szczególnych czynności". Konsekwentnie, wymienione w tej części pozycje (w tym również poz. 38 załącznika) dotyczą konkretnych czynności (konkretnego rodzaju usług), a nie konkretnych podatników. Tytuł II części załącznika potwierdza więc, iż zwolnienie każdego rodzaju usług należy rozpatrywać odrębnie. Oznacza to, iż ewidencjonowanie na kasie jednego rodzaju usług bądź towarów (sprzedaż anten lub dekoderów) nie wpływa na obowiązek ewidencjonowania innego rodzaju usług (telewizyjnych).

Stanowisko Spółki potwierdzają także znane Spółce interpretacje organów podatkowych, a w szczególności interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 listopada 2008 r. (nr IPPP2/443-1444/08-2/PW). Fakt, iż wymieniona powyżej interpretacja została wydana pod rządami poprzednio obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2008 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2008 r. Nr 113, poz. 720) nie ma znaczenia dla prawidłowości przedstawionego stanowiska, ponieważ pod rządami obecnie obowiązującego rozporządzenia z 2009 r. - przepis § 2 w związku z pozycją 38 załącznika do rozporządzenia z 2009 r. ma identyczne brzmienie jak § 2 ust. 1 w związku z pozycją 38 rozporządzenia z dnia 27 czerwca 2008 r.

Reasumując, Spółka nie musi ewidencjonować na kasie sprzedaży usług telewizyjnych, ponieważ rozlicza się z klientami za pośrednictwem rachunku bankowego, z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika jakiej, konkretnie transakcji zapłata dotyczyła i Spółka nie rozpoczęła ewidencjonowania usług telewizyjnych przed dniem 1 stycznia 2010 r. Konsekwentnie, Spółka spełnia wszystkie warunki do zwolnienia sprzedaży usług telewizyjnych z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 2010 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W pozycji 37 załącznika do rozporządzenia ustawodawca wymienił "świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła". W objaśnieniach do załącznika (pkt 2 objaśnień) ustawodawca wskazał jednak, iż zwolnienie (między innymi) z pozycji 37 załącznika "nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011 r."

Z przedstawionych powyżej regulacji wynika, iż Spółka nie musi ewidencjonować za pomocą kas fiskalnych usług telewizyjnych, jeżeli zostaną łącznie spełnione następujące warunki:

Jak wynika z przytoczonej pozycji 37 rozporządzenia z 2010 r. ma ona takie samo brzmienie jak pozycja 38 rozporządzenia z 2009 r. Również warunki do objęcia zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych usług telewizyjnych świadczonych przez Spółkę są identyczne. Skoro więc z przedstawionego powyżej stanowiska Spółki wynika, że Spółka spełnia warunki do objęcia jej zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących w świetle rozporządzenia z 2009 r., to konsekwentnie należy uznać, iż Spółka spełnia również warunki do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania usług telewizyjnych na kasie w świetle rozporządzenia z 2010 r. Argumenty przedstawione powyżej, a dotyczące zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług telewizyjnych pod rządami rozporządzenia z 2009 r. mają odpowiednie zastosowanie w przypadku zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tych usług w świetle rozporządzenia z 2010 r. i z tego powodu nie będą one ponownie prezentowane w tym miejscu.

Reasumując, również od 1 stycznia 2011 r. Spółka nie będzie musiała ewidencjonować na kasie sprzedaży usług telewizyjnych, ponieważ nadal będzie rozliczać się z klientami za pośrednictwem rachunku bankowego, z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła i Spółka nie rozpoczęła i nie rozpocznie ewidencjonowania usług telewizyjnych przed dniem 1 stycznia 2011 r. Konsekwentnie, Spółka spełni wszystkie warunki do zwolnienia sprzedaży usług telewizyjnych z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej od 1 stycznia 2009 r.