IPPP2/443-952/13-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji dla celów podatku VAT w związku ze sprzedadzą udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Nie prowadzi również pozarolniczej działalności gospodarczej. W 2002 r. Podatnik zakupił na współwłasność działkę zabudowaną budynkiem niemieszkalnym. Udział Podatnika w nieruchomości wynosi 45%. Podstawą zakupu był wyłącznie akt notarialny. Zakup został dokonany od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT, zatem do czynności nabycia nie została wystawiona faktura VAT. Przy zakupie nieruchomości został rozliczony podatek od czynności cywilnoprawnych. Od 2003 r. nieruchomość została wynajęta na cele niemieszkalne, jednakże Podatnik korzystał ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Podatnik nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości, która stanowi majątek prywatny. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, nie stanowiła również środka trwałego, podlegającego wpisowi do ewidencji. Podatnik nie przeprowadza transakcji sprzedaży nieruchomości w sposób ciągły oraz zorganizowany. Podatnik nie poniósł nakładów na ulepszenie budynku, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Nakłady na ulepszenie budynku mogły być dokonywane przez najemcę. Działka zabudowana nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Została natomiast wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Podatnik zamierza sprzedać nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Podatnik ma obowiązek rejestracji jako podatnik VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Sprzedaż nieruchomości niezaliczonej do ewidencji środków trwałych, stanowiącej majątek prywatny nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Czynność sprzedaży nieruchomości nie ma charakteru zorganizowanego oraz ciągłego, zatem nie spełnia definicji działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż nieruchomości zaliczonej do majątku prywatnego ma charakter okazjonalny, zaś podatnik w ramach przyszłego stanu faktycznego nie działa w charakterze profesjonalnego podmiotu prowadzącego działalność handlową. Sprzedaż majątku prywatnego, który nie został zakupiony w celu dalszej odsprzedaży nie jest przedmiotem działalności gospodarczej, która została zdefiniowana w art. 15 ust. 2 ustawy. Podobne stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej w dn. 20 sierpnia 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPP1/443-500/10/KM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W tym miejscu wskazać należy, że sprzedaż udziału w nieruchomości należy rozumieć jako odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla stwierdzenia, że osoba dokonująca danej transakcji jest z tego tytułu podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, istotnym jest ustalenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dokonuje sprzedaży towarów i usług w sposób ciągły dla celów zarobkowych a nie w ramach wykonywania czynności z zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że w 2002 r. Wnioskodawczyni zakupiła na współwłasność działkę zabudowaną budynkiem niemieszkalnym. Udział Wnioskodawczyni w nieruchomości wynosi 45%. Od 2003 r. nieruchomość została wynajęta na cele niemieszkalne, jednakże Wnioskodawczyni korzystała ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku VAT.

Dokonując analizy zdarzenia opisanego we wniosku, biorąc pod uwagę cyt. wcześniej przepisy, stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię polegające na wynajmie nieruchomości na cele niemieszkalne stanowią działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Usługa najmu, jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, wbrew stwierdzeniom Strony, wskazać należy, że dla celów podatku od towarów i usług, Wnioskodawczyni jest podatnikiem tego podatku, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w związku z działalnością gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości. Nie ma przy tym znaczenia, że wynajmowana nieruchomość nie stanowi środka trwałego w tej działalności.

Mimo, że usługa najmu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to fakt świadczenia tej usługi w nieruchomości będącej następnie przedmiotem dostawy nie powoduje automatycznie, że Wnioskodawczyni, z tytułu dokonania dostawy nieruchomości będzie zobowiązana do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT.

Wynajem nieruchomości na cele niemieszkalne jest czynnością opodatkowaną stawką podstawową w wysokości 23%. Jednakże jak z wniosku wynika, Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł (...).

Ust. 2 ww. artykułu stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z wniosku wynika, że podstawą zakupu nieruchomości, będącej przedmiotem planowanej dostawy, był wyłącznie akt notarialny. Zakup został dokonany od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT, a zatem do czynności nabycia nie została wystawiona faktura VAT. Podatniczka nie poniosła nakładów na ulepszenie budynku, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. (art. 43 ust. 7a ustawy)

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że dostawa udziału w przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wnioskodawczyni nie przysługiwało bowiem prawo do odliczenia podatku w związku z nabyciem nieruchomości na współwłasność jak również Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe oznacza, że planowana przez Wnioskodawczynię dostawa udziału w nieruchomości nie spowoduje obowiązku zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT.

Ponieważ w swoim stanowisku Wnioskodawczyni uznała, że dokonując dostawy udziału w nieruchomości nie będzie działać jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo, zauważyć należy, że interpretacja indywidualna nr ITPP1/443-500/10/KM, na którą powołuje się Wnioskodawczyni dotyczyła innego zdarzenia niż zdarzenie opisane w niniejszej sprawie. W interpretacji tej odniesiono się do sytuacji, w której to dokonujący dostawy nie wykorzystywał sprzedawanej nieruchomości do celów świadczenia usługi najmu podczas gdy Wnioskodawczyni taką właśnie usługę świadczy. Powyższa różnica ma istotny wpływ na prawidłowe zajęcie stanowiska przez organ wydający interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.