IPPP2/443-953/13-3/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej (pytanie Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: "podatnik") od dnia 10 grudnia 1997 r. prowadzi działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest wynajem nieruchomości. Podatnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W 2003 r. podatnik zakupił na współwłasność działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Udział podatnika w nieruchomości wynosi 60%. Podstawą zakupu był wyłącznie akt notarialny. Zakup został dokonany od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT, zatem do czynności nabycia nie została wystawiona faktura VAT. Podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku VAT. Przy zakupie nieruchomości został rozliczony podatek od czynności cywilnoprawnych.

Od 2004 r. nieruchomość została wynajęta na cele niemieszkalne. Najem był dokumentowany fakturami VAT z podatkiem należnym VAT według stawki podstawowej obowiązującej na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W 2008 r. Prezydent Miasta wydał decyzję udzielającą pozwolenie na rozbiórkę budynku. W 2011 r. zostały rozpoczęte prace rozbiórkowe, które na dzień złożenia wniosku zostały zakończone. W świetle powyższego na dzień złożenia wniosku działka nie jest zabudowana. Działka nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Została natomiast wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Podatnik zamierza sprzedać nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości opisanej w zdarzeniu przyszłym nr 2 należy opodatkować według stawki podstawowej określonej w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż udziału w nieruchomości stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, zatem jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT stosownie do art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dn. 24 października 2011 r. (I FPS 2/11).

Zdaniem podatnika sprzedaż udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT stawką podstawową ustaloną zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem sprzedaży jest działka niezabudowana. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Pojęcie "terenów budowlanych" zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 33 ustawy jako "grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym".

Wprawdzie działka nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wobec powyższego grunt będący przedmiotem przyszłej sprzedaży spełnia ustawową definicję "terenu budowlanego".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 63, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. art. 43 ust. 1 pkt 9 stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei definicja terenu budowlanego zawarta w art. 2 pkt 33, stanowi, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o planowaniu", kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, oznacza to, że dany teren nie jest terenem budowlanym w rozumieniu obecnie obowiązujących przepisów ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca od dnia 10 grudnia 1997 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą "D". Przedmiotem działalności jest wynajem nieruchomości. Podatnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W 2003 r. Strona zakupiła na współwłasność działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Udział Wnioskodawcy w nieruchomości wynosi 60%. Podstawą zakupu był wyłącznie akt notarialny, ponieważ zakup w 2003 r. został dokonany od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT. Od 2004 r. nieruchomość została wynajęta na cele niemieszkalne. W 2008 r. Prezydent Miasta wydał decyzję udzielającą pozwolenia na rozbiórkę budynku. W 2011 r. zostały rozpoczęte prace rozbiórkowe, które zostały już zakończone. W świetle powyższego na dzień złożenia wniosku działka nie jest zabudowana.

Strona zamierza sprzedać niezabudowaną działkę położoną w W. Przedmiotowa działka nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla ww. nieruchomości została natomiast wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej objętej decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zgodnie z którą stanowi ona teren przeznaczony pod zabudowę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%. Grunt ten spełnia definicję terenu budowlanego opisaną w art. 2 pkt 33 ustawy, tym samym dostawa tej nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, sprzedaż udziału w ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego (oznaczonego we wniosku jako Nr 2) należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.